Unicode
"မောင်"
တိုးညှင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသောသူမအသံက မင်္ဂလာ အခါပေးရန်အတွက် တိတ်ဆိတ်နေရှာသော လူထုကြားကို ထိုးဖောက်၍ ကျတော့နားထဲသို့တန်းမတ်စွာဝင်လာခဲ့သည်။
ရင်ခုန်သံတို့ကြောင့် တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသော နှလုံးသားလေးအား စည်းချက်ကျစွာ အသာထိန်ရင်း ကျတော့နောက်တွင်ရှိနေသော သူမအား ကျတော်လှည့်မကြည့်သေးဘဲ မိမိ ဘေးနားတွင်ရှိနေသောဦးမျက်နှာကိုသာ ကျတော် တချက်ကြည်ံ့လိုက်တော့....
သူ့မျက်နှာက ထိုအသံကြောင့် ပြုံးတော့မလို အရောင်လက်နေလေရဲ့....
မရေရာသည့် အမြင်တချို့ကြောင့် သေချာအောင် သူကြည့်လိုက်တော့ သူသိလိုက်သည်က ဦးပြုံးနေလေပြီ။
ထိုအပြုံး.... အဟက် ထိုအပြုံးက သိပ်ကို အသက်ပါတဲ့အပြုံးတစ်ခု....
ဦးကတော့ ကျတော်ကြည့်နေတာကို အမှတ်မထားဘဲ အနောက်သို့ဆတ်ခနဲလှည့်၍သူမကိုကြည့်ရင်း ပြုံးမြဲသာ ပြုံးဆဲပင်။
ရင်နာအောင်တမင်လုပ်နေတာလား ဦးငယ် ၊ ကျတော်မလွမ်းချင်သေးဘူးကွယ်...
ထိုအခိုက်....
ဦးငယ်ဆီမှ သူကြားလိုက်သည်က
"တအောင့်နော် သည်းငယ် ကိုသွားစရာလေးရှိလို့"တဲ့
သူ့အဖြေစကားကိုပင် မစောင့်တော့ဘဲ ထိုအသံလားရာဆီသို့ မပြေးရုံတမယ် အလောတကြီးသွားနေသော ဦးခြေလှမ်းတို့ကတော့ ခါတိုင်းထက်ပင် အသက်ဝင်နိုးထနေရဲ့...
ဦးသွားရာ လမ်းတစ်လျောက်အား မင်္ဂလာ ခန်းမအလယ်၌ တစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်ခဲ့ရသော ကျတော် ငေးမောကာ လိုက်ကြည့်မိလိုက်တော့ ကျတော်တွေ့လိုက်သည်က
မိုးပြာရောင်ဝတ်စုံလေးနှင့်ခပ်လှလှမိန်းမတစ်ဦး။
လေလာရာ လမ်းတစ်လျောက် တဖြူးဖြူးနှင့်သာလွင့်မျောနေသော သူမ ဆံနွယ်အိအိတို့က ကျွန်တော် ခန်းမှန်းချေအရ ခါးလောက်ပင်ရှိလောက်ပေမည်။
တခါတခါ ရယ်လိုက်တိုင်း ခပ်ရေးရေးထွက်ပေါ်လာသော ပါးချိုင့်နှစ်ဖက်ကလည်း ဝိုင်းစက်ကာ ပယင်းရောင်ထနေသော သူမ မျက်လုံးလှလှတို့အား အလှဆင်ထားသည့်နှယ်
ဖြူလွလွသူ့အသား အရည်လေးထက်၌ စွဲမက်ဖွယ် ထင်ကျန်လို့နေလေသည်။
YOU ARE READING
❣❣အို...ဦးနော်❣❣
Horrorမင်းဆိုးချင်သလောက် ဆိုးစမ်းပါ သဲငယ်လေးရယ် တစ်ခုပဲ ဦးဆိုတဲ့ငါ့ကိုမေ့မသွားရင်ရပြီ 💗💗မုဏ်းစေတန်💗💗 ကမ္ဘာတွေ အဆက်ဆက်ပြောင်းသွားမယ်ဆိုရင်တောင် သားရဲ့ အချစ်တွေဟာ ဦးနောက်ကို အမြဲတစေလိုက်နေမှာပါ ဦးရယ် 💗💗ကမ္ဘာလွှမ်း💗💗
