"Her ağlayan güçsüz değildir,
tıpkı her gülenin mutlu olmadığı gibi..."
Yapayanlız bir kızdım...
Sonra o gelmişti hayatıma, onlar gelmişti. Kardeşlerim ve sevdiğim adam...
Ama sonra hapsedilmiştik, çünkü hayat bize çok hain bir oyun oynamıştı. Tüm kardeşlerim kollarımın arasında can vermişti, sonra onunla baş başa kalmıştık...
Ama o da kollarımın arasında can vermişti, ya da ben öyle sanmıştım. Günlerce ağladım arkasından, günlerce içimde tonla yük taşıdım, günlerce canım yandı. Bizi bu hale getirenleri, içinde boğabileceğim kadar çok gözyaşı döktüm. Bir mezarın başında ağladım, ama onun o mezarın içinde olmadığını öğrendim. Öğrendiğim an karanlığın içine çekildim...
Bizim aşkımız, sıradan olmayan bir korku evinin, tozlu duvarlarının arasında başladı... Öleceğimizi söylediler bize, öleceğimizi bile bile sevdik, aşık olduk.
Biz hikayemizin bittiğini düşünüyorduk, ama hikayemiz daha yeni başlıyordu...
Şimdi yine hapistik ama bu sefer korku evinde değildik, yasadışı yollarla kurulmuş bir hastanedeydik ve burda bizim gibi onlarca insan vardı. Kimisinin durumu kötüydü, kimisinin iyiydi, kimisi ise ölüydü...
Yan yana duran iki odaya hapsetmişlerdi bizi, birbirimizi onca zaman ölü sanmıştık. Oysaki aramızda sadece bir metrelik bir duvar vardı...
Sonra birbirimizi gördük.
Her gün git gide daha da çok zehirlediler bizi, belki yine ölümle burun buruna gelecektik. Ama ölümün ensemizde olduğunu bile bile yine birbirimizi sevmeye devam ettik.
İlk hapis edildiğim yerin kapısında 16 yazıyordu...
İkinci kez hapis edildiğim yerin kapısında yine 16 yazıyordu...
16 sayısı benim için bir lanet miydi? Neden kurtulamıyordum?
Ben onun yaşadığını bildiğim için kaçmaya çalışıyordum, ama o benim öldüğümü zannettiği için buradan kaçmayıp ölümü bekliyordu.
Hayat bizim bir araya gelmemizi istemiyordu, biz de hayatla amansız bir savaşa girdik. Yorulduk, ağladık, canımız yandı, ama biz kazandık...
Bizim hikayemiz kötü başlamıştı, kötü devam etmişti. Hani derler ya, kötü başlayan her hikaye kötü sonla biter diye... Hayır dostum, bazen kötü başlayan hikayeler de mutlu sonla biter. Bizim hikayemiz de o hikayelerden biriydi işte...
Peki sen, bizim yanımızda olup bu hikayeye tanık olmak istiyor musun sevgili dostum?
Peki siz bu hikayede, bizimle misiniz?
&&&&&
ŞİMDİ OKUDUĞUN
16 Numara Serisi
RandomOldukça sıradan bir hayata sahip olan Güneş ve arkadaşları, vakit geçirmek için yeni açılmış bir korku evine giderler fakat hiçbir şey sandıkları gibi olmayacaktır. Altı genç, kendilerini bir anda oraya hapsedilmiş olarak bulurlar ve bir tarafta ise...
