BAD-I SABA

DAVET

HERKESE MERHABA :) YENİ BÖLÜM SİZLERLE :)

KEYİFLİ OKUMALAR...

************************************************

Barış, yolun kenarında durmuş, yoldan geçen arabaları durdurmaya çalışıyordu. Bir tanesi hızla önünden geçip gittiğinde, Barış umutsuzluk içinde ve biraz da sinirle ellerini dizlerinin üzerine koyarak eğildi. Bu, geçen üçüncü arabaydı ve bu da durmamıştı. Hemen bozulan arabanın içinde yatan Bahar'ın yanına gitti. Genç kız hala yarı baygın bir şekilde boncuk boncuk ter döküyor, aynı zamanda tir tir titriyordu.

Barış, Bahar'ın başını ellerinin arasına aldı ve terden alnına yapışan saçlarını elleriyle geriye doğru attı.

"Bahar! Beni duyuyor musun?"

Bahar'dan cevap gelmeyince Barış tekrar yolun kenarına çıkarak geçen bir arabayı daha durdurmaya çalıştı.

Fakat o da ne!?

Bu sefer durmuştu.

Hemen arabaya doğru koştu Barış. Direksiyonda orta yaşlı bir adam vardı.

"Hayırdır bilader? Bir sorun mu var?"

Barış, susuzluktan kurumuş dudaklarını hafifçe araladı;

"Abi yardım edin nolur! Benzinimiz bitti. Arabada bir arkadaşım daha var, yaralı. Onu hastaneye yetiştirmem lazım."

Orta yaşlı adam hemen şoför koltuğundan indi;

"Yaralı mı? Hemen git getir arkadaşını bilader, hadi!"

Barış'ın gözleri parlamıştı;

"Valla mı abi!?"

"Oğlum, hem hastaneye yetişmemiz lazım diyorsun, hem de hala oyalanıyorsun!"

Barış hemen Bahar'ı kucakladığı gibi adamın arabasının arka koltuğuna yatırdı. Kendisi de oturarak, genç kızın başını kucağına aldı;

"Dayan Bahar! Bak kurtulduk!"

******************************

Sahara'nın üzerindeki çarşafın açıldığını hissettiğinde, kapalı olan gözlerini araladı ve bir tüfeğin namlusuyla karşılaştı. Namluyu uzatan adam, çatık kaşlarıyla kendisine bakıyordu;

"Kimsiniz siz!? Ne işiniz var benim evimde!? Hem de benim yatağımda!?"

Sahara adamın sert çıkan ses tonundan ve kendisine doğrultulan tüfekten iyice korkmuş, sesini çıkaramıyordu.

"Sana diyorum kadın! Konuşsana! Ne yapıyorsunuz evimde, yatağımda!?"

Sonra yaralı olan Bilal'i farketti;

"Bu adam da kim? Ne oldu bu adama?"

Sahara biraz da olsa kendine gelmişti. Sesinin titremesine aldırmadan yutkunarak konuştu;

"Kocam o benim."

"Bana bak! Yoksa siz bu adamla kaçtınız da seninkiler bu adamı mı vurdu? Peşinizde belalılar mı var!? Bak kızım, ben kendi halinde yaşayan bir adamım. Eğer öyle bişey varsa burdan hemen çıkın gidin! Benim de başımı belaya sokmayın!"

Sahara kendine gelmeye çalışarak başını dikleştirdi;

"Hayır, yok öyle bir şey. Bu adam benim kocam diyorum. Önce şu tüfeği indirebilir misiniz? Öyle konuşalım."

Sahara'nın bu tavrı, adamın dikkatini çekmişti. Tüfeğini indirdi.

"Kimlerdensin sen? Pek buralılara benzemiyorsun."