Rigor Mortis

BÖLÜM-23

     Yanlarındaki demir korkuluklara sahip pencereden, içinde bulundukları otelin giriş kapısına bakan bahçeyi izlerlerken işlemeli ahşap sandalyelerde karşı karşıya oturan Denys ve Beatrix sessizdi. Dedektif, telefonunu karşısındaki sehpa üzerinde çevirmekle meşgulken Beatrix, Denys'in isteğiyle televizyonlara ve gazetelere çıkan haberlerine bakıyordu. Denys, işini iyi biliyordu, E.L'in bu kadar büyük oynaması üzerine altta kalmayarak doğru haberlerle, var olan hayran kitlesini Exitus Letalis'e karşı örgütlüyordu. E.L'in ona ulaşacağından emindi, telefon bekliyordu. Bu hamle karşısında sessiz kalmaları mümkün değildi.

     Aradan geçen bir 5 dakika sonrasında Denys'in sehpa üzerindeki telefonu çaldı. Bilinmeyen numara yazısını gören dedektif, gülümsedi. Her şey tam olarak planladığı gibi gidiyordu. Telefonu açtı ve dinlemeye başladı.

     "İyi günler Dedektif Denys Eloi..."

     Onu ilk aradıkları zamandaki gibi sesle çok oynanmıştı ama Denys, bu sesin kayıttan gelmediğini, birilerinin onunla tam şu anda iletişime geçtiğini hemen anlamıştı. Soru sorabilir, sinir edebilir, onları sıkıştırabilirdi. Beatrix ona bakarken o, karşıdaki kişiyi dinlemeye devam etti.

     "Bizden böyle nefretle bahsetmenize çok kırıldık, yalan yanlış haberlerle insanları kandırıyorsunuz ama merak etmeyin biz bu sorunu çözeriz."

     Telefondaki adam rahatsız edici bir şekilde güldü. Dedektif Denys, telefonu hoparlöre alarak Beatrix'in de konuşmaları dinleyebilmesini sağladı.

     "Briand Florence'i konuşturduğunuzu anlamamız kolay oldu, bize ihanet edenlerin sonu hep aynı olur dedektif, onu siz de elimizden kurtaramazsınız. Biliyorsunuz; her yerdeyiz, her şeyi görüyor, her şeyi duyuyor, her şeyi biliyoruz. Sizi neşelendirecek haberlerim var..."

     Bir süre sustu, dedektif oldukça sabırlıydı. Konuşmasının sırası daha gelmemişti.

     "Ülke içindeki tüm kameralara ulaşabilecek bir sisteme sahip olduğumuzu, her adımınızı gördüğümüzü söylemek isterim. Ortaklarınız, onları takip eden iki aracın farkında değil. Onları takip eden araçlarımızdaki üyelerimizin hedefi hep tutturduğunu, özel eğitimli askerler olduğunu üzülerek söylüyorum, onlara ulaşmaya ne dersiniz?"

     Beatrix, Denys'in ona olan bakışıyla ne yapması gerektiğini anlamıştı, telefonunu alarak odadan çıktı. Antonin'i arayacaktı.

     "Beatrix Violet, tıp fakültesini birincilikle bitirmiş, zeki, çekici bir kadın... O gün siz bunun farkında olmasanız da sizinleydik. Birbirinize çok yakışıyorsunuz Dedektif Denys."

     Dedektif ellerini yumruk yaparak oturmuş, bir bacağını sinirle sallamaya başlamıştı. Adam hiç beklemeden konuşmaya devam etti.

     "Bizi hafife alıyorsunuz, öyle kolay takip edilmeyiz, ufak tefek cinayetlerdeki delillerle ulaşamazsınız. Büyük oynuyoruz, bilin istedim."

     Son cümlesinde adamın sesi normal gelmeye başladı, sesini değiştirmeden konuşuyordu.

     "Ben senden korkmam Denys, sana bir nefes kadar yakınım, attığın her adımda, gittiğin her yerde, aldığın her karardayım. Beyninin içindeki odaların her birinde ben varım, sonraki adımını da biliyorum, sesimi kaydettiğini de..."

     Denys, adamın söylediğini yapıyordu, sesini kaydediyordu. Gözlerini kapattı, derin birkaç nefes aldı.

     "Sesimi aratabileceğin bir uluslararası veri tabanına sahip değilsin. Her şey benim elimde, dünyayı yönetmeye geliyorum ve sen de benim ilk kölem olacaksın."