Hacker and Zombieland [BL]

3.Bölüm

Önceki bölüm

Zhang Yichen'in yüzünde bir gülümseme belirdi. Kendisine karşı şüpheci olmasını anlıyordu. Bu gayet normaldi. Onu zorlayamazdı. Arkasını dönüp gitmeden önce konuştu.

-Ben yaşlı sapık değilim. İsmim Zhang Yichen! Evine git ve yemek ye. Kendine iyi bak çocuk.
.
.
.
.
.
Zhang Yichen, içinde bir miktar kırgın hissediyordu. Onu görmek mutlu etmesine rağmen hüzünlü hissetmekten de kendisini alamıyordu.

Zhang Yichen, tam 7 yıl boyunca evinde bir korkak gibi saklanmıştı. Sadece bir kaç kere yiyecek almak ve kitap almak için çıkmıştı.

Artık alabilecek bir şey kalmadığı için mecburen dışarı çıkmıştı. Zaten internette, elektrik de gitmişti. Bu olduğunda vaktini ya kitap okuyarak ya da uyuyarak geçirmişti.

Ondan sonra....yine acınacak biri olmuştu. Hayatta kalmak uğruna bir çok pislik yapmıştı. İnsanların ihtiyaçlarını bile tatmin etmişti.

Bu sayede hayatta kalmıştı.

Bunları bir daha asla yapmayacaktı. Kendisini yeterince küçük düşürmüştü. Şu anda güçlenebilme potansiyeli vardı.

Eskisinden en az 10 kat daha güçlü olacaktı. Tabi herkesten fazla deneyime de sahipti.

Geleceği bilmek de işe yarardı.

Tüm önemli ve güçlü insanları biliyordu. Onları çevresinde toplayacaktı. Ondan sonra salgını bitirmek için zombi imparatoruna saldıracaktı.

Zombi imparatoru, evrimleşen ilk zombiydi. O, bir çok insanın ölümüne sebep olmuştu. Aşırı kurnazdı. Ayrıca kibirli bir piçti.

Bilerek insanların arasına karıştığı da olmuştu. Yiyecek deposunu yok edip açlıktan ölmelerine sebep olmuştu. Kurnaz bir piçti.

Zhang Yichen, imparatoru imparator olmadan önce öldürürse kesinlikle başka bir imparator çıkardı.

Bilinmeyen tehlike daha korkunçtu.

Zhang Yichen, Haoran Zihao'nun küçükken çok tatlı olduğunu düşündü. Büyüyünce de tatlıydı. Aralarında ki yaş farkı çoktu. Bu yüzden de onu sıkmak istemiyordu.

Haoran Zihao, ne şekilde mutlu olursa o da mutlu olurdu. Bir daha ölmesine izin veremezdi. İlerde kendi yaşında başka birinden hoşlanırsa onu desteklerdi.

Haoran Zihao'nun mutluluğu onun da mutluluğu idi. Bu çok acıtacak olsa da elinden bir şey gelmezdi. Çünkü bu şartlar altında onu görmeye gitmişti.

Ona destek olacak bir abi olmak da kötü değildi.

Belki bir daha asla kimseye aşık olamayacaktı. Fakat bu önemsizdi. Tek istediği sevdiklerinin hayatta olması idi.

Eğer ki salgın biterse o zaman düşünürdü. Eh insanlığın yok olması yarım asırdan birazcık fazla sürmüştü. Bu kadar bir sürenin sonunda elbette bir kaç insan kalacak kadar hayatta olan olacaktı. Yani bu şekilde olmasını sağlayacaktı.

Ondan sonra medeniyet zaten tekrar gelişirdi. Tabi kendisi hayatta olmazdı büyük ihtimalle. Zaten 87 yaşına kadar yaşamış, görmüş geçirmişti. En fazla bir 5-10 yıl daha hayatta kalırdı.

O sürede de medeniyetin ilk çocuklarını kesin görürdü. Bu onun için en güzel sondu.

Tabi ki büyük güç beraberinde büyük sorumluluk da getirirdi.

Zhang Yichen, eve dönüş yolunda kendi kendine konuştu.

-Sistem, yine aynı zamanda salgın olacak değil mi? Bir değişim olmayacak.