Part.34

294 29 0
                                    

       " လကၤာ "
      
       အလုပ္ကိစၥစကားေျပာေနရာမွ ေခၚသံလာရာဘက္ကို လကၤာသံုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အိမ္ထဲဝင္လာေသာသူက ေရႊဆူးႏွင္းျဖစ္ေနတာမို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားပံုရိပ္ေတြကို အေတြးထဲကႏွင္ထုတ္မိသည္။
      
       ႏွစ္လေတာင္ရိွသြားခဲ့ၿပီ ႏြံ.....
      
       သူမဆီကေနထြက္သြားခဲ့တာ ႏွစ္လပင္ေက်ာ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ကို လကၤာသံုသတိရေနခဲ့သည္။ ထြက္သြားသည္ဆိုျခင္းထက္ ကိုယ္တိုင္ႏွင္ထုတ္လိုက္တာမို႔ ဤလြမ္းဆြတ္ျခင္းဒဏ္ကို က်ိတ္မိွတ္ခံစားရံုသာရိွေတာ့သည္။
      
       " ထိုင္ေလ "
      
       ေလာကြတ္ျပဳလိုက္ေသာ္လည္း မေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာမ်က္ႏွာကို ေရႊဆူးႏွင္းသတိထားမိေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ေနတာ တစံုတစ္ေယာက္ထြက္သြားကတည္းကဆိုတာ ေရႊဆူးႏွင္းေတြးမိပါသည္။ အရယ္အၿပံဳးမရိွေတာ့ေသာ လကၤာသံုမ်က္ႏွာေဘးတိုက္ေလးကို ေရႊဆူးႏွင္း ေနရာမွာထိုင္ရင္းၾကည့္လိုက္မိသည္။
      
       နင္အဲဒီတစ္ေယာက္ကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲလားလို႔ ေရႊဆူးႏွင္းေမးခဲ့စဥ္က နာနာက်င္က်င္ၿပံဳးသြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို အခုထိေမ့လို႔မရေသးေပ။ လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တတ္သြားသည့္ လကၤာသံုဟာ ေရႊဆူးႏွင္းအခ်စ္ေတြကိုေတာ့ အသံတိတ္ျငင္းဆိုႏိုင္ေနပံုပင္။
      
       " လက်ာ္ သြားလို႔ရၿပီ "
      
       " ဟုတ္ ေခါင္းေဆာင္ "
      
       အလုပ္ကိစၥေျပာဆိုၿပီးေတာ့ လက်ာ္ရွင္ကထိုင္ေနရာကထကာ အရိုအေသေပးၿပီးထြက္သြားသည္။ အခုဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနၾကတဲ့သူေတြက ေရႊဆူးႏွင္းႏွင့္ လကၤာသံုသာရိွေနသည္။ လံုၿခံဳေရးယူထားရေသာ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကလည္း အိမ္အျပင္မွာသာေနရာခ်ထားသည္မို႔ တကယ္ကိုႏွစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့ေလသည္။
      
       " သူ႔ကိုသတိရေနတယ္မလား "
      
       ေရႊဆူးႏွင္းေမးသည္ကို လကၤာသံုမေျဖခဲ့ေပ။
      
       " ႏွင္းဆီပရဝဏ္ထဲဝင္ဖို႔စဥ္းစားထားလား လကၤာ "
      
       ဘာအေျဖမျွပန္မရသည့္အတြက္ ေရႊဆူးႏွင္းစကားလႊဲကာ လာရင္းကိစၥကိုေျပာလိုက္သည္။ ထိုေတာ့မွ မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ခ်က္ခတ္ၿပီး ေရႊဆူးႏွင္းဆီအၾကည့္ေရာက္လာေတာ့သည္။ ေသြးေအးလြန္းေသာ လကၤာသံုကို ဘယ္လိုျပဳမူေနပါေစ ခ်စ္ေနမိရသည္။
      
       " အင္း ေလာေလာဆယ္ မဆံုးျဖတ္ရေသးဘူး "
      
       " ငါလည္း နင္အဖြဲ႔ဝင္ရင္ လိုက္ဝင္ဖို႔ေတြးထားတယ္ "
      
       လကၤာသံု အၿပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးျဖင့္ ေရႊဆူးႏွင္းကိုၾကည့္မိသည္။
      
       " အဲဒီအၾကည့္နဲ႔ မၾကည့္နဲ႔ လကၤာ "
       " ငါက ဘယ္အေျခအေနျဖစ္ျဖစ္ နင့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းျဖစ္ေစမွာပါ "
      
       " ႏွင္းဆီပရဝဏ္ေနာက္ခံက ႏွင္းဆီပေရာဂ်က္အဖြဲ႔အစည္းဆီကလာတာ အရင္ေခါင္းေဆာင္က လုပ္ႀကံမႈနဲ႔ဆံုးသြားတဲ့ ေနႏွင္းဆီပဲ "
      
       " နင္စံုစမ္းထားၿပီးၿပီလား..... ေနႏွင္းဆီကို ငါနာမည္ၾကားဖူးတယ္ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ ေခ်းေငြလုပ္ငန္းလုပ္တာမဟုတ္လား "
      
       " ဟုတ္တယ္ ေနႏွင္းဆီအေမက ယူေအအီးႏိုင္ငံမွာေနတယ္ ဒီႏိုင္ငံကေခ်းေငြတခ်ိဳ႕ သူတို႔လက္နဲ႔မကင္းၾကဘူး "
       " လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က လုပ္ႀကံခံရၿပီးဆံုးသြားေတာ့ ေနႏွင္းဆီလုပ္ငန္းကို ဂ်ူဝယ္အိမ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ဆက္တာဝန္ယူထားတာ "
      
       လကၤာသံု၏သတင္းအနံ႔ရမႈျမန္ဆန္တာကို ေရႊဆူးႏွင္းအံ့ၾသမိသလို စိတ္ထဲခ်ီးက်ူးရသည္။ ဒီေလာကမွာက်င္လည္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၏ အရည္အခ်င္းမ်ိဳးထက္ သာလြန္ေနသည့္ လကၤာသံုကို သေဘာတက်ၾကည့္ေနမိသည္။
      
       " ဂ်ူဝဲလ္အိမ္နဲ႔ ေနႏွင္းဆီ ဘယ္လိုပတ္သက္ၾကလဲ ေသခ်ာမသိေသးဘူး "
      
       " လေရာင္ေတာက္ဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္က ေနႏွင္းဆီနဲ႔ေစ့စပ္ထားတဲ့သူလို႔ၾကားတယ္ "
       " အဲဒီအဖြဲ႔ထဲမွာ လေရာင္ေတာက္နဲ႔ ပေဟဠိဆန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ဦးေဆာင္ေနတာဆို "
      
       ေရႊဆူးႏွင္းစကားေတြကို လကၤာသံု ခပ္ေအးေအးပင္ေခါင္းခါလိုက္သည္။
      
       " မုသားသတင္းအဖြဲ႔ကေျပာတာေတာ့ လေရာင္ေတာက္နဲ႔ ေနႏွင္းဆီက ေစ့စပ္ထားတဲ့သူမဟုတ္ဘူး..... အခုလက္ရိွ ႏွင္းဆီပရဝဏ္ရဲ့ ထိပ္သီးသံုးေယာက္ထဲမွာ ပေဟဠိဆန္တဲ့လူတစ္ေယာက္က ဦးေဆာင္တာမဟုတ္ဘူး "
      
       " ဂ်ူဝဲလ္အိမ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္လား ?..... "
      
       " သူတို႔ေလးေယာက္ၾကားမွာ ပတ္သက္မႈေတြရိွခဲ့မွာပဲ ဒါေပမဲ့ "
      
       " ဘာျဖစ္လို႔လဲ လကၤာ "
      
       တစ္ခုခုကိုစဥ္းစားေနသလို ေတြေဝသြားတဲ့လကၤာသံုအား ေရႊဆူးႏွင္း သိလိုစိတ္ျဖင့္ေမးမိေခ်သည္။
      
       " ဂ်ူဝဲလ္အိမ္က ေနႏွင္းဆီရဲ့ရန္သူျဖစ္ဖူးတယ္ ဒါကေကာလာဟလဆိုေပမဲ့ "
      
       " လက်ာ္ရွင္နဲ႔ေဆြးေနြးေနတာ ဒီကိစၥလား "
      
       အေတြးမ်ားေနတဲ့လကၤာသံုကို ေရႊဆူးႏွင္း လွမ္းေမးလိုက္ေတာ့ ေခါင္းညိတ္ျပလာသည္။ အလုပ္ကိုသာဖိလုပ္ေနလို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္လကထက္ အေတာ္ေလးပိန္သြားေသာ လကၤာသံုကို မခ်ိၿပံဳးျဖင့္သာေငးၾကည့္မိေလသည္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက မခ်စ္တတ္တဲ့လကၤာသံုကို ေျပာင္းလဲသြားေစခဲ့သည္ပဲ။
       ...............................................................
       ဆင္စြယ္ေရာင္ေပၚမွာ ေရႊေရာင္ႏွင္းဆီခက္ကႏုတ္ထြင္းထားသည့္ ႏွင္းဆီပရဝဏ္ေရ႔ွေမွာက္၌ ေျပာင္လက္ေနေသာအနက္ေရာင္ဇိမ္ခံကားတစ္စီးရပ္ထားသည္။ လက္နက္ကိုင္ထားေသာေယာက်ာ္းသားႏွစ္ေယာက္က အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ကာရပ္ေနသည္။
      
      
       " ဘယ္သူနဲ႔ခ်ိန္းဆိုထားတာလဲ မဒမ္ "
      
       ေသနတ္ေျပာင္းရွည္ကိုေအာက္သို႔ခ်ကာ ေရ႔ွဆံုး၌ရပ္ေနေသာအမ်ိဳးသမီးကို စစ္ေမးဟန္ျပဳေလသည္။
      
       " ခ်ိန္းဆိုထားတာမရိွဘဲ အလည္ေရာက္လာတာပါ "
      
       " ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ဝင္ခြင့္မျပဳႏိုင္ပါဘူး "
      
       လက္တစ္ဖက္ကိုအေရ႔ွသို႔ဆန္႔ထုတ္လာၿပီး အေစာင့္ေခါင္းေဆာင္ကိုျမင္သာေစေသာ အျပဳအမူတစ္ခုကို အမ်ိဳးသမီးလုပ္လိုက္ခဲ့သည္။ ထိတ္လန္႔အံ့ၾသသြားဟန္ျပေသာ အေစာင့္ေခါင္းေဆာင္ကိုၾကည့္ေနတဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးလက္က အသာအယာျပန္ရုပ္သိမ္းသြားၿပီး လုပ္ယူထားေသာအၿပံဳးကိုၿပံဳးျပလာသည္။
      
       " ေတာင္းပန္ပါတယ္ မဒမ္ "
       " ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဥကၠ႒ကိုအေၾကာင္းၾကားေပးပါမယ္ "
      
       အေစာင့္ေခါင္းေဆာင္က နံေဘးကသူ႔တြဲဖက္ျဖစ္သူကို ခပ္တိုးတိုးအမိန္႔ေပးၿပီးေတာ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို တေလးတစားေျပာဆိုေနသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္လည္း ကားထဲမွာထိုင္ေစာင့္လိုက္ၾကသည္။
       ခဏအၾကာမွာေတာ့ ပိတ္ထားေသာေရႊေရာင္ပရဝဏ္တံခါးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္းခမ္းနားစြာပြင့္လာေတာ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ အနက္ေရာင္ဇိမ္ခံကားထဲက ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္လည္း လက္ေထာက္ျဖစ္သူကို ကားေမာင္းဝင္ဖို႔အခ်က္ျပလိုက္သည္။
      
       ဆယ္မိနစ္ေလာက္ကားေမာင္းလာၿပီးေနာက္ ခမ္းနားေသာအေဆာက္အဦႀကီးကိုလွမ္းျမင္ရသည္။ ႏွင္းဆီပရဝဏ္ဆိုေသာ ႏွင္းဆီခက္ကႏုတ္ႏွင့္ စာတန္းႀကီးကထည္ဝါလွသည္။ ေျမကြက္လပ္ေရ႔ွမွာ ကားထိုးရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပါင္လယ္ေလာက္ရိွတဲ့ကိုယ္က်ပ္ဝတ္စံု အျပာေရာင္ခပ္ႏုႏုကိုမွ အျဖဴေရာင္chanelကုတ္ကိုအေပၚကထပ္တင္ထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ေယာက္က ေဖာ္ေရြစြာၿပံဳးၿပီးကားအနားေရာက္လာသည္။
      
       " ႀကိဳဆိုပါတယ္ေနာ္ က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္ေလး "
      
       မ်က္လံုးမိွတ္သည္အထိၿပံဳးျပကာ ေခါင္းေလးနည္းနည္းေစာင္းၿပီး လက္လွမ္းေပးလာသည္က ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ျဖစ္ၿပီး အလိုက္တသင့္လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္သူက ကားေပၚကဆင္းလာေသာ အမ်ိဳးသမီးေလးျဖစ္သည္။
      
       " ေတြ့ခြင့္ရတာဝမ္းသာပါတယ္ မဂ်ူဝဲလ္ "
      
       " အထဲကိုႂကြပါ က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္ေလး "
       " နာမည္ၾကားဖူးေနတာၾကာၿပီ အခုမွလူခ်င္းေတြ့ဖူးေတာ့တယ္..... အေစာကရိုင္းပ်သြားမိရင္ တပည့္ေတြအစားေတာင္းပန္ပါတယ္ "
      
       ပါးနပ္ေသာစကားလံုးေတြအျပဳအမူေတြက တစ္ဖက္သူကိုမခ်ီးက်ူးေစဘဲမေနႏိုင္ခဲ့ေခ်။ ႏွင္းဆီပရဝဏ္ရဲ့ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ ၾသဇာအာဏာႀကီးသူတစ္ေယာက္က ေဖာ္ေရြသိမ္ေမြ့လွသည့္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္ေနသည္။ တြက္ဆခ်က္ေတြမွန္ကန္သြားသည္မို႔ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးေကြးၫြတ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာမျမင္သာေစရန္ ပိရိစြာဖံုးကြယ္လိုက္သည္။
      
       " အထဲကိုဝင္ခဲ့ပါ က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္ေလး "
      
       " ရင္းရင္းႏွီးႏွီးစကားေျပာလို႔ရပါတယ္ မဂ်ူဝဲလ္ "
      
       အျဖဴေရာင္ႏွင္းဆီပြင့္ကႏုတ္ေဖာ္ထားေသာ အဝင္ေပါက္ကခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွကာ အျဖဴေရာင္ပရဝဏ္ႀကီးရဲ့အတြင္းပိုင္းဟာ အေနာက္တိုင္းလက္မႈပစၥည္းေတြႏွင့္ အထူးတလည္တန္ဆာဆင္ထားေလသည္။ အိုလံပတ္စ္၏နတ္ဘုရားဆယ့္ႏွစ္ပါးထဲမွာပါသည့္ စစ္နတ္ဘုရားမအသီနာ၏ ကိုယ္တပိုင္းရုပ္တုကို အေဆာက္အဦအလယ္၌ေနရာခ်ထားျခင္းကထူးျခားေနသည္။
      
       အပ်ိဳစင္နတ္ဘုရားမေတြထဲမွာ စစ္မက္ေရးရာဝါသနာထံုၿပီး လွပေသာနတ္ဘုရားမတစ္ပါးရယ္လို႔ ဂရိဒ႑ာရီမွာနာမည္ေက်ာ္လွသည္။ ဂရိနတ္ဘုရားမအသီနာရုပ္တုႏွင့္ နံရံေပၚမွာအလွဆင္ထားေသာအရာေတြကအစ အျဖဴေရာင္သီးသန္႔ျဖစ္ေနသည္ကို သူမတို႔ေတြသတိထားမိခဲ့သည္။ အၿပံဳးေတျြဖင့္ေခၚေဆာင္လာေသာ ႏွင္းဆီပရဝဏ္၏အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ သူမဘက္ကိုဆြဲေဆာင္မႈရိွစြာရယ္ျပလာသည္။
      
       " မလကၤာလို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚမယ္ေနာ္ "
      
       " မဂ်ူဝဲလ္အဆင္ေျပသလိုေခၚပါ "
      
       " ဒါဆို မလကၤာလို႔ပဲေခၚမယ္..... တို႔ေနရာကိုေရာက္ၿပီ ဝင္လာခဲ့ေလ မလကၤာ "
      
       အႏုပညာလက္ရာေျမာက္စြာ ႏွင္းဆီပြင့္ပံုထြင္းထားတဲ့အျဖဴေရာင္တံခါးက ခမ္းနားလွေပသည္။ အတြင္းခန္းကိုလွမ္းျမင္ရံုနဲ႔တင္ အျဖဴေရာင္ေတြဆီးႀကိဳေနဟန္က လူေတြေျပာၾကသည့္နတ္ျပည့္အလားထင္မွတ္စရာ။
      
       " လက်ာ္ အျပင္မွာေနခဲ့ "
       ..........................................................
       ႏွင္းဆီပရဝဏ္ေရ႔ွမွာ ေနာက္ထပ္အျဖဴေရာင္ၿပိဳင္ကားတစ္စီးက အရိွန္ျဖင့္ထိုးရပ္သြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာေရႊေရာင္ဝင္ေပါက္ကိုဖြင့္ေပးလိုက္ၾကသည္။ အခက္အခဲမရိွအထဲသို႔ေရာက္ရိွလာၿပီး လမ္းၫႊန္ေပးေသာႏွင္းဆီပရဝဏ္၏ လက္ေအာက္ငယ္သားေျပာသည့္အတိုင္း တန္းတန္းမတ္မတ္လာခဲ့ရာ အခန္းေရ႔ွကလက်ာ္ရွင္ကိုျမင္လိုက္ရသည္။
      
       " လကၤာေရာ "
      
       ထိုတခဏမွာ အရင္ဆံုးေမးလိုက္မိသည္က လကၤာဆိုသည့္အမည္နာမတစ္ခုသာျဖစ္သည္။ အႏၲရာယ္ကင္းမွန္းသိေသာ္လည္း စိမ္းသက္ေသာေနရာမွာေရာက္ရိွေနသည့္အတြက္ အရင္ဆံုးေတြးၿပီးသတိရမိသူက လကၤာဆိုတဲ့အမည္နာမသာျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းေသာအေတြးတစေနာက္မွာ လက်ာ္ရွင္ေျပာလာေသာစကားေၾကာင့္သာ ေပါ့ပါးစြာအသက္ရႈမိသည္။
      
       " ပရဝဏ္ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနတုန္းပါ "
       " ေခါင္းေဆာင္က မမေလးကိုေစာင့္ေနပါတယ္ တျခားသူေတြေရာ ? "
      
       " ေဆြးေနြးဖို႔လိုက္လာေနၿပီ "
      
       " ဟုတ္ကဲ့ မမေလးအရင္ဝင္ႏွင့္ပါ "
      
       လက်ာ္ရွင္​ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ၿပိဳင္ကားပိုင္ရွင္တျဖစ္ ေရႊဆူးႏွင္းက ေခါင္းအသာဆတ္ျပၿပီးအတြင္းခန္းသို႔ဝင္ရန္ဟန္ျပင္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ေျခတံရွည္ရွည္အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ေလ်ွာက္လာေနၿပီး အနက္ေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုဆင္တူကိုဝတ္ထားၾကသည္။
      
       " ကိုမင္းမာန္အတြက္ကတိကို ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္ဖို႔ေရာက္လာၿပီ မေရႊဆူးႏွင္း "
      
       အေဆာက္အဦထဲဟိန္းသြားတဲ့အသံပိုင္ရွင္ဟာ ေရႊဆူးႏွင္း၏လက္ကိုလႈပ္ရွားမႈမွရပ္တန္႔ေစႏိုင္ခဲ့သည္။ ရန္သူကိုရန္သူလို႔ျမင္သလို ကတိတစ္ခြန္းကိုလည္းတည္သည္ဆိုသည့္ ဒႆတိုင္းဆိုေသာ ဂိုဏ္းအႀကီးအကဲတစ္ဦး။ သူ၏နံေဘးမွာယွဥ္တြဲကာလိုက္လာေသာ ေနာက္ထပ္လူငယ္က ေလာေလာဆယ္တိုက္ခိုက္လာသည့္ပံုရေသာ မ်က္ႏွာေပၚကအနာကပ္ရာႏွင့္ ထိုဂိုဏ္းအႀကီးအကဲ၏အမ်ိဳးသားခ်စ္သူ တျခားေသာဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္း၏အႀကီးအကဲေခါင္းေဆာင္ တိုင္းရံခန္းဆိုသည့္လူငယ္ေလး။
      
       " အင္ပါယာ "
      
       ေရာက္လာလိမ့္မည္လို႔မထင္မွတ္ထားေသာ ေရႊဆူးႏွင္းႏႈတ္ဖ်ားကထြက္လာေသာ အင္ပါယာဆိုေသာထိုအမည္က ဒႆဂိုဏ္း၏အႀကီးအကဲေခါင္းေဆာင္ ဒႆတိုင္း၏ေနာက္ထပ္အမည္တစ္ခု။
      
       " ရန္သူခ်င္းတူတဲ့သူက မိတ္ေဆျြဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔လာခဲ့တာ ၿပီးေတာ့ "
       " ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ကိုမင္းမာန္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ကိစၥကို အမွန္တကယ္လိုလားတယ္ "
      
       ျပတ္သားတည္ၾကည္ေသာအသံက ေယာက်ာ္းပီသေနၿပီး မ်က္လံုးေတြကသူ၏စကားေတြအတိုင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွေနသည္ဆိုတာ ျမင္သာေနေစသည္။ ဒီတံခါးခ်ပ္ကိုဖြင့္ဝင္လိုက္မည္ဆိုလ်ွင္ ႏွစ္မ်ားစြာတည္ေဆာက္လာသည့္အရာကို စြန္႔လႊတ္ရမွာေသခ်ာသလို သူတို႔ျပန္ရမည့္အရာကလည္းလွပေနလိမ့္မည္ဆိုတာေသခ်ာသည္။
       ..........................................................
       ၾသဂုတ္လကိုကုန္ဆံုးလို႔ စက္တင္ဘာလလယ္သို႔ေက်ာ္လြန္ခ်ိန္မွာ မိုးေတြသဲႀကီးမဲႀကီးရြာသြန္းကာ ပတ္ဝန္းက်င္၌အသစ္တဖန္ရွင္သန္ျခင္းေတျြမင္ေတြ့ေနရသည္။ သူႏွင့္ေနခဲ့ဖူးေသာအရင္စံအိမ္က ပန္းခင္းေတြရိွေသာပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး စိမ္းစိုေနတဲ့အပင္ေပါက္ေတြကိုၾကည့္ျဖစ္သည္။ အသစ္တဖန္ေမြးဖြားလာၿပီး စိမ္းလန္းေနတဲ့ဥယ်ာဥ္ျဖစ္ေအာင္ အိမ္ေတာ္ထိန္းေသခ်ာႀကိဳးစားထားတာပဲလို႔ေတြးရင္း။
      
       " လကၤာ "
      
       ေနာက္ေက်ာဘက္မွအသံရွင္ထံကို လွည့္မၾကည့္ဘဲေနလိုက္ၿပီး စႏူကာခန္းကေနတဆင့္ ဥယ်ာဥ္ဘက္ကိုဆင္းလာေနေသာေရႊဆူးႏွင္းအား အင္းဟုသာအသံျပဳလိုက္သည္။
      
       " ဆူးခက္ဟန္ နင့္ကိုလိုက္ရွာေနတယ္ "
      
       တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္လက္ခံလိုက္ၿပီး ပ်ိဳးထားတဲ့ပန္းေတြဆီကိုသာအၾကည့္ပို႔ျဖစ္သည္။ ေရႊဆူးႏွင္းထံကေနေတာ့ ကရုဏာေဒါသသံေနွာတဲ့သက္ျပင္းခ်သံကို မၾကားခ်င္ေသာ္လည္းၾကားလိုက္ရသည္။
      
       " ယုတၲိမရိွလိုက္တာ "
      
       မေက်မနပ္ေျပာလိုက္ျခင္းက တစံုတစ္ေယာက္ဆီဦးတည္ေနမွန္း လကၤာသံုသိလိုက္ပါသည္။ ကိစၥေတြစီစဥ္တာမၿပီးေျမာက္ေသးခင္မွာ ေသဆံုးဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္မရိွေသာ္လည္း ေသမင္းကလက္တကမ္းကိုေရာက္လာမည္ကို တားျမစ္ဖို႔လည္းမျဖစ္ႏိုင္ေခ်။
       လက္ေအာက္တြင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ လူတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းအသက္ေတြေပးဆပ္ဖို႔မလိုေတာ့ရာအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည့္လမ္းကိုစီစဥ္ေနခ်ိန္မွာ မလိုလားအပ္တဲ့အရာေတြကို လကၤာသံုလည္းမျဖစ္ေစခ်င္ေပ။ လက္နဲ႔အသာအယာကိုင္ထားတဲ့ပန္းေလးကို ေငးၾကည့္ေနရင္းကေန တစံုတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့လည္း ေသမင္းႏွင့္ယွဥ္ရမည္ဆိုလ်ွင္ေတာင္တန္သည္လို႔ ထင္မိသြားျပန္သည္။
      
       " မနက္ျဖန္ လက်ာ္ရွင္နဲ႔ပရဝဏ္ကိုသြားႏွင့္ "
      
       ထိုစကားတစ္ခြန္းကိုၾကားလိုက္ရေသာ ေရႊဆူးႏွင္း၏တံု႔ျပန္မႈက ထိတ္လန္႔ျခင္းေတြမပါလို႔ဆိုလ်ွင္လိမ္ညာရာေရာက္လိမ့္မည္။
      
       " နင္ဘာလုပ္စရာရိွလို႔လဲ "
      
       လကၤာသံုဘာမ်ျွပန္မေျဖေလ။
      
       " လကၤာ ! ပန္းေတြကိုၾကည့္ေနရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး ငါ့ေမးခြန္းကိုေျဖ "
      
       " ပန္းေတြကိုရိွမွန္းမသိဘဲေနခဲ့တာၾကာၿပီ "
      
       ေရႊဆူးႏွင္းဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူလာသည့္ လကၤာသံုမ်က္ႏွာထက္မွာ အၿပံဳးေရးေရးတို႔ရိွေနသည္။ အဓိပၸါယ္ေလးနက္ေသာအၾကည့္ေတြက ေရႊဆူးႏွင္းကိုရင္နင့္ေအာင္ ထပ္လုပ္ေနသလားမွတ္ရသည္။
      
       " နင္ ! "
      
       " ပန္းေတြကလွပမွန္းမသိခဲ့ဘူး "
       " က်ည္ဆန္ေတြအစားပန္းေတြသာပြင့္ေနရင္ ကမ႓ာႀကီးကလွလိမ့္မယ္ဆိုတာ တကယ္ပဲထင္တယ္ "
      
       " နင္ ဒီပန္းေတြအစား ငါ့ကိုအရင္ၾကည့္..... လကၤာ "
      
       ေျခတစ္လွမ္းခ်င္းတိုးလာၿပီး လကၤာသံုေရ႔ွကိုေရာက္လာေသာ ေရႊဆူးႏွင္း။ တားဆီးထားေသာစည္းေပၚမွာ အခုလက္ရိွ၌ ေရႊဆူးႏွင္းရပ္ေနခဲ့ၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုေသာ အတားအဆီးစည္းေပၚမွာေပါ့။
      
       " ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးအတြက္ လွပတဲ့ပန္းခင္းကိုေပးႏိုင္တယ္..... အဲဒီမတိုင္ခင္အထိ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးနင့္ကို အထိအခိုက္မခံႏိုင္ဘူး "
      
       ေနာက္ဆံုးေတာ့ လွပတဲ့စည္းေလးတစ္ေၾကာင္းကို မဖ်က္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ၿမိဳသိပ္ထားလိုက္ရေပမဲ့ မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြကိုေတာ့ မဖံုးကြယ္ထားႏိုင္ဘူးဆိုတာ လကၤာသံုသိလိမ့္မွာပါ။
      
       " ငါရိွရင္နင္ရိွရမယ္ နင္ရိွေနရင္ငါရိွမယ္ "
      
       လကၤာသံုရယ္လိုက္မိသည္။
      
       " ငါတို႔ကအၿမဲတမ္းေသအတူရွင္အတူ သူငယ္ခ်င္းေလ လကၤာ "
       ..........................................................

စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + UOù les histoires vivent. Découvrez maintenant