Mission: Angel [18+] [✔]

•Μην λένε Hoselito Enrique Juan Luis Antonio Carlos Miguel Gonzalez εμένα•

Ρίχνω τα μάτια στον Alex και τον παρατηρώ που παίρνει μια βαθιά ανάσα μόνο για να ξεφυσήσει ύστερα. Χαϊδεύει το μέτωπο του και έχει κρύψει το ανέκφραστο-βασικά ψέματα, τσαντισμένο-πρόσωπο του πίσω από το χέρι του, το οποίο δείχνει τέρμα σέξι. Καθαρίζω τον λαιμό μου φτιάχνοντας το φόρεμα μου και κοιτάω τον επισκέπτη μας. Ο Alex τον έχει καταδικάσει να κάτσει στην καρέκλα του πάγκου που καθόταν ο Nate, ο ίδιος στην θέση του προηγουμένως και εγώ απλά να στέκομαι σαν κολόνα ανάμεσα τους.

Ένας μεσήλικας, το δέρμα του ένα ανοιχτό σοκολατί χρώμα, τα φρύδια του χοντρά και τα μαλλιά του χτενισμένα πίσω με τόσο τζελ που τα κάνει να γυαλίζουν. Η μύτη του μεγάλη με το κόκαλο να προεξέχει στη μέση και τα χείλη του σαρκώδη. Έχει φορέσει ένα ροζ τιραντάκι με τζιν σορτσάκι και μαύρα αθλητικά, ένα λεπτό κόκκινο κασκόλ δεμένο στον λαιμό του. Κοιτάει λιγούρικα τον Alex, γιατί δεν φταίει, αυτή την στιγμή η στάση του είναι τέρμα σέξι.

«Ώστε δουλεύεις εδώ», σηκώνει το κεφάλι ο Alex και χαϊδεύει το πάνω χείλος του με τον αντίχειρα, ρίχνοντας τα μάτια του στον τύπο, του οποίο το όνομα ακόμη δεν έχω καταλάβει. «Εσύ καθαρίζεις το σπίτι».

«Ναι, Hoselito σπίτι κύριο O'Connell φτιάξει όταν χαλάσει», γελάει χαρωπά, οι λέξεις να ξεφεύγουν από τα χείλη του σαν να είναι φίδι σε συνδυασμό με την Μεξικάνικη προφορά του.

«Μμμ», μουγκρίζει ο Alex σκεφτικός και μου ρίχνει τα μάτια γιατί δεν ξέρει τι άλλο να κάνει.

Προφανώς ο κύριος από 'δω είναι η σπιτονοικοκυρά την οποία τόσα χρόνια θαύμαζα και θεωρούσα νίντζα των σκιών. Έπεσα τόσο έξω. Τελικά όχι μόνο είναι σπιτονοικοκύρης, αλλά η φορεσιά του θυμίζει την αποτυχημένη προσπάθεια του Nate να ντυθεί γυναίκα το Halloween πέρσι, τα σπαστά του αγγλικά να με κάνουν να τον καταλαβαίνω με το ζόρι.

«Πόσο καιρό δουλεύεις για τον μπαμπά;» ρωτάω περίεργη να μάθω πόσο καιρό παίζεται όλο αυτό πίσω από την πλάτη μου.

«Σχεδόν επτά χρόνια», χαχανίζει ξανά και κουνά το κεφάλι με ένα τεράστιο χαμόγελο, η απίστευτη θετική αύρα του να γεμίζει το δωμάτιο. «Μην ανησυχείτε. Ο Hoselito κρατήσει μυστικό σας».

«Δεν το κρύβουμε, μην ανησυχείς», αναστενάζει κουρασμένος ο Alex και ξαφνιάζομαι από τα λόγια του, τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν με ένα χαμόγελο να κάνει την εμφάνιση του. «Απλά μας έπιασες σε μια περίεργη στάση».

Φαίνεται τέρμα ενοχλημένος που μας χάλασε η όλη φάση και όχι μόνο, αλλά που βρέθηκα γυμνή μπροστά στον άλλον, με εκείνον να καλύπτει τα βυζιά μου με τα χέρια του μέχρι που φόρεσα ξανά το φόρεμα μου. Εγώ απλά είχα φρικάρει και στεκόμουν εκεί κατακόκκινη από πάνω μέχρι κάτω, κρύβοντας το σώμα μου πίσω από του Alex, που προσπαθούσε να καταλάβει τι γίνεται και γιατί ένας ξένος κυκλοφορούσε στο σπίτι μου.