•Είναι ευλογία να ζεις με τα αδέλφια O'Connell•

503 80 216
                                    

Alex's POV

Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Είναι μια πάρα πολύ αμήχανη διαδρομή με μένα να κάθομαι ανάμεσα στους γονείς μου. Δεν καταλαβαίνω προς τι όλη αυτή η αγάπη, αλλά το σιχαίνομαι. Δεν λέω. Την μαμά δεν την έχω θέμα, έχω συνηθίσει την υπερβολική αγάπη της προς το μέρος μου, αλλά το ενοχλημένο ύφος του μπαμπά είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι ανεπιθύμητος. Ξεφυσάω. Ιδέα της μαμάς μου να κάτσω στην μέση για να έχει να με χαίρεται πριν φύγω.

Επιτέλους. Με το ζόρι περίμενα να επιστρέψω σπίτι μου, στους φίλους μου... στην Angel. Βαρέθηκα τρεις ολόκληρες εβδομάδες να τριγυρνάω στον Λευκό Οίκο και να ακολουθώ την μαμά σε διάφορες δουλειές της, όπως φιλανθρωπικές δεξιώσεις και ομιλίες. Ξέρω ότι πέρα από το γεγονός ότι φοβάται για μένα, χάρηκε τόσο που με είχε στο πλευρό της. Δεν περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί από τότε που ήμουν με την Adriana, γιατί εκείνη θα παραπονιόταν ασταμάτητα. Έτσι πραγματικά με ευχαριστήθηκε που ήμουν συνέχεια γύρω της.

Ρίχνω τα μάτια στον μπαμπά. Εκείνος συνεχίζει να μην με χωνεύει τόσα χρόνια μετά. Σπάνιες φορές δείχνει ότι με αγαπάει. Βασικά ποτέ. Έχει μια αδιάφορη στάση απέναντι μου σαν να μην υπάρχω. Στιγμές είμαι πρόθυμος να κάνω τα πάντα για να μου δώσει λίγη αγάπη. Μπορεί να τον σιχαίνομαι γιατί μου έχει φερθεί σκατά, ειδικά μετά τον θάνατο της Nina, αλλά όσο να 'ναι παραμένει γονέας μου και θέλω να είναι περήφανος για μένα, να με αγαπάει και να με κοιτάει με χαμόγελο, όχι με τις νεκρές του εκφράσεις.

«Θα έρθουμε κι εμείς στο Beverly Hills την εβδομάδα των Χριστουγέννων. Θέλω να τα περάσουμε οικογενειακώς», ανακοινώνει ξαφνικά η μαμά και γυρνάω να την δω με ένα ζορισμένο χαμόγελο.

«Να 'ρθετε στο σπίτι μου φέτος. Θα μαγειρέψω εγώ και μπορείτε να μείνετε κιόλας σε εμένα», σκέφτομαι φωναχτά και τα μάτια της μαμάς να γουρλώνουν αμέσως από τον ενθουσιασμό.

«Αυτό είναι υπέροχο!»

«Εγώ θα μείνω στην Sophia τότε», πετάγεται ο μπαμπάς μου και για λίγο περίμενα να συμφωνήσει, αλλά τσάμπα που νομίζω ότι θα νοιαστεί.

«Steven, για όνομα. Ο μικρός επιτέλους χώρισε την-εννοώ, είναι μόνος του. Ας του κάνουμε παρέα», τον μαλώνει η μαμά και γελάω πάρα πολύ αμήχανα που με έχουν βάλει στην μέση και ξεκινάνε πάλι τα δικά τους.

«Μην με πιέζεις, Beth. Δεν θα πάθει και τίποτα που χώρισε. Σίγουρα έχει ήδη βρει την επόμενη», αντιλέγει με αδιαφορία ο μπαμπάς και μαζεύομαι στην θέση μου, τα μάτια μου ορθάνοιχτα.

Mission: Angel [18+] [✔]Où les histoires vivent. Découvrez maintenant