AY IŞIĞI

AYDA • 40

Günlüğü, büyük demir kapının önünde durduğumuzda elinde kargo paketi ve bir çanta ile bekleyen Aksel getirdi. Aldıktan hemen sonra ben paket açmakla meşgulken Ares bir yandan arabayı sürüyor bir yandan da beni izliyordu.

Sonunda kat kat sarılı koruyucu poşetlerden kurtulduktan sonra siyah deri ajandayı elime aldım.

Simsiyahtı. Hiçbir yazı veya desen yoktu, olsun istememiştim.

Parmaklarım siyah derinin üstünde gezerken Ares'e döndüm. İçimdeki heyecanı bastırmakta zorluk çekmiş olacağım ki çığlık atarak kahkaha atmam bir oldu.

"İnanamıyorum! Çok güzel değil mi!?" Ares irkilsede benim bu halimi görünce içten ve oldukça hoşuma giden bir şekilde güldü.

"Güzelmiş. Ama şey mi yapsak güzelim? Sen yazsan, ben okusam." Kaşlarımı çattım. Ajandayı göğsüme doğru bastırırken keskin bir dille "Hayır!" Demiştim.

Kucağında duran Aksel'in verdiği diğer çantayı elime alırken Ares'e döndüm. "Bunu niye verdi ki?"

"İkimiz için birkaç parça bir şey." Diyerek kısaca açıkladı. Caner abinin araması ile ikimizinde dikkati arabadaki akıllı tablet ekrana gitti.

Ares bana kısa bir bakış atsada aramayı cevapladı. "Efendim abi?"

Caner abi hala bu kelimeden hoşlanmıyor olmalı ki kısa bir sessizlik sürdü. "Nerdesin?" Sesinden hissedilen soğukluk irkilmeme neden olmuştu. Pekala anlayışla karşılamak gerekiyordu. Ares'in uzun bir süre önce bu konuyu öğrenmiş ve sindirmişti. Tam Ares ile aralarına soğuk girmeden hallettiler dediğimde ise Caner abinin yine birileri damarına basmıştı ve Asım ile tartışmasına neden olmuştu.

Tartışma denemeyecek kadar ağır ve gürültülü geçmişti fakat bu önemli değildi.

"Arabadayım. Sen?" Caner abi sıkıntıdan mı yapıyordu bilmiyordum ama telefon açıldığından bu yana üçüncü kez ofluyordu. "Evdeyim, yani benim evde."

"Ortaya çıktı işte her şey. Hala orada kalmaya devam mı edeceksin?" Dedi Ares.

"Evet Ares. Hala bir problem mi yaratıyor bu cidden. Bundan daha önemli şeyler olduğunu düşünüyorum çünkü. Mesela evlatlık olmam gibi."

"Benim en önemli konum bu açıkçası abi. Birde Ayda için en uygun oteli bulmaya çalışıyorum. Benim gündemimdeki problemler bunlar."

Otel demesi ile ona dönmüş ve neyden bahsettiğini anlamadığım için garip kaş göz hareketleri yapmıştım. Ama o bunun üstünde fazla durmamış göz kırparak telefona geri dönmüştü.

"Dönmemen için sebep kalmadı abi. İkimizde çok iyi biliyoruz, o ev işini ortaya atmanın nedeni Asım'dı. Sen birkaç gün öncesinden onun ofisine bugün yaptığını yapmak için yani yüzleşmek için gitmiştin ama gel gör ki o seni bu gerçekle daha erken buluşmanı sağladı. Daha sonra agresifleştin, aniden kalkıp gitmelerin başladı ve en sonunda beklediğim hamleyi yaptın. Bulduğun evin konusunu açtın." Dedi.

Şuanda iki kardeş arasındaki bu konuşmaya neden şahit olduğumu anlayamıyor ve bir yandan rahatsız hissediyordum.

"Ares-"

"Dinle beni bi' abi. Evin konusunu açtın. Daha o günden aramıza soğukluk soktun. Sen gittiğinde dahi aramıza giremeyen soğukluk bir anda giriverdi. Buraya kadar bir şekilde kabul ederim ama bu sabah olan neydi?"

"Yüzleşme işte. Yüzleştim oldu bitti. Geriye ölüsüne tükürmek kaldı sadece."

"Keşke her şey o kadar kolay olsaydı. Bazen bunu o kadar çok istiyorum ki. İnan bana bunun için nelerimi vereceğimi bilsen benden korkardın." Kısa bir sessizliğin ardından "Yarın son kez holdinge uğrayacağım. Odan hazır, benimkinin yanında. Son işlerimi hallettikten sonra yurt dışına çıkıyoruz."