ប្អូនស្រីសម្អប់

ភាគ79(លោកជាអ្នកបង្រៀនខ្ញុំឲ្យក្លាយជាមនុស្សបែបនេះ)

ក្លឹបកម្សាន្ត
ទិដ្ឋភាពនៅក្នុងក្លឹបនាពេលយប់គឺមានសភាពអ៊ូអរមានសម្លេងតន្រ្តីប្រគុំទ្បើងពិរោះរណ្តំទាក់ទាន់ចិត្តគ្រប់គ្នាឲ្យចូលទៅរាំលេងកំសាន្តអារម្មណ៍នៅទីនោះក្នុងចំណោមមនុស្សសប្បាយរីករាយក៏មានមនុស្សមានទុក្ខចូលទៅទីនោះដើម្បីផឹកស្រារំសាយទុក្ខដូចគ្នាហើយម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីរពីចន ជុងហ្គុកគ្រឺស្ទាននោះទេគេមកទីនេះដើម្បីផឹងស្រាប់បំបាត់ទុក្ខដែរគេមានឈ្លោះប្រកែកគ្នាជាមួយនិងប្រពន្ធ។
«ថេយ៉ុងឲ្យខ្ញុំធ្វើបែបណាទើបជុងម៉ូនាងព្រមលើកលែងទោសឲ្យខ្ញុំទៅអ្ហឹកៗ»ជុងហ្គុកយំរៀបរាប់ប្រាប់ទៅកាន់ថេយ៉ុងអ្នកដែរគេចាបើទុកថាជាបងប្រុសទាំងទឹកភ្នែកហូររហាមក៏ព្រោះតែសារធាតុអាកុលទើបបានជាគេយំមិនខ្មាស់គេបែបនេះ គេមិនដឹងថាគួរធ្វើបែបណាឲ្យជុងម៉ូនាងព្រមអភ័យទោសឲ្យគេនោះទេ គេពិតជាមិនបាត់នាងរឹតតែមិនចង់ឲ្យនាងស្អប់ចាប់ទុក្ខគេដូចជាសត្រូវអីបែបនេះទ្បើយវាឈឺចាបើពិបាកទទួលយកណាស់នៅពេលដែរមនស្សដែរខ្លួនស្រទ្បញ់ខ្លួនខ្លាំងបែបនេះ។
«មុននិងធ្វើអ្វីទ្បើងមកហេតុអ្វីមិនគិត?ដល់ដំណាក់កាលនេះហើយបងមិនដឹងជួយឯងបែបណាទេ»មកនមែនគេមិនចង់ជួយឲ្យជុងហ្គុកគេបានជានាជាមួយនិងប្រពន្ធគេវិញទេប៉ុន្តែទង្វើរដែរជុងហ្គុគេធ្វើទៅលើជុងម៉ូនោះគឺវាអាក្រក់ហួសហែតពេកធ្វើបាបផ្លូវចិត្តរបស់នាងម្ដងហើយម្ដងទៀតមិនចេះគិតពីលទ្ធិផលទង្វើររបស់គេធ្វើវានិងទៅជាបែបណានៅពេលក្រោយទ្បើយ នៅពេលចុងក្រោយក៏មកត្រូវទឹកភ្នែកវេទនាខ្លួនឯងបែបនេះតើឲ្យនាយជួយគេបែបណាបានទៅ។
«ខ្ញុំស្មានមិនខុសពិតមែនថាលោកនិងមកទីនេះ»សម្លេងស្រួយស្រេះរបស់ជុងម៉ូបន្លឺទ្បើងមកមុននិងដើរចូលនាំរាងកាយដ៏សែរទាក់ទាញចិត្តមនិស្សប្រុសគ្រប់គ្នានៅក្នុងក្លិចនោះចូលទៅរកអ្នកដែរមានឈ្មោះជាស្វាមីដោយដំណើរល្វត់ល្វន់។
«ម៉ូអូនទើបតែដឹងខ្លួនមកទីកន្លែងបែបនេះមិនល្អទេ»
គ្រាន់តែលឺតែសម្លេងក៏ជុងហ្គុកគេអាចស្មានដឹងហើយថាម្នាក់នោះជាជុងម៉ូប្រពន្ធរបស់គេទោះបីជាគេស្រវឹងធ្លាក់ភ្នែកមើលមិនដ៏ស្រស់ស្អាត់របស់នាងមិនច្បាស់ក៏ដោយចុះជុងហ្គុកស្រដីទ្បើងមកដោយការព្រួយបារម្ភពីប្រពន្ធនាងទើបតែភ្ញាក់ពីសន្លប់ហើយថែទាំងមានកូនក្នុងផ្ទៃថែមទៀតបើនាងមកកន្លែងអីបែបនេះវាមិនល្អសម្រាប់នាងនិងកូននោះទ្បើយ។
«ល្អឬមិនល្អវាជារឿងរបស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំមកទីនេះគឺគ្រាន់តែចង់ដឹងថាប្តីហេងស៊យរបស់ខ្ញុំនៀក៎នៅមានលាក់ស្រីសាហាយនៅទីនេះប៉ុន្មាននាក់ទៀយតែប៉ុណ្ណោះ»
«បងគ្មាននោះទេម៉ូនៅពេលនេះបងមានតែអូនម្នាក់គត់»គេបានផ្តាចទំនាក់ទំនាងជាមួយនិងស្រីៗខាងក្រៅអស់ហើយមិនលើលែងសូម្បីតែជេយ៉ុងនៅពេលនេះគេមានតែជុងម៉ូប្រពន្ធគេតែម្នាក់ប៉ុណោះគ្មានលាក់ពីរបីដូចជាពេលមុននោះទ្បើយព្រោះគេបានដឹងពីជម្រៅចិត្តរបស់គេច្បាស់ហើយថាគេស្រទ្បាញ់ជុងម៉ូតែម្នាក់គត់គ្មានអ្នកណាមកជំនួសដំណែងប្រពន្ធរបស់គេម្នាក់នេះបាននោះទ្បើយ។
«ជុងម៉ូបងសូមអង្វរអូនលើលែងទោសឲ្យបងម្ដងតើបានទេ»ជុងហ្គុស្រដីទ្បើងមកដោយទឹកមុខអង្វរក៏។
«បាន!លោកចុះហត្ថលេខានៅលើក្រដាសមួយច្បាប់នេះទៅខ្ញុំនិងលើលែងទោសឲ្យលោកគ្រប់យ៉ាងមិនមិនប្រកាន់ខឹងស្អប់លោកទៀតនោះទ្បើយ»ជុងម៉ូញោចញញឹមចុងមាត់ដោយបែបនោះមានល្បិចមុននិងដាក់ក្រដាក់មួយច្បាបើទីលើតុជាមួយនិងប៊ិចមួយដលមដើម្បីឲ្យជុងហ្គុកចុះហត្ថលេខានៅលើនោះ។
«វាជាអ្វី?»ជុងហ្គុកចងចឹញ្ចើមដាក់ជុងម៉ូដោយការមិនយល់ថាជុងម៉ូនាងចង់ធ្វើអ្វីមិនដឹងដូចគ្នាថាក្រដាស់មួយច្បាប់នោះជាក្រដាសអ្វីក៏ព្រោះតែគេស្រវឹងខ្លាំទើបធ្វើឲ្យភ្នែករបស់គេព្រាលមើលអ្វីមិនច្បាស់តែក៏ព្រមចុះហត្ថលេខាទៅលើក្រដាស់មួយច្បាប់នោះតាមដែរអ្វីដែរជុងម៉ូប្រាប់ព្រោះគេចង់ឲ្យជុងម៉ូលើកលែងទោសឲ្យគេ។
«អរគុណសម្រាប់សញ្ញេរមួយនេះ ខ្ញុំនិងលើកទោសឲ្យលោកគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់»ជុងម៉ូញញឹមយ៉ាងសមចិត្តមុននិងដើរចេញទៅទីបំផុតនាងក៏លែងលះជាមួយនិងមនុស្សគ្មានបេះដូងម្នាក់នេះបានសម្រេចហើយក៏ទោះបីនាងនៅមានចិត្តស្រទ្បាញ់គេខ្លាំយ៉ាងណាក៏នាងត្រូវតែធ្វើបែបនេះក៏ព្រោះតែនាងហត់ ហត់និងទ្រាំរស់នៅដូចស្លាប់ជាមួយនិងគេបន្តទៀតខ្លាំងណាស់នាងសុខចិត្តក្បត់ចិត្តនុងបេះដូងខ្លួនឯងប៉ុន្តែនាងមិនទ្រាំជាមួយនិងគេទៀតនោះទ្បើយ។
«ពីមុនលោកប្រើល្បិចនេះដើម្បីចង់ជើងខ្ញុំលើកនេះខ្ញុំក៏ដើរតាមដានចាស់របស់លោកដើម្បីស្រាយចំណងនេះដូចគ្នា»ជុងម៉ូងាក់មុខទៅសម្លឹងមើលអ្នកដែរមានឈ្មោះថាជាអតីតស្វាមីនរបស់ខ្លួនដោយឧទានទ្បើងមកតិចម្នាក់ឯងកាលពីមុនគេបានប្រើល្បិចនេះដើមឲ្យចុះហត្ថលេខាជាមួយនិងគេហើយនៅពេលនេះដែរគេនាងក៏ធ្វើតាមគេដើម្បីសូមគេលែងលះដូចគ្នាគ្រប់យ៉ាងគេជាអ្នកបង្រៀននាងទេគេបង្រៀនឲ្យនាងចេះប្រើល្បិចខ្មៅងងឹតបង្រៀនឲ្យនាងក្លាយមកជាមនុស្សចិត្តដាច់គ្រប់យ៉ាងនាងរៀនពីគេទាំងអស់បន្ទោសនាងមិនបាននោះទេ។