Mission: Angel [18+] [✔]

•Είναι πολύ ωραίος για να είναι το αγόρι σου•

Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Δεν νομίζω να σκέφτομαι κάτι έστω. Το μόνο που ήθελα είναι να φτάσω στο νοσοκομείο για να δω τον αδελφό μου, να σιγουρευτώ ότι είναι καλά και δεν έχασα κι εκείνον σε ένα βράδυ. Αν και ο Alex πήρε τηλέφωνο ενώ στο αυτοκίνητο για να μάθει σε τι κατάσταση βρίσκεται και τον ενημέρωσαν ότι δεν κινδυνεύει η ζωή του, προτιμώ να σιγουρευτώ με τα ίδια μου τα μάτια.

Δεν μπήκε σε λεπτομέρειες ο Alex όταν μετέφερε τα λόγια της αστυνομίας, την οποία κάλεσε επίσης για να μάθει περισσότερα για το ατύχημα, όμως είπε ότι ευτυχώς δεν είχε τραυματιστεί κανείς άλλος εφόσον το αυτοκίνητο γλίστρησε από τον δρόμο του και έπεσε σε ένα δέντρο. Αν και εμένα με καθησύχασε αυτό, ο Alex φαινόταν τέρμα κακοδιάθετος, σαν κάτι να τον στεναχωρούσε πέρα από καθετί.

Ο Gavin έφυγε πρώτος με το αυτοκίνητο και μετά από τεράστια απαίτηση από την πλευρά μου, έπεισα τον Alex να με αφήσει να πάω. Δεν ήθελε να με αφήσει αρχικά, γιατί είδε πόσο σκατά ήμουν, τα χέρια μου να τρέμουν, τα μάτια μου πρησμένα από το κλάμα και γενικότερα η κατεστραμμένη διάθεση. Πλέον δεν είμαι σίγουρη άμα απλά δεν ήθελε να είναι στον ίδιο χώρο με μένα ή όντως ανησυχούσε να πάω στο νοσοκομείο με αυτά τα χάλια.

Φρόντισε σε όλη την διαδρομή να κάνει τα απαραίτητα τηλέφωνα και δεν λέω, το εκτιμώ γιατί με έκανε να ηρεμήσω. Ξέροντας ότι δεν είναι σε σκατά κατάσταση, με κάνει να θέλω να πάω να τον δείρω αλύπητα που βγήκε από το σπίτι έτσι μεθυσμένος που ήταν. Βέβαια φρόντισα να παραλείψω αυτή την λεπτομέρεια στον Alex, όμως όλο και κάτι θα ξέρει γιατί φαινόταν απογοητευμένος όταν το έκλεισε με το νοσοκομείο.

Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε σε έναν από τους διαδρόμους του νοσοκομείου. Ο γιατρός μας είπε να περιμένουμε εδώ μέχρι που να τελειώσει κάτι εξετάσεις, αλλά το βλέμμα που έριξε στον Alex και τον Gavin κάτι μου έλεγε ότι δεν πάει καλά και το κρύβει από μένα όταν του είπα ότι είμαι η αδελφή του. Βέβαια το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ότι εκείνος ο βλάκας δεν δίνει ψυχή στο δωμάτιο και θα γυρίσει σπίτι κάποια στιγμή.

Και μετά λέει ότι πρέπει να μου κάνει εμένα κηρύγματα, μην τον σκοτώσω και το ρίξω σε καμιά νοσοκόμα.

«Angel, σου έφερα νερό», είναι ο Alex αυτός που με φέρνει πίσω στην πραγματικότητα.

Δεν μου βγαίνει καν να ζορίσω τον εαυτό μου να του χαμογελάσω, αλλά παίρνω το ποτηράκι που μου τείνει όσο-όσο για να βρέξω τον στεγνό λαιμό μου. Ο Gavin-αν και ξέρω ότι αστειευόταν-με πείραζε για το πώς δείχνω σαν μάγισσα και ότι μπέρδεψα το τρελοκομείο με το νοσοκομείο και γέλασα όσο να σπάσω τον πάγο, να κάνω και τον ίδιο να αισθανθεί λίγο καλύτερα.