ប្អូនស្រីសម្អប់

ភាគ60

«អាចង្រៃឯង ឌឹប! ប្រាវ!»គ្រាន់តែចូលទៅដល់ខាងក្នុងឃើញថាជុងហ្គុកគេកំពុងតែផឹកស្រាបណ្តើរដៃអោបលូកលាន់មនុស្សស្រីថែមទៀតហើយមនុស្សស្រីមហនាក់នោះគ្មានអ្ន្ណាក្រៅពីជេយ៉ុងមនុស្សស្រីដែរគេប្រកាសក្តែងៗថាជាសង្សាររបស់គេកាលពី5ឆ្នាំមុននោះ។ ជីមីនក៏ចូលខ្លួនទៅចាប់ក្រវួចក៏អាវជុងហ្គុកឲ្យក្រោកឈរទ្បើងមុននិងក្តាប់ដៃដាល់មុខសង្ហាររបស់ជុងហ្គុកឲ្យដួលច្រមិលទៅលើតុដោយការខឹងសម្បាជាខ្លាំងដែរជុងហ្គុកគេហ៊ានទុកជុងម៉ូចោលនៅថ្ងៃរៀបកាតដើម្បីមករកសង្សារចាស់។
«ឯងធ្វើអីឯងកំពុងលេងស្អីរបស់ឯងហា៎សចន ជុងហ្គុកគ្រឺស្ទាន»ជីមីនចាប់ក្រវួចកអាវន្ដងទៀតនិងស្រែកគំហកដាក់ជុងហ្គុកដោយការខឹងក្រោធកែវភ្នែកមូលស្អាត់ទាំងគូរទ្បើងក្រហមឆ្អៅពោលពេញទៅដោយកំហឹង។
«ខ្ញុំធ្វើអី?»ជុងហ្គុកឆ្លើយបែបហីធ្វើដូចជាគេមិនបានដឹងរឿងអ្វីមកសោះទាំងដែររឿងគ្រប់យ៉ាងគេជាអ្នកសាងវាមកដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់។
«ជុងហ្គុកឯងធ្វើអីឯងដឹងខ្លួនឯងស្រាប់ហើយ ឯងកុំឲ្យខ្ញុំនិយាយពីសណ្តានអាក្រក់របស់ឯងណា៎»ជីមីសង្គ្រាតធ្នេញគ្រឺតៗជាមួយនិងភាពសម្តែងធ្វើជាមិនដឹងអ្វីរបស់ជុងហ្គុកដោយការខឹងមាត់អត់ធ្មតចិត្តបំផុតហើយឲ្យតែរំលឹកគិតដល់រឿងដែរជុងហ្គុកគេធ្វើបាបជុងម៉ូតាំងតែពីដើមមកគេនេះចង់តែទាញកាំភ្លើងបាញ់ទំលុសលលាក្បាលគេឲ្យបែកទេបើតាមចិត្តខឹងតែដោយយល់ពីមិត្តភាពទើបគេមិនធ្វើ។
«បើមិនចង់និយាយក៏មិនបាច់និយាយ»ជុងហ្គុករុញច្រានរាងកាយមាំរបស់ជីមីនឲ្យភ្លាតឆ្ងាយពីខ្លួនដោយយកប្រអប់ដៃបោះសំរាតចំកន្លែងដែរជីមីបានប៉ះពាល់គេមុននេះធ្វើដូចជាខ្ពើមរអើមជីមីនណាស់អញ្ចឹង។
«ជុងហ្គុកឯងនេះពិតជាអាក្រក់លើសពីអ្វីដែរយើងគិតទៅទៀតយប់នេះជាយប់មង្គលការរបស់ឯង ឯងទុកជុងម៉ូចោលហើយមករកស្រីខាងក្រៅចឹងមែនទេ?ឆ្លើយមកឯងធ្វើបែបនេះធ្វើអីឯងចង់បានអ្វីទៅ?»ទោះបីជាជុងហ្គុករុញច្រាន់គេយ៉ាងណាក៏ដោយគិតឬថាគេព្រមប្រលែងដៃចេញពីជុងហ្គុកដោយងាយៗនោះជីមីនចូលខ្លួនទៅចាប់ក្រវួចក៏អាវរបស់ជុងហ្គុកម្ដងទៀតដោយអង្អួនខ្លាំងៗចង់ដឹងចម្លើយគេចងដឹងថាតើជុងហ្គុកគេធ្វើបែបនេះដើម្បីអ្វីហេតុអ្វីក្បត់ភិតជុងម៉ូរបស់គេបែបនេះ មិនហ៊ានស្រមៃទេថាបើជុងម៉ូនាងបើឃើញរូបភាពជុងហ្គុកគេចេញមកខាងក្រៅនៅថ្ងៃរៀបការមករកសង្សារចាស់ថានាងនិងមានអារម្មណ៍បែបនេះ។
«រឿងរបស់ខ្ញុំបងកុំមករវល់ ឌឹប!»ដោយអស់ការអត់ធ្មត់ចំពោះជីមីនជុងហ្គុកក៏លើប្រអប់ដៃធំមាំរបស់ខ្លួនក្តាប់ដាល់ទៅលើផ្ទៃមុខសង្ហាររបស់ជីមីនវិញមួយទំហឹងដៃ ចេះដឹងឈឺឆ្អើរអ្វីខ្លាំងម្ល៉េះឋាន:ត្រឹមជាគូរដណ្តឹងដែរប្រពន្ធគេទាត់ចោលសោះចេះដឹងរឿងរបស់គេហួសហេតុពេកហើយ។
«បានហើយឈប់ទៅឈប់»ថេហ្វីន/ជេយ៉ុងឧទានទ្បើងមកដំណាល់គ្នាខណ:ដែរឃើញនាយកម្លោះទាំងពីរូបកំពុងតែរតើចូលទៅវាយតប់គ្នាយ៉ាងប្រតាយប្រតប់នោះដោយចាប់ទាញ់ដៃពួកគេឲ្យឃ្លាតចេញឆ្ងាយពីគ្នាប្រសិនបើពួកនាងមិនឃាតទេច្បាស់ណាស់ថាកម្លោះទាំងពីនាងក់នេះវាយគ្នាបែកឈាមស្លាប់អស់មិនខាន់ទ្បើយ។
«បងមីនតោះទៅផ្ទះបងស្រវឹង ឲ្យខ្ញុំសូមចំនួសបងប្រុសរបស់ខ្ញុំម្នាក់នេះផង»ថេហ្វីនខំប្រឹងអូសទាញ់រាងកាយមាំរបស់ជីមីនចេញទៅខាងក្រៅវិញដោយមិនភ្លេចអោនក្បាល់គោរពបន្តិចនិងនិយាយសូមការអធ្យាស្រ័យទៅកាន់គ្រប់គ្នានៅក្នុងក្លឹបទាំងមូលរួចទាំងជុងហ្គុកផងដែរ។
«ថេហ្វីនឯងសុំទោសអាសណ្តាសសត្វនេះធ្វើអីវាត្រូវប៉ុន្នោះស្ទើរទេ»ជីមីននៅតែមិនឲ្យចាញ់គេនៅតែអាវ៉ាងទ្បើងច្រាប់ដាក់ជុងហ្គុកដដែលៗទាំងដែខ្លួនឯងនៅពេលនេះស្រវឹងស្ទើរតែដើរមិនចង់ត្រងផ្លូវផង។
«មកទៅវិញ»ថេហ្វីនកំប្រឹងអូសទាញ់រាងកាយមាំរបស់ជីមីនត្រទ្បាប់ទៅវិញទាំងពិបាកមិនដឹងជាមនុស្សចាស់ស្អីទេពិបាកនិយាយគ្នាជាក្មេង២ខួបទៅទៀតអាចនិយាយបានថាឲ្យតែនៅក្បែរគេក្បាល់នាងវាឈឺត្រចាប់ទ្បើងឃ្ទោកតែម្ដងព្រោះតែឈឺក្បាលនិងដោះស្រាយរឿងរ៉ាវឲ្យគេ។