အလုပ္စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ဖုန္းက ဆက္တိုက္တုန္ခါေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ရဲ့အထိအေတြ့ႏွင့္ေတြ့မွသာ တုန္ခါေနတာရပ္သြားေတာ့သည္။ ေဒသအသီးသီးမွတင္ျပလာတဲ့အစီအရင္ခံစာေတြရဲ့ ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းေတြကိုစစ္ေဆးေနရင္း တစ္ဖက္ကေခၚဆိုသူကို လကၤာသံုဖုန္းေျဖလိုက္သည္။
" ဟယ္လို "
ထိုအခါ လကၤာသံု၏တည္ၿငိမ္တဲ့အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးက ေအးစက္စြာထြက္ေပၚလာသည္။
" ဆူးခက္ဟန္ကိစၥေျပာဖို႔ပါ မလကၤာသံု "
" မေန့က..... မလကၤာသံုအကူအညီေတာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း တပည့္တိုင္းကိုတာဝန္ေပးထားတာ "
ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းစာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ေသာ လက္သြယ္သြယ္ေလးက စားပြဲကိုကိုင္ကာထရပ္လာခဲ့သည္။ တစ္ဖက္ကဆက္ေျပာမယ့္စကားကိုလည္း ေသခ်ာနားေထာင္ေနရင္း အခန္းမီးေရာင္ကိုအျပာေရာင္ကေနအဝါေရာင္သို႔ေျပာင္းလိုက္သည္။
" ဒီေန့ သတင္းတစ္ခုရတယ္..... နည္းနည္းေတာ့ၾကာၿပီဆိုေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ကိုးလက သာကီႏြယ္ေဆးရံုမွာျမင္လိုက္တဲ့သူရိွတယ္ "
" သာကီႏြယ္ေဆးရံု ? "
" ဟုတ္တယ္ မလကၤာသံု..... Royalရဲ့စီအီးအိုက အဲဒီေဆးရံုမွာရိွေနတာ လြန္ခဲ့တဲ့ရွစ္လကမွေဆးရံုဆင္းလာတယ္ "
" အဲဒါေၾကာင့္ မုသားလူေတြကို ေဝသာကီကိုေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လႊတ္ထားတယ္ "
တစ္ဖက္ကထိုသို႔ေျပာတဲ့အခ်ိန္ လကၤာသံုဘက္ကတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားသည္။
" ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔မလိုေတာ့ဘူး မမုသားဟန္ခ်ီ "
" ရွင္..... မုသားနားၾကားမွားတာလား မလကၤာသံု "
ခံစားခ်က္ေတြမေဖာ္ျပထားတဲ့မ်က္ႏွာႏွင့္ တစ္ဖက္ကစကားေတြကိုနားေထာင္ကာ တည္ၿငိမ္လြန္းေနခဲ့သည္။ အတန္ၾကာေတာ့မွထြက္လာတဲ့စကားက တစ္ဖက္ကသူကိုအံ့အားသင့္ေစတာအမွန္။
" မမွားပါဘူး "
..........................................................
တဝက္အုပ္မ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ လွပေသာမ်က္ႏွာေလးဟာ တခ်ိဳ႕အစိတ္အပိုင္းေတြကိုေတာ့မဖံုးကြယ္ထားခဲ့ေလ။ ပန္းေရာင္ေျပးႏႈတ္ခမ္းေလးကို တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ထိုအလွတရားေတြက ညရဲ့အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ဆြဲေဆာင္မႈတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေစခဲ့သည္။
သေဘၤာေတြရပ္ထားတဲ့ဆိပ္ကမ္းနားမွာ အနက္ေရာင္ကားေလးကိုထိုးရပ္ထားၿပီး ကားထဲမွာၿငိမ္သက္စြာ မ်က္လံုးမိွတ္ရင္းထိုင္ေနသည္။ ကားေရ႔ွခန္းမွာရိွေနၾကတဲ့ လက္ေထာက္ႏွစ္ေယာက္က စိတ္အေျခအေနမေကာင္းဟန္ရေသာ အႀကီးအကဲျဖစ္သူကို အေနွာင့္အယွက္မေပးမိေအာင္ေနေနၾကသည္။
" လက်ာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ဥကၠ႒ "
ကားေမာင္းသူေနရာမွာထိုင္ေနေသာ လက္ေထာက္အေဟာင္းလည္းျဖစ္ လက္ရိွက်ားရိုင္းဂိုဏ္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့သူလည္းဟုတ္သည့္ လက်ာ္ရွင္က ကားအေနာက္ပိုင္းကိုေခါင္းလွည့္ၾကည့္ကာ အႀကီးအကဲျဖစ္သူကိုအရိုအေသေပးလိုက္သည္။
" အေနာက္မွာ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ပါလာတယ္ "
လက်ာ္ရွင္မ်က္ႏွာေပၚမွာ မဖံုးဖိႏိုင္တဲ့အံ့ၾသသြားျခင္းအရိပ္ေတြက ေဘးခံုကလက္ေထာက္အသစ္ျဖစ္သူႏွင့္အတူ သူတို႔အႀကီးအကဲကိုၿပိဳင္တူၾကည့္မိသည့္အထိပင္။ နားပါးျခင္းကိုအံ့ၾသျခင္းလား အျမင္အာရံုလ်င္ျခင္းကိုအံ့ၾသတာလားဆိုေတာ့ တစ္ခုမွမဟုတ္ေနေခ်။
ထိုအရည္အခ်င္းေတြကို အထူးတလည္လုပ္ယူၿပီးအံ့ၾသရေအာင္ သူတို႔အႀကီးအကဲကိုသိလာတာ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္မွမဟုတ္ေတာ့တာ။ အခုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အံ့ၾသရျခင္းက အေနာက္ကေနလိုက္လာတဲ့ကားေၾကာင့္လို႔ဆိုရမလား။ သူတို႔အႀကီးအကဲ၏ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့အျပဳအမူေၾကာင့္လို႔ဆိုရမလား။
" အဲဒါ မမေလးကားပါ ဥကၠ႒ "
သတိမထားမိလို႔မ်ားျဖစ္ေနမလားဆိုကာ မေနႏိုင္ဘဲေျပာျပလိုက္ေပမဲ့ လက်ာ္ရွင္ျပန္ရလိုက္သည္က သိေနသည္ဆိုသည့္အရိပ္အေယာင္ျဖစ္ေနသည္။
" နားလည္ပါၿပီ "
ကားေပၚကေနလက်ာ္ရွင္ခ်က္ခ်င္းဆင္းသြားၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရိွေနတဲ့ကားတစ္စီးဆီေလ်ွာက္သြားတာကို ကားရဲ့ေဘးမွန္ကေနတဆင့္ေစာင့္ၾကည့္ေနသူက လကၤာသံုပင္ျဖစ္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေျပေလ်ာ့ေလ်ာ့ပိုက္ကာ အညိုရင့္ေရာင္ကားေပၚကေနဆင္းလာတဲ့ တစံုတစ္ေယာက္ကိုလွမ္းၾကည့္ေနသည့္ တဝက္အုပ္မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္ကမ်က္ႏွာေလးမွာ ခံစားခ်က္ေတြျဖတ္ေျပးေနခဲ့သည္။
လက်ာ္ရွင္ႏွင့္ရပ္စကားေျပာေနေသာ ထိုတစံုတစ္ေယာက္က အရင္ကထက္ပိုၾကည့္ေကာင္းလာၿပီး အေတာ္ေလးပိန္သြားတယ္လို႔ထင္မိသည္။ မျမင္ရတာၾကာေသာမ်က္ႏွာကို အကြာအေဝးလွမ္းေနေပမဲ့ ေဘးမွန္ကေနသာေငးၾကည့္ေနျဖစ္ခဲ့သည္။ လက္ေထာက္အသစ္ျဖစ္တဲ့ ေသြးပန္းနီကေတာ့ ပါးနပ္စြာပင္မျမင္သလိုေနေပးလိုက္သည္။
............................................................
လက္မခံႏိုင္တဲ့မ်က္ႏွာႏွင့္ရပ္ေနေသာ ဟန္ေနြႏြံကို လက်ာ္ရွင္လူမသိေအာင္သက္ျပင္းခ်ရင္း အလိမ္အညာစကားေတြထပ္ေျပာဖို႔ႀကိဳးစားရသည္။ မဟုတ္တာကိုဟုတ္သည္လို႔လိမ္ညာရျခင္းက တစ္ဖက္သူရဲ့ခံစားခ်က္ကိုမငဲ့ၫွာရာေရာက္မွန္း သိေနေသာ္လည္း မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ကာလိမ္ရျပန္ဦးမည္ပင္။
" မမေလး "
" အဲဒီကားကိုေသခ်ာေအာင္စစ္ခြင့္ေပး ဒါဆိုယံုမယ္ "
" မမေလး ေခါင္းမမာပါနဲ႔ "
တဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္တဲ့ဟန္ေနြႏြံမဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ပတ္သက္လာလ်ွင္ ေခါင္းမာတတ္တဲ့အက်င့္ရိွေနဆဲေပ။
" ဒါဆို ေငျြပာေရာင္စံအိမ္ထဲမွာ ဘယ္သူေနတာလဲ "
" မလက်ာ္ရွင္လို႔လိမ္ညာမလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေန့က်င္းပဖို႔လို႔ေျဖမွာလား "
" အဲဒါက..... "
ေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းတဲ့ေမးခြန္းကို လက်ာ္ရွင္မေျဖတတ္ျဖစ္သြားသည္။ အႀကီးအကဲမေန့ကမွေျပာင္းေရႊ့တာကို ခ်က္ခ်င္းသတိထားမိသြားတဲ့မမေလးကို ခ်ီးက်ူးရမလား။ အႀကီးအကဲအမိန္႔ႏွင့္ လိမ္ညာလွည့္ပတ္ေျဖေနရသည့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သနားရမလားမသိေခ်။
" မလက်ာ္ မေျဖႏိုင္ရင္..... ႏြံကိုယ္တိုင္အေျဖရွာမယ္ "
လက်ာ္ရွင္နံေဘးကေနျဖတ္ေလ်ွာက္သြားေသာ ဟန္ေနြႏြံတစ္ေယာက္ အနက္ေရာင္ကားရိွရာဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ေလ်ွာက္ေနခဲ့သည္။ လွမ္းတားဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့ တားလို႔မမီလိုက္ေသာလက်ာ္ရွင္မွာ အေနာက္ကေနအမီလိုက္ၿပီး ဟန္ေနြႏြံထက္အရင္ ကားဆီေရာက္ဖို႔ႀကိဳးစားရေတာ့သည္။
" မမေလး "
ေျခလွမ္းေတြခပ္ျမန္ျမန္ေလ်ွာက္ကာ ဟန္ေနြႏြံ ကားတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ဖို႔လက္တကမ္းအလိုမွာ လက်ာ္ရွင္လက္ကၾကားကေနဟန္႔တားမီလိုက္သည္။
" မမေလးအျပဳအမူကိုဆင္ျခင္ပါ "
လက်ာ္ရွင္ထံကမလံုမလဲအျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ဟန္ေနြႏြံသေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္ခဲ့သည္။ သူ႔စိတ္ထဲကယံုၾကည္ခ်က္ေတြမမွားေၾကာင္း ထိုအမ်ိဳးသမီး၏လူယံုက သက္ေသအခါခါထူေနသည္။
" ဘာလို႔ မမေလးလို႔ေခၚတာလဲ..... "
မမေလးဆီကေမးခြန္းကိုၾကားေတာ့ လက်ာ္အမွန္တကယ္ေၾကာင္အသြားရသည္။ ဥကၠ႒ရဲ့မိန္းကေလးမို႔ အရင္ကတည္းကေခၚလာခဲ့တာမဟုတ္လား။
" မလက်ာ္..... လက္ရိွမွာေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့သူက မရိွေတာ့တဲ့သူရဲ့ပတ္သက္ခဲ့ဖူးသူကို မမေလးလို႔ေခၚေနတာကေလ "
အနက္ေရာင္ကားထဲကသူကိုေသခ်ာၾကားေစခ်င္၍ အထဲကသူျမင္ေအာင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ၿပီး အၾကည့္ခပ္စူးစူးျဖင့္မွန္အနက္ေရာင္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ဟန္ေနြႏြံဘက္ကၾကည့္လ်ွင္ အနက္ေရာင္ကားတံခါးမွန္ျဖစ္လို႔ ဘာကိုမွမျမင္ရဘူးဆိုရင္ေတာင္ ကားထဲကလူကေတာ့ ဟန္ေနြႏြံမ်က္ႏွာကိုေသခ်ာျမင္ေနရလိမ့္မည္။
" မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔မထင္ဘူးလား "
ကားအတြင္းထဲမွာေတာ့ ဟန္ေနြႏြံမ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကည့္ေနေသာ အၾကည့္လွလွေလးရိွေနသည္။ လွပစြာတြန္႔ခ်ိဳးသြားေသာႏႈတ္ခမ္းေလးက တဝက္အုပ္မ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္ဖံုးကြယ္ထားေသာမ်က္ႏွာကို ေအးစက္ျခင္းေတြေလ်ာ့သြားေစေလသည္။ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေနျမင္ေတြ့ေနရေသာ ေသြးပန္းနီကေတာ့ မရင္းႏွီးေသာအၿပံဳးလွလွေၾကာင့္ အႀကီးအကဲျဖစ္သူလကၤာသံုကို အံ့ၾသမွင္သက္စြာၾကည့္ေနခဲ့ေခ်သည္။
ဥကၠ႒က ဒီလိုလည္းၿပံဳးတတ္တာလား.....
ထိုအခ်ိန္ အျပင္ဘက္မွာေျဖဖို႔ခဲယဥ္းေနတဲ့ လက်ာ္ရွင္တစ္ေယာက္ ဟန္ေနြႏြံ၏ခပ္သာသာတြန္းဖယ္ျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ ကားမွန္ကိုလာထိေတြ့တဲ့လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္က ဖြဖြေလးတေတာက္ေတာက္ေခါက္လိုက္သည္။
" မမေလး "
" အထဲကအမ်ိဳးသမီးေလးေရ..... က်ားရိုင္းေခါင္းေဆာင္က ဘာမျွပန္မလုပ္ရဲတာ ရွင့္အရိွန္အဝါေၾကာင့္ဆိုတာသိတယ္ေနာ္ "
" မမေလး အထင္မွားေနၿပီ "
လက္တစ္ဖက္နဲ႔ကားမွန္ေရ႔ွဟန္႔တားလိုက္ေသာ လက်ာ္ရွင္။ ထိုအျခင္းအရာေၾကာင့္ သေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္ေသာ ဟန္ေနြႏြံကို ကားထဲကလကၤာသံုတစ္ေယာက္ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ၿပံဳးၿပီးၾကည့္ေနခဲ့သည္။
" ဟုတ္လား..... ဒါဆို မလက်ာ္ ႏြံကိုကိုယ္ထိလက္ေရာက္လုပ္လိုက္ေလ "
ေသတြင္းထဲကိုပို႔လိုက္ပါလား မမေလး.....
ဟန္ေနြႏြံ၏မထိတထိစိန္ေခၚစကားကိုၾကားၿပီး လက်ာ္ရွင္စိတ္ထဲ မသက္သာစြာညည္းတြားမိေလသည္။ ဘယ္လိုသတၲိမ်ိဳးႏွင့္ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ေရ႔ွမွာ သူႏွင့္ပတ္သက္သူကိုရိုက္ရဲမွာလဲ။ ေလသံေတာင္မမာရဲတာကို ေသတြင္းထဲပို႔ရက္တဲ့စကားေၾကာင့္ ထိုမမေလးကို လက်ာ္ရွင္အသက္ရွည္ရွည္ေနခ်င္ေသးေၾကာင္းသိေစခ်င္လိုက္တာ။
" မင္းက တဇြတ္ထိုးႏိုင္တုန္းပါလား "
ခ်ိဳျမျမအသံေလးခပ္တိုးတိုးထြက္လာၿပီး အခက္ေတြ့ေနေသာလက်ာ္ရွင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ အတြင္းကေနသာျမင္ရေသာအနက္ေရာင္မွန္ျဖစ္လို႔ အျပင္ကလႈပ္ရွားမႈေတြကိုေကာင္းစြာျမင္ရေသာ္လည္း အျပင္ကသူအဖို႔ လကၤာသံုအၿပံဳးကိုျမင္ရမည္မဟုတ္ေလ။
အနီးကပ္တာဝန္မက်ဖူးေသာ ေသြးပန္းနီအဖို႔ေတာ့ ရက္စက္ေသြးေအးေသာအႀကီးအကဲကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းၿပံဳးတတ္ခဲ့မည္လို႔ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မထင္ထားမိခဲ့။ မ်က္ႏွာဖံုးတဝက္ေၾကာင့္သာမဟုတ္လ်ွင္ သူတို႔အႀကီးအကဲမ်က္ႏွာမွာ အခ်စ္ပန္းခင္းေတြပြင့္လန္းေနတာကို ေသခ်ာမ်ားျမင္ရမလားပင္။
" ထားပါေတာ့ ရွင္ဆိုတာ ေသခ်ာသိရရင္ေတာ္ပါၿပီ "
" မလက်ာ္ကိုအခက္ေတြ့ေအာင္မလုပ္ေတာ့ဘူး..... အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကိုသာ ေနာက္ထပ္မထိခိုက္ေစဖို႔ေျပာေပးပါ "
အမူအရာခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားေသာ ဟန္ေနြႏြံတစ္ေယာက္ ကားေဘးကေနလွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။ ဘာဆက္လုပ္ရမည္မသိစြာအခက္ေတြ့ေနေသာ လက်ာ္ရွင္မွာေတာ့ အခုမွစိတ္သက္သာရာရသလို ေလမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ကားထဲကအၾကည့္လွလွေလးကေတာ့ တစံုတစ္ေယာက္ေနာက္ေက်ာကိုလိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီး ေယာင္နနေလးၿပံဳးသြားသည္။
" လက်ာ္ "
ထို႔ေနာက္ ကားမွန္တံခါးကိုတဝက္ခ်ကာ လက်ာ္ရွင္နာမည္ကိုေခၚလိုက္ေလသည္။ အတန္ၾကာေတာ့ အနက္ေရာင္ကားေလးက ကမ္းနားကေနစံအိမ္သို႔ျပန္သည့္လမ္းကို တျဖည္းျဖည္းဦးတည္သြားေတာ့သည္။ မလွမ္းမကမ္းကကားထဲမွာေတာ့ ကမ္းနား၏ညရႈခင္းကို အာရံုမဝင္စားႏိုင္ဘဲအေတြးေတြပ်ံ့လြင့္ေနတဲ့ ဟန္ေနြႏြံရိွေနခဲ့သည္။
" ဟန္နီ "
လေပါင္းမ်ားစြာသတင္းအစအနေလးပင္ မရရိွခဲ့ရာကေန ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္သဲ့သဲ့ေလးေတြ့လိုက္တာက မည္သို႔ပင္ဆိုဆို ထိုအမ်ိဳးသမီးလို႔သာ တထစ္ခ်ယံုၾကည္ခ်င္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကထြက္လာေသာနာမ္စားေလးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေခၚခြင့္ရဖို႔ အခြင့္အေရးမရိွေတာ့ဘူးလို႔ထင္ထားခဲ့တာ။
ေႁမြေဟာက္ဂိုဏ္းကဆူးခက္ဟန္လက္ထဲမွာ ထိုအမ်ိဳးသမီးရိွေနတာလား။ ေသဆံုးသြားၿပီးေနာက္ အေလာင္းပါယူသြားခဲ့တာလား။ လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေျခတစ္လွမ္းေနာက္က်ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္ရင္း အိပ္မရခဲ့တဲ့ညတာေတြဆက္ခဲ့သည္။ သတင္းေလးတစြန္းတစရလ်ွင္မသိလိုက္မွာစိုးလို႔ ေမာ္နီတာေရ႔ွမွာမအိပ္ဘဲေစာင့္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ေမးလ္တစ္ေစာင္ကိုေတာင္အလြတ္မခံဘဲထိုင္ေစာင့္ခဲ့ဖူးသည္။
ရွင္နဲ႔လိုက္ဖက္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္ လြတ္လပ္တဲ့လူငယ္ဘဝကိုစြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္ ေဒၚလကၤာသံု။ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့အိပ္မက္ေတြကို ေသြးေတြက်ည္ဆန္ေတြၾကားျဖတ္သန္းဖို႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ ရွင္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ေၾကာင့္ပဲ။ စဆံုေတြ့ခဲ့ျခင္းကမေကာင္းခဲ့ေပမဲ့ ကလဲ့စားဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရွင့္ကိုခ်စ္မိခဲ့တာကိုသိခဲ့ရဲ့လား။ ရွင့္ကိုအထိအခိုက္မခံႏိုင္တာ မမရဲ့မ်က္ၾကည္လႊာေၾကာင့္မဟုတ္တာကို နားလည္ေအာင္မရွင္းျပခ်င္ဘူး။ အၿမဲတမ္းေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူျဖစ္ေနရင္ ရွင့္ဘက္ကအၿမဲကာကြယ္ေပးရမွာမလိုခ်င္တဲ့အတၲက ရွင့္ကိုကာကြယ္ခ်င္စိတ္ကေနထြက္ေပၚလာတာပါ ေဒၚလကၤာသံု။ ကြၽန္မအၿမဲလိုခ်င္ေနတာ လိုအပ္ေနတာေတြက ရွင့္ပိုင္ဆိုင္မႈထဲကျဖည့္ဆည္းေပးေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ရွင့္ရဲ့ႏွလံုးသား ရွင့္ရဲ့အခ်စ္ေတြ ဂရုစိုက္မႈေတြပဲ။
ရွင္အၿမဲတမ္းသိတာက ကြၽန္မရွင့္ကိုမုန္းတယ္ဆိုတာပဲမဟုတ္လား.....
ဖုန္းထဲမွာသိမ္းထားတဲ့ပံုေလးတစ္ပံုက ဖုန္းရဲ့အဓိကေနရာမွာအၿမဲေနရာယူခဲ့တာကို ထိုအမ်ိဳးသမီးသိမွသိရဲ့လားလို႔ေမးခ်င္သည္။ လွပေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က မာနေတြႏွင့္သိမ္ေမြ့ျခင္းကိုမ်ွေျချဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုဘုရားေပးတဲ့အလွမ်ိဳးႏွင့္တည္ေဆာက္ႏိုင္ရက္တာလဲ။ မ်က္ခံုးေလးတြန္႔ခ်ိဳးသြားတဲ့အခ်ိန္ေတာင္ လွတယ္လို႔ထုတ္ေျပာရသည္အထိ ေခ်ာေမာလွပေနတာလြန္လြန္းေပသည္။
" ရွင္တကယ္ေခ်ာတယ္ ေဒၚလကၤာသံု..... "
ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ေပၚကပံုေလးကို လက္မႏွင့္ထိေတြ့ပြတ္သပ္ရင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္လိုက္မိသည္။ အျဖဴေရာင္ကုတ္ေလးကိုလႊားထားတဲ့ အနက္ေရာင္ရွပ္ႏွင့္ထိုအမ်ိဳးသမီးပံုေလးက ရိုးရိုးေလးႏွင့္ဖက္ရွင္က်လွပေနတာက လူကိုအေတာ္ေလးရူးေစေပသည္။ သပ္ရပ္စြာစည္းေနွာင္ထံုးဖြဲ႔ထားတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးကလည္း မ်က္ႏွာအေရ႔ွမွာလွလွပပက်ေနဟန္က ရင္သပ္ရႈေမာရေစသည္။
" ေရခဲတံုးလိုေအးစက္တဲ့ရွင့္အသံက သိပ္ခ်ိဳလြန္းေနတယ္..... ဟန္နီ "
" ဘယ္အခ်ိန္နားေထာင္နားေထာင္ အရိွန္အဝါတစ္ခုရိွေနတာပဲ "
အမွန္ေတြသာဝန္ခံေနေသာ ထိုစကားေတြကိုသာ အမ်ိဳးသမီးေလးၾကားရင္ ခပ္လွလွၿပံဳးျပေနမလား။ ေအးစက္စက္အၾကည့္ႏွင့္ မသိသလိုလ်စ္လ်ူရႈ႔ေနမလား။ ေသခ်ာတာေတာ့ ဘယ္လိုအေနအထားပံုစံႏွင့္မဆို ဟန္ေနြႏြံႏွလံုးသားကို လကၤာသံုကိုင္လႈပ္ႏိုင္ေနလိမ့္မည္။ အလွဘုရင္မတစ္ပါးက လူသတ္ျခင္း၌အသားက်ေသာ မအပ္စပ္ေသာအလုပ္ကိုလုပ္ေနမည္ဆိုတာ မည္သူကယံုၾကည္ႏိုင္မည္လဲ။
" ရွင္အၿမဲႏွင္ေနက်စကားသံကိုလြမ္းတယ္..... တစ္ခါတေလ ဂရုတစိုက္ရိွတာေလးကိုလြမ္းတယ္ "
အၿပံဳးအရယ္မရိွတဲ့မ်က္ႏွာေလးက ပံုေလးတစ္ပံုျဖစ္ေနတာေတာင္ ဆြဲေဆာင္မႈအားႀကီးေနဆဲေပ။ မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲကစိုစြတ္မႈေတြဟာ ျမင္ကြင္းကိုမႈန္ဝါးသြားေစလ်ွင္ေတာင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာကို ႏွလံုးသားကရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ေစသည္။
ေန့ရက္ေတြလေတြတိုင္းကို ေသးငယ္တဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း သတင္းတစေလးရရစံုစမ္းၿပီး ခ်ဳပ္တည္းထားရတဲ့ခံစားခ်က္ေတြက လႊတ္ခ်ဖို႔အခ်ိန္က်ခဲ့ၿပီ။ အမုန္းေတြႏွင့္ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တဲ့ႏွလံုးသားကို အခ်စ္ေတျြဖစ္တည္လာေအာင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးလုပ္ႏိုင္ခဲ့သလို နာက်င္ေအာင္ႏွင္ထုတ္ၿပီး ေနာင္တေတြႏွင့္က်န္ခဲ့ေအာင္လည္းလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို အရာအားလံုးႏွင့္လဲဖို႔ထိုက္တန္ေအာင္ စြဲလမ္းရူးသြပ္ခဲ့ရသည္။
" ရွင့္ကိုတကယ္လြမ္းေနၿပီ "
........................................................
စံအိမ္ေအာက္ထပ္၏ဧည့္ခန္းက်ယ္တြင္ လက်ာ္ရွင္ႏွင့္ ေရႊဆူးႏွင္းတို႔အလုပ္ကိစၥေဆြးေနြးေနၾကသည္။ တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ လက္ေထာက္အသစ္ေသြးပန္းနီကို လကၤာသံုတစ္ေယာက္ ေက်ာက္စိမ္းတင္ဒါအတြက္ၫြန္ၾကားေနေလသည္။ ဧည့္ခန္းတြင္ဖြင့္ထားေသာ တီဗီဖန္သားျပင္မွာေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ေယာက္ေျမာက္သမၼတအသစ္၏ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးသတင္းတစ္ပုဒ္လာေနသည္။
" ေသြးပန္းနီ "
လကၤာသံုနာမည္ေခၚလိုက္လို႔ ေခါင္းေမာ့လာတဲ့ေသြးပန္းနီ၏ညာဘက္လည္တိုင္မွာ ပန္းကႏုတ္တက္တူးႏွင့္ ဘယ္ဘက္ပါးေပၚတြင္အမာရြတ္တစ္ခုရိွေနသည္။ ေသြးပန္းနီဆိုတာ လြန္ခဲ့ေသာတစ္ႏွစ္က ေသြးဇုန္လိုလက္ေရြးစင္မ်ားစြာ လက္လႊတ္လိုက္ရသည့္အေျခအေနမွာ အသက္ျပင္းစြာက်န္ခဲ့ေသာလက္ေရြးစင္ထဲမွာပါသူပင္။
" အမိန္႔ေပးပါ ဥကၠ႒ "
" သြားနားေတာ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" မနက္က်ရင္လာမႀကိဳနဲ႔ တင္ဒါခန္းမမွာေစာင့္ေန "
" ဟုတ္ကဲ့ "
လကၤာသံုေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ အရိုအေသေပးကာထြက္သြားေသာ ေသြးပန္းနီ။ ထိုျမင္ကြင္းကိုလိုက္ၾကည့္ေနသည္က က်ားရဲေခါင္းေဆာင္စင္စစ္ျဖစ္လာသည့္ ေရႊဆူးႏွင္းပင္။ ျမင္ကြင္းတစ္ခုဆိုသည္ထက္ တစ္ေနရာတည္းမွာသာပိတ္မိေနတဲ့ ျမင္ကြင္းဆိုပိုမွန္မည္။
..........................................................
CZYTASZ
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Romansလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
