လူႏွစ္ေယာက္ရဲ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေျခအေနဟာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အကဲခတ္လ်က္ရိွေခ်သည္။ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္အသစ္၏အလည္လာမႈကို ၿပံဳးရႊင္ကာႏႈတ္ခြန္းဆက္ေနေသာ္လည္း မေကာင္းေသာခံစားခ်က္ေတြရေနသည္။ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ၿပံဳးျပေနတဲ့အၿပံဳးေနာက္မွာေတာ့ သံသယေတြကိုသိုဝွက္ထားၾကေလသည္။
" က်ားရဲေခါင္းေဆာင္လာမွာကို ႀကိဳမေျပာဘူးဗ်ာ..... အန္ကယ္တို႔ဘက္က ဘာမွမျပင္ဆင္ထားေတာ့ အားနာမိတယ္ "
ထိုကား ပါးနပ္ေသာခရီးဦးႀကိဳျခင္းႏွင့္ အႏၲရာယ္အေငြ့အသက္ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျခင္းေပ။ ႏွစ္သံုးဆယ္နီးပါးက်င္လည္လာတဲ့ေလာကအေၾကာင္းကို ဦးေဇထိုက္အဖို႔ေနာေက်ေနၿပီလို႔ဆိုရမည္။ တစ္ခါတေလ ရိုးသားစြာေနထိုင္ျခင္းကလည္း အသက္ႏွင့္ခႏၶာကိုၿမဲေစသည္မဟုတ္လား။
" ရပါတယ္ရွင္ အားနာဖို႔မလိုပါဘူး "
စူးရွေသာအၾကၫ့္ေတြေအာက္ကေန ႏူးညံ့သိမ္ေမြ့ေသာစကားကို ေရႊဆူးႏွင္းၿပံဳးကာေျပာလိုက္သည္။ ဤေနရာ ဤအိမ္သည္ သူမျမတ္ႏိုးရေသာသူတစ္ေယာက္ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ေနတဲ့မိန္းကေလး၏ ေနအိမ္ပင္မဟုတ္ေလာ။
" ညီမေလးဟန္ေနြႏြံအိမ္ကို အလည္လာတဲ့သေဘာပါပဲ "
" ေၾသာ္ ေခါင္းေဆာင္က သမီးေလးနဲ႔ရင္းႏွီးတာပဲလား..... အန္ကယ္တို႔လည္း သမီးေလးကိုမမွာမိဘူးကြယ္ အေျပာအဆိုမတတ္တာရိွရင္ အန္ကယ္ကပဲခြင့္လႊတ္ဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္ "
" မဟုတ္တာ ညီမေလးကခင္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္ "
စကားတခ်ိဳ႕ကိုေဖာင္ဖြဲ႔ေျပာဆိုၾကရင္း ဦးေဇထိုက္ဇနီးသည္ျပင္ဆင္ေပးေသာ ေန့လယ္စာကိုစားေသာက္ျဖစ္သည္။ သမီးျဖစ္သူ၏ေျခလွမ္းမွားေတြေၾကာင့္ အသံတိတ္ဗ်ာမ်ားေနၾကေသာဦးေဇထိုက္တို႔ကို ေရႊဆူးႏွင္းခပ္ေရးေရးၾကၫ့္ကာၿပံဳးမိသည္။ နားလည္မႈရယူၿပီး အလုပ္သေဘာေတြပါေဆြးေနြးၾကရင္း အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာသြားေပမဲ့ ဟန္ေနြႏြံအိပ္ခန္းထဲကိုေတာ့ ေရႊဆူးႏွင္းေရာက္ျဖစ္ေပသည္။
အမွတ္တရဓာတ္ပံုေတြ စာေတာ္ပံုရတဲ့ဟန္ေနြႏြံငယ္ဘဝပံုေတြႏွင့္ ဆုတံဆိပ္တခ်ိဳ႕တို႔ကို ေရႊဆူးႏွင္းေသခ်ာၾကၫ့္မိသည္။ အၿမဲတေစရွင္းလင္းထားပံုရေသာအခန္းထဲမွာ ပစၥည္းတိုင္းကေနရာတက်ႏွင့္ အစီအစဉ္တက်ရိွေနသည္။ ငယ္ရြယ္ၿပီးအခ်စ္ကိုရူးသြပ္လြန္းသူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေနရာအႏွံ႔ထင္ရွားလြန္းေသာအခ်စ္ဦးပံုရိပ္ေတြဟာ ျမတ္ႏိုးရသူအစားပင္ေဒါသထြက္ရေလသည္။
" တျဖည္းျဖည္းျပန္ဆြဲထုတ္မွာပါ ညီမေလးဆီကေန ညီမေလးမခံစားတတ္တဲ့တန္ဖိုးကို အစ္မကကာကြယ္ၿပီး ျပန္ဆြဲထုတ္မွာပါ "
ေဒါက္ ေဒါက္ !
အခန္းျပင္ကတံခါးေခါက္သံႏွစ္ခ်က္ႏွင့္အတူ သူမလက္ေထာက္ ေနစင္းရံဝင္ေရာက္လာသည္။ တေလးတစားဦးၫြတ္ၿပီး အစ္ကိုရိွစဉ္ကအတိုင္းသစၥာရိွေသာ ေနစင္းရံအား ေရႊဆူးႏွင္းလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္။
" ေခါင္းေဆာင္ အစည္းအေဝးခ်ိန္နီးေနပါၿပီ "
" အင္း သြားၾကတာေပါ့ "
လကၤာ ငါကာကြယ္မယ္ နင္ကငါကာကြယ္ခ်င္တဲ့သံေယာဇဉ္မို႔ အထိအခိုက္မခံႏိုင္ဘူး.....
အခန္းျပင္ကိုထြက္လာၿပီး တံခါးကိုမပိတ္ခင္မွာ အခန္းထဲမွနံရံအျပၫ့္ခဲပန္းခ်ီကို ေရႊဆူးႏွင္းၾကၫ့္ရင္းမ်က္ႏွာတည္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အခန္းတံခါးကိုျဖည္းညင္စြာပိတ္ကာ ခဲပန္းခ်ီကိုျမင္ကြင္းမွေပ်ာက္တဲ့အထိ မ်က္ေတာင္မခတ္စြာၾကၫ့္ရင္း။
..........................................................
" မုန္းတာထက္ပိုလို႔ "
ေနရာကမေရြ့ဘဲရပ္ေနမိၾကေသးတဲ့ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားကအကြာအေဝးဟာ နီးမလိုႏွင့္ေဝးလာၾကေလၿပီ။ ဟန္ေနြႏြံႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္လာတဲ့ဒီစကားတစ္ခြန္းက အသံတိတ္ေလးပိုကြာေဝးေစကာ မ်က္ရည္တို႔ကိုခမ္းေစခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ မ်က္ေတာင္တစ္ခါႏွစ္ခါခတ္ရံုသာ လႈပ္ရွားမႈအရိပ္အျခည္ရိွေတာ့တဲ့ လကၤာသံုမ်က္ႏွာထက္မွာ ၿငိမ္သက္ျခင္းသာႀကီးစိုးေနသည္။
" ကိုယ့္စိတ္ကိုသတ္တာလား "
ဒီတစ္ခါေျပာလိုက္ေသာသူဟာ ပကတိၿငိမ္သက္ေအးေဆးေနတဲ့ လကၤာသံုထံမျွဖစ္သည္။ မစိမ္းသက္ေတာ့ေသာစကားလံုးေတြကို ဟန္ေနြႏြံမ်က္ဝန္းႏွင့္ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ထဲမွာ အခါခါရွာေတြ့ခဲ့ႏွင့္ၿပီးသားမို႔ ပိုၿပီးထူးဆန္းနာက်င္စရာမရိွေတာ့ေပ။
ထူးဆန္းတုန္လႈပ္သြားတာကေတာ့ လကၤာသံုစကားတစ္ခြန္းမွာ ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ဟန္ေနြႏြံသာပင္။ ေငးေၾကာင္ရီေဝေနတဲ့အၾကၫ့္ေတြႏွင့္ လကၤာသံုကိုသာၾကၫ့္ေနမိၿပီး ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြၾကားမွာဗေလာင္ဆူေနေလသည္။ မမသံုနဲ႔စတဲ့ သူအမွန္တကယ္ဝန္ခံဖြင့္ဟေသာ ထိုစကားလံုးေတြကေတာ့ အတုအေယာင္မဟုတ္ခဲ့ေခ်။ အမွန္ေတြပါလို႔ေျပာျပလည္းယံုမည္မဟုတ္သလို အမွန္ေတြပါလို႔လည္းဝန္မခံခ်င္ေတာ့။
" ဟုတ္တယ္..... ရွင့္စိတ္ကိုသတ္ခ်င္လို႔ ဟန္နီ "
" အင္း "
" လိုခ်င္တာေတျြဖစ္လာေတာ့ ေက်နပ္မႈရလား "
ထပ္မံတိတ္ဆိတ္သြားမိသူဟာ ဟန္ေနြႏြံသာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေနရသလဲ။ မလံုမလဲစိတ္ေတြႏွင့္ ဘာေၾကာင့္မ်ားအျပစ္ရိွသလိုခံစားမိၿပီး နာက်င္ေနတာလဲ။ အမွန္တကယ္နာက်င္ရမယ့္သူ အျပစ္ရိွတဲ့တရားခံဟာ ထိုအမ်ိဳးသမီးသာျဖစ္သင့္သည္။
" မထြက္သြားနဲ႔ "
တြန္းထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ နာက်င္ေအာင္လုပ္လိုက္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ျပန္ဆြဲထားမိျပန္သည္။ ေအးစက္စက္ႏိုင္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြႏွင့္ ရက္စက္လွပါေသာထိုအမ်ိဳးသမီးကို ဟန္ေနြႏြံဆြဲထားမိသတဲ့။ ဘယ္လိုေတြေၾကာင့္မ်ား ခ်စ္ဦးသူထက္ ဒီအမ်ိဳးသမီးကိုစြဲလမ္းေနမိခဲ့တာလဲ။
" ရွင္မထြက္သြားနဲ႔ မထြက္သြားရဘူး ဟန္နီ..... အျပစ္ေႂကြးေတာ့ျပန္ဆပ္သင့္တယ္ "
" အင္း "
" တကယ္မခ်စ္ဘူး "
" အင္း "
" ရွင္နာက်င္ေနရင္ေက်နပ္တယ္ ရွင္ငိုေနရင္ေက်နပ္တယ္ "
ေျပာဆိုေနရင္းမ်က္ရည္က်လာေသာသူကို လကၤာသံုၾကၫ့္ေနမိသည္။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း မနာက်င္ေတာ့ဘူးလို႔ထင္တဲ့စကားေတြမွာ ခံႏိုင္ရည္မရိွစြာၿပိဳလဲဆဲပင္။
" အင္း "
" မအင္းနဲ႔ !! ဘာလို႔အင္းေနတာလဲ "
သူ႔အလိုက်ေျဖေနေသာ လကၤာသံုပခံုးႏွစ္ဖက္ကိုလက္ျဖင့္ဖိဆုပ္ကာ ဟန္ေနြႏြံ ေအာ္ဟစ္ကာေမးလိုက္သည္။ တံု႔ျပန္ခ်က္ဟာနတၴိျဖစ္ကာ ေအးစက္ၿငိမ္သက္ေနေသာအၾကၫ့္ေတြသာ ဟန္ေနြႏြံရရိွေလသည္။ ေျပာင္းလဲသြားၿပီျဖစ္ေသာအၾကၫ့္ေတြထဲ အရင္လိုအေလ်ွာ့ေပးျခင္းေတြမျမင္ေတြ့ရေတာ့ေပ။
" မ..... မမသံု မအင္းနဲ႔လို႔ "
ရုတ္တရပ္လႈပ္ရွားလိုက္ေသာ ဟန္ေနြႏြံအျပဳအမူေၾကာင့္ လကၤာသံုမ်က္ဝန္းထဲခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕လႈပ္ရွားသြားသည္။ ဘယ္ဘက္ပခံုးေပၚကဟန္ေနြႏြံေခါင္းေလးရယ္ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္၌ေနရာယူထားေသာ လက္တစ္စံုရဲ့အထိအေတြ့ရယ္။ အလိုက္မသိေျမာက္တက္လာတဲ့ ဟန္ေနြႏြံေက်ာျပင္နားက ႏွစ္သိမ့္လိုတဲ့ညာလက္တစ္ဖက္ရယ္က ရယ္ရခက္တဲ့ျပက္လံုးတစ္ခုလိုပင္။
" သ ေသးေသးတင္ တစ္ေခ်ာင္းငင္နဲ႔..... မမသံု ထြက္မသြားလိုက္ပါနဲ႔ ေတာင္းဆိုတာပါ "
သူ႔စိတ္ထဲသိပါတယ္ မမသံုဆိုတဲ့အသံထြက္ဟာ မမသုန္လို႔ထင္ေနတာမွန္း ထိုအမ်ိဳးသမီးမေျပာလည္းသိပါသည္။ အကယ္၍သာ သူ႔ေရ႔ွကအမ်ိဳးသမီးႏွင့္သာအရင္ဆံုခြင့္ရိွခဲ့လ်ွင္ ခ်စ္တယ္လို႔ဝန္ခံမိလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ ေနာင္တရစရာအတၲအျပၫ့္လမ္းကိုလည္း သူေလ်ွာက္ခဲ့မိလိမ့္မည္မဟုတ္။
ႏြံ တကယ္ဆိုးမွန္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိပါတယ္.....
ေခါင္းကိုျဖည္းညင္စြာေမာ့လိုက္ၿပီး မ်က္လႊာကိုျဖည္းျဖည္းပင့္တင္လိုက္သည္။ အျမင္အာရံုထဲစိုးမိုးထားတဲ့မ်က္ႏွာထံကို အေသးစိတ္ေငးၾကၫ့္ရင္း ပခံုးေပၚကညာလက္မွာလႈပ္ရွားသြားၿပီး ထိုအမ်ိဳးသမီးေလးပါးျပင္ကိုထိေတြ့မိသည္။ အၾကၫ့္ခပ္လႊဲလႊဲမ်က္ဝန္းတစ္စံုရဲ့ ေအးစက္ေနတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြက ဟန္ေနြႏြံကိုေအာင့္သက္သက္ခံစားရေစသည္။ အၿမဲတေစ အေလးအနက္ထားေနက်ဒီမ်က္ဝန္း အေလ်ွာ့ေပးမွန္းသတိထားမိလာတဲ့အျပဳအမူေတြကို ေလာဘတႀကီးျပန္လိုခ်င္လာသည္။
အၾကၫ့္လႊဲေနေတာ့မွာလား ဟန္နီ.....
ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာေလးကိုေငးရင္း ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကၿပံဳးလာခဲ့သည္။ ထိုကေနတဆင့္ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ၿပံဳးရယ္လာၿပီး အသံထြက္ေအာင္ရယ္မိသည္။ ခံရခက္တဲ့အေျခအေနတစ္ရပ္မွာ အဆင္ေျပေအာင္ရယ္ေမာျပေနသလိုအျဖစ္က ထိုအမ်ိဳးသမီးအာရံုေတြကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပံုပင္။
" မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားတဲ့အလွတရားက ေသေလာက္ေအာင္လွတယ္..... သိလား ဟန္နီ "
" ..... "
ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးလားလို႔ စိတ္ထဲကေမးၾကၫ့္ခ်င္ေပမဲ့ ဟန္ေနြႏြံႏႈတ္ခမ္းကမာနႀကီးပံုရသည္။ ေျပာမေယာင္ႏွင့္မေျပာေသာႏႈတ္ခမ္းေလးကို ရယ္သြမ္းေသြးကာၾကၫ့္ေနရင္းက ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္သည္။
" ရွင့္ကို ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္းပိုင္တယ္..... ဒီအတၲေတြက တစ္ေန့တျခားႀကီးလာတာ ရွင့္ေၾကာင့္ ဟန္နီ..... မဆြဲထားခ်င္ဘူး ဒါေပမဲ့ အပိုင္လိုခ်င္တယ္ "
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြထပ္နမ္းမိျပန္သည္။
" ရွင့္ကိုအပိုင္မွမရရင္ မလိုခ်င္ဘူး..... ရွင့္အနားကလူေတြအကုန္ ရွင္နဲ႔တြဲမေတြ့ခ်င္ဘူး ထပ္အထားခံရတာမ်ိဳးမုန္းတယ္..... ရွင့္ဆီကဂရုစိုက္မႈေတြမရေတာ့တာကိုမုန္းတယ္ ရွင္ ! ရွင္အေလးမထားေတာ့မွာကို "
" အင္း "
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွထြက္လာေသာ လကၤာသံုထံမွစကားလံုးသံေၾကာင့္ ေျပာလက္စကိုရပ္ထားတဲ့ဟန္ေနြႏြံႏႈတ္ခမ္းေလးဟာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လႈပ္ရွားလာသည္။ မထင္မွတ္ထားေသာစကားတစ္ခြန္းျဖစ္သလို ဝန္မခံရဲေသာစကားလည္းျဖစ္ေနတာမို႔ ဟန္ေနြႏြံအေနျဖင့္တုန္လႈပ္ေနေလသည္။
" ေၾကာက္တယ္ ဟန္နီ..... "
" ..... "
.........................................................
မ်က္ႏွာလႊဲသြားေသာထိုအမ်ိဳးသမီးေလးကို တစ္အိမ္တည္းေနလ်က္ေငးၾကၫ့္ေနရသည္။ စကားတစ္ခြန္းတေလပင္မေျပာျဖစ္ဘဲ အလုပ္မ်ားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုသိပ္လြမ္းသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆံုခြင့္မရေသာ ဒီအေနအထားႀကီးကို အမွန္တကယ္မုန္းလွသည္။
သံုးရက္ေတာင္ရိွၿပီ ဟန္နီ.....
လ်စ္လ်ူရႈ႔ခံထားရတာ ထိုေန့ကတည္းကျဖစ္လို႔ အခုဆိုလ်ွင္သံုးရက္တင္းတင္းျပၫ့္ခဲ့ၿပီ။ အေရ႔ွေလ်ွာက္လိုက္အေနာက္ေရာက္လိုက္ သူမေျခလွမ္းေတြကိုခိုးၾကၫ့္လိုက္ႏွင့္ ဥေပကၡာျပဳခံထားရတာသံုးရက္ရိွေလၿပီ။ တကယ္ကိုအသည္းမာလြန္းစြာ မေခၚမေျပာေနႏိုင္လြန္းတဲ့ထိုအမ်ိဳးသမီးေလးက ေသြးေအးရက္စက္တတ္တဲ့သူဆိုတာေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့သည္။
ခ်ဉ္းကပ္ခဲ့ေသာသူဟာကိုယ္တိုင္ျဖစ္ၿပီး အၿမဲတေစခပ္ေပါ့ေပါ့ေတြးေသာသူဟာ ကိုယ္တိုင္သာျဖစ္ခဲ့ၿပီး လ်စ္လ်ူရႈ႔ခံရသူဟာလည္းကိုယ္သာျဖစ္ေနသည္။ အရူးတစ္ေယာက္လိုမေနတတ္ေနေပမဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေနႏိုင္လြန္းတာပဲလို႔ ဟန္ေနြႏြံေတြးမိသည္။ အက်င့္ျဖစ္ေနက်ခံစားခ်က္ေတြအားလံုး လ်စ္လ်ူရႈ႔ခံလိုက္ရေတာ့မွ သူရူးတစ္ေယာက္လိုေနသားမက်ျဖစ္ေနရသည္တဲ့။
သိပ္လြမ္းတာပဲဟန္နီ တကယ္ပစ္ထားႏိုင္တာလား.....
" အဖြဲ႔ငယ္ေတြကို အထိအေတြ့နည္းေအာင္မွာထားလိုက္ ! နယ္နိမိတ္မေက်ာ္ေအာင္လည္းသတိထားၾက "
ထိုစဉ္ ဆင္းသက္လာတဲ့ေျခလွမ္းသံႏွင့္အတူ ေအးစက္ကာအနည္းငယ္မာေသာစကားသံက ဟန္ေနြႏြံနားထဲကိုတိုးဝင္လာေလသည္။ စားဖိုေဆာင္ဘက္ကေနျပန္ထြက္လာတာမို႔ အေပၚထပ္ေလွကားကဆင္းလာေသာထိုအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ဟန္ေနြႏြံအၾကၫ့္ခ်င္းဆံုမိသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ခ်က္ကေလးမ်ွသာၾကၫ့္လာၿပီး ေဘးကလက္ေထာက္ႏွင့္သာ ထိုအမ်ိဳးသမီးစကားဆက္ေျပာေနခဲ့သည္။
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ေခါင္းေဆာင္ "
" ကုမၸဏီကပေရာဂ်က္အသစ္ကေရာ "
" တာဝန္ခံကေတာ့ အာရွထက္ တရုတ္ေဈးကြက္ကို ပိုအာရံုစိုက္ထားတယ္ေျပာတယ္..... ဒီအပိုင္းမွာေရာင္းလိုအားမ်ားၿပီး ေဈးကြက္ဝယ္လိုအားေသခ်ာမယ့္ ျပည္မႀကီးဘက္ကိုပဲပစ္မွတ္ထားျဖစ္မယ္ ေခါင္းေဆာင္ "
" အင္း ဥေရာပဘက္ကေတာ့ ေမွာင္ခိုေဈးကြက္ေနရာရထားတယ္ အခုလိုေနတာ တရားဝင္လုပ္ငန္းေတြ ဥေရာပမွာေနရာရဖို႔အေရးႀကီးတယ္ "
စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ေလွကားကေနဆင္းလာတဲ့အမ်ိဳးသမီးေလးက ဟန္ေနြႏြံကိုမျမင္ဟန္ျပဳကာ နံေဘးကေနျဖတ္သြားခဲ့သည္။ သိပ္လြမ္းေနတဲ့ေအးစက္စက္အသံေလးက နားယဉ္ေနတာေၾကာင့္ထင္ရဲ့။ ခ်ိဳျမျမအသံေလးက ခက္ထန္ဟန္ျပဳေနတာေတာင္မွ နားဝင္ပီယံျဖစ္လြန္းေနသည္။
" အဲဒီအပိုင္းကိုတာဝန္ယူႏိုင္မယ့္ ပေရာဂ်က္အသစ္နဲ႔ တာဝန္ခံေတြလိုအပ္တယ္ "
" စီစဉ္လိုက္ပါမယ္ ေခါင္းေဆာင္ "
တျဖည္းျဖည္းတိုးတိတ္သြားတဲ့စကားသံရယ္ ေက်ာခိုင္းထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ရယ္ကို ေနရာမွာတင္ေက်ာက္ရုပ္လိုရပ္ၿပီး ေငးၾကၫ့္မိေနေသးသည္။ ျပန္လွၫ့္လာေလမလားဆိုတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရးေရးေလးနဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို ဟန္ေနြႏြံရပ္ေစာင့္ေနေလသည္။ ဆယ္မိနစ္ၾကာေတာ့မွသာ ထိုေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ကိုရုပ္သိမ္းၿပီး ေလွကားထစ္ေတြကေနတဆင့္ အေပၚထပ္ကိုတက္မိေတာ့သည္။
" ရွင့္ကိုလ်စ္လ်ူရႈ႔ထားတုန္းကလည္း မေနတတ္ခဲ့ဘူး ဟန္နီ..... ရွင္လ်စ္လ်ူရႈ႔ေတာ့ ပိုမေနတတ္ဘူး ရွင္ကေတာ့ေနႏိုင္ပံုပဲ "
ေလွကားထစ္ေတြကိုစိတ္မပါစြာလွမ္းရင္း တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနေသာအိမ္ႀကီးထဲမွာ စကားသံေတြဟာၾကားသာရံုထြက္လာသည္။ တစ္ထစ္ခ်င္းလွမ္းလိုက္တိုင္းမွာ မြန္းက်ပ္လာတဲ့ခံစားခ်က္ေတြက အေတာ္ေလးဆိုးဝါးတယ္လို႔ဆိုရမလား။ တစံုတစ္ခုကိုလက္လႊတ္ရမွာစိုးတဲ့စိတ္ႏွင့္ မဆြဲထားႏိုင္ေသာစိတ္တို႔က လႊသြားလိုစိတ္ကိုတိုက္ျဖတ္ေနၾကသည္။
တစ္ခ်ိန္ကတိုးလ်ိဳေတာင္းပန္ဖူးေသာစကားသံၾကား ကတိစကားကိုဖ်က္လို႔ထားခဲ့ရက္တဲ့ခ်စ္ဦးသူအား မမုန္းႏိုင္ရက္သၫ့္တိုင္စိတ္ကိုဒဏ္ရာျဖစ္ေစခဲ့တာမို႔ ကလဲ့စားအတြက္ခ်ဉ္းကပ္မိခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ထပ္ၿပီးဆြဲထားဖို႔ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
ရူးရူးမိုက္မိုက္ဆြဲထားလို႔ အေျဖဟာမေျပာင္းလဲေနခဲ့လ်ွင္ ထပ္နာက်င္ရဦးမၫ့္သူဟာ သူကလြဲၿပီးမည္သူရိွႏိုင္ဦးမည္နည္း။ ေသြးေနြးေသာခ်စ္ဦးသူေတာင္ လွၫ့္စားထားခဲ့ရက္ႏိုင္လ်ွင္ ေသြးေအးေသာထိုအမ်ိဳးသမီးစိတ္က ပိုဆိုးေနမွာစိုးေၾကာက္သည္။ လက္ရိွအေျခအေနမွာပင္ လ်စ္လ်ူရႈ႔ႏိုင္တဲ့ ေသြးေအးေသာအမ်ိဳးသမီးမဟုတ္ပါလား။
" ရွင္လည္းထားခဲ့မယ္မလား ေဒၚလကၤာသံု "
အခ်စ္ကိုအယံုအၾကည္မရိွေပမဲ့ ရွင့္ကိုေတာ့ယံုၾကည္ခ်င္ေသးတယ္ ဟန္နီ။ ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ရွင္အေလ်ွာ့ေပးအလိုက္ေဆာင္တာေတြနဲ႔ ေနသားတက်ျဖစ္ေနၿပီ။ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ကိုရိုက္မခ်ိဳးေစခ်င္ဘူးေျပာရင္ အတၲႀကီးရာက်မလား။ မဟုတ္ဘူး ႏြံက ရွင္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အတၲသိပ္ႀကီးတယ္ ဟန္နီ။ ကြၽန္မတစ္ေယာက္သာ ရွင့္ကိုပိုင္ဆိုင္ရမယ့္အတၲမ်ိဳး တစ္ေန့တျခားဝင္လာတယ္။ အပိုမေျပာပါဘူး ဒီတစ္ႀကိမ္ပစ္ခ်ခံရရင္ ကြၽန္မစိတ္ကိုျပန္ကုစားလို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ရွင့္ကိုအသံုးခ်ရင္း ရွင့္ကိုတြယ္တာလာတဲ့စိတ္ေတြက ရွင္အလိုလိုက္တာေတြေၾကာင့္ထင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ လ်စ္လ်ူရႈ႔ခံရျခင္းမွာ ေနသားမက်ေတာ့ဘူးဟန္နီ။
တကယ္ ေနသားမက်ဘူး ဟန္နီ.....
.........................................................
YOU ARE READING
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Romanceလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
