Safir {Tamamlandı}

69

'Burası çok karanlık, çok fazla  karanlık, belki bir ışık doğar, belki daha da karanlık..'

Kağan'

06:08 pm

' hayır baba lütfen hayır '

' yapma '

'çok acıyor'

'lütfen vurma baba' 'ahh'

Kulakları rahatsız eden sert bir tekmenin havada ki savruluş sesi.

' kes sesini, doğduğun güne lanet olsun '

Elinde ki sert sopayı çocuğun sırtına indirdi adam.

Ceviz ağacından yapılmış olan sopayı. Dayanıklı olsun diye sert yapılmış olan sopayı.

Ama dayanamayan, çocuğun yerde diz çökmüş küçük bedeniydi aslında, ağlamaya devam etti çocuk. Bir taraftan bağlanmış ellerinde ki sıkı ipleri zorluyordu acı verirken ona.

' hayır hayır vurma hayır '

' ah'

'hayır lütfen '

' baba '

' yapma lütfen '

'Bir daha böyle aptalca konuşmayacaksın kimseyle!'

Bir darbe daha indi küçük bedenin sırtına.

'ah'

Elleri bağlıyken yüzü yere çarptı darbenin şiddeti ile. Zayıf bedeni aldığı son darbeyi taşıyamamıştı bu defa.

'kimse senin bir ucube olduğunu bilmeyecek, bir daha kimseye söylemeyeceksin öyle şeyler'

Bir tokatla başını savurdu çocuğun. Boşta kalan eliyle saçlarından tutup sarstı.

Gözyaşları sicim gibi akarken yalvaran gözlerle bakıp titreyen sesiyle konuşmaya çalışıyordu zayıf bedenli çocuk.

'söz veriyorum baba , söz veriyorum bir daha kimseye söylemeyeceğim'

Bu kez sert darbe çocuğun sırtına indi , bir çıtırdı sesi gelmesi ile beraber böğründen acı bir feryat koptu .

Bedeni çözülüp tamamen yere kapandı ,bayıldı sonunda, yorgun bedeni yere uzandı boylu boyunca.

Başında dikilen koca adamın acımasız ve tiksinti ile dolu bakışları karanlıkta kalırken elinde ki sopayı kenardaki kirli koltuğun üzerine fırlattı, o anda yarı karanlık, küf kokan mahzenin ağır demir kapısı şiddetle vurulmaya başlandı.

-Efendim, polis sirenleri yaklaşıyor karınız polisi aramış olabilir çıkmalısınız oradan.

Mahzen leş gibi sıcak ve kuruydu.

Adam gergin parmaklarını alnından geçirip ayaklarının altında yatan çocuğu iteledi.

Üzerine tükürdü nefretle.