ប្អូនស្រីសម្អប់

ភាគ68

«ជុងម៉ូៗកើតអី កុំបំភ័យខ្ញុំណា»ជុងហ្គុកស្ទុះទៅរករាងកាយតូចរបស់អ្នកជាប្រពន្ធទាំងក្នុងចិត្តភ័យព្រួយបារម្ភនិងនាងជាខ្លាំងមិនដឹងថានាងកើតអ្វីឬអត់ទេ?
«ថតចេញទៅលោកកុំមកប៉ះមិត្តខ្ញុំ»ថេហ្វីនដែលទើបនុងមកដល់ក្នុងបំណងថានិងមកលេងជុងម៉ូនោះក៏ប្រញាប់រត់មករកមិត្តដោយការព្រួយបារម្ភនៅពេលដែររត់មកដល់ក៏ឃើញជុងហ្គុកកំពុងតែត្រកងរាងកាយរបស់មិត្តខ្លួនទ្បើងមកទើបនាងរុញច្រានរាងកាយមាំឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយចេញពីជុងម៉ូដោយការខឹងស្អប់រាល់ទង្វើរដែរគេធ្វើដាក់មិត្តនាងព្រោះតែគេម្នាក់គិតទើបមិននាងក្លាយមកជាបែបនេះកាយក៏ឈឺចិត្តក៏ឈឺ។
«ជុងហ្គុក បងកុំរវល់និងនាងអីទុកឲ្យមិត្តរបស់នាងចាត់ការទៅ»ជេយ៉ុងដែររត់តាមមកពីក្រោយជុងហ្គុការបើបានលើប្រយោគរបស់ថេហ្វីនមិនឲ្យមករវលើជាមួយនិងមិត្តរបស់នាងហើយជេយ៉ុក៏ទៅបានទាញ់រាងកាយជុងហ្គុឲ្យចេញឆ្ងាយពីជុងម៉ូមិនឲ្យនាយកម្លោះទៅរវល់និងប្រពន្ធកំសត់របស់គេដែរកំពុងតែគេងសន្លប់បាត់មាត់បាត់កនោះទ្បើយ ប៉ុន្តែគិតឬថាជុងហ្គុកគេព្រមធ្វើតាមនាងនោះ?
«ជេយ៉ុងជៀសចេញពីផ្លូវខ្ញុំទៅ»ជុងហ្គុកមិនបានខ្វាយខ្វល់និងសម្តីរបស់ថេហ្វីននិងជេយ៉ុងទ្បើងអ្វីដែរសំខាប់នៅពេលនេះគឺគេត្រូវតែនាំប្រពន្ធរបស់គេទៅមន្ទីពេទ្យព្រោះមុខមាត់នាងស្លេកស្លាំងខ្លាំងណាស់ហើយដៃជើងក៏ទ្បើងត្រជាក់ស្រេបអស់ទៅហើយ នាយកម្លោះប្រញាប់ត្រកងបីរាកាយតូរបស់ព្រន្ធសំដៅទៅរករថយន្តដែរចតនៅមុខផ្ទះប៉ុន្តែក៏ត្រូវជេយ៉ុងនាងរត់ចូកមកពាំងផ្លូវរបស់គេធ្វើឲ្យសងគ្រឺធ្មេញដាក់នាងដោយទឹកមុខកាចុំ
«ខ្ញុំមកឲ្យលោកយកនាងទៅទេ លោកត្រូវតែនេះទីនេះជាមួយនិងខ្ញុំលោកបានសន្យាហើយថាថ្ងៃលោកនិងនៅជាមួយនិងខ្ញុំពេញមួយថ្ងៃ»ចងជុងហ្គុកគេធ្វើមុខកាចយ៉ាងណាក៏នាងមិនខ្លាចដែរនាងរឹតដើរពាំងផ្លូវជុងហ្គុកមិនឲ្យបានដើរចេញទៅទ្បើយមិនថាគខំប្រឹងដើរគេចចេញពីនាងយ៉ាងណាក៏ដោយចុះគេបានសន្យានិងនាងរួចហើយនិងនៅកំដរនាងពេកមួយថ្ងៃហើយពេលនេះគេចង់ចេញទៅក្រៅទុកនាងឲ្យនៅម្នាក់ឯងអញ្ចឹងឬ?នាងមិនព្រមជាដាច់ខាត។
«ចាំពេលក្រោមមិនបានទេឬ?នាងក៏ឃើញអញ្ចឹងថាប្រពន្ធខ្ញុំនាងសន្លប់»ជុងហ្គុកគំហកដាក់ជេយ៉ុងខ្លាំងដោយការខឹងសម្បាទាំងដែរគេមិនដែរបញ្ចេញ់អាកប្បកិរិយាបែបនេះចេញមកទៅលើជេយ៉ុងម្ដងណាទ្បើយធ្វើឲ្យអ្នកដែរត្រូវគេគំហកដាក់នោះខឹងអន់ចិត្តមិនស្ទើទេប៉ុន្តែក៏នៅតែរឹងចចេះមិនព្រមបើផ្លូវឲ្យគេទៅដដែល។
«ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេចង់នាងស្លាប់ទៀតក៏ខ្ញុំមិនខ្វល់ដែរ»ស្រីល្អគំហកដាក់ជុងហ្គុកវិញដោយមិនឲ្យចេញទ្បើយនាងមិនខ្វលទេចង់អ្នកណាស្លាប់អីក៏ស្លាប់ទៅចុះអ្វីសំខាន់គឺជុងហ្គុកគេនៅជាមួយនិងនាង។
«ជៀសផ្លូវ»ជុងហ្គុកគេស្ទើរតែមុនជឿសោះថាជេយ៉ុនាងអាត្មានិយមបែបនេះ តែគេក៏លែងខ្វល់ទៀតដែរចង់នាងធ្វើអ្វីក៏ធ្វើនិយាយអ្វីក៏និយាយទៅអ្វីដែរសំខាន់សម្រាប់គេពេលនេះគឺនាំជុងម៉ូទៅពេទ្យទើបគេដើរបំបុកជេយ៉ុងទៅតែម្ដងចង់នាងដួលផ្កាប់មុខបាក់ធ្មេញអស់ពីមាត់ក៏គេមិនខ្វលដែរ។
«ព្រុស!!»រាងកាយតូចរបស់ជេយ៉ុងដួលទៅលើដីទាំងកម្រោលធ្វើម្ចាស់រាងកាយកកិតបាត់ដៃនិងជង្គុងដាច់រលាតដៃចេញឈាមទ្បើងមករិញៗ។
«អ៊ួយ...!ព្រោះតែនាងម្នាក់នោះទើបជុងហ្គុកហ៊ានធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំ»ជេយ៉ុងក្តាបប្រអប់ដៃយ៉ាងណែនកែវភ្នែកទាំងគូរក្រហមច្រាលពោលពេញទៅដោយកំហឹងនៅឆេះឆួលនាងមិនបានខឹងជុងហ្គុកទេអ្នកដែរនាងខឹងក៏ជុងម៉ូម្នាក់ដែរសន្លប់មិនដឹងអ្វីទៅវិញ។
«ចនជុងម៉ូគ្រឺស្ទានខ្ញុំស្អប់នាង នាងមារជ្រែក»កែវភ្នែកពោលពេញទៅដោយកំហឹងការខឹងសម្បានុងការស្អប់ខ្ពើររបស់ជេយ៉ុងកាន់តែមានទ្បើងថែមមួយកម្រិតទៀតហើយ នាងពិតជាស្អប់ជុងម៉ូខ្លាំងណាស់តាំងតែពីនៅរៀនមកម្ល៉េះ ដោយគិតថាជុងម៉ូជាមារជ្រែកស្នេហារវៀងនាងនិងជុងហ្គុកដោយនាងគិតថាព្រោះតែមានជុងម៉ូទើបបានជាជុងហ្គុកគេមិនស្រទ្បាញ់នាង។