BÖLÜM-33

63 7 0
                                    

     Adreanna odadan çıkar çıkmaz kapı karşısında, ayakta bekleyen Beatrix ve Denys ile yüz yüze geldi. Dedektife sinirliydi ve onun da kendisine sinirli olduğuna emindi. Şimdi konuşabilecek durumda olduğunu düşünmüyordu, daha mantıklı düşünceler için dinlenmesi gerekiyordu. İkisinin arasından geçmek için bir hamle yaptığında Beatrix, yana adımlayarak yol verdi. Onlardan uzaklaşmak adına ilk adımını atmıştı ki Dedektif Denys'in kurduğu cümle durmasına neden oldu.

     "Tamam, dediğin gibi yapalım. Exitus Letalis'e katılabilirsin."

     Bu neydi şimdi? Yanlış duymuş olabilir miydi? Şaşkınlıkla arkasına döndü.

     "Ne?"

     Beatrix de Adreanna ile aynı anda sormuştu. Birkaç dakika öncesine kadar böyle bir şeyin saçmalık olacağından bahseden Denys değil miydi? Şimdi neden "tamam" diyordu? Beatrix, kollarını göğsünde birleştirerek tüm vücudunu Denys'e doğru çevirdi. Denys duruşunu hiç değiştirmeden, sıradan bir konudan bahsediyormuş gibi sakin bir ses tonuyla tekrar konuştu.

     "Beatrix de katılacak."

     "Ne?"

     İki kadın da aynı anda bağırınca koridordaki hemşireler onlara uyarırcasına baktı. Bu bakışların ardından hastanede olduklarını hatırlayarak daha kısık sesle konuşmayı sürdürdüler. Beatrix, gözleri mümkün olduğu kadar fazla açılmış şekilde bakarken kurumuş dudakları üzerinde dilini gezdirdi, kollarını iki yanına açtı.

     "Bundan benim neden haberim yok?"

     Denys soğuk bakan gözlerine eşlik edecek bir gülümsemeyi dudaklarına yerleştirdi.

     "Benim de yoktu," dedi bir eli yine sakallarında gezinirken.

     Adreanna başını yana yatırıp önce Beatrix'e sonra da dedektife baktı. Neler döndüğü hakkında hiçbir fikri yoktu. O kadar yorgun hissediyordu ki bir şeyler dinlemek istediğinden de emin değildi. Dedektif Denys'in gözleri Adreanna'nın bıkmış bir şekilde ona bakan gözleriyle buluştu. Denys, aklındaki yeni planı iki kadınla da paylaşmak için, kimse onları duymasın diye aralarındaki mesafeyi iyice küçülterek anlatmaya başladı.

     "Az önce seninle dışarıda tartıştık Adreanna..."

     Dedektifin bunu neden bir sır paylaşıyormuş gibi söylediğini bir türlü anlayamayan Adreanna kaşlarını kaldırdı, ağırlığını arka bacağına verdi.

     "Ve bunu pek çok kişi gördü..."

     Beatrix de Denys'in bu kadar yavaş anlatmasından rahatsız olarak başını geriye attı. Kızıl saçları iki yana sallanırken dedektif, kelimeleri arka arkaya sıralamak konusunda bir yarışa girmiş gibi anlatış hızını artırdı.

     "Bu tartışmanın benzerini tekrar edeceğiz. Bizim her hareketimizi görüyorlarsa bir kere daha tartıştığımızı da göreceklerdir. Bu da ekibin dağıldığını düşündürecek, sizin de daha az şüphe çekerek E.L'e dahil olmanıza yardım edecek."

     Adreanna, Beatrix'e bakarak konuştu.

     "Ben anlamadım."

     Beatrix, Denys'in gözlerinin içine baktı. Gördüğü o kararlı bakış bu planın gerçekten de uygulanacağı anlamına geliyordu.

     "Buna inanacaklarını sanmıyorum," dedi hiç düşünmeden.

     "İnanacaklar," diye cevapladı adam kendinden emin bir tavırla. Gözlerini koridorda dolaştırdı.

Rigor MortisHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin