''Gözlerin, bana çok garip şeyler hissettiriyor.''
''Ne mesela?'' dedim ben de fısıldayarak karşılık verirken. Durduğumuz yakınlıktan, konuşurken dudaklarım onunkilere değiyordu. Karaca gözlerini kapatıp gülümsedi.
''Nasıl anlatılır bilmiyorum ki.''...
Sırt Sırta evreninde değil, Çukur dizisinde geçen bir bölüm yazmak istedim. Şöyle bir tweet gördüm(hak yemek olmasın benim tweet im değil), sonra @xhilalix 'bunu yazmazsan adam değilsin' dedi, ben de yazayım dedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sahne, fotoğraflarda yer alan şu iki sahne arasında yer alıyor. Yorum yaparsanız da çok mutlu olurum, iyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir nevi, Karaca ve Azer konuştuktan sonra o gece olanları yazdım. Azer de Karaca'yı evine ertesi akşam bırakıyor gibi düşünebilirsiniz.
Umarım beğenirsiniz, seviliyorsunuz çiçekler.
Azer'le konuştuğumuzdan beri odadan çıkmamıştım. Eşyalarımı toparlamayı bitireli üç saat olmuştu, Fadik Teyze beni akşam yemeğine çağıralı da yarım saat. Ama gitmemiştim, aç olmadığımı söylediğimde bana inanmayan bakışlar atsa da üstüme gelmemişti.
Kapımın kapalı olmasına rağmen, evin sessizliğinden karşı odamda kalan Azer'in de odasına gittiğini ve yemeğe çağırdığını duymuştum. O da inmemişti. Benimki gibi bir yalan söylediği kesindi, Fadik Teyze'nin buna inanmadığı da. Ama yüzüne bakacak halim yoktu.
Yüzündeki hayal kırıklığını gördüğümde, beklemediğim bir şey hissetmiştim bugün. Amcamın bana bakarken gözlerindeki hayal kırıklığından, memnuniyetsizlikten daha çok üzmüştü beni Azer'in bakışı. Kendini saklamak için bana arkasını döndüğünde bile, az önce ağzımdan çıkanlar yüzünden duyduğum pişmanlık hissi boğucu etkisi altına almıştı beni. Ses çıkarmamaya, özellikle dolan gözlerim yüzünden burnumu çektiğimi belli etmemeye çalışarak merdivenlerden yukarı çıkarken de bir el kalbimi sıkıştırıyordu sanki.
