ប្អូនស្រីសម្អប់

ភាគ49

ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ព្រះអាទិត្យរះទ្បើងដោយបញ្ចេញរស្មីជះចូលទៅក្នុងខ្ទមតូចមួយតែតាំងទីនៅកណ្តាលព្រៃតាមបង្អួចនិងចន្លោះធ្លុះធ្លាយរបស់ជញ្ជាំងខ្ទមតូចមួយនេះបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់នៅរាងកាយកម្លោះក្រមុំមួយគូរដែរកំពុងតែគេអោបគ្នាទាំងរាងកាយអាក្រាតយ៉ាងស្អិតដូចជាស្ករតៃម៉ែស្តើតែក្លាយទៅជាខ្លួនមួយទៅហើយ។
«អ្ហឺម»ស្រីតូក្រហឹមដើមកហើយកពត់ពេនខ្លួនចុះទ្បើងបន្តិចមុននិងត្របកភ្នែកស្តើងបើកកម្រើកទ្បើងមកសន្សឹមដោយនាងចុះតែមានអារម្មណ៍ថាទើសទាលដូចជានរណាម្នាក់អោបរឹងនាងយ៉ាងអញ្ចឹងទើបទើបនាងងាករកមើលក៏ឃើញថា...
«ពុទ្ធោព្រះអើយ យប់មិញនេះខ្ញុំបានធ្វើរឿងឆ្កួតស្អីទៅមើលចុះ»ជុងម៉ូក៏ប្រញាប់ប្រញាប់ស្រវេស្រវាស្ទើងើបទ្បើងមកដោយដើកភួយសម្លឹងមើលរាងកាយអាក្រាតខ្លួនឯងនិងងាកទៅមើលមនុស្សដែរគេងនៅក្បែរនាងដោយរាងកាយអាក្រាតដូចគ្នា ជុងម៉ូលើកប្រអប់ដៃតូចស្រលូនរបស់ខ្លួនទៃងគូរទៅអោបក្រសោបក្បាល់ខ្លួនឯងដោយមិនពីខ្លួនឯងថាហេតុអ្វីនាងបណ្តោលខ្លួនឲ្យប្រុសដែរនាងមិនដែរស្គាល់សោះប៉ះពាលរាងកាយខ្ទេចខ្ទីអីបែបនេះនាងពិតជាខឹងខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់ស្រីតូចឧទានទ្បើងមកដោយទឹកភ្នែកហូរមករហាមខកចិត្តនិងខឹងខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់មិនគួរណាបណ្តោយខ្លួនអីដល់ថ្នាក់នេះសោះតើនាងកើតឆ្កួតស្អីទៅ?ហេតុអ្វីក៏ព្រមតាមការកោះបបួលរបស់គេយ៉ាងងងុបងងុលមិនដឹងខ្លួនអីបន្តិចសោះអញ្ចឹង?ខ្មាសគេហើយក៏ខឹងនិងខ្លួនឯងដូចគ្នា។
«អួយ៎...»ជុងម៉ូឧទានទ្បើងមកខណ:ពេលដែរនាសំយោគជើងចុះដើរទៅលើដីបំណងគឺរត់គេចចេញពីប្រុសម្នាក់នោះម្ដងទៀតប៉ុន្តែបំណងរបស់នសងមិនបសនសម្រេចទ្បើយគឺគ្រាន់តែនាងសំយោគចុះដើរភ្លាមនិងក៏ត្រូវភ្លាត់ដួលទៅលើដីទាំងកម្រោកធ្វើឲ្យស្រីល្អឧទានទ្បើងការឈឺចាប់ទាំងផ្នែកជើងនិងចន្លោះភ្លៅផងដែរវាក៏ឈឺត្រចាប់ទ្បើងខ្ទោគៗដូចជាគេវាយសំពោងជើងរបស់និងនៅនិងដុំថ្មបំបាក់ជើងចំណែកឯងនៅចន្លោះភ្លៅក៏ឈឺដែរជាត្រូវគេចាប់ហែកឲ្យដាច់រលាតជាប់ជារបួសស្មាមយ៉ាងអញ្ចឹងព្រោះតែយប់មិញនេះជុងហ្គុកគេលេងនាងមិនធម្មតាទេធ្វើដូចជាដាច់របបមករាប់ឆ្នាំហើយអញ្ចឹងតែជាចៃដន្យអ្វីគឺគេដាច់របបមករាប់ឆ្នាំមកពិតមែននេះគ្រាន់តែនាងមិនដឹងទើបនាងគិតថាគេមនុស្សល្មោភកមកពីណាក៏មិនដឹងដែរអត់ឃ្លានទើបមកចាប់នាងរំលោភនោះអី។
«អូនប្រុងរត់ចោលប្តីទៀតហើយមែនទេ ចន ជុងម៉ូគ្រឺស្ទាន»អ្នកកម្លោះសង្គ្រឺតធ្មេញដូចតោកំណាច់ទ្បើងមកទាំងភ្នែកនៅបឹទមិនទាន់បានបើកនៅទ្បើយការពិតទៅគេភ្ញាក់ទ្បើងមកមុននិងជុងម៉ូភ្ញាក់ទៅទៀតប៉ុន្តែគេមិនចង់ក្រោកគឺចង់នៅមើលអាការ:របស់ជុងម៉ូថាដល់ដំណាក់កាលនេះទៅហើយថាតើនាងនិងដោះបង់គំនិតដែរចង់រត់ចេញពីគេទៀតដែរទេ? ពិតណាស់គឺនាងនៅតែចង់រត់គេចចេញពីគេដដែលទាំងដែរនាងស្ថិតក្នុងសភាពឈរខ្លួនឯងស្ទើរតែមិនចង់ទាំងរួចផងនោះ នេះគេមិនល្អត្រង់ណាទៅហេតុអ្វីក៏នាងងមិនចង់នៅក្បែរគេបែបនេះ។
«ប្តីស្អី?ខ្ញុំមិនជាប្រពន្ធរបស់លោកទេខ្ញុំមានគូរដណ្ដឹងរួចហើយ ហើយពួកយើងក៏និងរៀបការជាមួយនិងគ្នានៅពេលឆាប់នេះដូចគ្នា»វាស្អីរបស់មួយម៉ាត់ប្តីពីម៉ាត់ប្តីហើយនាងបានទីរៀបការជាមួយនិងរូបគេពីពេលណាមក ប៉ុន្តែនៅជាមួយគេយូរនាងកាន់តែមិនយល់ពីគេកាន់តែខ្លាំងហើយ គេធ្វើខ្លួនដូចជាស្គាល់នាងច្បាស់ជានាងស្គាល់ខ្លួនឯងទៅទៀត។និយាយដល់រឿងគូរដណ្តឹងជុងម៉ូក៏ទំលាក់ទឹកមុខចុះដោយការក្រៀមក្រំដែរនាងបណ្តោយឲ្យបុរសចម្លែកម្នាក់នេះប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណមុនជីមីនអ្នកដែរមាននាមជាគូរដណ្តឹងរបស់នាងបើគេបានដឹងរឿងមួយនេះតើគេនិងមានប្រត្តិកម្មបែបណាទៅចំពោះនាង។
«ហើយអូនគិតថាជីមីនគេព្រមទទួលរៀបការជាមួយនិងមនុស្សស្រីដែរធ្លាប់ឆ្លងការមនុស្សប្រុសធ្វើប្រពន្ធដែរឬ?»ជុងហ្គុកញញឹមទាំងចំអក់ដាក់ជុងម៉ូនាងគិតឬថាជីមីនគេព្រមទទួលរៀបការជាមួយនិងនាងនោះ?
«គឺ...អ្ហឹកៗ»ជុងម៉ូនាងរកអ្វីមកនិយាយមិនចេញនោះទេគឺបានត្រឹមតែលើប្រអប់ដៃតូចលើមកខ្ទប់មុខយំខ្សឹបខ្សួលម្នាក់ឯងទ្បើងញ័រស្មាទទ្រើកតែប៉ុណ្ណោះត្រូវហើយគេនិយាយត្រូវជីមីនគេមិចនិងអាចព្រមទទួលមនុស្សស្រីដែរធ្លាប់បានឆ្លងកាត់មនុស្សប្រុសរួចហើយទៅបើគេព្រមទទួលពិតមែនក៏នាងគ្មានមុខអ្វីទៅរៀបការជាមួយនិងមនុស្សល្អដូចជាគេព្រោះនិងមានអារម្មណ័ថាខ្មាសនិងខុសជាមួយនិងគេ។
ក្រទ្បេកទៅមើលកម្លោះក្រមុំមួយគូរទៀតគឺពួកគេកំពុងតែឆ្លេឆ្លារត់ចុះទ្បើងតាមរកជុងម៉ូនេះមួងថ្ងៃហើយដែរបាត់ជុងម៉ូនិងដឹងថានាងបាត់ទៅណា។
«យ៉ាងមិចហើយទាក់ទងទៅជុងម៉ូបានដែរទេ?»លោកចនសួរទៅកាន់អ្នកតែកំពុងចុចទូរស័ព្ទខលដាក់នៅត្រចៀកចុះទ្បើងមិនឈប់នោះដោយការខ្វលចិត្ត កូនស្រីបាត់ខ្លួនទាំងមូលគាត់ជាឪពុកមិនបារម្ភមិចនិងបាន។
«ទាក់ទងមិនបានទេលោកប៉ា»ជីមីនក្រវីក្បាលតិចជាចម្លើយគេចុចខលទៅកាន់ជុងម៉ូចងបែកមេដៃហើយនៅតែទាក់ទងមិនបានមិនដឹងថានាងមានរឿងអ្វីទេនៅសុខក៏បាត់ខ្លួនទៅពេញមួយថ្ងៃមិនឃើញត្រទ្បប់មកផ្ទះ។
«ប្តឹងប៉ូលីសល្អដែលទេ?»ជុងម៉ូនាងបាត់ខ្លួនទៅអស់រយ:ពេល24ម៉ោងទៅអាចប្តឹងប៉ូលីសឲ្យជួយរកនាងបាន បើរកដោយខ្លួនឯងមិនឃើញមានតែពឹងលើប៉ូលីសហើយ។
«នៅម៉ោង10:10នាទីកាលពីម្សិលមិញជុងម៉ូបានដើរមកកន្លែងចតទ្បានហើយក៏មានអ្នកក៏មិនដឹងដើរមកពីខាងក្រោយ បន្តិចក្រោយមកក៏ទ្បានពណ៍ខ្មៅមួយបើកមកហើយក៏ចាប់នាងយកទៅ»ថេហ្វីននិយាយរៀបរាប់តាមអ្វីដែរខ្លួនបានឆែកកាំម៉េរ៉ាសុវត្ថិភាពមើលឃើញនូវរាល់សកម្មភាពទាំងទ្បាយដែរនាងបានមើលឃើញតាមកាំមេរ៉ានោះ។
«ជុងហ្គុក»លោកចនឧទានហៅឈ្មោះកូនប្រុសក្រៅសាច់ឈាមទ្បើងមកខណ:ដែរបានមើលវិឌីអូកាំមេរ៉ាសុវត្ថិភាពមើលមើលស្គាលយ៉ាងច្បាស់ថាទ្បានមួយនោះជាទ្បានរបស់ជុងហ្គុកហើយអ្នកដែរដើរតាមពីក្រោយជុងម៉ូមករហូតនោះជាជេវ៉ុនជាជំណិតរបស់កូនប្រុសរបស់គាត់។
«មានអីមែនទេលោកប៉ា?»ជីមីនសួរទៅកានរាងចំណាស់ដោយការមិនយល់មានអ្វីមែនទេទើបបានជាគាត់នៅសុខឧទានឈ្មោះជុងហ្គុកទ្បើងមកប្រកបដោយទឹកមុខភ្ញាក់ផ្អើលអីបែបនេះ។
«ទ្បាននេះជាទ្បានរបស់ជុងហ្គុក អ្នកចាប់ជុងម៉ូយកទៅគឺជាគេ»លោកចនស្រដីទ្បើងដោយការខ្វលចិត្តកូនប្រុសគាត់ម្នាកនេះបង្កររឿងទៀតហើយមិនដឹងថាគេចាប់ជុងម៉ូទៅលើកនេះមិនដឹងថាគេមានបំណងអ្វីទេ?ប៉ុន្តែគ្រាន់តែគាត់មានប្រផ្នូក្នុងចិត្តថាវានិងគ្មានរឿងល្អទេព្រោះគាត់ដឹងថាជុងហ្គុកគេស្អប់ជុងម៉ូខ្លាំងណាស់តាំងតែពីដើមដល់មានរឿងរញ៉េរញ៉ៃច្រើនកាលពីមុនថែមទៀតនោះអាចនិងធ្វើឲ្យគេស្អប់ជុងម៉ូកាន់តែខ្លាំងក៏ថាបាន។
គ្រាន់តែបានដឹងលឺថាជុងហ្គុកចាប់ជុងម៉ូយកទៅជីមីនប្រហែលទឹកមុខមកក្រៀមក្រំស្រពៀបស្រពោនមកភ្លាមរឿងដែរគេមិនចង់ឲ្យកើតវាកើតទ្បើងហើយជុងហ្គុកនិងជុងម៉ូជួបគ្នាអាចទេថាជុងម៉ូនាងនិងត្រទ្បប់ទៅស្រទ្បាញ់ជុងហ្គុកវិញដូចដើមហើយទាត់គេចោលនោះគិតដល់ចំណុចនេះដុំសាច់នៅក្នុងទ្រូងមាំក៏កន្រ្តាកឈឺទ្បើងពឺតគេមានអារម្មណ៍ក្នុងទ្រូងវាឈឺហើយក៏ពិបាកក្នុងខ្លួនភ័យខ្លាចបាត់បង់ជុងម៉ូទៅ។