Rigor Mortis

BÖLÜM-25

     Antonin, odadan çıkan Adreanna'nın peşinden gitmek istediğinde Dedektif Denys onu durdurdu.

     "Bir süre yalnız kalmak istediğine eminim Antonin, vakit tanı."

     Vakit, her şeye... Hep bir şeyler için beklemesi gerektiğini ona söyleyen insanlar mı olacaktı çevresinde? Sevdiği kadın, acı çekiyordu, canı yanıyordu, ruhu kanıyordu, bunu görebiliyor ama onu iyileştiremiyordu... Bazı noktalar kafasında belirginleşmeye başlamıştı ama hâlâ çok eksik vardı. Adreanna hakkında kafasında bir türlü netleşmeyen düşüncelerine yön vermekte güçlük çekiyordu, duyguları öne geçiyordu.

     Beatrix, sıradaki planının ne olduğunu henüz söylememiş olan Denys'e döndü. Denys, Antonin üzerindeki bakışlarını çekip kadına yöneltti.

     "Plan nedir?" dedi Beatrix yataktan kalkarak.

     "Dylan'ın kim olduğunu bulacağız, ilk işimiz bu. Onun hakkında ne öğrenebiliyorsak öğreneceğiz."

     Antonin'in kafası yerinde değildi, Denys'in söylediklerini dinlemek yerine Adreanna'yı düşünüyordu. Konuşma Beatrix ile Denys arasında devam etti.

     "Uluslararası veri tabanı... Sanırım adı buydu... Ona ulaşamayacağınızı sanıyordum."

     Dedektif, kadının dikkatli dinlediğini fark ederek hafifçe gülümsedi. Neşeden uzak bir gülümsemeydi.

     "Adreanna, bir şeyler biliyor olabilir. Kanlı Bıçak adını da biliyoruz, bazen sadece basit düşünmek gerekir."

     Telefon ekranında kaydırdığı parmaklarıyla bulduğu sonuç karşısında gözleri ışıldadı. Beatrix yanına gelip telefona baktı. Denys, internette arattığı isim hakkında daha şimdiden yeteri kadar bilgiye ulaştığını düşünüyordu. Antonin de biraz olsun toparlanıp onları dinlemeye başladı.

     "Dylan Rodriguez, 43 yaşında. 28 yaşındayken hapse girmiş, 6 yıl hapis yatmış. Hapishanede "Kanlı Bıçak" olarak tanınmış. 6 yılın sonunda akli dengesinin yerinde olmadığı öne sürülerek gönderildiği hastaneden 2 yılda çıkmış. 45 insanı bıçakla yaralamış," derken bir kâğıt üzerine çizilen desenleri Beatrix ve Antonin'e gösterdi.

     Onlar, adamın kurbanları üzerine çizdiği desenleri incelerken kapı açıldı. Hepsinin bakışları o tarafa döndü. Kızardığı için daha da belirginleşmiş yeşil gözleriyle Adreanna karşılarında duruyordu.

     "46..."

     Antonin ona doğru ilerledi, Adreanna tekrar konuştu.

     "46 kişiyi bıçakla yaraladı, biri benim."

     Ona yöneltilen şaşkın bakışları umursamadı. Adamın soyadını bilmediği için onu daha önceden arayıp bulmadığı yalanını söylemeyecekti, onu bulmaktan korkmuştu fakat şimdi işler değişmişti. 46 kurbanı arasından onu unutmamış olan Dylan, sadece kendisinin değil herkesin düşmanıydı. Bu, doktoruna bile tamamını anlatamadığı geçmişinden söz etmesi için uygun bir zamandı, ne kadar zorlanacağının farkındaydı ama başka bir yolu yoktu. Onunla konuştuğu her şeyi bu kadar net hatırlarken dosyaya kendisinden başka daha çok yardımı dokunabilecek birini tanımıyordu. Karşıdaki sandalyelere ilerledi, sandalyeyi tahtanın önüne çekerek oturdu. Ekibinin de karşısına oturmasını istemişti. O güne bir kere daha dönmesi gerekiyordu, her şey yeniden başlamalıydı...

     Kimsenin herhangi bir şey söylemesine fırsat vermeden, parmaklarını birbirine kenetleyerek kucağına koyduğu ellerine bakıp konuşmaya başladı.