Müptela / Yarı Texting

4.0

Furkan'la birlikte stüdyoya geldiğimizde Yusuf'la Julia'da bizimle aynı anda gelmişti. Furkan'la Yusuf arabayı park ettikten sonra birbirlerine yalandan selam vererek içeri girdi. Julia'da yanımda yürüyordu ama nedense bugün aşırı solgun görünüyordu. Bana ters ters bakmamıştı bile.

Stüdyoya girdiğimde çalışma arkadaşlarımdan Julia ile ilgilenmelerini rica edip Furkan'la Yusuf'a ayrı ayrı odalar verdirdim. Onlar hazırlanırken bende çekim yapılacak yeri düzenlemeye yardım ediyordum.

"Ela hanım her şey hazır. Yusuf bey ve Furkan beyi çağıralım mı?"

"Gerek yok ben çağırırım." dedim önce Furkan'ı odasına doğru giderek.  Kapısının önüne geldiğimde çalıp içeri girdim. O aynada kendine bakıyordu.

"Gel güzelim gel." dedi beni görünce. "Nasılım ama? Taş gibi olmuşum değil mi?"

Uyarıcı bir sesle "Furkan."dediğimde yanıma gelip ellerimi tuttu.

"Tabi ben seni anlıyorum.. Sen beni daha önce de böyle gördüğün için çok beğenemedin ama-"

"Yoo beğendim."

Söylediğim şeyle kocaman gülümsedi.

"Tam olarak neremi beğendin? Gözün böyle aşağılara kayd-"

"Ya sussana sen." deyip çıkacakken arkamdan belime sarılıp durdurdu beni.

"Tamam özür dilerim."

Beni kendine çekiyordu.. Kokumu içine çektiğini hissediyordum.

"Ela ben çok mu acele ediyorum? Sıkıştırıyor muyum seni?"

Yüzümü ona dönmeme izin verdiğinde arkamı dönüp gözlerine baktım.

"Ben.." Nasıl diyeceğimi bilemiyordum. "Furkan böyle bir anda birleşmek garip hissettiriyor. Şu an sana bir hissim var mı tam olarak bunu bile bilmiyorum."

"Anlıyorum güzelim. O kadar güzelsin ki.. Ne bileyim acele etmemek için dirensemde kendime engel olamıyorum. Sadece gerçek bir yuva kuralım istiyorum."

"Zaman ver bana olur mu?"

"Olur." dedi beni göğsüne yasayarak. Geri çekildiğimde yanağımı okşadı.

"Çekim vakti geldi mi?"

"Evet. Sen geç ben Yusuf'u da alıp geliyorum."

"Tamam canımın içi."

Furkan içeri gittiğinde bende Yusuf'un odasına doğru ilerledim. Giderken yolda Julia'yı görmüştüm. Bir masada kahve içiyordu. Yusuf'la neden aynı odada değildi acaba? Dün gece kavga etmiş olabilirler miydi?

Kapıyı çaldığımda Yusuf'un "Gel." sesini duyunca içeri girdim.

O da bir eli belinde bir eli pencerede dışarıyı izliyordu.

Onu böyle sadece boxerla görmek etkilemişti beni. Arkası dönüktü bana. Ona doğru yaklaşıp bekledim.

"Hazır mısın?"

"Henüz değil." dedi bana doğru dönerek. Karın kaslarının yanı sıra bacak kaslarının da belirginliğine kayan gözlerimi gördüğünde gülümsedi.

"Bakmak istemedim." dedim aceleyle.

Sadece gülümsüyordu bana.

"Bana neden böyle bakıyorsun?"

"Nasıl bakıyorum?" dedi o da gözlerimin içine bakarak.

"Böyle işte."

Bana bir şey söylemek için araladığı dudaklarının geri kapatmasına sebep olan şey çalan kapıydı.

"Ela hanım. Furkan bey hazır sizi bekliyor. Eğer Yusuf beyde hazırsa-"

"Geliyoruz." dedim sözünü keserek.

Yusuf'ta beline havlu sarıp yanıma geldi.

"Sevgili eşin daha fazla beklemesin bence de." dedi buz gibi bir sesle. "Gidelim."

Yusuf odadan çıkınca ben öylece kalmıştım. Her hareketi kafamı karıştırmaya yetiyordu. Israrla Furkan'a şans vermek isteyen yanım Yusuf'u görünce yerle bir oluyordu işte. Engel olamıyordum buna. Dolan gözlerimi yaşlarım akmadan sildim.

"Söz verdin kendine Ela.. Kimse için üzülmeyeceksin. Kendini hep çok seveceksin. Söz verdin kendine sakın unutma bunu. Mutluluğunun peşinden git ne olur. Mutluluk Yusuf'ta değil. Acı biliyorum ama gerçek bu. Furkan'ı sevmek için uğraş. Böylesi herkesi iyi edecek."

Elimi kalbime koydum. Ağrıyordu.

"Lütfen Furkan'ı çok sev olur mu?"

..🦋❤️