Mission: Angel [18+] [✔]

•Το-Το μπουφάν σ-σου μυρίζει Alex Henderson•

Alex's POV

Τα ξύλα τελειώνουν. Τα παιδιά δεν πρόλαβαν να μαζέψουν πολλά χθες και από το πρωί δεν έχει σταματήσει να βρέχει, οπότε δεν γινόταν να βγουν να πάρουν από την αποθήκη πέρα. Ο ηλίθιος ο Gavin αντί να την βάλει εδώ κοντά, την έχει βάλει πιο πέρα με την δικαιολογία ότι θέλει το επόμενο καλοκαίρι να χτίσει μια πισίνα ή ακόμη και να επεκτείνει το εξοχικό κι άλλο. Τώρα τι να του κάνω αυτού που το μυαλό του δεν είναι μεγαλύτερο από ένα κύτταρο στο σώμα του; Το αφήνω ασχολίαστο.

«Η φωτιά έχει ξεκινήσει να σβήνει», κάνω την παρατήρηση και όταν γυρνάω να δω τα αγόρια, ξέρω πως τσάμπα που την έκανα.

Ο Eddie έχει αποκοιμηθεί καθιστός με το στόμα ανοιχτό στον καναπέ, οι άλλοι πριν να του έχουν ζωγραφίσει διάφορα στο πρόσωπο του με το eyeliner της Angel. Ο Tyler έχει βάλει τα πόδια στα μπούτια του κοιμισμένου και ξαπλωμένος παίζει ένα παιχνίδι στο τηλέφωνο του. Ο Gavin, ο Jim και ο Nate παίζουν πόκερ με την Angel να τους μοιράζει τα χαρτιά με μια ήρεμη έκφραση στο πρόσωπο της. Ξεφυσάω. Δεν νομίζω κανείς να νοιάζεται ότι σε λίγο το σαλόνι θα γίνει κατάψυξη. Καθισμένος ακόμη στο σκαμπό, γυρνάω να δω την φωτιά.

Με έχει ζαλίσει η ζέστη. Αισθάνομαι που τα μάγουλα μου έχουν κοκκινίσει, αλλά δεν θέλω να φύγω από εδώ. Συνεχίζω να πειράζω την φωτιά με το μοναδικό ξυλάκι που έχει μείνει και απλά σκέφτομαι. Η Adriana δεν μου έχει πει κάτι καλό για το υπόλοιπο της ημέρας. Κατέβηκε να πάρει τον πουρέ πατάτας που της έφτιαξα και επέστρεψε στο δωμάτιο της με το κεφάλι ψηλά, το βλέμμα της ανέκφραστο. Ούτε που μίλησε στα παιδιά, ούτε που εκείνα την είδαν. Μόνο ο Angel της χάρισε ένα χαμόγελο, το οποίο η άλλη αγνόησε τινάζοντας και τα μαλλιά της.

Τόσο κουραστική.

Ο Nate με την βοήθεια μου μαγείρεψε σούπα λαχανικών με συνοδεία νοστιμότατου πιλαφιού. Με εμπιστεύτηκε μόνο γιατί ξέρει ότι έχω ταλέντο στην κουζίνα, ενώ οι άλλοι είναι-με βάση τα λεγόμενα του-για τα μπάζα. Ανακαλέστηκα τα δηλητηριασμένα μανιτάρια του Tyler από την τελευταία φορά και συμφώνησα να μπω εγώ στην κουζίνα ως βοηθός. Δεν χρειάστηκε να ανταλλάξουμε οδηγίες ο ένας στον άλλον. Ξέραμε ακριβώς τι να κάνουμε και πως.

Το φαγητό βγήκε υπέροχο. Όλο το σπίτι μοσχοβολούσε. Με την πρώτη κουταλιά που πήγα να βάλω στο στόμα μου, η Adriana με φώναξε και πήγα να δω τι έπαθε. Ήθελε απλά να γκρινιάξει που το σπίτι μύριζε σούπα. Είμαι σίγουρος ότι απλά την ενόχλησε που έτρωγα με τα παιδιά κάτω και όχι με εκείνην. Την άκουσα για μια καλή ώρα να παραπονιέται για το ένα και το άλλο, εγώ ξαπλωμένος στο κρεβάτι να σκέφτομαι την Angel, η όρεξη μου κομμένη.