•Θηλυκή εκδοχή του Alex Henderson; Όχι, ευχαριστώ, δεν θέλω•

882 94 223
                                    

Alex's POV

2 χρόνια πριν...

Καθαρίζω τον λαιμό μου επίτηδες. Το κάνω άλλη μια φορά, αλλά ούτε τότε καταφέρνω να τραβήξω την προσοχή της. Τρίτη φορά ελπίζω να πιάσει, αλλά μπα. Πλέον με πονάει ο λαιμός από τις τόσες φορές, γι' αυτό αρχίζω και χτυπάω το μπράτσο της απαλά, μήπως και ξυπνήσει από τις σκέψεις της, να στρέψει τα μάτια της πάνω μου.

«Nina, να σου πω», χασμουριέμαι γιατί όσο να 'ναι οι ώρες ύπνου μου αρχίζουν και λιγοστεύουν τελευταία, «θα έρθεις σήμερα μαζί μου στο πάρτι του Drew;»

«Βαριέμαι, ρε Alex», παραπονιέται και παριστάνει πως λιώνει πίσω στην καρέκλα της. «Δεν βαρέθηκες εσύ; Από πάρτι σε πάρτι πας».

«Μακάρι να βαριόμουν κι εγώ», αστειεύομαι και της τινάζω την γλώσσα ενώ πέφτω πίσω στο κρεβάτι της για να αράξω. «Πω κρεβατάκι, απαλό και ωραίο».

Την ακούω που με ειρωνεύεται πίσω από την πλάτη μου για όσο παριστάνω ότι φτιάχνω αγγελάκι από χιόνι πάνω στο κρεβάτι της. Το ευχαριστιέμαι να πασπαλίζομαι σε αυτό, αλλά με το που σηκώνεται από την καρέκλα, αρχίζει να με σπρώχνει να πέσω κάτω για να σταματήσω να το καταστρέφω. Γελάω για όσο το κάνει μέχρι που στο δωμάτιο μπαίνει η Brittany και μας αναγκάζει να κόψουμε τον "καυγά".

«Τι μαλακίες είπε πάλι αυτός;» αναρωτιέται η Brit και αφήνει τον δίσκο με το τσάι και το κέικ πάνω στο γραφείο, στο οποίο καθόταν η Nina και χάζευε έξω από το παράθυρο. «Καλά που θυμήθηκες ότι έχεις και σπίτι».

«Ειρωνεύεσαι εμένα ότι δεν έχω σπίτι, ενώ η Nina πλέον έρχεται πιο σπάνια και από τον Άγιο Βασίλη στο Beverly Hills», γκρινιάζω και ξαπλώνω σαν να είμαι κάποιο μοντέλο εσώρουχων στο κρεβάτι, να έχουν να με θαυμάσουν για όσο πίνουν το τσάι τους.

«Τουλάχιστον πάει μια και καλή στα σπίτια των άλλων, όχι σαν εσένα που σε βρίσκουν κάθε βράδυ σε διαφορετικό», πετάει εξυπνάδα η Nina και κολλάει αμέσως πέντε με την Brittany, ύστερα τις γροθιές τους, κλασσικές χειρονομίες που κάνουν όταν συμφωνούν σε κάτι ή κάποια από τις δυο λέει κάτι έξυπνο.

Παριστάνω πως έχω λιώσει στο γέλιο, ο τόνος της φωνής μου να στάζει ειρωνεία. Μόλις ρίχνω πίσω το σώμα μου για να ξαπλώσω στο κρεβάτι κανονικά, καταφέρνω να γλιστρήσω και να πέσω κάτω. Τις ακούω να χασκογελάνε για όσο πετάγομαι στα γρήγορα από το πάτωμα για να ξεφύγω και άλλα ρεζίλια.

Mission: Angel [18+] [✔]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora