Mission: Angel [18+] [✔]

•Ας πούμε ότι η Felicity δεν είναι αιμόδιψος δαίμονας του σεξ όπως η αδελφή μου•

Κάτι τρέχει και δεν μου το λέει. Τον ξέρω αρκετά καλά να πω με σιγουριά ότι ανησυχεί τόσο που αργοπεθαίνει μέσα του. Με κοιτάει με την άκρη του ματιού του. Σφραγίζει τα χείλη του και αποφασίζει να μην πει κάτι. Ξέρει μια χαρά ότι περιμένω να ξεκινήσει την γκρίνια για πολλοστή φορά μέσα στην ημέρα που ο Lucas δεν του απαντάει το τηλέφωνο. Για να βοηθήσω λίγο την κατάσταση πήρα τηλέφωνο την Brittany και την ρώτησα αν τον έχει δει καθόλου μέσα στην ημέρα. Δεν μπορούσε να μιλήσει πολύ γι' αυτό με ενημέρωσε να καλέσω το νοσοκομείο εφόσον πήγε νωρίς στην δουλειά για κάτι εκκρεμότητες. Με τον Alex να με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια για όσο το έκανα, η ρεσεψιόν με ενημέρωσε ότι ο Lucas ήταν απασχολημένος στην δουλειά και δεν μπορούσε να μιλήσει.

Παρόλο που μάθαμε που είναι και τι κάνει, πιάνω τον Alex συχνά να δαγκώνει το νύχι του ανήσυχος. Δεν του το χτυπάω καθόλου, ούτε προσπαθώ να του μιλήσω για αυτό. Το αφήνω στο χέρι του. Δεν μου αρέσει να τον πιέζω και αν αισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με τον φίλο του, είναι ελεύθερος να το κάνει. Σκέφτομαι σοβαρά να του πω να πάει να τον βρει στην δουλειά, όμως η Brittany μου έστειλε ότι έχουν κανονίσει να περάσουν από τον Nate μετά, εφόσον θα μαζευτούν όλοι εκεί. Αυτό τον έκανε να κάτσει στο πλευρό μου και να περιμένει με ανυπομονησία τον φίλο του να έρθει για να του την πει από κοντά. Χαμογελώ με το πόσο γλυκός είναι πάντως που δεν θέλει να φανεί ότι τρελαίνεται για πάρτη του.

«Καλώς το ζευγάρι της χρονιάς», κοροϊδεύει ο αδελφός μου με το που ανοίγει την πόρτα και μας χαρίζει ένα τεράστιο χαμόγελο.

Μάλλον το σύμπαν είπε να καταστραφεί μαζί με το τέλος της χρονιάς.

«Τι μούτρα είναι αυτά;» σχολιάζω πρώτο πράγμα και σε σχέση με έξω, το σπίτι μέσα είναι φούρνος.

«Είναι μούτρα χαράς που έμαθα ότι θα γίνω θείος, ξέρεις».

«Ναι, γιατί δεν το ήξερες», μουρμουρίζω κάτω από την ανάσα μου και τον κοιτάω με την άκρη του ματιού μου καχύποπτη ενώ βγάζω τα παπούτσια μου.

«Το ευχάριστο είναι που το έμαθα από τον Alex, όχι από εσένα, αδελφούλα».

Μου κλείνει το μάτι, η διάθεση του τελείως διαφορετική από τις τελευταίες ημέρες. Συνήθως έσερνε το σώμα του με ένα βλέμμα ψόφιου ψαριού. Όταν του μίλαγα στο τηλέφωνο θα τον έπιανε ο ύπνος ή όταν τον έβλεπα από κοντά, θα βαριόταν που υπήρχε. Ήταν σαν να είχε χάσει κάθε ελπίδα ότι η ζωή του θα έφτιαχνε. Πίστεψα τον Alex όταν με έπεισε να σπρώξουμε την Felicity επάνω του. Την καλούσα συνέχεια για δείπνο ή έβγαινα βόλτες μαζί της έτσι ώστε να την βοηθάω με ό,τι πρόβλημα είχε με τον αδελφό μου. Πάντως ο Alex φαινόταν να ήξερε καλύτερα πως να προσεγγίσει το θέμα, παρόλο που στιγμές ζήλευα αν τους άφηνα τους δυο. Δεν υπάρχει η μικρότερη περίπτωση να γινόταν κάτι, αλλά η πολλή παρέα με τον βλάκα, με έχει κάνει ζηλιάρα κι εμένα.