အမွန္တရားကိုနက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းမရွာေဖြမိခဲ့လ်ွင္ အမွန္တရားကိုသာမသိမိခဲ့လ်ွင္ သံုေသမတက္နာက်င္ရမွာမဟုတ္ဘူးထင္သည္။ အခန္းထဲဝင္ခြင့္မျပဳတဲ့ႏြံငယ္ေလးအခန္းဆီ သူႏွစ္သက္တဲ့ဖုန္းအသစ္ကိုသာဝင္ထားဖို႔အေတြးမဝင္မိလ်ွင္ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ခ်ထားတဲ့ အိပ္ရာေပၚကဒိုင္ယာရီစာအုပ္ထူထူကို သံုဖတ္မိခဲ့မွာမဟုတ္ေပ။ ရႈပ္ပြေနတဲ့အိပ္ရာကိုသာ ျပင္ဆင္ေပးဖို႔လက္မလွမ္းမိလ်ွင္ ေစာင္ေအာက္ကဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုကို သံုျမင္မိခဲ့မွာလည္းမဟုတ္ဘူးေလ။
မရည္ရြယ္ဘဲရွာေတြ့လိုက္တဲ့အမွန္တရားမွာ နက္နဲတဲ့အေၾကာင္းအရာရိွေနတာသိလိုက္ရေတာ့ မဆီမဆိုင္ရင္ဘတ္ေအာင့္သြားရသည္။ ခ်စ္ျပဖို႔မလိုအပ္ေအာင္ စိတ္ကိုတင္းထားႏိုင္လ်က္သားႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တြဲဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုရယ္ အျပာေရာင္ဒိုင္ယာရီစာရြက္ေတြထဲမွစာသားေတြေၾကာင့္ မ်က္ရည္ကေပ်ာ့ညံ့စြာစီးက်လာသည္။ မထင္မွတ္ထားေသာအေျခအေနမွာ မထင္မိေလာက္ေသာအမွန္တရားကိုသိရျခင္းက ေကာင္းေသာကိစၥေတာ့မဟုတ္ခဲ့ေခ်။
သံုလက္ထဲရိွဖုန္းေလးထဲမွာ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ထဲကစာတခ်ိဳ႕ရယ္ ႏွစ္ေယာက္တြဲဓာတ္ပံုရယ္ကိုရိုက္ထားမိသည္။ လက်ာ္ရွင္ကိုစံုစမ္းခိုင္းေစဖို႔အတြက္ ဖုန္းျဖင့္ပံုရိုက္ယူလာခဲ့ေပမဲ့ မဖ်က္ျဖစ္ဘဲထားထားခဲ့သည္။ သံုကိုနာက်င္ေစခ်င္တဲ့ ႏြံငယ္ေလးရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုမေမ့ေအာင္ တမင္တကာသိမ္းထားရင္း ဒဏ္ရာေတြကိုလက္သင့္ခံလိုက္သည္။
" ႏြံသိပ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ္မဟုတ္ခဲ့ဘူးပဲ "
လူေတြေရ႔ွမွာနာမ္စားမသံုးတတ္တဲ့ သံုရဲ့ကိုယ္စားျပဳတဲ့နာမ္စားဟာ ကိုယ္ဆိုတဲ့နာမ္စားတစ္လံုးတည္းသာရိွသည္။ ငယ္စဉ္ကေလးဘဝမွာ ဆူးႏွင္းေရ႔ွမွာသံုးဖူးတာကလြဲၿပီး လက္ရိွအခ်ိန္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘယ္သူ႔ေရ႔ွမွာမွမသံုးျဖစ္ေတာ့တဲ့နာမ္စားျဖစ္သည္။
" ေသေစခ်င္တာထက္ ပိုဆိုးရြားတာခံစားေစခ်င္တာလား ႏြံ..... ျမင္ေအာင္မျပရံုကလြဲရင္ ေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ေနတယ္ေလ ဘယ္ေလာက္ထိထပ္နာက်င္ေစခ်င္ေသးတာလဲ "
ငိုေနခဲ့တယ္ႏြံ လူမသိေအာင္ငိုေနခဲ့ရတာ ႏြံသိေအာင္ေျပာျပရဦးမလား။ ႏြံႏႈတ္ခမ္းကအနမ္းေတြကိုလက္ခံရတိုင္း အခ်စ္မပါတာသိလ်က္ နာက်င္ရေအာင္စြဲလမ္းရတာလဲ သိခဲ့လားႏြံ။ အမွန္တရားကိုသိရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ႏြံဆီကရတဲ့ဗလာနတၴိခံစားခ်က္ေတြကို နာနာက်င္က်င္လက္ခံေပးေနတာေရာ မခံစားမိခဲ့ဘူးလား။ အရႈံးေပးႏိုင္တဲ့အထိအရႈံးေပးေနခ်ိန္မွာ ေက်နပ္ေအာင္အႏိုင္ယူေနပါႏြံ။ တစ္ေန့ေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ ႏြံေဘးကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးမွာပါ။ က်ည္ဆန္ေတြဓားသြားေတြေပၚေလ်ွာက္ေနရသူမို႔ သက္ဆိုးရွည္ႏိုင္မယ္လည္းမထင္ပါဘူး။ အသက္ရွင္ေနတဲ့အခ်ိန္ထိ ႏြံေပးေနသမ်ွနာက်င္မႈေတြကို အသံတိတ္ေလးလက္ခံေနပါမယ္။ နာေတာ့နာက်င္ရတာေပါ့ ေသႏိုင္မယ့္ဒဏ္ရာေတြထက္ အဆမ်ားစြာပိုနာက်င္ရတာေတာ့ ႏြံငယ္ကဘယ္သိႏိုင္မွာလဲ။
ပညာေတြသင္ေစခဲ့ၿပီး ေက်နပ္ေအာင္အသံုးခ်လိုက္တဲ့ႏြံငယ္ကို သံုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပးခဲ့ပါသည္။ ပါးနပ္လို႔ဒီေလာကမွာက်င္လည္ႏိုင္တာကို ႏြံသိေအာင္မေျပာျပခ်င္ေတာ့တာက စိတ္ေက်နပ္ေစခ်င္လို႔ အလိုလိုက္ထားနည္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ဆိပ္ကမ္းမွာေရာက္လာတဲ့ ကြန္တိန္နာထဲကကားအသစ္ေတြကို လူမသိေအာင္ခိုးထုတ္ႏိုင္ခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ တပၫ့္ေတြကိုေရွာင္ခိုင္းေစခဲ့တာပါလို႔ ႏြံကိုေျပာျပလိုက္ခ်င္သည္။
သံုလက္ေအာက္ကတပၫ့္ေတြမွာ စရိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွတတ္ၾကေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္အေပၚသစၥာေစာင့္သိတတ္တာက ဖခင္လက္ထက္ကတည္းကမို႔ အလုပ္ကိုေရသာခိုျခင္းကင္းၾကသည္။ ႏြံငယ္ေလးအျမင္မွာ ဂိုေဒါင္ေစာင့္ဆိပ္ကမ္းေစာင့္တပၫ့္ေတြဟာ ကလပ္ႏွင့္ဘားမွာသာေပ်ာ္ပါးတတ္တဲ့ ခပ္ႏံုႏံုလူေတြလို႔ထင္ေနပံုရသည္။ အမွန္တကယ္လည္း ထိုသို႔ထင္ေအာင္လို႔ပင္ ႏြံငယ္ေလးေျခလွမ္းစခ်ိန္တိုင္း တပၫ့္ေတြကိုထိုေနရာမွာသြားေပ်ာ္ပါးခိုင္းေစတာ သံုေျပာျပလိုက္လ်ွင္အံ့ၾသသြားႏိုင္သည္။
လူတိုင္းထက္ေျခတစ္လွမ္းသာလို႔ က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္လကၤာသံုျဖစ္ေနတာပါ ႏြံငယ္ေလးလို႔ စိတ္ထဲမွေနေျပာျပေနမိသည္။ တပၫ့္ေတြကစိတ္ပူစြာအႀကံေပးၾကသၫ့္တိုင္ ႏြံငယ္စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႔ သံုစည္းစိမ္ေတျြဖင့္လဲေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ အရာအားလံုးအရႈံးေပးခဲ့ေပမဲ့ နာက်င္စရာသာျပန္ေပးတဲ့ႏြံငယ္ကေတာ့ သံုအေပၚမွာအမုန္းတရားသာရိွခဲ့ေလသည္။
နာက်င္ရတယ္ႏြံငယ္ တစ္ခါတေလမခ်စ္တတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ လက္ဖဝါးျဖန႔္လိုက္တိုင္းမွာ ဆုပ္ကိုင္လာတဲ့လက္အစား မျမင္ရတဲ့ဒဏ္ရာေတြကိုပါ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးေနတာသိရေတာ့ ပိုနာက်င္ရပါတယ္။ အရႈံးေပးလိုက္ေလ်ာတိုင္းမွာ ေလွာင္ခ်င္ေနတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြကိုသာ ဘာလို႔ျမင္ေတြ့ေနမိရတာလဲ။ ဒီလိုေတျြဖစ္ေအာင္လို႔ တမင္မရည္ရြယ္ခဲ့တာကို ႏြံယံုေအာင္ဘယ္လိုသက္ေသျပရမွာလဲ။ ႏြံၾကၫ့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းကေရာ တကယ္ပဲ တျခားသူအျဖစ္ပဲျမင္ေယာင္ေနခဲ့တာလား။ ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔လဲႏြံငယ္ ၿငိမ္ခံေနတတ္မွန္းသိလို႔ ေၾကာင္တစ္ေကာင္လိုသတ္မွတ္ခဲ့တာလား။ ႏြံအႏိုင္ယူလို႔ရေနတာ သိပ္ခ်စ္လို႔အရႈံးေပးထားတဲ့သူက အႏိုင္ယူဖို႔ခြင့္ေပးခဲ့လို႔ပါ ႏြံငယ္။ သိပ္ခ်စ္မိခဲ့တဲ့ဒီရင္ကို တစ္ႀကိမ္ေလာက္ျမင္ေအာင္ၾကၫ့္ေပးလွၫ့္ပါ။ ေတာင္းဆိုရတာမုန္းလို႔ အလိုက္သိစြာၾကၫ့္ေပးပါ ႏြံအနားရိွေနႏိုင္ခ်ိန္ေလးမွာေပါ့။
လက္ထဲကဖုန္းကိုတင္းေအာင္ကိုင္ကာ အိပ္ရာေပၚမွာလွဲအိပ္လိုက္ၿပီး ဆိုရွယ္မီဒီယာေပၚကႏြံဓာတ္ပံုေတြကို ခပ္ေငးေငးေလးၾကၫ့္ေနသည္။ သဘာဝနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြမရိွသူမို႔ ဆိုရွယ္မီဒီယာေတြမသံုးတတ္ခဲ့ေပမဲ့ ႏြံငယ္ေလးကိုခိုးၾကၫ့္ဖို႔အတြက္ေတာ့ သံုအေကာင့္ေတြဖြင့္ထားတတ္လာသည္။ ႏြံငယ္ရဲ့စာစုေတြတိုင္းက တစံုတစ္ေယာက္ကိုလြမ္းဆြတ္ေနေၾကာင္း ေရးတင္တတ္လာလ်ွင္ ထိုအခ်ိန္ေတြမွာသံုဟာအစားထိုးခံျဖစ္မွန္းမသိ အစားထိုးခံျဖစ္ရသည္။
" ဒီညေရာ ဘယ္လိုဟန္ေဆာင္ၿပံဳးေနရမလဲ ႏြံ "
...........................................................
ရံုးခန္းထဲေရာက္လာတဲ့ေရႊဆူးႏွင္းအား လကၤာသံုအလုပ္လုပ္ရင္းေမာ့ၾကၫ့္လိုက္သည္။ ညေနက်ရင္အျပင္သြားဖို႔စီစဉ္ထားလို႔ ကုမၸဏီကိုေရာက္လာေပးတဲ့အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနရင္းကေန လကၤာသံုၿပံဳးမိရသည္။ မသိသာေသာအၿပံဳးဆိုေပမဲ့ သတိထားၿပီးအရိပ္တၾကၫ့္ၾကၫ့္ေနတတ္တဲ့ ေရႊဆူးႏွင္းအတြက္ေတာ့ လွပေသာျမင္ကြင္းေလးျဖစ္ခဲ့သည္။
" ကိုကိုက စကားပါးလိုက္တယ္ လကၤာ "
" ဘာလဲ "
ကြန္ျပဴတာကဖိုင္ေတြကိုစစ္ေဆးကာသိမ္းၿပီး အလုပ္စားပြဲေပၚကစာရြက္ဖိုင္ထပ္ေတြကိုျပန္စီလ်က္ ေရႊဆူးႏွင္းကိုျပန္ေမးလိုက္သၫ့္ လကၤာသံု။ အားလံုးသိမ္းဆည္းၿပီးေတာ့ ထိုင္ခံုကေနထရပ္လိုက္ခဲ့ကာ ေဘးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့အေပၚထပ္အားယူဝတ္ေနသည္။
" မစ္စတာခန္းတို႔နဲ႔ အေသးစိတ္ေဆြးေနြးၾကေတာ့မယ္တဲ့..... ကိုကိုကေျပာတယ္ လကၤာပါအဆင္ေျပရင္လာခဲ့မလားတဲ့ "
" အဲဒီေန့က်ရင္ ငါလည္းခြင့္ယူထားရမွာဆိုေတာ့ နင္လာေတာ့ပိုေကာင္းတယ္..... စကားေျပာလို႔အဆင္ေျပရင္ ဂိုဏ္းအခ်င္းခ်င္းသင့္ျမတ္သြားမွာပဲ "
ဘယ္အခ်ိန္ကစိတ္ပါဝင္စားၿပီး ဂိုဏ္းကိစၥေတြဆီအာရံုရေနတယ္မသိတဲ့ ေရႊဆူးႏွင္းအား လကၤာသံုမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာၾကၫ့္ေနသည္။ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္အျဖစ္သာ ေရႊဆူးႏွင္းကိုျမင္လိုခဲ့ေပမဲ့ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုနားလည္ေနသည္က လကၤာသံုကိုအံ့ၾသေစကာ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေစသည္။
" ငါ စီးပြားေရးဘက္ပဲဝင္ပါတာပါ..... အဲဒီလို အံ့ၾသၿပီးမၾကၫ့္ပါနဲ႔ နင္နဲ႔ကတိကိုငါမေမ့ပါဘူး "
" အင္း ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမွားမလိုက္နဲ႔ "
သေဘာက်ႏွစ္သက္ေနလို႔ဂိုဏ္းကိုဦးေဆာင္ေနျခင္းမဟုတ္ေသာ လကၤာသံုစကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ေရႊဆူးႏွင္းႏႈတ္ဆိတ္ေနမိသည္။ လမ္းမွားမလိုက္မိေစႏွင့္လို႔ အသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္တုန္းကေတာင္းခဲ့ဖူးတဲ့ကတိကို ေရႊဆူးႏွင္းေဖာက္ဖ်က္မိခဲ့သည္ဆိုတာ လကၤာသံုသိလ်ွင္မုန္းသြားႏိုင္သည္။ မဟုတ္လည္း ခါးသီးတဲ့အၾကၫ့္ေတြႏွင့္ၾကၫ့္ၿပီး ေသြးေအးသြားမွာေသခ်ာသည္။
ငါတည္ပါမယ္လို႔ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ကတိကို မတည္ႏိုင္တာခြင့္လႊတ္ပါ လကၤာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ငါ့စိတ္ထဲမွာနင္ပဲရိွေနခဲ့လို႔ နင့္အတြက္ပဲေတြးမိၿပီးအတၲဆန္သြားခဲ့တယ္။ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကယ္လို႔ရႏိုင္တဲ့လူနာတစ္ေယာက္ကို အေမာေဖာက္ၿပီးေသပါေစဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ငါရပ္ၾကၫ့္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဆီကမ်က္ၾကည္လႊာက နင့္အတြက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ့စိတ္က ငါ့လက္ကိုေသြးစြန္းေစခဲ့ၿပီးၿပီ။ လမ္းမွားကိုေလ်ွာက္မိသြားတဲ့သူလို ငါ့လုပ္ရပ္ကအတၲဆန္သြားၿပီးၿပီ လကၤာ။ နင္လိုေနတဲ့မ်က္ၾကည္လႊာကို အလႉ ရွင္စာရင္းထဲမွာေတြ့ထားၿပီးမွေတာ့ ငါအတၲႀကီးႀကီးနဲ႔ ဒီလူနာကိုမကယ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ငါမွားတယ္ဆိုတာသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ နင့္အတြက္လုပ္ေပးရတဲ့အတြက္ ငါမမွားဘူးလို႔ပဲေတြးတယ္။ ငါနင့္ကိုခ်စ္တာမွာ ဒီအျပစ္တစ္ခုေၾကာင့္ေရ႔ွမတိုးရဲခဲ့လို႔ တန္ရာတန္ေၾကးျပန္ခံယူရတယ္လို႔ပဲမွတ္ယူပါတယ္။
အျဖဴေရာင္အေပၚထပ္အက်ႌေလးႏွင့္ အနက္ေရာင္ေဘာင္းဘီရွည္ျဖင့္ၾကၫ့္ေကာင္းေနတဲ့ လကၤာသံုေနာက္ေက်ာအားေငးၾကၫ့္ရင္း ေရႊဆူးႏွင္းအေနာက္ကေနအမီေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။ ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္နီးလာေသာအခါမွ ေရႊဆူးႏွင္းေျခလွမ္းကိုအရိွန္ေလ်ွာ့ခဲ့ၿပီး တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးဆီကို ဘာရယ္မဟုတ္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ႏွလံုးခုန္သံဟာအစိုးမရျဖစ္သြားသည္။
" အိမ္ကိုအရင္ဝင္ရေအာင္ ဆူးႏွင္း "
ဓာတ္ေလွကားထဲဝင္ဝင္ခ်င္းမွာ ေျမေအာက္ကားပါကင္အထပ္ကို ခလုတ္ႏိွပ္ေရြးေနတဲ့လကၤာသံုဆီကေန စကားသံေလးထြက္လာသည္။ နံပါတ္ေတြစတင္ေရြ့လ်ားလာတဲ့ဓာတ္ေလွကားထဲမွာ လကၤာသံုႏွင့္ႏွစ္ေယာက္တည္းရိွခ်ိန္တိုင္း ေရႊဆူးႏွင္းလက္ေတြေခြၽးျပန္ေနမိသည္။
စကားပင္ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ တစ္ေယာက္တည္းတည္ၿငိမ္ေအာင္ေနရတာလည္း လြယ္မလိုႏွင့္ခက္သၫ့္အရာျဖစ္ေနျပန္သည္။ လကၤာသံုကိုတိတ္တိတ္ေလးခိုးၾကၫ့္ေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းသာရပ္ေန၍ ေရႊဆူးႏွင္းႏႈတ္ခမ္းေလးေကြးသြားရသည္။ ပံုမွန္အေနအထားတစ္ခုမွာ ပံုမမွန္ျဖစ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ ေရႊဆူးႏွင္းသာလ်ွင္ျဖစ္ေနသည္။
ဓာတ္ေလွကားကတျဖည္းျဖည္းေရြ့လ်ားေနရင္း ေျမေအာက္ကားပါကင္အထပ္မွာရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္။ အလိုအေလ်ွာက္ပြင့္လာေသာဓာတ္ေလွကားကေန လကၤာသံုႏွင့္အတူထြက္လာခဲ့ၿပီး ပါကင္ထိုးထားတဲ့ေနရာဆီကိုအတူဆက္ေလ်ွာက္လာသည္။ လက်ာ္ရွင္ခရီးလြန္ေနတဲ့အတြက္ ကုမၸဏီကိုကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းလာတဲ့ လကၤာသံုကလည္း လက္ထဲကရီမုတ္ျဖင့္ ကားနားမေရာက္ခင္တံခါးလွမ္းဖြင့္လိုက္သည္။
" လကၤာ ငါလိုက္မလာေတာ့ဘူး..... ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွ "
" လိုက္လာခဲ့ ဆူးႏွင္း "
" အေရးႀကီးတာေတြ ေဆြးေနြးစရာရိွေသးတယ္ "
ကားအျဖဴေရာင္ထဲအရင္ဝင္ႏွင့္သြားေသာ လကၤာသံုစကားသံေအးေအးေလးမွာ ေရႊဆူးႏွင္းျငင္းဆန္ရန္လက္ေလ်ွာ့မိသည္။ ျမတ္ႏိုးရသူႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွစကားတစ္ခြန္းဟာ အမိန႔္တစ္ခုလိုနာခံေစႏိုင္မယ့္ မျမင္ရတဲ့အစြမ္းေတြရိွေနေလသည္။ လွပၿပီးေအးစက္တဲ့မ်က္ႏွာေပၚက ႏူးညံ့တဲ့အေငြ့အသက္ေလးေပ်ာက္မွာစိုးလို႔ လကၤာသံုကားေနာက္ကေန ေရႊဆူးႏွင္းကားကိုေမာင္းႏွင္လိုက္ခဲ့သည္။
လကၤာဆီမွာ ဆူးႏွင္းအတြက္အျဖဴေရာင္သံေယာဇဉ္သာရိွလည္း ထိုရိုးရွင္းတဲ့အရာကိုျမတ္ႏိုးမိေနဦးမည္။ တျခားတစ္ေယာက္ရင္ခြင္မွာ လကၤာေပ်ာ္ေနသည္ဆိုရံုႏွင့္ ဆူးႏွင္းေက်နပ္စြာအရႈံးသမားလို႔ခံယူေနမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအျခားသူဟာ လကၤာကိုမနာက်င္ေစသ၍ ဆူးႏွင္းအဖို႔ပိုင္ဆိုင္ရျခင္းဆိုတာ မလိုအပ္တဲ့ေခါင္းစဉ္တစ္ခုလို႔သာသတ္မွတ္သည္။ အကယ္၍ ထိုသူသာ လကၤာကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ရက္မည္ဆိုလ်ွင္ ထိုသူရင္ခြင္ထဲကေန လကၤာကိုဆြဲယူရမည္ပင္။
ငါခ်စ္တဲ့အခ်စ္အဓိပၸါယ္မွာ လကၤာဆိုတဲ့နင့္ကိုသာအနက္ဖြင့္ထားတယ္။ နင္နာက်င္ရင္ငါရင္နာရၿပီး နင္ေပ်ာ္ေနမယ္ဆိုရင္ ငါရင္နာေပးေနရံုပါ။ နင့္မ်က္ဝန္းေတြထဲကအၾကၫ့္ေတြမွာ အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ ခ်စ္ေနေၾကာင္းျမင္ရေပမဲ့ ငါမနာလိုျခင္းကင္းပါတယ္။ နင့္ေရြးခ်ယ္မႈတိုင္းက နင့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖစ္ႏိုင္ေနသ၍ ငါဆိုတာအသံတိတ္ငိုေႂကြးေနမယ့္သူပါ။ နင္မ်က္ရည္တစ္စက္မက်ခင္ထိ နင္မနာက်င္ေသးသ၍ေတာ့ ငါ့အခ်စ္ေတြသိုဝွက္ထားပါမယ္။ ဆူးႏွင္းလို႔ နင္ေခၚမယ့္နာမ္စားထဲမွာ ငါပင္ပန္းေနၿပီလို႔အဓိပၸါယ္မသက္ေရာက္သ၍ ငါကနင့္ရဲ့သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ပါပဲ လကၤာ။
အတၲကိုယ္စီခ်စ္ျခင္းေတြမွာ ေမတၲာတရားေတြဟာနက္ရိႈင္းပါလ်က္ လူမသိသူမသိစြန႔္ပစ္ခံရတတ္သည္။ မာနကိုတင္းခံကာလ်စ္လ်ူရႈ႔ထားဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားပါလ်က္ အခ်စ္မပါတဲ့အၾကၫ့္ေအာက္မွာလဲၿပိဳခဲ့ရျပန္သည္။ အသြားမရိွေသာဓားသြားေပၚက တင္က်န္ေနတဲ့ေသြးစက္ေတြလို ျပတ္ရွေစဖို႔မလိုအပ္ပါဘဲဒဏ္ရာေတြရေစတတ္တာဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာေၾကာင့္သာလ်ွင္ျဖစ္ေပသည္။
* ေခါင္းေဆာင္ မမေလးခရီးကျပန္လာေနၿပီ *
အျဖဴေရာင္ကားေလးအတြင္းမွာ စီယာတိုင္ကိုထိန္းကိုင္ထားတဲ့လက္သြယ္သြယ္ဟာ ဖုန္းေလးထံဝင္လာတဲ့စာတိုအားဖတ္ကာ အံ့ၾသသြားေသာမ်က္ဝန္းေလးတစ္စံုျဖင့္ ကားကိုလီဗာတင္လိုက္သည္။ မိသားစုႏွင့္အတူခရီးထြက္မည္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ခရီးကေနဘာေၾကာင့္မ်ားလွၫ့္ျပန္လာသလဲေတြးကာ မသိစိတ္မွစိုးရိမ္စိတ္ေတြဟာ စာပို႔လာေသာလက္ေထာက္ထံစာပို႔မိေစသည္။
* ဘာျဖစ္တာလဲ လက်ာ္ *
ကားေမာင္းေနရင္းလက္တစ္ဖက္ျဖင့္စာရိုက္ကာ လက်ာ္ရွင္ထံကို စာတစ္ေစာင္ပို႔လိုက္သည္။ ဟုတ္ပါတယ္ ခရီးလြန္ေနသည္ဆိုေသာလက်ာ္ရွင္ဟာ ဟန္ေနြႏြံကိုစိတ္ပူတတ္တဲ့ လကၤာသံုအမိန႔္ျဖင့္ တိတ္တဆိတ္ကာကြယ္ရန္လိုက္သြားရသည္။ မနက္အေစာေလးတင္မွ ဟန္ေနြႏြံတို႔မိသားစုကားေနာက္ကေန လက်ာ္ရွင္ကားျဖင့္မီေအာင္လိုက္သြားရတာပင္။
ႏြံ မင္းဘာျဖစ္လို႔လဲ ေနမေကာင္းတာလား.....
အိမ္ကိုဦးတည္ေနေသာကားေလးထဲမွာ လကၤာသံုအေတြးေတြဟာ လက်ာ္ရွင္ထံမွစာတိုတစ္ေစာင္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြေယာက္ယက္ခတ္ေနခဲ့သည္။ ဖုန္းဆီမွစာဝင္သံမၾကားသ၍ ေယာက္ယက္ခတ္ေနေသာစိတ္ႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းေလးကိုႏႈတ္ခမ္းနားေတ့ကာ ရင္ထဲဗေလာင္ဆူေနမိသည္။
* လမ္းတဝက္ကေနလွၫ့္ျပန္လာတာပဲသိပါတယ္ ေခါင္းေဆာင္ *
* မမေလးမိဘေတြလည္း ကားတစ္စီးတည္းျပန္လာတာပါ *
စာႏွစ္ေစာင္ကခပ္ျမန္ျမန္ဝင္လာသည္မွာ စကၠန႔္အနည္းငယ္သာျခားေလသည္။ စာထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာကလည္း တိတိပပဘာမ်ွမပါလာ၍ လကၤာသံုစိုးရိမ္ေနမိျခင္းေတြဟာပိုတိုးလာသည္။ တည္ၿငိမ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့စိတ္ရဲ့တစ္ဖက္မွာ မတည္ၿငိမ္ႏိုင္တဲ့စိုးရိမ္မႈေတြႏွင့္ အမွတ္မရိွေသာခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတျြဖစ္တည္ေနသည္။
အိမ္သို႔ေရာက္ေတာ့မည္ကိုသိလာေလ အရိွန္ကိုပိုတင္မိလာေလမို႔ လကၤာသံုကားေလးဟာ အေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ေရႊဆူးႏွင္းကားအား အေတာ္ေဝးေဝးမွာျပတ္က်န္ေစခဲ့သည္။ တရိပ္ရိပ္ႏွင့္ေျပးေနတဲ့ျမင္ကြင္းေတြဟာ လိုတာထက္ပိုျမန္ေနေၾကာင္းသက္ေသျပေနသည္မို႔ လကၤာသံုအေနျဖင့္အရိွန္ထပ္တင္လို႔မျဖစ္ေတာ့ေခ်။
* မမေလးျပန္ေရာက္ပါၿပီ ေခါင္းေဆာင္ *
* မမေလးမိဘေတြကေတာ့ လမ္းေကြ့ကလွၫ့္ျပန္သြားၾကတယ္ *
* အခုတစ္ေယာက္တည္း လမ္းထဲကိုေလ်ွာက္ဝင္ေနတယ္ *
လက်ာ္ရွင္ထံကေနဝင္လာတဲ့စာေတြကိုဖတ္ၿပီး လကၤာသံုစာတစ္ေစာင္ရိုက္ပို႔လိုက္သည္။
* လမ္းကေဝးတယ္ ကားေပၚေခၚတင္လိုက္ *
..........................................................
DU LIEST GERADE
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Romantikလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
