Part.54

198 18 0
                                    

       ေစ်းဝယ္စင္တာတစ္ခုသို႔ ဟန္ေနြႏြံလက္ကိုဆြဲကာ လကၤာသံုေရာက္လာျဖစ္ခဲ့သည္။ ဤေန့ေလးက သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္ခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ျပည့္သည့္ေန့ေလးပင္။ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ မဂၤလာမယူျဖစ္ေသးေပမဲ့ ဤေန့ေလးကသူမတို႔၏မဂၤလာရက္ျမတ္ေလးျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ မနက္အေစာကတည္းက မေကာင္းမႈမွန္သမ်ွကိုေရွာင္ရွားကာ ဤေန့ရက္ေလးကို သူမေကာင္းမြန္စြာျဖတ္သန္းခ်င္သည္။
       သိုသိပ္စြာရွယ္ယာဝင္ထားေသာ ဤေစ်းဝယ္စင္တာႀကီးထဲမွာ ဟန္ေနြႏြံလက္ကိုဆြဲရင္းလည္ပတ္ျဖစ္တာက အတူေနထိုင္လာတဲ့တေလ်ွာက္မွာ ပထမဆံုးလည္းျဖစ္သည္။ စိတ္ဝင္စားစရာေတြသိပ္မရိွေပမဲ့ ထိုအထူးအဆန္းမရိွေသာေနရာကိုပင္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူေလ်ွာက္လွမ္းရတာက သူမအတြက္ထူးျခားေနသည္။ ယေန့အတြက္ အျပင္ထြက္တိုင္းပါေနက်လက္နက္မရိွသလို အကာအကြယ္သက္ေတာ္ေစာင့္လည္း တစ္ေယာက္မွမေခၚထားျဖစ္ေပ။
      
       တစ္ခါတေလ မင္းနဲ႔အတူလူ႔ဘဝကို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းျဖတ္သန္းခ်င္တယ္ႏြံ.....
      
       " ဟန္နီ..... ႏြံတို႔ျပန္ရင္ ဝိုင္နည္းနည္းဝယ္ၾကမလား "
      
       စံအိမ္၏ေျမေအာက္ထပ္တြင္ သက္တမ္းရင့္ဝိုင္တခ်ိဳ႕ရိွေသာ္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကိုသာၾကည့္ၿပီး လကၤာသံုေခါင္းညိတ္သေဘာတူလိုက္သည္။ မည္မ်ွတန္ဖိုးႀကီးေသာအရာေတြလက္ဝယ္ရိွေနေစ ဟန္ေနြႏြံထံကအၿပံဳးေလးတစ္ပြင့္ေလာက္ ဘယ္အရာမွကမ႓ာေပၚတြင္တန္ဖိုးမရိွေခ်။
      
       " မက္မြန္ဝိုင္ဆိုေကာင္းမယ္ေနာ္ ဟန္နီႀကိဳက္ရဲ့လား..... ဝိုင္နီပဲဝယ္လိုက္သင့္လားဟင္ "
      
       မ်က္ႏွာေလးမူကာေမးလာေသာေၾကာင့္ သူ႔လက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားရာကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလကၤာသံုေျဖေလ်ာ့လာသည္။
      
       " ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟန္နီ..... ႏွစ္ခုလံုးသေဘာမက်လို႔လား ဟင္ "
      
       စိုးရိမ္သလိုေလးေျပာေသာအသံေလးအား လကၤာသံုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ရပ္ကာ ၿပံဳးသည္ဆိုရံုေလးၾကည့္ေနျဖစ္သည္။ မွန္လိုၾကည္လင္သည့္ေနရာမွာ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ရပ္ေနၾကၿပီး ေစ်းဝယ္စင္တာသို႔လာေသာသူေတြဟာ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ျဖတ္သန္းသြားလာလ်က္ရိွၾကသည္။
      
       " ဟန္နီ..... "
      
       အၿပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ႏွင့္အတူ သက္ျပင္းေငြ့ကိုခ်လိုက္ရင္းက ဟန္ေနြႏြံလက္ေလးကို လကၤာသံုၾကင္နာစြာထိေတြ့လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာေလးကိုရွင္းသန္႔ေနေအာင္ ဆံပင္တဝက္ကိုခပ္ျမင့္ျမင့္စုစည္းထားေသာ ဟန္ေနြႏြံကိုၾကည့္ရင္း လကၤာသံုမ်က္ဝန္းေလးက အေရာင္တစ္မ်ိဳးျဖတ္ေျပးသြားသည္။
      
       " ကိုယ္ ဝိုင္ျဖဴေသာက္ခ်င္တယ္ "
      
       " ဝိုင္ျဖဴ ?..... ဟန္နီ ဝိုင္ျဖဴေသာက္လို႔လား ႏြံသိတာမေသာက္ပါဘူး "
      
       မယံုသလိုေလးၾကည့္ကာ အံ့အားသင့္သလိုေလးေမးေနေတာ့ လကၤာသံုမွာေသခ်ာမၿပံဳးဘဲမေနႏိုင္ေခ်။ မ်က္ခံုးေလးကိုခပ္စုစုေလးတြန္႔ခ်ိဳးၿပီး လူကိုၾကည့္ေနသည့္ပံုစံက အေတာ္ေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းေနသည္။
      
       " ႏြံအႀကိဳက္လိုက္ျပန္ၿပီလား ဟန္နီလည္းမႀကိဳက္ဘဲနဲ႔..... "
      
       စူပုတ္ပုတ္ေလးလုပ္ၿပီး အလိုမက်ေၾကာင္းေဖာ္ျပေနတာက ေနာက္ထပ္ဟန္ေနြႏြံမ်ားလားလို႔ထင္ေစသည္။ ကေလးေလးတစ္ေယာက္က ကေလးတစ္ေယာက္လိုျပဳမူၿပီးေတာ့ လကၤာသံုစိတ္ကိုဒူးထပ္ေထာက္ေစဖို႔ႀကံရြယ္ေနသလားပင္။
      
       " ႏြံႀကိဳက္တာကို ကိုယ္လည္းသိခ်င္တယ္ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္ "
      
       " ဟန္နီမွမႀကိဳက္တာ မလုပ္ခ်င္ဘူး..... "
      
       ကေလးတစ္ေယာက္လိုေစာကဒတက္ၿပီး လကၤာသံုကိုမလုပ္ဖို႔တားခ်င္ေနသည့္ ဟန္ေနြႏြံကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိမထားမိဘဲ စူပုတ္ပုတ္ေလးလုပ္ေနျပန္သည္။ ခက္ေခ်ၿပီလို႔စိတ္ကေတြးရင္း ဟန္ေနြႏြံမ်က္ႏွာေလးကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ညင္သာစြာအုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
      
       " ေသာက္ေနက်မဟုတ္တာနဲ႔ ကိုယ္မႀကိဳက္တာလို႔ ႏြံဘယ္လိုထင္လိုက္တာလဲ "
      
       " ႏြံမသိဘူး ! ႏြံသိတာ ဟန္နီမႀကိဳက္တာ မလုပ္ခ်င္ေတာ့တာပဲ..... ဟန္နီကိုေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္ "
       " ႏြံေၾကာင့္ မျဖစ္မေနလုပ္လိုက္ရတာမ်ိဳး မျဖစ္မေနလုပ္ေပးရတာမ်ိဳး..... ႏြံမျဖစ္ခ်င္ဘူး ဟန္နီ "
      
       လကၤာသံုမ်က္လႊာေလးအသာခ်ၿပီး သေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္ရင္း ဟန္ေနြႏြံမ်က္ႏွာကိုျပန္ၾကည့္မိသည္။ ႏွလံုးသားထဲမွာလည္း ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုလြန္ဆြဲလိႈင္းထလ်က္သာ။
      
       " ကိုယ္က လိုလားတာဆိုရင္ေရာ ? ကိုယ္တကယ္ေသာက္ခ်င္တာကို ႏြံကမတိုက္ခ်င္တာလား "
      
       " အာ အဲဒီလိုမဟုတ္..... "
      
       အၿပံဳးေလးျဖင့္စလိုက္ေတာ့ အလန္႔တၾကားေလးျဖစ္သြားေသာ ဟန္ေနြႏြံမ်က္ႏွာေလးက မယားေၾကာက္တတ္ေသာအိမ္ေထာင္ဦးစီးလို လကၤာသံုကိုျမင္ေယာင္ေစသည္။ ထိုေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ပင္ ထိတ္လန္႔သြားပံုရေသာ ဟန္ေနြႏြံကိုၾကည့္ရင္းက ဝိုင္ျဖဴဝယ္ဖို႔ကိုလကၤာသံုတိုက္တြန္းလိုက္သည္။
      
       " ဒါဆို Luxury Starကေန ဝိုင္ျဖဴတစ္ပုလင္းေရြးေပး "
      
       သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ မ်က္ေစာင္းထိုးအေနအထားကေနျမင္ရမည့္ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကို ဟန္ေနြႏြံျမင္ေအာင္ၫႊန္ျပျဖစ္သည္။
      
       " ဟန္နီကေရာ ? ႏြံနဲ႔မလိုက္ခဲ့ဘူးလား "
      
       ထိုစကားေလးတစ္ခြန္းကို လကၤာသံုေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
      
       " ကိုယ္ ဒီနားကေကာ္ဖီဆိုင္ကေနေစာင့္ေနမယ္ "
      
       " ႏြံ ဝိုင္ျဖဴဝယ္ေပးရင္ အထင္လြဲတာေျပေပးမလား..... ခဏကေလ ႏြံမတိုက္ခ်င္ဘူးဆိုတာ "
      
       ကေလးဆန္ဆန္ေျပာေနေသာပံုစံအား လကၤာသံုတျမတ္တႏိုးေလးၾကည့္ရင္း ေခါင္းေလးကိုခပ္သာသာညိတ္ျပမိေလသည္။
      
       " ကိုယ့္အတြက္ေရြးေပးတဲ့ဝိုင္ျဖဴကို ေသာက္ခြင့္ရဖို႔ေစာင့္ေနမယ္ "
      
       " ေရြးေပးမယ္..... ဟန္နီသာ တကယ္လိုခ်င္တာဆိုရင္ ဘာမဆိုႏြံလုပ္ေပးမယ္ ႏြံကိုခဏေစာင့္ "
      
       ထိုသို႔ေျပာၿပီးေတာ့ တက္ႂကြသည့္ေျခလွမ္းေတြႏွင့္ Luxury Starဆိုေသာ အနက္ေရာင္အခင္းအက်င္းႏွင့္ဆိုင္ဆီသို႔ ဟန္ေနြႏြံသြားလိုက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ေက်ာေလးတစ္ခုကို ရပ္ၾကည့္က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ လကၤာသံုမ်က္ဝန္းေလးတစ္စံုက လြမ္းေမာေသာအၾကည့္ေတြကေန တျဖည္းျဖည္းေအးစက္စျပဳလာသည္။
      
       ေရွာင္လို႔မရတဲ့ကံတရားပဲလား.....
      
       ေနာက္ေက်ာဘက္ရိွ ​ေျခလွမ္းအနည္းငယ္အကြာမွလူကို ေအးစက္စြာလွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အမ်ားျမင္ကြင္းေရ႔ွကေနသူမေရွာင္ထြက္လာခဲ့သည္။ Luxury Starဆိုင္ထဲကေန လွမ္းၾကည့္လို႔မျမင္ႏိုင္ေသာ အကြာအေဝးတစ္ခုစာအထိ လကၤာသံုေလ်ွာက္လာရင္း ေထာင့္ခ်ိဳးတစ္ေနရာမွာေျခလွမ္းေတြရပ္ပစ္လိုက္သည္။ အေနာက္ကလိုက္လာေသာ ပိန္ပိန္ပါးပါးအနက္ေရာင္လူလည္း လက္သီးကိုဆုပ္ကာ ေျခလွမ္းေတြကိုရပ္ျဖစ္ေလသည္။
      
       " ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ ဆူးခက္ဟန္ "
       .............................................................
       Luxury Starဆိုေသာဆိုင္ေလးက ဝိုင္အမ်ိဳးအစားစံုလင္လွသလို ဆိုင္အျပင္အဆင္ကလည္း တစ္မ်ိဳးတမည္ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သလိုပင္။ အနက္ေရာင္ဝိုင္ေကာင္တာေတြ ၾကည္လင္တဲ့ဖန္ခြက္ေတြ၏အလွခင္းက်င္းမႈေတြက အနက္ေရာင္သီးသန္႔ဆိုင္ေလးကိုပင္ ခမ္းနားေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေလသည္။ နာမည္ေက်ာ္ၾကားေသာ ဝိုင္အမွတ္တံဆိပ္ျဖစ္သည့္ Luxury Starဟာ ျပည္တြင္းရိွလုပ္ငန္းထဲတြင္ ေအာင္ျမင္မႈအရိွဆံုးလို႔ဆိုရမည္။
      
       ဆိုင္ထဲကိုဝင္ေရာက္လိုက္ရံုျဖင့္ စိတ္ခံစားမႈမ်ိဳးစံုေပးႏိုင္ေသာ ဝိုင္အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာကိုၾကည့္ရင္း ရီေဝယစ္မူးသြားေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းသည့္ခံစားခ်က္ကလည္း ထူးျခားလြန္းေပသည္။ ဝိုင္ျဖဴစာရင္းမ်ားထဲတြင္ ပ်ားလိမၼော္အရသာဝိုင္ျဖဴပုလင္းဆီကို ဟန္ေနြႏြံအၾကည့္ေရာက္သြားၿပီး တခဏမ်ွစဥ္းစားၿပီးေတာ့မွ ထိုပုလင္းကိုလက္လွမ္းကာယူလိုက္သည္။ မူလအရသာေတြထက္စာလ်ွင္ ယခုလိုအရသာအသစ္အဆန္းမ်ိဳးက တမူထူးျခားမႈရိွမည္လို႔ခံစားရသည္။
      
       " ဧည့္သည္ေတာ္က Smooth78ကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ပံုပဲ "
      
       အနားကေနထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံေအးေအးေၾကာင့္ နံေဘးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရႊအိုေရာင္ေဖာက္ထားသည့္ဆံႏြယ္အေခြအလိပ္ႏွင့္ မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ့လိုက္ရသည္။ အနက္ေရာင္ကုတ္ကို အတြင္းကထင္သာျမင္သာရိွသည့္ ရင္ခံေလးႏွင့္တြဲဖက္ထားသည္မို႔ SHWEဆိုေသာတက္တူးက ရင္ၫြန္႔ေနရာမွာထင္းထြက္ေနသည္။
      
       " အရသာအသစ္အဆန္းမို႔ စိတ္ဝင္စားလို႔ပါ..... "
      
       သူထိုသို႔ေျဖလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကၿပံဳးရႊင္စြာေခါင္းညိတ္ျပလာသည္။
      
       " ကိုယ္ကအရသာအသစ္ဆိုရင္ Moringa Greenကိုစမ္းဖို႔ အႀကံျပဳခ်င္တယ္ "
       " ျမန္မာလိုအေခၚဆို ဒန္႔သလြန္မ်ိဳးေပါ့ကြာ "
      
       " Moringa Green ?..... ဒန္႔သလြန္ ? "
      
       ဟန္ေနြႏြံ ထူးဆန္းအံ့ၾသစြာျပန္ေမးမိသည္။
      
       " ဟုတ္တယ္ ဒန္႔သလြန္အပင္ကေနထုတ္ထားတဲ့ ဝိုင္အမ်ိဳးအစားလို႔ေခၚတယ္ "
       " က်န္းမာေရးအတြက္လည္း အေထာက္အကူျပဳေစလို႔ ဧည့္သည္ေတာ္တိုင္းကေတာ့ Greenကိုအၿမဲဝယ္ယူျဖစ္ၾကတယ္ "
      
       ထိုမိန္းမေခ်ာေလးက ေျပာရင္းတစ္ခုခုကိုေတြးမိသလို ႏႈတ္ခမ္းေလးေကြးၫြတ္ကာၿပံဳးလိုက္သည္။ ရင္ၫြန္႔ထက္ကတက္တူးကိုလည္း အမွတ္တမဲ့ေလး လက္မျဖင့္ထိေတြ့ေနေသးသည္။
      
       " ဧည့္သည္ေတာ္စိတ္ဝင္စားရင္ Moringaကိုစမ္းၾကည့္သင့္တယ္ "
      
       " ေနာက္တစ္ခါႀကံဳရင္စမ္းၾကည့္ပါမယ္..... အႀကံျပဳေပးလို႔ေက်းဇူးပါ "
      
       " ရပါတယ္ ကိုယ္တို႔အလုပ္က ဧည့္သည္ေတာ္ေတြစိတ္ေက်နပ္ဖို႔ဦးစားေပးေလ "
       " အရသာေကာင္းေတြ ၫြန္းျပရမွာက ျဖစ္သင့္တာပဲမဟုတ္လား "
      
       ထိုစကားလံုးေတြကိုနားေထာင္ၿပီး ဟန္ေနြႏြံေခါင္းတညိတ္ညိတ္ျဖစ္သြားသည္။ မည္သည့္အလုပ္ပင္မဆို အားေပးဝယ္ယူသူရိွမွသာ လုပ္ငန္းကၾကာရွည္ရပ္တည္ႏိုင္သည္။ မည္သည့္အလုပ္ပင္မဆို သံုးစြဲသူကိုဦးစားေပးျခင္းကသာ ေအာင္ျမင္မႈကိုထိန္းထားႏိုင္မည္မဟုတ္လား။
      
       " ဟုတ္ကဲ့ မွန္ပါတယ္မအတၲတမ်ွင္..... "
      
       ထိုမိန္းမေခ်ာေလးလို႔တင္စားရမည့္ Luxury၏ပဲ့ကိုင္ရွင္ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ ေကာင္တာမွာေငြရွင္းကာသူထြက္လာခဲ့သည္။ ေလာကႀကီးမွာသူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ ရွင္သန္ဖို႔ႀကိဳးစားသူတိုင္းမွာ က်ရႈံးမသြားဖို႔နည္းလမ္းေတြ အမ်ိဳးအေထြစံုလင္စြာရိျွခင္းက အမွားအယြင္းတစ္ခုမဟုတ္ေပ။ ေျဖာင့္မတ္စြာရွင္သန္သည့္သူဟာ မေကာင္းမႈႏွင့္ရွင္သန္သည့္လူတစ္ေယာက္ကို အမွားလို႔လက္ညိုးထိုးေနခ်ိန္မွာ လူတိုင္းကအမွားမကင္းတာကိုေတြးမိထားသင့္မည္။
       လုပ္ငန္းတိုင္းမွာေျဖာင့္မတ္စြာစတင္သည့္ အလုပ္ဟူ၍မရိွၾကဘဲ သူတစ္ပါး၏မ်က္ရည္ကိုက်ေစၿပီးမွ ေအာင္ျမင္လာသည္ကခပ္မ်ားမ်ားသာ။ မေကာင္းမႈကိုလုပ္သည့္လူတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ထံကတရားမဝင္ပစၥည္းေၾကာင့္ ရိုးသားသည့္လူေတြ၏မ်က္ရည္ေတြ ေသြးစက္ေတြကို ေျမက်ေစခဲ့သည္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာလူတစ္ေယာက္ထံကလည္း ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ ဖိႏိွပ္မႈေတြအားကေန ေသြးမ်က္ရည္ေတြက်ခဲ့သည္ဆိုလ်ွင္။ အတၲစြဲေတြကိုင္စြဲတတ္သည့္လူ႔သဘာဝအတိုင္း သူ႔အမ်ိဳးသမီးေလးလုပ္ရပ္က အမွားတစ္ခုမဟုတ္ေတာ့ဟုသာ ဟန္ေနြႏြံေတြးျမင္ေတာ့သည္။
      
       ေဆးလား ေသေစမွန္းသိသာသည့္ေဆးကို ဘယ္လိုျဖန္႔ခ်ိသူကသံုးစြဲၿပီးေသတာ ျမင္ဖူးၾကေသးသလဲ။ တဏွာဆိုတဲ့အစြဲအလမ္းႏြံထဲကို လိုလိုလားလားဆင္းၾကသည့္သူေတြရိွလို႔သာ တရားမဝင္ေဆးေတြလူထုၾကားထဲေရာက္လာတာမဟုတ္လား။ ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုစီတိုင္းဟာ ထိုေဖာ္ျမဴလာကိုထုတ္သည့္သူတိုင္း သံုးစြဲၾကျခင္းမဟုတ္ဘဲ အသစ္အဆန္းဆိုႏွစ္သက္သည့္ ေလာကီလူသားေတြကို ဦးတည္ပစ္မွတ္ထားထုတ္လုပ္ၾကျခင္းသာ။
      
       အေသအေပ်ာက္မ်ားသည့္ေလာကႀကီးမွာ မည္သူကေျဖာင့္မတ္စြာရိွၾကမည့္သူရိွဦးမည္လဲ။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦးေကာက္က်စ္ၿပီး မျမင္ရသည့္ဓားကိုကိုင္ေဆာင္ရင္း ေနာက္ေက်ာဘက္မွာရပ္ေနၾကသူကမ်ားလွသည္။ အရက္ေသစာႀကိဳက္သူရိွလ်ွင္ အရက္ေသစာထုတ္လုပ္သူရိွမည္။ အလွအပႀကိဳက္သူအတြက္ တံဆိပ္မ်ားစြာႏွင့္ေငြေတြသိမ္းယူမည့္သူရိွသည္။ မေကာင္းမႈကိုေပ်ာ္ေမြ့သူအတြက္ ဘဝေတြပ်က္ေအာင္လုပ္ေပးမည့္ ႏြံတို႔လိုအေမွာင္ေလာကသားေတြရိွသည္။ ေလာကႀကီးဟာ ဘက္လိုက္ျခင္းမရိွဘဲ ေလာဘသားေတြကို ညီမ်ွစြာတရားစီရင္သြားစၿမဲေပ။
      
       ႏြံတို႔လည္းမရုန္းႏိုင္ရင္ ဒီေလာကႀကီးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးနစ္သြားၾကမယ္ဟန္နီ.....
      
       လူသားတိုင္း၏လက္သံုးစကားအတိုင္း ေလာကႀကီးဟာရိုးရွင္းတယ္ ရွင္သန္ရတဲ့လူ႔ဘဝခဏတာကတိုေတာင္းလို႔ စိတ္ႀကိဳက္ရွင္သန္သြားမည္ဆိုစကားလိုပင္။ အမွားေတြကိုမ်ားစြာလုပ္ရင္း အားနည္းခ်က္ေတြ့လ်ွင္ခ်နင္းကာ မခုခံႏိုင္မည့္ကံတရားႏွင့္ႀကံဳလ်ွင္ မတရားဘူးလို႔အံႀကိတ္ကာေျပာမည္။ ဤေလာကတခဏတာမွာရွင္သန္ဖို႔ မည္သူကမ်ားေျဖာင့္မတ္စြာ စင္းလံုးေခ်ာေနထိုင္သြားၾကလို႔လဲ။ အသားစားဖို႔သူ႔အသက္ေတာင္သတ္ရေသးလ်ွင္ စားသည့္သူရိွလို႔သတ္သည့္သူရိွတာ ဘာေၾကာင့္မ်ားအသားလိုလို႔သတ္သူကို အကုသိုလ္ေကာင္လို႔ျမင္ၿပီး စားသည့္သူကိုမျမင္ရမည္လဲ။
      
       ေျဖာင့္မတ္သည့္လူလည္း လက္မွာေသြးစြန္းသလို ေကာက္က်စ္သည့္လူလည္း လက္မွာေသြးစြန္းသည္။ ေအာင္ျမင္မႈရဖို႔ ေျဖာင့္မတ္တဲ့လုပ္ငန္းက လူေတြ၏ေငြကိုပိုက္ဆံအိတ္ထဲကခိုးယူသလို ေကာက္က်စ္သည့္လူသည္လည္း မေကာင္းသည့္နည္းျဖင့္ခိုးယူသည္။ စားသံုးသူရိွလို႔ ေရာင္းခ်သူရိျွခင္းျဖစ္ၿပီး စားသံုးသူေတြမရိွသည့္တစ္ေန့ဟာ ထိုအရာေတြေပ်ာက္ကြယ္သည့္ေန့ပင္ျဖစ္သည္။ စြဲလမ္းမႈမ်ားေသာေလာကမွာ မည္သူကမ်ား အေပ်ာ္ကိုမမက္သည့္လူရိွလို႔ ဤလုပ္ငန္းေတြကပ်က္သုဥ္းရမည္လဲလို႔ေတြးမိလိုက္ေတာ့လည္း ဟန္ေနြႏြံမွာသူမကိုလိုက္ရွာရင္းၿပံဳးလိုက္ရျပန္သည္။
      
       ကြၽန္မကေတာ့ ရွင္ရိွတဲ့အရပ္မွာေပ်ာ္ေမြ့ေနၿပီ.....
       ............................................................
       " ဒီေနရာမွာ ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ထြက္ရင္ အဆင္ေျပမယ္ထင္လား "
      
       တည္ၿငိမ္စြာထြက္လာေသာ ေအးစက္စက္စကားသံႏွင့္ ေသြးေအးေသာအၾကည့္တစ္စံုက တစ္ဖက္လူအားသတိေပးသလိုရိွေနသည္။
      
       " ေသနတ္မပါတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီကစကားကို..... ဓားကိုင္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္က ေနာက္တြန္႔သြားမယ္လို႔ထင္ေနတာလား "
      
       ၿငိမ္သက္ေနသည့္မ်က္ဝန္းေသတစ္စံုက လက္ထဲကစေကဘာကိုျမင္သာေအာင္ျပကာ ေသြးေအးစြာပင္ျပန္ေမးသည္။ ေဘးဘီဝဲယာမွာ လူေတြလႈပ္ရွားသြားလာေနၾကၿပီး အရာရာကိုအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ထားကာ ရွင္သန္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။ ဖံုးကြယ္ထားေသာေလာကတစ္ဖက္ျခမ္းကို သတိမမူမိၾကေသာလူေတြၾကားထဲမွာ ေသြးနံ႔ကိုရႈသြင္းရင္းႀကီးျပင္းလာၾကသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ႏွစ္ေယာက္ရပ္ေနေလသည္။
      
       " အသက္ရွင္တာကို အသိမေပးရဲတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေရာ အထင္ႀကီးေနမယ္လို႔ထင္လား "
      
       တစ္လွမ္းခ်င္းအနားတိုးလာၿပီး တစ္လံုးခ်င္းေျပာလာေသာ လကၤာသံု၏ေသြးေအးမႈက ဘယ္အရာကိုမ်ွအမႈမထားပံုေပါက္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္၏အတြင္းနက္နက္မွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကိုစိတ္ပူေနသည့္ အေၾကာက္တရားကို လွလွပပေလးဖိႏိွပ္ထားခဲ့သည္။
      
       " Crispy Yummyဆိုင္ထဲက အားနည္းခ်က္ကို လက္လႊတ္ႏိုင္မယ္ထင္ရင္ ေရ႔ွဆက္တိုးလာခဲ့ "
      
       မဖံုးဖိႏိုင္စြာထိတ္လန္႔သြားေသာ မ်က္ဝန္းေသေလးတစ္စံုကို ေအးစက္စြာၾကည့္ရင္း အနက္ေရာင္မက္စ္ကိုအသာအယာဆြဲခ်လိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းေပၚလာေသာႏွာတံႏွင့္ ခ်ယ္ရီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲက ထိတ္လန္႔ေနေၾကာင္းသိသာလြန္းေနသည္။
      
       " ဆူးခက္ဟန္ မင္းငယ္ပါေသးတယ္ "
      
       မ်က္ခံုးညိုညိုေလးဟာ မ်က္ဝန္းေသေလးျဖင့္ၾကည့္ေနရာမွ အလိုလိုတြန္႔ခ်ိဳးလာခဲ့သည္။ လက္ထဲမွာရိွသည့္စေကဘာကိုလည္း ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ထားလိုက္မိၿပီး ေအးစက္စက္ၿပံဳးေနေသာ လကၤာသံုကို ခပ္စူးစူးျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။
      
       " မင္းခါးေနာက္ကေသနတ္ကို မျမင္ဘူးလို႔ထင္ေနသလိုမ်ိဳး "
      
       ေျပာလက္စကိုခဏရပ္ၿပီး ဆူးခက္ဟန္ပခံုးတစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္အသာအယာသံုးခ်က္ပုတ္ကာ လကၤာသံုၿပံဳးျဖစ္သည္။
      
       " ေဝသာကီနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ကို သတိမထားမိဘူးလို႔ထင္ေနတာလား "
      
       " သာသာကိုထိဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔ လကၤာသံု ! "
      
       ႏွလံုးႏွင့္အစာအိမ္နားကေနရာမွာ စေကဘာကိုလာေထာက္ထားသည့္ ဆူးခက္ဟန္၏ေဒါသကိုၾကည့္ရင္း လက္ေကာက္ဝတ္အဆစ္ေနရာကို လက္မျဖင့္ဖိကာဖယ္ရွားလိုက္သည္။ အနည္းငယ္နာက်င္သြားဟန္ရေပမဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပင္မပ်က္ေသာဆူးခက္ဟန္က ေႁမြေဟာက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္၏သမီးပီသလွေပသည္။ အသက္အရြယ္ကိုမေလးစားပံုကလည္း ေႁမြေဟာက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္တူလွတာမို႔ ထိုအရိုင္းအစိုင္းေလးကို တစ္ခ်က္ေလးရယ္ကာေလွာင္ၾကည့္မိသည္။
      
       " မင္းအသက္ရွင္တာကို လူတိုင္းသိတယ္ ဆူးခက္ဟန္ မင္းကာကြယ္ခ်င္တဲ့သူပဲမသိတာ သနားစရာပဲ "
      
       " ပါးစပ္ပိတ္ထား..... "
      
       " အခုလိုဆက္လုပ္ရင္ ေဝသာကီကိုကာကြယ္ႏိုင္မယ္ထင္လား "
       " ဒီေလာကမွာရွင္သန္တဲ့သူတိုင္း ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ေဝးေအာင္ မလုပ္ဖူးတဲ့သူရိွခဲ့လား ? မင္းလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ကိုအဖမဲ့ေအာင္ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ကိုခင္ပြန္းမဲ့ေအာင္ ညီမငယ္တစ္ေယာက္ကို မိသားစုမဲ့ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပဲ "
      
       မည္သည္ကိုဆိုလိုလိုက္သည္ဆိုတာ ဆူးခက္ဟန္နားလည္လိုက္၍ ကိုယ္တိုင္က်ူးလြန္ခဲ့ေသာအမႈအတြက္ ႏႈတ္ဆိတ္ၿပီးသာေနလိုက္သည္။
      
       " မင္းခ်စ္တဲ့သူက ေသသြားတာမဟုတ္တာေတာင္ အခုလိုမုန္းတီးၿပီးလက္စားေခ်ေသးရင္ တစ္ဖက္ကလက္စားျပန္ေခ်တာကို မတရားဘူးလို႔ခံျပင္းလို႔ရမလား "
      
       ေလာကႀကီးမွာအျပစ္မဲ့တဲ့သူရယ္လို႔မရိွဘဲ အခြင့္အေရးမႀကံဳေသးလို႔ အျပစ္မလုပ္ေသးတဲ့သူရယ္သာရိွသည္။ မေကာင္းသည့္လူတစ္ေယာက္ကို သတ္ျဖတ္လိုက္ေသာသူဟာ သူ႔ကိုယ္သူလူေကာင္းလို႔အထင္ရိွေပမဲ့ လူသတ္လိုက္တဲ့အမွန္တရားကေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ေခ်။
      
       " မင္းလုပ္ရပ္ကိုမွန္တယ္လို႔ထင္ေနသ၍ ေကာင္းတဲ့ဘဝနဲ႔ေဝးေနဦးမွာပဲ "
       " မင္းလည္းေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ထိုက္တန္တဲ့သူပါ ဆူးခက္ဟန္ ေကာင္းေကာင္းစဥ္းစားေပါ့ "
      
       " စဥ္းစားရမယ္ ?..... "
      
       " အင္း မင္းစဥ္းစားရမယ္ "
       " ပရဝဏ္လက္ကေန မင္းနဲ႔ေဝသာကီလြတ္ႏိုင္မလား မင္းစဥ္းစားရမယ္ "
      
       " က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္ ေသရမွာေၾကာက္လား ? "
      
       မ်က္ဝန္းေသေလးဟာ တစ္ခုခုကိုသိလိုဟန္ရိွေနသည္။ ထိုေမးခြန္းအတြက္ အေျဖရိွႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္လို႔ လကၤာသံုမတံု႔ဆိုင္းဘဲေျဖလိုက္သည္။
      
       " မေၾကာက္ဘူး "
      
       ဟုတ္သည္ လကၤာသံုမွာေသဖို႔ေၾကာက္သည့္စိတ္မရိွဘဲ ခ်စ္ရေသာသူထိခိုက္မွာစိုးသည့္ ေၾကာက္စိတ္ေလးသာရိွသည္။ ထိုအရာကအားနည္းခ်က္ဆိုလ်ွင္ ေနြးေထြးလွပေသာအားနည္းခ်က္ကိုကာကြယ္ၿပီး အဆံုးစြန္အထိတိုက္ခိုက္မည္ပင္။
      
       " ခ်စ္ရတဲ့သူထိခိုက္မွာေၾကာက္လား ? "
      
       မထင္မွတ္စြာရလိုက္ေသာေမးခြန္းေၾကာင့္ လကၤာသံုတိတ္ဆိတ္စြာပင္ ဆူးခက္ဟန္ကိုၾကည့္မိသည္။ ထိုေနာက္ ခပ္သာသာေလးၿပံဳးကာ ဘာဆက္ေျပာလာမည္လဲဆိုတာကို ေစာင့္ဆိုင္းေပးလိုက္သည္။
      
       " ​မေျဖတာကဝန္ခံလိုက္တာပဲ က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္ "
      
       " ေသခ်ာတာေတာ့ မင္းလိုမ်ိဳးမိုက္မဲမွာမဟုတ္ဘူး ဆူးခက္ဟန္ "
       " ခ်စ္တဲ့သူအတြက္ လူေတြလိုက္သတ္တာက မင္းခ်စ္တဲ့သူကိုျမန္ျမန္ေသဖို႔တြန္းအားေပးတာပဲ "
      
       ဆူးခက္ဟန္လက္သီးတစ္ဖက္ဆုပ္သြားသည္ကို တစ္ခ်က္ေလးၾကည့္ရင္း ခပ္ခြာခြာအေနအထားျဖစ္ေအာင္ လကၤာသံုေျခတစ္လွမ္းဆုတ္ျဖစ္သည္။ အရိွန္အဝါႀကီးသည့္အမ်ိဳးသမီးအသြင္က လကၤာသံုကိုယ္ေပၚမွာထြက္ေပၚေနသည္။ ငယ္ရြယ္ေသာလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ ဆူးခက္ဟန္ဆိုတာ လကၤာသံုအျမင္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္သာသာရိွသည္။ ယခင္ကစိတ္ရိုင္းမ်ိဳးႏွင့္ဆိုလ်ွင္ လကၤာသံုအနားကိုေတာင္ကပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္လို႔ေတြးရင္း လည္ပင္းကအမာရြတ္ကိုလက္ျဖင့္စမ္းကာၿပံဳးလိုက္သည္။
      
       အတန္ၾကာတိတ္ဆိတ္သြားေသာ ဆူးခက္ဟန္ကေတာ့ ခဏအၾကာမွာ ျပတ္သားစြာေခါင္းေမာ့ၾကည့္လာသည္။ အနက္ေရာင္လ်ွာထိုးဦးထုပ္ေအာက္က မ်က္ဝန္းေသတစ္စံုဟာ လက္ထဲကစေကဘာထိပ္ကိုလက္မျဖင့္ကစားရင္း ေအးစက္စြာၾကည့္ေနခဲ့သည္။
       ..........................................................

စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + UDonde viven las historias. Descúbrelo ahora