ប្អូនស្រីសម្អប់

ភាគ31

អស់រយៈពេលជាច្រើនម៉ោងក្រោយមកកាយតូចដែគេងសន្លបស្តូលស្តឹងក៏ប្រែកម្រើទ្បើងមុននិងរ៉េភ្នែកបើលទ្បើងទាំងល្វើយ មិនទាំងក្រោកអង្គយស្រួលបួលផងក៏ស្រាប់តែលិចលឺប្រយោគមួយដែរធ្វើឲ្យស្រីតូចភិតភ័យជាខ្លាំង។
«យកកូននោះចេញទៅ»នាយកម្លោះដែរអង្គុយនៅលើសាទ្បុងពណ៍ខ្មៅនៅជ្រុងម្ខាងនៃបន្ទប់ឧទានទ្បើងដោយទឹកមុនស្មើរធេងគ្មានអារម្មណ៍អ្វីទាំងអស់ ដោយសង្កត់សម្លេងច្បាស់យ៉ាងឈាមត្រជាក់បំផុតគ្មានការស្ទាក់ស្ទើរអ្វីនោះទ្បើយ។
«បង...បងប្រុស»ជុងម៉ូងាក់ទៅសម្លឹងមើលរកម្ចាសសម្លេងដ៏ឈាមត្រជាក់មួយនោះក៏ឃើញថាជាជុងហ្គុកមនុស្សដែតធ្វើឲ្យម៉ាក់របស់នាងស្លាប់នាងតូស្រីទ្បើងទាំងភ័យមាត់ខំប្រឹងទប់វាមិនឲ្យស្រក់មកទាំងអួលដើមក៏នៅពេលបានលឺប្រយោគរបស់គេ។
«កូនមិនយកកូនចេញទេ»បន្ទាប់ពីសម្រួលអារម្មណ៍រួចរាលជុងម៉ូក៏ចាប់ផ្តើមប្រមូកកម្លាំងនិយាយតទល់ជាមួយនិងគេវិញដោយមិនញញឺតនិងប្រកែកនិងសំណើរតបស់គេទេកូននេះជាកូនរបស់នាងនៅក្នុងពោះរបស់នាងមិនមែនគេទេបើគេមិនត្រូវការកូននេះតែនាងត្រូវការអញ្ចឹងហើយគេគ្មានសិទ្ធអីមកបញ្ជាឲ្យនាងយកកូននាងចេញទេ ។
«នាងចង់ឲ្យមានព័ត៍មានថាកូនលោកចនសុីគ្នាឯងរហូតដល់មានកូនអញ្ចឹងឬ?»ជុងហ្គុកចាប់ផ្តើមស្រែកគំហកទ្បើងសរសៃក៏ដាកស្រីតូចដែរនៅលើគ្រែននោះខ្លាំង នាងចង់ឲ្យសារព័ត៌មានគេចាក់ផ្សារទំព័រមុខថាកូនលោកប្រុសស្រីរបស់អ្នកជំនួញល្បីឈ្មោះសុីគ្នាឯងរហូតមានកូនអញ្ចឹងឬ?បើបែបនេះគឺមិនត្រឹមតែខូចឈ្មោះនាងនិងគេទេត្រកូលទាំងមូលក៏ខូចហើយក្រុមហ៊ុនក៏ត្រូវមានបញ្ហាដូចគ្នាមិនមែនគេអាក្រក់ចង់ឲ្យកូនខ្លួនឯងស្លាប់ទេប៉ុន្តែកូនម្នាក់នេះមិនសមនិងកើតទ្បើងមកពិតមែន។
«ខ្ញុំមិនខ្វល់»មិនឲ្យចាញ់ជុងម៉ូក៏ខំប្រឹងស្រែកគំហកដាក់ជុងហ្គុកវិញទាំងទ្រូងអួលណែនក្នុងខួរក្បាលរបស់នាងពោលពេញទៅដោយពាក្យថាកូនៗនាងគិតអ្វីមិនចេញលើសពីនិងទេហើយនាងក៏មិនខ្វលថានិងមានរឿងអ្វីកើតទ្បើងដែរព្រោះនៅពេលនេះនាងគ្មានសល់អ្នកណាទៀតទេក្រៅពីកូន។
«ជុងម៉ូកុំរឹងទទឹកបានទេ?»បានលឺម្តីរបស់នាងហើយគេគាំងនិយាយអ្វីមិនចេញតែម្ដងនាងនេះពិតជាអាត្មានិយមពិតមែនគិតតែពីខ្លួនឯងមិនខ្វល់ថារឿងដែរនាងមានកូននេះផ្សាយចេញទៅក្រៅវាប៉ះពាលដល់អ្នកណាខ្លះទេឬ?ហេតុអ្វីក៏រឹងរុសមិនចេះគិតឲ្យបានជ្រៅបែបនេះនិយាយមិនចេះស្តាប់គ្នាសោះហើយ គេប្រើធម៍ត្រជាក់ជាមួយនាងប្រហែលមិនបានទេព្រោះស្រីម្នាក់នេះចចេះណាស់។
«បងសម្លាប់ម៉ាក់របស់ខ្ញុំម្នាក់ហើយ ចំណែកពេលនេះលោកចង់សម្លាប់កូនតែម្នាក់គត់របស់ខ្ញុំទៀត?អ្ហឹកៗបងចិត្តខ្មៅមិនខុសពីបីសាចទេ ចន ជុងហ្គុកគ្រឺស្ទាន បងជាបីសាច ចេញទៅចេញឲ្យឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ ចេញទៅ បងជាបីសាច ចេញ អ្ហឹកៗៗ»ជុងម៉ូស្រែកត្រហូរយំទាញយកខ្នើយភួយនិងរបស់ដែរនៅជិតដៃរបស់នាងគប់ទៅកាន់អ្នកកម្លោះទាំងស្រែយំនិងដេញគេឲ្យចេញឆ្ងាយពីខ្លួន គេមិនខុសបីសាចទេគេជាឃាតករគេបានធ្វើឲ្យម៉ាក់របស់នាងស្លាប់ហើយនៅពេលនោះគេក៏មកចង់ឲ្យនាងយកកូនចេញថែមទៀតគេពិតជាអាក្រក់ណាស់ ជុងម៉ូកាន់តែគប់គេ ជុងហ្គុកគេក៏កាន់តែដើរចូលកាន់តែជិតនាងទៅជិតនាងទៅ។
«ត្រូវហើយខ្ញុំវាអាក្រក់ខ្ញុំជាបីសាច មិនយូរទេខ្ញុំនិងស្លាប់នាងម្នាក់ទៀត»ជុងហ្គុកចាប់សង្កត់ស្មារតូចទាំងសង្ខាររបស់ជុងម៉ូហើយទាញ់គេឲ្យបែរមកមើលចំមុននិងកែវភ្នែកដ៏ក្រហមឆ្អៅរបស់គេមុននិងបោះប្រយោគបីសាចយ៉ាងឈាមត្រជាក់ដូចដែរជុងម៉ូនាងឲ្យនាមគេពិតមែនបើជ្រុលជានាងគិតថាគេអាក្រកគិតថាគេជាបីសាចគេក៏ចាក់បន្តោយទៅតាមនសងតែម្ដង។
«បើបែបនេះហេតុអ្វីបងនិងសម្លាប់ខ្ញុំតែម្ដងមក?»បើគេស្អប់នាងខ្លាំងដល់ថ្នាក់ចង់សម្លាប់នាងបែបនេះហេតុអ្វីមិនសម្លាប់នាងតែម្ដងទៅកុំឲ្យនាងត្រូវវេទនាចិត្តរស់ដូចជាស្លាប់បែបនេះវាពិបាកខ្លាំងណាស់។
«កុំបារម្ភអីប្អូនស្រីនៅពេលដែលកូននាងស្លាប់ពេលណាដល់វេននាងម្ដងហើយ បន្តិចទៀតគ្រូពេទ្យមកហើយត្រៀមចិត្តឲ្យហើយទៅ»ជុងហ្គុកចាប់ចង្ករបស់ស្រីតូសង្កត់ដៃខ្លាំងៗដោយប្តូរសព្វនាមថាជាប្អូនស្រីថែមទៀតទាំងដែរគេមិនដែរហៅនាងតូចបែបនេះពីមុនមកសោះ។
«ថោកទាប ផាច់ បងនោះវាអន់ជាងសត្វតិរច្ឆានទៅទៀតសូម្បីតែសត្វតិរច្ឆានក៏វាចេះស្រទ្បាញ់កូនវាដែរ តែបងជាមនុស្យតែចិត្តគំនិតរបស់បងគឺអន់ជាងសត្វទៅទៀតថោកទាបបំផុត...»ផ្ទៃមុខសង្ហារតបស់ជុងហ្គុកក៏ត្រូវងាកទៅម្ខាងតាមកម្លាំងដៃខ្សត់ល្វើយរបស់ស្រីតូច គេនៅពិតជាអាក្រក់អន់ថោកទាបជាងសត្វតិរច្ឆានទៅទៀតព្រោះសត្វតិរច្ឆានវាក៏ចេះស្រទ្បាញ់កូនវាដែប៉ុន្តែគេ គេជាមនុស្សប៉ុន្តែគេចង់បញ្ចប់ជីវិតកូនខ្លួនឯង។
«ផាច់អាយ៎ អ្ហឹកៗ»និយាយមិនទាន់ទាំងច្បាប់ស្រួលបបួលផងមុនស្រទន់ភ្លឺរលោងតបស់ជុងម៉ូក៏ត្រូវងាកបែរទៅម្ខាងតាមកម្លាំងដៃរបស់នាយកម្លោះធ្វើឲ្យនាងដួលមុចផ្ទៃនៅនិងពូក។