Tüm her şey hazırdı sadece Ela ve Furkan'ı bekliyorduk.
"Julia."
Seslenmemle Julia mutfaktan çıkıp yanıma geldi. Son zamanlarda öyle uzaktı ki benden. Her sabah öperek uyandırırdı beni.. Ama artık arkasını dönüp uyuyor çoğu zaman konuşuyordu bile benimle.
"Efendim."
"Neden garip davranıyorsun?"
Bu ilk soruşum değildi.
"Garip davranmıyorum." dedi net bir şekilde. Bu da ilk cevap vermeyişi değildi. Ayağa kalkıp yanına gittim.
"Bir şey var.. Ama anlayamıyorum."
"Zaten bir şeyleri anlayabiliyor olsaydın şu an biz çok farklı yerlerde olurduk."
Başka bir şey söylemedi. Gözlerimin içine bakıyordu ama ben gerçekten bu bakışların ne anlama geldiğini anlayamıyordum.
Kapı çaldı sonra.
"Misafirlerimiz geldi." dedi geri geri adım atarak. Sonra da arkasını dönüp kapıya gitti. Bende peşinden ilerledim.
"Hoş geldiniiiz."
Julia Ela ile sarıldıktan sonra Furkan'a da sarıldı. Bu kadın Ela'yla görüşmemi istemeyen kadın değil miydi?
Çok değişmişti birden.
Furkan'la el sıkıştıktan sonra Ela'ya sarıldım. Bu anda takılı kalmak mümkün olsaydı keşke.
Julia'nın bize baktığını görünce hızla çekildim Ela'dan.
"Hadi içeri geçelim." dedi o da gülümseyerek.
Julia Ela ile birlikte masa hazırlıklarına yardım ederken bizde salona oturduk.
"Ela'yla nasıl gidiyor evlilik?" diye sordum Furkan'a konu açmak istercesine.
Gülümsedi. İçten bir şekilde..
"Ona çok aşığım.. İnsanın sevdiğinin hep yanında olması anlatılamayacak kadar mükkemmel bir his. Tabi sonsuza dek yanında kalacaksa."
"Ela'da sana aynı hislerle bağlıysa sonsuz kelimesi anlam kazanmaz mı zaten?"
Derin bir iç çekti.
"Öyle tabi.. Umarım mutluluğumuz sonsuz olur."
"Umarım." dedim.. Dedim ama içimde bir yer Ela'ya olan ilgimi baskılıyordu. Keşke evli olmasaydı diye düşünmeden edemiyordum.
"Hazır her şey."
Julia'nın son tabağı da koyup söylediği şeyle hepimiz masaya geçtik. Hep birlikte yemek yedikten sonra da film izleyeceğimiz için yeniden salona döndük. Ela'da çabucak patlattığı mısırlarla yanımıza gelmişti.
Kızların seçtiği filmi yükleyip tüm ışıkları söndürdük. Herkes filmi izliyordu ama benim gözlerim sürekli Ela ve Furkan'daydı.
Ela ağzına götürdüğü mısırı yemek üzereyken Furkan'ı belini tuttuğunu görünce elini onun beline koyup okşadı.
"İyi misin?"
Kısık sesle konuşuyorlardı ama ben duyuyordum.
"İyiyim güzelim ama bugün yoruldum sanırım. Belim ağrıyor."
"Dizlerime uzan istersen.."
Ela'nın söylediği şeyle Furkan karısının alnını öpüp dizlerine yattı.
Ne aciz görünüyordum aslında. Benim sevgilim vardı, benim için çok emek veren ve seven.. Ben onu hiçe sayıp bir de evli bir kadına ilgi duyuyordum.
İğrenç bir şeydi bu.
Kendime yakıştıramıyordum ama bu his çoktan ele geçirmişti beni.
İçimde bir sıkıntı oluşuyordu aynı zamanda Julia'ya bunu yaptığım için. İçimi biraz olsun rahatlatmak için elini tuttum. Geri çekilip kucağına aldığı mısır tabağıyla yeniden filme odaklandı. O da uzaklaşmıştı benden.
Gece vakitleri geldiğinde Ela ile Furkan gitmiş biz Julia ile yalnız kalmıştık. Onunla konuşmak istiyordum. Odamıza gidiyordu.
"Julia konuşmamız lazım." dedim gitmesine engel olarak. "Lütfen gelir misin biraz?"
Yüzüme solgun bir ifadeyle bakıp yanıma geldi. Birlikte oturduktan sonra derin bir nefes aldım.
"Niye-" dediğim anda susturdu beni. Bir eli yanağımı bulduğunda usulca okşadı. Gözleri dolmuştu.
"Ben seni hep çok sevdim biliyor musun? Herkesten, her şeyden çok.. Ama sen beni öyle sevemedin."
"Julia-"
"Sözümü kesme. Ailem yabancı biriyle birlikte olmamı hiç istemedi Yusuf. Ama ben senin için herkesi karşıma aldım. Sana kimseye güvenmediğim kadar güvendim. Yap dedin yaptım gel dedin geldim."
Ağlıyordu. Benimde gözlerim dolmuştu.
"Ben tüm bunları hak ettim mi Yusuf? Niye bana dürüstçe Ela'yı sevdiğini söylemedin? Söyleseydin canım belki bu kadar yanmazdı. Sana defalarca hissettirdim Ela'dan uzak durman gerektiğini. Ama durmadın. Benden ayrılman için bir sürü fırsat yarattım sana. Ama sen ne benden ayrıldın ne de Ela'dan vazgeçtin."
"Özür dilerim."
"Bu acımı silip atmıyor kalbimden. Benden sırf senin için yaptıklarım aklına geldiği için ayrılamadın. Yüzün olmadığı için. Keşke sevdiğin için ayrılamasaydın. Bana çok zarar verdin ama Ela'dan uzak dur Yusuf. O çok iyi biri. Mutlu olmayı hak ediyor ve kocasıyla da mutlu görünüyor."
Göz yaşlarını silip ayağa kalktı.
"Ben senin için bir valiz hazırlamadım. Yukarıda sadece benim valizim var. Senin için bir uçak bileti de almadım. Ben buraya seninle geldim belki ama yalnız döneceğim. Belki her şey başka türlü gelişse senden de Ela'dan da nefret ederek giderdim bu ülkeden. Ama Ela gerçekten iyi bir kadın. O hiçbir zaman bizi ayırmak ya da seni benden almak için çalışmadı. Bu gece onları bilerek buraya çağırdım biliyor musun? Belki dedim.. Belki ben yanılıyorumdur belki Ela'ya bir hissi yoktur. Ama gördüm gözlerinde.. Ela'ya nasıl baktığını gördüm. Benden ısrarla uzaklaşmak isteyen sendin ve şimdi istediğinde oluyor işte." dedi yukarı çıkıp valizini indirerek.
"Ben gidiyorum Yusuf. Sana hayatında başarılar dilemekten başka bir şey gelmiyor elimden. Sorun şu ki.. Beni hiç gerçekten sevip sevmediğini bile bilmiyorum."
"Seni çok sevdim Julia.. Yemin ederim."
Valizini kapıdan çıkarıp üstünü giyindi.
"Bu yüzden mi sadece iki hafta da unuttun beni? Bu yüzden mi daha yeni evlenmiş bir kadına aşık olup bu kadar çabuk unuttun bana olan hislerini? Senin için üzülmeyeceğim." dedi ağlayarak. "Aptal kadınlar gibi aşık olduğun kadını suçlamıyorum. Tek suçlu sensin. Benden ayrılamayacak kadar korkaksın. Sana yemin ediyorum seni.. Senin beni unuttuğun gibi kolayca unutacağım."
Kapıyı sertçe çarpıp çıkıp gitti bu evden. Olduğum yere öylece diz çöküp ağlamaya başladım.
Hiç hak etmemişti bunları biliyordum.. Sessizce kendi kendime söylendim.
"Özür dilerim Julia.. Ama ben Ela'ya sadece iki hafta da aşık olmadım.. "
..🦋❤️
Julia?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müptela / Yarı Texting
Fanfiction@Kuymakcibasi: Sana çok aşığım be kuymaklı kekim. @Kuymakcibasi: Bu his nasıl biliyor musun? Hani böyle eskiden, biz küçücükken babamız mahalle bakkalına gider, beyaz şeffaf poşetlerde ekmek alır ama o ekmeğin içine de birkaç tane bizim için çikola...
