Mission: Angel [18+] [✔]

•Δεν έχει βυζιά, μουνί, ξανθά μαλλιά και-α, ναι, είναι ο Alex•

«Νομίζω πρέπει να πηγαίνω τώρα», πετάγεται η Mia και παίζει να μην μας έχει δώσει μεγαλύτερη χαρά από τότε που την είδαμε.

Το τελευταίο σαραντάλεπτο από τότε που βρήκαμε τα πιτσουνάκια σε φάση να φιληθούν, αποφασίσαμε να κάνουμε απλά βόλτες γύρω από το mall. Εγώ σκόπευα να φύγω, όμως όταν παρατήρησα σε κάποια φάση ότι η Mia ξανακόλλησε πάλι στον Alex και κατάφερνε κάπως να αποσυντονίσει την Brittany με το να την πηγαίνει σε διάφορες βιτρίνες, έβγαλα ρίζες στην παρέα τους και ήμουν κάθετη στο να μείνω. Εμένα δεν με κοροϊδεύει όμως και που να με βάλει να δω τον Χριστό να κάνει break dance μπροστά μου.

«Πρέπει να ελέγξω κάτι τελευταία για την εργασία για να τελειώνουμε», γελάει και γυρνάει να δει τον Alex με ένα χαριτωμένο χαμόγελο.

Ο Alex της το ανταποδίδει, ενώ η Brittany κρύβει τα μάτια της πίσω από τα μωβ γυαλιά της και μένει ανέκφραστη. Εγώ στέκομαι πίσω της με διπλωμένα τα χέρια στο στήθος μου και απλά παρατηρώ την όλη φάση μεταξύ του Alex και της Mia. Εκείνη φαίνεται ότι θέλει να τον τραβήξει κοντά της και να απομονωθούν για να τα πουν ανενόχλητοι, καθώς ο Alex είναι ο απαθής εαυτός του και δυσκολεύομαι να τον ψυχολογήσω.

«Τεράστια χαρά που σας πετύχαμε», δηλώνει ο Barney με έναν τόνο ειρωνείας και τινάζει το μαλλί της πίσω φέρνοντας το στην μούρη μου, συγκεκριμένα στο στόμα μου. «Θα τα ξαναπούμε στο σχολείο την Δευτέρα».

«Γεια», μουρμουρίζω τελείως κρύα και κοιτάω αλλού με αηδία.

«Θα σε πάω μέχρι την είσοδο», είναι ο Alex αυτός που το προτείνει και αφού χαρίσει ένα πλάγιο χαμόγελο στην Brittany, βάζει το χέρι στην μέση της Mia.

Άμα το «κάνω εμετό από τα μάτια μου» είναι συναίσθημα, τότε ακριβώς αυτό νιώθω αυτή την στιγμή. Ναι, ζηλεύω τρελά την οικειότητα μεταξύ τους, ειδικά όταν γνωρίζω ότι η Mia την έχει φάει μαζί του άγρια. Και ο άλλος δεν είναι τόσο ηλίθιος να μην έχει καταλάβει γιατί του αγκαλιάζει τα μπράτσα σαν να είναι παγωτά το καλοκαίρι. Ο συμπεριφορά του όμως δείχνει ότι δεν τον πειράζει όπως τον ενοχλούσε με μένα και αναγκάστηκε να μου φωνάξει στην μούρη ότι ποτέ δεν θα συμβεί κάτι μεταξύ μας.

Κάνω ένα βήμα μπροστά και στέκομαι δίπλα στην Brittany, τα μάτια μας κολλημένα πάνω τους. Ο μπράβος του Barney αφήνει τις σακούλες με τα ψώνια κάτω και μα τον Θεό, αρχίζω να τον λυπάμαι λίγο. Όχι μόνο φοράει κοστούμι σε μια ζεστή μέρα σαν αυτή, αλλά έχει καταντήσει να κρεμάει σακούλες και στον λαιμό του γιατί δεν έχει πώς να τα κουβαλήσει.