''Gözlerin, bana çok garip şeyler hissettiriyor.''
''Ne mesela?'' dedim ben de fısıldayarak karşılık verirken. Durduğumuz yakınlıktan, konuşurken dudaklarım onunkilere değiyordu. Karaca gözlerini kapatıp gülümsedi.
''Nasıl anlatılır bilmiyorum ki.''...
Ben yazarken içimin yağları eridi, umarım sizi de mutlu eder. Oyları bekliyorum, ayrıca satır arası yorumlarda da pusuya yatıp bekleyeceğim. İyi okumalar, seviliyorsunuz.
Ayrıca, Akın-Celasun-Meke üçlüsüne karşı Vartolu'nun moodu, moodumuzdur:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azer arabayı boş sokakta herhangi bir yerde durdurunca hızla arabadan inip ileride duran arabaya yaslı babam ve amcama doğru yürüdüm. Amcam gülümseyerek bana bakarken, babam arkama doğru büyük bir ciddiyetle bakıyordu.
''Hayırdır, el öpmeye mi getirdin?'' dedi çenesiyle arkamı işaret ederek.
''Selim'ciğim.'' dedi amcam uyarır bir tonda.
''Nasılsın amca?'' dedim ona sarılırken. Amcam kollarını açıp bana sarıldı.
''Aslan Karaca'm, iyiyiz iyiyiz. Biliyorsun ha bu Çukur'un her şeyi bitiyor ama derdi bitmiyor. Onlarla uğraşıyoruz.'' dedi omzumu sıvazlarken.
''Baba?'' dedim dikkatini bana vermesi için. Babam en sonunda çenesini sıkıp gözlerini Azer'in arabasından çekti ve bana baktı.
''Neyi konuşacakmışız?'' dedi babam şüpheyle bana bakıp.
''Biz... Azer'le evleniyoruz.'' dedim bir çırpıda. İkisinin de yüzünde bir anlık şaşkınlık oldu, ama beklediğim kadar büyük bir tepki değildi.
''Vay be, kara kızımız gelin mi oluyor şimdi?'' dedi amcam hafifçe gülerek. Babam sakince bana bakmaya devam etti.
''Ne zaman nikah?''
İkisinin de bu kadar normal karşılamasına ağzım açık bakıyordum ki amcam güldü.
''Kapa kız ağzını, sinek kaçacak.'' dedi elindeki tesbihi sallarken.
''Bu kadar mı?'' diyebildim şaşkınlıkla.
''Nasıl bir tepki bekliyordun?'' dedi babam dudaklarında belli belirsiz bir gülümsemeyle.
''Yani... Ne bileyim, silahları çekmeseniz de bağırış çağırış kesin kopar diye bekledim ne yalan söyleyeyim.''
Babam hafifçe güldü ve eliyle çenesini ovuşturdu.
''Ben seni bu mahalleden neden çıkarttım biliyor musun?''
''Kurtulmam için.'' dedim omuzlarımı silkerek.
''Çıkartacak cesareti nereden bulduğumu biliyor musun?'' dedi aynı sakinlikte. Bilmediğimi göstermek için kafamı sallayınca tekrar konuştu.
''Gözlerinden. Ben sendeki alevi de, zekayı da, inadı da hırsı da görüyordum çünkü. Ve dedim ki, benim kızım, Selim Koçovalı'nın kızı, tek başına ayakta kalır. Selim'in kızı, doğru kararlar verir. Sen kendinden tereddüt ettiğinde bile ben seninle ilgili şüpheye düşmedim Karaca. Çünkü ben, güçlü bir kadın yetiştirdim. Hiçbir yaptığın seçimi de sorgulamam, Karaca Koçovalı'yı bilirim çünkü.''
