Bir adam vardı. Birçok şey yaşamış ama kazandığı tek şey hayata karşı nefreti olan bir adam. Kahve gözlerin sahibi kadınını gördü o zaman. Bütün nefretini unutuverdi bir anda. Herkesin korkarak baktığı adamın içi yumuşadı bir anda.
Bir kadın vardı...
İçim içime sığmazken kapı tıklatıldı. "Gelebilir miyim?" Dedi Kuzey'in sesi. "Olmaz, gelini nikahtan önce göremezsin." Dedi Öykü. "Ama gelinimi görmek istiyorum." Dedi Kuzey ısrarcı bir tavırla. "Hayır abi, uğursuzluk getirir." Dedi Nil. "Ben bir an önce görmek istiyorum, hızlı olun." Sabırsız çıkan sesine karşılık kıkırdadım.
Tekrardan aynaya baktım. Gelinliğin üst kısmı taşlarla donatılmış, alta doğru genişleyen bir gelinlikti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı dalgalandırıp topuz yapmıştı kuaför ve birkaç çiçek takmıştı. Sade fakat şık bir makyaj yapmasını istemiştim.
Öykü yanıma gelip çiçeğini elime tutuşturdu. "Hazır mısın?" Dedi. O da heyecanlıydı. Ellerimle kendime yelpaze yaptım. "Çok heyecanlıyım." Konuşurken sesim titremişti. Kapı tekrar çaldı. "Benim, açın." Dedi abimin sesi. Öykü kapıyı biraz aralayıp abimin olduğunu teyit etti. Abim gelin odasına adım attı. Beni gördü ve yerine mıhlanmış gibi kaldı öylece. Gözleri doldu. Onun bana yaklaşmayacağını anlayınca ben ona yaklaştım. "Eylül." Dedi sesi titreyerek. "Çok heyecanlıyım abi." Dedim. "Sen çok benziyorsun... Anneme." Dedi akmaya hazır olan gözyaşlarıyla. Kollarımı abime sardım. "Çok güzelsin." Dedi. Ağladığını biliyordum. Bense ağlamamak için çok zor duruyordum. Sırtını okşadım. "Ağlama... Ben çok mutluyum." Dedim zar zor. Geri çekilip gözyaşlarını sildi elinin tersiyle. Ellerini yanaklarıma koydu. "Senden hiçbir zaman utanmadım. Aksine seninle hep gurur duydum. Sen benim bebeğimsin, her şeyimsin. Senden başka kimsem yok. Çok mutlu ol. Gözyaşların akacaksa hep mutluluktan aksın. Seni çok seviyorum." Dedi ve alnımı öptü. "Abi beni ağlatmaya mı çalışıyorsun?" Buruk bir gülümseme belirdi dudaklarında. Ardından kızlara döndü. "Nikahın başlamasına az kaldı. Siz de geçin içeriye. Kuzey gelsin bir de." Abim bu sefer yanaklarımı öptü. "Sığınacağın bir liman her zaman var. Sakın unutma bebeğim. Ben seni bütün hatalarınla kabul ederim. Ben her zaman senin yanındayım." Daha fazla yaşlarımı tutamıştım. Teker teker yanaklarıma inmişti.
