Mission: Angel [18+] [✔]

•Δεν τον αφήνει η μάγισσα που έχει αρραβωνιαστεί;•

Φτερνίζομαι μια και θυμάμαι την Greta που μου έλεγε ότι κάποιος μιλάει για μένα κάθε φορά που το κάνω. Ξύνω την μύτη και αναρωτιέμαι σε ποιού το στόμα βρίσκομαι τώρα και μάλιστα τέτοια ώρα το βράδυ. Συνεχίζω με το να μαζεύω τα πιάτα για να τα πάω στην κουζίνα. Ο Gavin με τον Nate πήγαν στο γραφείο για να μιλήσουν για δουλειά, ενώ η Sophia πάνω στα παιδιά. Πήγε να τα βάλει για ύπνο εφόσον κουράστηκαν τόσες ώρες να παίζουν με τον Alex που ήταν μεσ' στην ενέργεια. Έκανε χειρότερα και από τα παιδιά, σε σχέση με μένα που καθόμουν σε μια γωνία και έτρωγα το κέικ μου.

Τώρα που τον είδα χωρίς την Adriana στο πλευρό του να του τραβάει την προσοχή, μπορούσα να διακρίνω πόσο ευτυχισμένος είναι. Η ενέργεια του είναι απίστευτη. Στο δείπνο πάντα γέλαγε, έλεγε αστεία και μοιραζόταν τις ιστορίες του. Εννοείται πως έδειχνε στον Gavin την αδιαφορία του, αλλά στιγμές αντιδρούσε σε αυτά που έλεγε. Νομίζω απλά χαίρεται να πειράζει τον Gavin, αλλά κατά βάθος τον αγαπά πάρα πολύ και νοιάζεται αρκετά για εκείνον. Εγώ απλά τον παρακολουθούσα σιωπηλή, μέσα μου να ζηλεύω λίγο πόσο ήρεμος και χαρούμενος δείχνει.

Περπατώ με τα πιάτα στην κουζίνα. Βλέπω πως το πλυντήριο πιάτων είναι άδειο οπότε ξεπλένοντας τα λίγο, αρχίζω να τα βάζω ένα-ένα μέσα. Δεν θέλω να κουραστεί κι άλλο η Sophia. Ήδη μαγείρευε τόσες ώρες για εμάς και τώρα ασχολείται με τα παιδιά, δεν θέλω να έχει και άλλες δουλειές στο μυαλό της. Εφόσον μπορώ να κάνω τόσο για εκείνη, θα το κάνω, δεν θα πάθω και κάτι.

Χωρίς να ξέρω γιατί, φέρνω τον Alex στο μυαλό μου για άλλη μια φορά. Δεν ξέρω πώς να νιώσω γύρω του. Υπάρχει μια αμηχανία μεταξύ μας που δεν μπορώ να αγνοήσω, την οποία σίγουρα αισθάνεται και ο ίδιος. Δεν έλεγε τίποτα σε αυτά που απάνταγα, δεν μου έριχνε τα μάτια του και όταν το έκανε, θα υπήρχε μια αδιαφορία σε εκείνα. Ξέρω πως τον έχω πληγώσει και ξέρω πως δεν αξίζω να με συγχωρέσει με την μια, παρόλο που ο ίδιος λέει ότι τα πράγματα έχουν μείνει πλέον στο παρελθόν.

Αφήνω το νερό να τρέχει στο πιάτο του. Πάνε έξι χρόνια. Τι ακριβώς προσπαθώ να καταλάβω ή να μάθω; Δεν προσπάθησα να νοιαστώ περισσότερο για εκείνον. Ούτε τώρα δεν μπορώ να το κάνω. Κι εγώ κατά βάθος τον μισώ που δεν του ήμουν αρκετή, που δεν μπόρεσα να τον αλλάξω, που δεν δέχτηκε την βοήθεια μου. Επέμενα από την αρχή, για εκείνον να είμαι παιχνίδι ή στην χειρότερη άλλη μια υπόθεση για την οποία πρέπει να φτιάξει την συμπεριφορά. Λογικό να κουράστηκα να είμαι αντικείμενο στα μάτια του. Μου έδωσε γερή μπουνιά στο στομάχι και περίμενε να μείνω στο πλευρό του όταν πλέον είχε συναισθήματα;