Rigor Mortis

BÖLÜM-10

     Arabanın üzerine yerleştirilen kırmızı mavi ışıklar ve dikkati üzerine çekmeye yetecek kadar yüksek sesli siren diğer araçların Antonin'e yol vermesini sağlıyordu. Adreanna, bu konuda da eğitim almamış olsalardı bu kadar hızlı giden bir aracın içinde kendini iyi hissetmeyeceğinden emindi. Mide bulantısının kendisini hatırlatması gerginlikten miydi yoksa Antonin'in kimseyi umursamadan, kaza yapacaklarını düşündürecek çılgınlıkla sürmesinden miydi bilmiyordu. İkisi de olabilirdi.

     Son bir dönüşten sonra arabayı ani bir frenle otelin önünde durduran Antonin, arabadan çabucak indi. Adreanna'nın yanan boğazıysa hiç iyiye işaret değildi. Başını iki yana sallayarak kendine gelmeyi başararak, otele giren Antonin'in peşinden gitti.

     Resepsiyondaki kadın, sireni duyarak kapıya yönelmişti. Telaşla konuştu.

     "Neler oluyor beyefendi? Buraya böyle giremezsiniz."

     Antonin, pantolonunun arka cebinden çıkardığı kimlik kartını karşısındaki kadına göstererek yanından geçti, asansörlerin bulunduğu koridora yöneldi. Kadın, karşısındaki adamın polis olduğunu anlayarak gerildi. Otele giren Adreanna'nın ardından güvenlikler de otelin lobisine gelmeye başlamışlardı. Adreanna resepsiyondaki kadına kimlik kartını gösterdikten sonra konuştu.

     "Alejandro Estevan'ın oda numarasını öğrenmek istiyorum."

     Kapısı açık asansör karşısında duran Antonin bağırdı.

     "Acele!"

     Kadın şaşkınlıkla kendisine ait masaya yöneldi. Lobideki güvenlik sayısı gittikçe artarken kadın, titreyen elleriyle masa arkasında kalan bilgisayara birkaç bilgi girdi.

     "502. Oda, 14. Kat."

     Adreanna koşarak Antonin'in yanına gittiğinde güvenlik görevlileri de asansörlere yönelmişlerdi.

     Adreanna, bir çatışmanın ortasında kalırsa onu koruyabilecek hiçbir şeye sahip değildi. Gündelik kıyafetleri ve elinde tuttuğu silahla Antonin'in aksine tamamen savunmasızdı.

     Antonin de bunu fark ederek asansörün kapıları açıldığında Adreanna'nın önüne geçti, fısıldamaya yakın bir kısık sesle konuştu.

     "Arkamda kal."

     Şu an kendi başının çaresine bakabileceğine dair hiçbir şey söylemeyi düşünmeyen Adreanna, önünde durduğunda sırtı harici bir yeri görmesini engelleyen karşısındaki adamın adımlarını takip etmeye başladı.

     Asansörden iner inmez sağa ve sola uzanan iki koridor onları karşılamıştı. Antonin, sağ koridordaki ilk odanın ahşap kapısı üzerindeki altın rengi rakamlarla oluşturulmuş sayıya baktı.

     "499"

     Adımlarını o tarafa yönelttiğinde açılan diğer asansör kapılarının ardındaki güvenlik görevlileri de koridora çıkmışlardı. Duvar apliklerinin loş bir ışıkla aydınlattığı koridorun koyu yeşil duvarları daha kasvetli bir hava oluşmasına neden oluyordu. Arkalarından gelen güvenlik görevlilerinin ayak sesleri haricinde tamamen sessiz olan otelin 14. katında Antonin, 502. Odanın sonuna kadar açık kapısı önüne geldiğinde gördükleri karşısında elindeki silahı yavaşça indirdi. Adreanna daha fazla olduğu yerde bekleyemeyerek Antonin'in yanına doğru adımlayıp odayı görüş alanı içerisine aldı. Karşısındaki tablonun şokuyla Antonin gibi o da silahını indirdi. İkisi de sessizce odaya girdi.

     Odanın ortasında boylu boyunca, bir kan birikintisinin içinde yatan genç adama bakarken iki polisin de midesi bulanmıştı. Odadaki keskin, metalik kan kokusu nefes almayı güçleştiriyordu. Adamın öldüğü belliydi, bu kadar kan kaybetmişken hâlâ yaşıyor olması mümkün değildi. Antonin bakışlarını cansız bedenin karşısına çevirdiğinde; dizleri üzerine çökmüş, elindeki silahla ileri geri sallanarak bir şeyler mırıldanan adamın Alejandro Estevan olduğunu anlamıştı. Bilgisayar ekranındaki fotoğrafla birebir uyuşan görüntüsünü, baygın bakışları ve solgun yüzü süslüyordu. Onların orada olduğunu fark etmeyen Alejandro, önündeki cansız bedene bakarak mırıldanmayı sürdürdü. Adreanna, kan birikintisi içindeki adamın öldüğünden emin olsa da bir mucize umuduyla sakince yanına çöktü. Bir elini boynuna götürdüğünde soğuk teniyle temas etti. Nabzına bakmaya bile gerek yoktu. Antonin, karşısındaki adamın ani bir hareketine karşı önlem niyetine silahını ona doğrultmuşken Adreanna, ölmüş 20'li yaşlarındaki adamın kimliğini bulma umuduyla ceplerine bakıyordu. Pantolonunun cebinden çıkan biri siyah diğeri kimlik kartı olan iki kartı da alarak doğruldu. Daha sonra incelemek adına cebine koyup önlerindeki adama odaklandı.