Mission: Angel [18+] [✔]

•Απλά πες ότι την αγαπάς και φτάνει•

«Τι θα πει αυτό;» αναρωτιέμαι με ένα νεκρικό βλέμμα, εκείνη να γυρνάει να κοιτάξει μπροστά και τα συνολάκια που είναι απλωμένα σε πάγκους. «Δεν έχω ιδέα ποια είναι τα γούστα του. Τι με αφορά ακριβώς κιόλας;»

«Καλά, μια πλάκα έκανα», χαχανίζει η Adriana και προσπαθεί να το σώσει, αλλά ήδη μου την έχει δώσει τόσο στα νεύρα που σφίγγω τα χέρια στα μπράτσα μου.

Ή θα κάνω αυτό ή πραγματικά θα την σύρω στο πάτωμα, βαρώντας το κεφάλι της σε αυτή την φωτογραφία που τόσο ψωνίζεται ότι έχει κάνει.

«Καλά, μην κολλάς, Addie. Πάνε έξι χρόνια», συμπληρώνει η Brit και χαϊδεύει το μέτωπο της, εγώ να συγκρατούμαι πραγματικά καλά και όσο μπορώ, γιατί όσο να 'ναι έχω ένα επίπεδο σαν άνθρωπος.

«Δεν χρειάζεται να κολλάω, όταν ο Alex ο ίδιος μου είπε ότι έχει μηδενικό ενδιαφέρον για εκείνην. Απλά όντως ήθελα να κάνω μια πλάκα», ξεφυσά η Adriana και παίρνει στα χέρια της ένα ολόσωμο δαντελωτό. «Αυτό φαίνεται δύσκολο να μου το βγάλει. Ας βρούμε κάτι πιο απλό».

Έχω κοκαλώσει στην θέση μου να αναπνέω σαν ταύρος. Τα μάγουλα μου έχουν πάρει φωτιά από τα νεύρα. Σφίγγω την γροθιά μου και είμαι έτοιμη να την χτυπήσω, όταν το αμήχανο γέλιο της Brittany με σταματάει. Της ρίχνω τα μάτια απελπισμένη, εκείνη να μου σηκώνει τους ώμους. Ύστερα τα μάτια της γυαλίζουν και τρέχει σε κάτι κρεμάστρες να δει τα εσώρουχα. Πραγματικά, η μόνη διαφορά ανάμεσα τους είναι ότι η μία έχει χαρακτήρα, η άλλη όχι.

«Τι λες γι' αυτό;»

Η Adriana γυρνάει με ένα πολύ αποκαλυπτικό σουτιέν στο χέρι, το βλέμμα μου να νεκρώνει περισσότερο από πριν. Το κολλάει πάνω της και κοιτάει τον εαυτό της στον καθρέπτη, να δει αν της ταιριάζει ή όχι. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω στις κοπέλες που δουλεύουν εδώ, ξεκάθαρα να έχουν σοκαριστεί που το πρόσωπο της φωτογραφίας έχει κάνει την εμφάνιση της και μάλιστα φαίνεται να ψωνίζει κιόλας. Κουτσομπολεύουν χαμηλόφωνα και οι τρεις μαζεμένες στο ταμείο. Δεν νομίζω να έχουν το θάρρος να πλησιάσουν.

Χάρη θα μου έκαναν.

«Δεν νομίζω να είναι τόσο σέξι. Είναι απλά αποκαλυπτικό», αναστενάζει η Adriana και το ρίχνει πάνω μου, εγώ τελευταία στιγμή να το πιάνω για να μην πέσει κάτω. «Θα το πάρω».

Το σηκώνω με το δάχτυλο μου και το κοιτάω αηδιασμένη. Το σφίγγω ύστερα στην γροθιά μου τέρμα τσαντισμένη και αλήθεια, είμαι έτοιμη, δεν με κρατάει τίποτα από το να την ξεμαλλιάσω. Παίρνω όμως μια βαθιά ανάσα ενώ κοιτάω την Brittany και αποφασίζω να μην υπερβάλω, να μην κάνω καμιά βλακεία. Δεν θέλω να της δημιουργήσω προβλήματα όταν εκείνη με πήρε με την καλή την θέληση και μου ζήτησε να βγούμε. Μπορεί να μην μου είπε ότι θα έρθει και αυτή η στρίγκλα, αλλά θα το υποστώ για χάρη της, εφόσον σέβομαι την προσπάθεια της να έρθουμε πάλι κοντά.