ကြၽန္းထိုင္ခံုမွာထိုင္ေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေရ႔ွ၌ ကြၽန္းစားပြဲတစ္လံုးရိွေနၿပီး ထိုစားပြဲေပၚတြင္ေတာ့ ျပန္႔ႀကဲေနေသာဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ရိွေနသည္။ ကြၽန္းစားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ညာလက္ေလးက လက္သီးဆုပ္အသြင္သို႔ေျပာင္းကာ တစံုတစ္ခုကိုမေက်နပ္ေသာ အေငြ့အသက္ေတြကို မ်က္ဝန္းထဲျမင္ေနရေလသည္။
" နင္ကဘာေတြခ်ိဳ႕ယြင္းေနလို႔ တျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ့ အရိပ္တစ္ခုလိုေနေနရတာလဲ လကၤာ..... "
" ဘာဆိုလိုခ်င္တာလဲ "
" ဟန္ေနြႏြံ နင့္ဆီကလိုခ်င္တာရိွလို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေနတာ "
မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကိုတြန္႔ရံု မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ရင္း ေရႊဆူးႏွင္းကိုၾကည့္ေနသည့္ လကၤာသံု။ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ရဲ့ တယူသန္ဆံုးျဖတ္ခ်က္အမွားတစ္ခုေၾကာင့္ ကလဲ့စားေခ်ခံရတာထက္ ပိုဆိုးေသာ အစားထိုးခံျဖစ္ေနရသည့္ လကၤာသံုကို ေရႊဆူးႏွင္းသနားမိသည္။
" နင္က "
ေရႊဆူးႏွင္းေျပာမထြက္ႏိုင္၍ မ်က္ႏွာကိုလႊဲလိုက္ကာ ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို အိတ္ထဲကထုတ္ေပးလိုက္သည္။ လကၤာသံုေရ႔ွေရာက္လာတဲ့ ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕တို႔မွာ အခ်စ္ရိပ္ေတျြပည့္ေနသည့္ လူႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ေနရသည္။ အသက္ရႈရပ္သြားသလို ေခတၲေၾကာင္အသြားေသာ လကၤာသံုအဖို႔ ထိုဓာတ္ပံုေတြကိုေတြေတြေငးေငးၾကည့္ေနမိခဲ့သည္။
" သိထားၿပီးသားပါ "
တစ္လံုးခ်င္းထြက္လာေသာ စကားလံုးတို႔က မ်က္ႏွာလႊဲထားတဲ့ေရႊဆူးႏွင္းအတြက္ ခံျပင္းစိတ္ဆိုးစရာျဖစ္သြားသည္။
" လကၤာ ! "
" အင္း ႀကိဳသိထားတယ္ "
" သူလိုခ်င္တာက အသက္မဟုတ္ဘဲ အစားထိုးရံုဆိုတာလည္းသိတယ္ "
စားပြဲေပၚကျပန္႔ႀကဲေနတဲ့ဓာတ္ပံုေတြကို တစ္ပံုခ်င္းစီလိုက္စုရင္း ေရႊဆူးႏွင္းကိုမၾကည့္ဘဲေျပာေနသည္။ အိတ္ထဲကိုျပန္ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး ေရႊဆူးႏွင္းကိုကမ္းေပးလာတဲ့ လကၤာသံုမ်က္ဝန္းေတြကို အကဲခတ္ရတာခက္ခဲလြန္းသည္။
" မနာက်င္ဘူးလား..... "
ထိုေမးခြန္းကိုၾကားေတာ့ လကၤာသံု ၿပံဳးရယ္လိုက္မိသည္။
" နင့္ခံစားခ်က္ကေရာ "
" ဘာကိုနင္ေျပာခ်င္တာလဲ "
ထိတ္လန္႔သြားသေယာင္ ေမးလာေသာ ေရႊဆူးႏွင္းမ်က္ႏွာထက္မွာ အလိမ္အညာမတတ္ျခင္းေတျြမင္ေနရေလသည္။
" ဆရာဝန္တစ္ေယာက္က်င့္ဝတ္ကို ေဖာက္ဖ်က္ေပးရတဲ့အထိ ခ်စ္တတ္တဲ့နင့္စိတ္ကေရာ "
" လကၤာ နင္ ! "
လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့အိတ္ကို မလြတ္က်ေအာင္ဆုပ္ကိုင္ရင္း လကၤာသံုမ်က္ႏွာေလးကို ေရႊဆူးႏွင္းတုန္လႈပ္စြာၾကည့္လိုက္သည္။ မည္သူမ်ွမသိေသာ ေရႊဆူးႏွင္းရဲ့လုပ္ရပ္ကို လကၤာသံုသိေနလိမ့္မည္လို႔ မထင္ထားမိတာအမွန္ေပ။
" ခြဲစိတ္ၿပီးတဲ့ညက နင္ငိုရင္းေျပာေနတာကို မထင္မွတ္ဘဲၾကားလိုက္တယ္ "
" ဟန္ေနြႏြံကိစၥကိုသိၿပီးေတာ့မွ မ်က္ၾကည္လႊာပိုင္ရွင္ကိုသိရတာ..... မေတာ္တဆျဖစ္သြားတဲ့ ကားတိုက္မႈေပမဲ့ မ်က္ၾကည္လႊာကိုယူထားမိတဲ့အထိ "
လကၤာသံုဆက္မေျပာဘဲ စကားခဏရပ္ကာ မခ်ိတင္ကဲၿပံဳးလိုက္မိသည္။
" ဟန္ေနြႏြံအျမင္မွာ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္သလို ျဖစ္ေနမွာပဲ "
" နင္ ! "
ေရႊဆူးႏွင္းႏွလံုးသားေလးက လကၤာသံုဆီက ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ နာက်င္သြားရသည္။ အရာအားလံုးကို မသိက်ိဳးကြၽံုျပဳကာေနေပးၿပီး တစ္ဖက္လူအေပၚအျပစ္မတင္တတ္တဲ့ လကၤာသံုကို အျပစ္မကင္းတဲ့စိတ္ႏွင့္ၾကည့္ေနမိသည္။
" ငါ့ကိုဘာလို႔ အျပစ္မတင္ခဲ့တာလဲ..... လကၤာ "
" နင့္စိတ္ကိုသိေနလို႔ "
" သူ႔ကိုလည္း ငါအျပစ္မတင္မိသလို နင့္ကိုလည္း "
ေသြးေအးရက္စက္တယ္လို႔ နာမည္ႀကီးပါေသာ လကၤာသံုမ်က္ဝန္းအိမ္ထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔တဲ့။ ေရႊဆူးႏွင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္စိတ္ေတြနဲ႔ေရာ ဟန္ေနြႏြံကိုခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ေရာ လက္ထဲကအိတ္ကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ရင္း။
" အျပစ္တင္လိုက္မွေပါ့..... "
ခပ္တိုးတိုးေျပာရင္း လကၤာသံုကိုဆက္မၾကည့္ႏိုင္လို႔ ေရႊဆူးႏွင္းမ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေထာင့္ကျမင္လိုက္ရတဲ့ တစံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အၾကည့္ေတြကစူးရဲသြားရသည္။
" မဆူးႏွင္းေရာက္ေနတာလား "
ထိုေန့ကအျဖစ္အပ်က္ကိုျပန္လည္ေတြးရင္း မ်က္စိေရ႔ွကဓာတ္ပံုေတြကို မီးျခစ္နဲ႔မီးၫွိလိုက္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းႀကီးထြားလာတဲ့ မီးေတာက္ေတြက စိမ္းဖန္႔ဖန္႔မီးေတာက္အေရာင္ကေန နီရဲကာျပာက်လာမယ့္အထိ ထိုဓာတ္ပံုေတြကို ေရႊဆူးႏွင္းလက္ထဲမွာသာကိုင္ထားခဲ့သည္။
ပူေသာခံစားခ်က္ေတြက ေရႊဆူးႏွင္း၏ေဒါသစိတ္ကို မယွဥ္သာစြမ္းႏိုင္၍ထင္သည္။ အပူေလာင္ေသာခံစားခ်က္ကို တစိုးတစိမွပင္မခံစားမိလိုက္ေပ။ စားပြဲေပၚကျပာတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဓာတ္ပံုအႂကြင္းအက်န္တို႔အား ခံစားခ်က္မဲ့ေသာအၾကည့္တို႔ႏွင့္ ေသြးေအးေအးသာၾကည့္ေနခဲ့သည္။
.................................................................
ႏြံအိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ၿခံဝင္းတစ္ခုလံုးတိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ညပင္မနက္ေသးဘဲ အနီးကပ္လံုၿခံဳေရးယူထားသူေတြအားလံုး ၿခံအျပင္သို႔ေရာက္ေနၾကေလသည္။ စံအိမ္ႀကီးဘက္ကလည္း မီးေရာင္ေတြမရိွေနတာမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက အေငြ့အသက္ေတြထူးဆန္းေနတာကို ခံစားမိလိုက္သည္။
ၿခံအျပင္ကိုလမ္းေလ်ွာက္ၿပီးထြက္လာေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီဖုန္းေျပာေနတဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီး၏လူယံုတစ္ေယာက္ကို ႏြံျမင္ေတြ့ရသည္။ ေသခ်ာနားစြင့္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ဖက္ကဖုန္းေျပာေနတဲ့သူဟာ ႏြံကိုဘာမ်ွမေျပာဘဲထားသြားတဲ့ ေသြးေအးေသာအမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနခဲ့သည္။
" အစ္ကိုသားမင္း "
" မမေလး အိမ္ထဲမွာေစာင့္ေနေပးပါ..... ေခါင္းေဆာင္ အေရးႀကီးကိစၥရိွလို႔ အျပင္ထြက္သြားတယ္လို႔ ေျပာေပးဖို႔မွာလိုက္ပါတယ္ "
" ဘယ္အခ်ိန္ကအျပင္သြားတာလဲ "
" မမေလးထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္ပါ..... မမေလးမျပန္လာဘူးထင္လို႔ ၿခံျပင္မွာေစာင့္ေနၾကတာပါ ေခါင္းေဆာင္အခုလမ္းမွာျပန္လာေနပါၿပီ "
တစ္ခုခုကိုဖံုးဖိထားေသာမ်က္လံုးေတြကို ဟန္ေနြႏြံအကဲခတ္ကာ သားမင္းဆိုသူစကားအား ေခါင္းဆတ္ျပၿပီးၿခံထဲျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။ တစ္ခုသတိထားမိလိုက္တာကလည္း ၿခံအျပင္ကလံုၿခံဳေရးယူထားၾကသူေတြဆီမွာ လက္နက္အႀကီးေတြကိုင္ေဆာင္ၾကတာကိုပင္။
" ဘာေတြအေရးႀကီးေနျပန္တာလဲ "
...............................................................
ကားေပၚမွာလက္ႏွစ္ဖက္ယွက္ကာ တစံုတစ္ခုကိုစိုးရိမ္ေနဟန္ျဖင့္ လကၤာသံုၿငိမ္သက္ေနခဲ့သည္။ ညေနက မုသားဟန္ခ်ီဆီက စကားတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ျပန္ၾကားေယာင္လာသည္။
ဟန္ေနြႏြံကိုေက်ာခိုင္းၿပီး အေပၚထပ္ကိုတက္လာကာ စာၾကည့္ခန္းထဲအလုပ္လုပ္ေနရင္း သိပ္မၾကာခင္မွာ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုေခၚဆိုလာခဲ့သည္။ သိေနေသာနံပါတ္တစ္ခုမို႔ ဖုန္းခ်က္ခ်င္းကိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကားလိုက္ရေသာစကားက အႏၲရာယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ေပးသံျဖစ္ေနေလသည္။
" ဟယ္လို မမုသားဟန္ခ်ီ "
" မလကၤာသံု ကိစၥတစ္ခုသိၿပီးၿပီလား "
" ဘာကိစၥလဲ မမုသားဟန္ခ်ီ "
" ဆူးခက္ဟန္မေသေသးဘူးဆိုတဲ့ သတင္းေလ "
ထိုစကားတစ္ခြန္းက လကၤာသံုနားထဲမွာ ပံုမွန္ထက္က်ယ္ေလာင္သြားသလိုပင္။ ေခါင္းတည့္တည့္မိုးႀကိဳးပစ္ခ်ခံရတာထက္ ပိုမိုဆိုးဝါးေသာသတင္းစကားေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ကိုအရင္စိတ္ပူမိသြားသည္။
" အခုတေလာ ေဆးေရာင္းေပးတဲ့ အဖြဲ႔ငယ္ေလးေတြအသတ္ခံေနရတယ္..... ျမင္တဲ့သူကလည္း ျမင္လိုက္ၾကတယ္ "
" မမုသားဟန္ခ်ီေျပာတာ ေသခ်ာလား "
" ေလႁပြန္ျဖတ္တဲ့လူသတ္နည္းက ဆူးခက္ဟန္အက်င့္ေလ မလကၤာသံု "
" အဖြဲ႔ငယ္ေတြရွင္းလင္းခံရၿပီဆိုရင္ ဆူးခက္ဟန္ပါတဲ့ပြဲတိုင္း ဒီနည္းနဲ႔ရွင္းလင္းခံရတယ္မဟုတ္လား..... မုသားတို႔ရထားတဲ့သတင္းက ေသခ်ာေနလို႔ မလကၤာသံုကိုဖုန္းဆက္တာပါ "
" ..... "
" မုသားရဲ့ လုပ္ငန္းပါတနာေတြကိုကာကြယ္ရမွာ မုသားအလုပ္မို႔လို႔..... လူတိုင္းကိုေတာ့ အသိေပးထားတယ္ မလကၤာသံုမသိေသးမွာစိုးလို႔ အေၾကာင္းၾကားတာ "
နားထင္ကို လက္ညိုးႏွင့္ဖိရင္း ေတြးေတာေနတာကိုရပ္လိုက္သည္။ လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ အေလာင္းမွတ္တမ္းထဲမွာ ဘယ္ဘက္လည္တိုင္အေပၚ နားရြက္အေနာက္စပ္ၾကားက အမာရြတ္ရာမရွင္းမလင္းက ဆူးခက္ဟန္မဟုတ္ေၾကာင္းေသခ်ာေနေစသည္။
ထိုအမာရြတ္ရိွေသာသူေတြ ေႁမြေဟာက္အဖြဲ႔မွာ ဘယ္သူေတြရိွမလဲေတြးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သာစဥ္းစားမိသည္။ တစ္ေယာက္က ေႁမြေဟာက္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းရဲ့ ေမြးစားသမီးျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က မ်က္မွန္းတန္းမိေနေသာ မထင္မရွားအဖြဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
" ေႁမြေဟာက္အဖြဲ႔ထဲမွာ ပန္းလက္ရံုးနဲ႔ ေလညင္းရိပ္ ! ဘယ္သူအသက္ရွင္ေနလဲ "
" သူတို႔ဂိုဏ္းလႈပ္ရွားမႈေတြၿငိမ္ေနေတာ့ အေသအခ်ာမသိရဘူး ေခါင္းေဆာင္ "
" သတိထားမိသင့္တာ..... ေဝသာကီ အသက္ရွင္တယ္ဆိုကတည္းက ဆူးခက္ဟန္လို အသက္ျပင္းတဲ့သူက မေသႏိုင္ဘူးဆိုတာ ႀကိဳသိေနရမွာ "
ဘယ္ဘက္လက္ကိုယွက္လို႔ ညာလက္သီးကိုက်စ္က်စ္ဆုပ္ကာ ေမးဖ်ားကိုမထိတထိရိုက္ရင္း လကၤာသံုအေတြးမ်ားေနမိသည္။ တစ္ေယာက္တည္းေျပာရင္း အေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနေသာ လက်ာ္ရွင္ကို မ်က္လႊာပင့္ၾကည့္ၿပီး ေဘးကခံုအလြတ္မွာတင္ထားတဲ့ဖုန္းအားလွမ္းယူလိုက္သည္။
" ဟယ္လို "
ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို အလ်င္အျမန္ေခၚဆိုလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကဖုန္းဝင္သြားၿပီး ဖုန္းေျဖသံခ်ိဳခ်ိဳေလးထြက္ေပၚလာသည္။
" မမုသားဟန္ခ်ီကို အကူအညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္လို႔ "
.............................................................
အိမ္ထဲကိုဝင္လာေသာ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို မ်က္လံုးေထာင့္ကေနခိုးၾကည့္ကာ မသိက်ိဳးကြၽံုျပဳသလိုေနလိုက္သည္။ အနားသို႔ေလ်ွာက္လာေနမွန္းသိေသာ္လည္း လ်စ္လ်ူရႈ႔တုန္းက လ်စ္လ်ူရႈ႔ႏိုင္ၿပီးေတာ့မွ ေအးစက္စက္အျပဳအမူႏွင့္ ႏြံရဲ့စိတ္ကိုလာၫွို႔ငင္မွာကို လက္မခံခ်င္ေပ။
ခ်န္နယ္လိုင္းေတြကို စိတ္မပါစြာေျပာင္းဖြင့္ၿပီးေနာက္ အားကစားလိုင္းတစ္ခု၌ ႏြံရဲ့လက္ကစိတ္လိုလက္ရရပ္တန္႔သြားေတာ့သည္။ ျပန္လည္ျပသေနေသာ ေဖာ္ျမဴလာဝမ္းၿပိဳင္ပြဲအား ေျခေထာက္အသာခ်ိတ္ရင္း အာရံုစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ လူတစ္ေယာက္စာအကြာအေဝးမွာ သူမလာထိုင္တာကိုသိေတာ့ အလိုက္မသိေသာႏႈတ္ခမ္းေလးက ၿပံဳးေယာင္သန္းသြားမိသည္။
" ညစာစားၿပီးၿပီလား "
" ညစာစားၿပီးၿပီလား "
ၿပိဳင္တူထြက္လာေသာေမးခြန္းေလးေၾကာင့္ တီဗီဖန္သားျပင္က်ယ္ေပၚက ဟန္ေနြႏြံအၾကည့္ေတြသည္ နံေဘးမွလကၤာသံုထံသို႔ေရာက္ရိွသြားေလသည္။ ထူးထူးဆန္းဆန္းအၾကည့္ေတြထဲ ဟန္ေနြႏြံနစ္ျမဳပ္သြားသလို ဘာေၾကာင့္မ်ားခံစားမိေနတာလဲ။
" အင္း ခရီးတစ္ခုခုထြက္ခ်င္လား "
ေျခေထာက္ခ်ိတ္ထိုင္ထားၿပီး ေပါင္ေပၚလက္အသာခ်ထားတဲ့ သူမဟန္ပန္က ဟန္ေနြႏြံစိတ္ထဲမွာ အလြန္က်က္သေရရိွလွသည္။ လူသတ္မႈေတြက်ူးလြန္ေနတဲ့ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္လို႔ မထင္ရက္ရေအာင္ သိပ္ကိုေခ်ာလွေနတာက အႏုပညာဆန္လြန္းေခ်သည္။
" ႏြံကို အေဝးထြက္သြားေစခ်င္တာလား ဟန္နီ..... ႏြံက ထြက္မသြားဘူးဆိုရင္ေရာ "
" ဒီႏိုင္ငံမွာ မင္းမရိွမျွဖစ္မယ္ "
" ဘယ္အထိႏွင္ခ်င္တာလဲ ဟန္နီ ! "
ထိုအႏုပညာဆန္တဲ့အလွေလးက ႏြံကိုအေဝးႏွင္ထုတ္ဖို႔သာ အားထုတ္ေနသည္တဲ့။ ရယ္ရႊင္ဖြယ္စကားလံုးကို ၾကားလိုက္ရတဲ့သူအလား ႏြံရယ္ေမာျဖစ္သည္။ မ်က္ေမွာင္ကုပ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုေငးၾကည့္ရင္း အၿပံဳးေတြကိုမရပ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။
" ႏြံကို ဟန္နီႏွင္ခ်င္ရင္ေတာင္..... ေဖေဖ့အလုပ္ကိုဆက္ခံထားတဲ့အတြက္ ႏြံထြက္ေျပးလို႔မရဘူး ဟန္နီ "
" ဟန္ေနြႏြံ ! "
ရုတ္တရပ္နားလည္သြားတဲ့ စကားအဓိပၸါယ္ကို လကၤာသံုေဒါသသံျဖင့္တံု႔ျပန္လိုက္သည္။ ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာေလးက ပိုလို႔ေအးစက္လာသေယာင္ မ်က္ႏွာကတည္တင္းသြားသည္။
" ႏြံေျပာပါတယ္ ဟန္နီႏွင္ခ်င္တိုင္း ႏွင္လို႔မရဘူးဆိုတာ..... "
" ဟန္နီ႔ကိုကလဲ့စားေခ်ရဖို႔ဆို ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ဟန္နီ ႏြံမေၾကာက္ဘူး "
" မိုက္မဲလိုက္တာ "
သူမဆီကေဒါသကို ႏြံအခုမွခံစားဖူးေပမဲ့ သေဘာက်စရာေကာင္းလြန္းေနေလသည္။ အျပစ္တင္စကားသံကအစ အရိွန္အဝါတစ္ခုကိုေပးစြမ္းႏိုင္ေနၿပီး ႀကီးျမတ္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြႏွင့္ တစ္ဖက္လူကိုဖိႏိွပ္ႏိုင္စြမ္းရိွေနသည္။ ခပ္စူးစူးအၾကည့္ေတြက ေအးစက္မေနဘူးလို႔ေတာင္ တဖက္သတ္ေလးေတြးၿပီး ေက်နပ္မိေနတာလြန္သြားမလား။
ရွင္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ရူးရတာ ရူးပါေစ တန္ပါတယ္.....
ႏြံစိတ္ထဲကစကားေတြကိုသာၾကားရင္ အခုထက္ေဒါသပိုထြက္ၿပီး လွပေနမလားလို႔ ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။ သူမကေတာ့ ေဒါသကိုခ်က္ခ်င္းခ်ဳပ္တည္းၿပီး မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္သို႔လႊဲလိုက္ေလရဲ့။
" အႏၲရာယ္မ်ားတာ မင္းမသိဘူးလား "
ေအးစက္စက္ေလသံေလးက လကၤာသံုကို လကၤာသံုအျဖစ္သို႔ျမင္ေစဆဲ။ ေသြးေအးေသာဘုရင္မတစ္ပါးရဲ့ ရက္စက္တဲ့အရိွန္အဝါေတြကို ႏူးညံ့ေသာစိတ္အေပၚကေန ဖံုးလႊမ္းထားရတာ က်င့္သားျဖစ္ေနခဲ့ေလၿပီ။
" ရွင့္ကို ကလဲ့စားေခ်ခ်င္တာပဲသိတယ္ ေဒၚလကၤာသံု "
" ကိုယ္မင္းကိုေသနတ္ေပးမယ္ "
ေအးစက္သြားေသာမ်က္ႏွာထက္မွာ နာက်င္ရိပ္ေတျြဖတ္ေျပးေနေပမဲ့ အျပင္သြားရင္ေဆာင္ထားေနက် ပစ္စတိုေသနတ္အား စကားသံမဆံုးခင္မွာခါးေနာက္ကထုတ္ယူလိုက္သည္။ ဟန္ေနြႏြံလက္ထဲကို ေသနတ္ထည့္ေပးၿပီး ေသနတ္ေျပာင္းဝကေတာ့ သူမဘက္ကိုခ်ိန္ထားေစတဲ့အေနအထားမွာ လံုၿခံဳေရးခလုတ္အားဖြင့္ေပးခဲ့သည္။
" အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ ကလဲ့စားေခ်လိုက္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္ ႏြံ "
" ဟန္နီ ! "
ေမာင္းကိုဆြဲေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေၾကာက္လန္႔တၾကားေအာ္လိုက္မိတဲ့ ဟန္ေနြႏြံ။ လက္ေတြကတဆတ္ဆတ္တုန္ရီေနေပမဲ့ လက္ညိုးတစ္ခ်က္အေကြးမွားသြားမွာစိုးလို႔ ရုန္းကန္လိုက္ဖို႔မရဲေနခဲ့ေခ်။
" သတ္လိုက္ "
" ဟန္နီ !! "
ေသနတ္ဦးပိုင္းကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္တဲ့ လကၤာသံုေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔တၾကားေအာ္ဟစ္ၿပီး ေသနတ္ကိုယ္ထည္ကေန ျပန္ဆြဲကာလုယူလိုက္ေသာ ဟန္ေနြႏြံတစ္ေယာက္ အလြန္တရာေသြးပ်က္ေနခဲ့ေလသည္။
" ရွင္ ! ရွင္ဘာအရူးထတာလဲ ေသသြားႏိုင္တာမသိဘူးလား "
" ရွင္တကယ္ပဲ လက္စားေခ်ဖို႔ ဆက္ေနေနေသးတယ္လို႔ ထင္ေနတာလား ! ေဒၚလကၤာသံု "
ပကတိအတိုင္းတည္ၿငိမ္ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ ေသြးေအးေအးသာၾကည့္ေနေပသည္။ ဟန္ေနြႏြံစိတ္ေတြ ေသြးပ်က္တုန္လႈပ္သြားသေလာက္ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ယြင္းေသာ လကၤာသံုဟာ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ေသနတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ရင္း။
" ကိုယ့္အနားကထြက္သြားမလား ကိုယ့္ကိုသတ္မလား အေျဖတစ္ခုေရြး "
" ေဒၚလကၤာသံု ! ရွင္တကယ္ ေသြးေအးလြန္းတယ္ "
" ရွင့္ကိုခ်စ္မိတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ပ်က္မိသေလာက္ ရွင့္ကိုစိတ္မပ်က္ႏိုင္ခဲ့ဘူး..... ဒီပြဲမွာရွင္ႏိုင္ပါတယ္ "
..............................................................
ESTÁS LEYENDO
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Romanceလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
