" ႏြံခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္ ဟန္နီ "
တိတ္ဆိတ္သြားေသာပတ္ဝန္းက်င္မွာ အသံရယ္လို႔မၾကားရဘဲ အသက္ရႈသံေငြ့ေငြ့ကိုသာသိေနၿပီး အရာအားလံုးဟာၿငိမ္သက္လုမတက္ျဖစ္ေနေခ်သည္။ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲၾကၫ့္ေနေသာအၾကၫ့္ေတြက ရွင္းလင္းလွေသာစကားသံကို နားမလည္ႏိုင္ဟန္ျဖစ္ေနသည္။ ခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္ဆိုေသာစကားက ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ကိုရည္ၫြန္းေနေၾကာင္း ဟန္ေနြႏြံသိမွသိပါ့ေလစ။
ထပ္မံလွၫ့္စားမၫ့္အေၾကာင္းအရာမဟုတ္လ်ွင္ ထိုစကားလံုးေတြက စစ္မွန္ျခင္းကိုေဖာ္ၫြန္းေနသလား။ ေျပာမိေျပာရာထြက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ စကားလံုးသက္သက္ေပလားဆိုတာ လကၤာသံုနားမလည္ႏိုင္ေလ။ သံေယာဇဉ္ေတြအစျဖတ္ဖို႔ႀကိဳးစားမည္လို႔ စိတ္ကိုျပင္ဆင္ေနေတာ့မွ မေမ်ွာ္လင့္ဘဲၾကားရသည္က လကၤာသံုေမ်ွာ္လင့္ေနေသာစကားေလးျဖစ္ေနသည္။ ရုန္းလည္းမရုန္းထြက္ ရပ္တန႔္ေနေတာ့မည္လည္းမဟုတ္ေသာ လကၤာသံုစိတ္ေတြကို ဟန္ေနြႏြံထပ္မံရိုက္ခ်ိဳးႏိုင္ခဲ့ျပန္ေလၿပီ။
" အလိမ္အညာမပါတဲ့ဝန္ခံျခင္းပါ ဟန္နီ..... "
" အရိုးသားဆံုးဝန္ခံရရင္ ရွင့္ကိုခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္ "
" ဒီစကားလံုးအဓိပၸါယ္ကို နားမလည္ဘူး "
တည္ၿငိမ္တဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုျဖင့္ေျပာလာတဲ့ လကၤာသံုမ်က္ႏွာေလးက အျပင္ပန္းတြင္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနေလသည္။ အလြယ္တကူစိတ္ၫြတ္သြားလို႔မျဖစ္တာမို႔ ဟန္ေနြႏြံစကားေတြကို နားမလည္ဟန္ျပဳလိုက္ျခင္းပင္။
" အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ ဟန္ေနြႏြံ "
အကဲခတ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုကို လကၤာသံုျပန္ၾကၫ့္ေနမိသည္။
" နားလည္ဖူးထားတဲ့သူအေနနဲ႔ အေျဖေကာင္းေကာင္းမေပးႏိုင္ပံုေထာက္ရင္ ခ်စ္ေနမိၿပီလို႔မေျပာသင့္ေသးပါဘူး "
ဟန္ေနြႏြံနားလည္လြယ္မၫ့္စကားလံုးကို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေရြးခ်ယ္ၿပီး ေအးတိေအးစက္ျဖင့္အေျဖျပန္ေပးလိုက္သည္။ တကယ္မခ်စ္တတ္ေသးဘဲ အေနနီးလို႔ေရြးခ်ယ္ခ်င္တဲ့သေဘာသက္ေရာက္တာက အသံုးခ်ခံရတာႏွင့္သိပ္မျခားနားဘူးမဟုတ္လား။
" ႏြံစိတ္ကို ႏြံကိုယ္တိုင္ပဲသိတယ္ဟန္နီ..... ရွင့္ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ မဟုတ္ဘူး ! ရွင့္ကိုခ်စ္တယ္ "
" အခုေျပာေနတဲ့စကားေတြအားလံုးမွာ ရွင့္အေပၚလိမ္ညာျခင္းမရိွဝန္ခံေနတာပါ ေဒၚလကၤာသံု..... ကြၽန္မ ရွင့္ကိုခ်စ္တယ္ "
" ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းကိုေျပာဖို႔လြယ္ပါတယ္ "
ခဏေနႏူးညံ့လိုက္ ခဏေနေအးစက္လိုက္ႏွင့္ အစိုးမရေသာလကၤာသံုစိတ္ေတြက ဟန္ေနြႏြံစကားေတြကိုလက္မခံခ်င္ေၾကာင္း အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆိုေနသည္။ ဟန္ေနြႏြံဆီကရခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္သၫ့္တိုင္ေအာင္ အရွင္းမေပ်ာက္ေသးတဲ့ဒဏ္ရာလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္က လက္မခံႏိုင္ေအာင္နာက်င္ေစသည္။
ဒူးေထာက္အရႈံးေပးမတက္ခ်စ္ခဲ့ေပမဲ့ မျမင္ကြယ္ရာျပဳျပီးဒဏ္ရာေပးခဲ့တာေတြေၾကာင့္ အခ်စ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကိုမခံယူလိုေတာ့ေပ။ နာက်င္သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေတာ့ တစ္ဖက္ကိုအၾကၫ့္လႊဲမိၿပီး ေယာင္နနေလးၿပံဳးလိုက္သည္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္နာက်င္ရစဉ္က အဆင္ေျပေနတဲ့ရင္ဘတ္ႀကီးက အခုေတာ့စူးေအာင့္ေအာင့္ႏွင့္ခံရခက္လွသည္။ လက္သီးကိုသာတင္းတင္းဆုပ္ၿပီး အံႀကိတ္ၿပီးသာလကၤာသံုၿပံဳးေနခဲ့သည္။
မင္းကိုခ်စ္ရတာ ေရခဲနဲ႔မီးေတာက္ကိုကိုင္ထားရသလိုပါလား ဟန္ေနြႏြံ။ ေအးျမေစမလိုႏွင့္ပူေလာင္ၿပီး အဖိုးတန္တဲ့အရာလိုမ်ိဳး ပင္ပန္းနာက်င္လ်က္ဆုပ္ကိုင္ထားမိေစတယ္။ လႊတ္ခ်လိုက္ပါလို႔မင္းေျပာလာရင္ေတာင္ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားမိဦးမယ္။ ဒဏ္ရာေတြအထပ္ထပ္နဲ႔လူကို ဒဏ္ရာေတြထပ္ေပးေပမဲ့ လက္ခံပါတယ္။ မင္းအခ်စ္ေတြကလြဲရင္ အႏိုင္ယူသမ်ွကိုလက္ခံမွာပါ။ အခ်စ္တစ္ခုကိုေတာ့ ကိုယ္မတြယ္တာပါရေစနဲ႔ ဟန္ေနြႏြံ။
မပိုင္ဆိုင္ရမယ့္အရာ မထိုက္တန္တဲ့အရာမို႔ပါ.....
" တကယ္ခ်စ္တာကို လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဘာလို႔မႏွင္လႊတ္တာလဲ..... ဟန္နီ..... ဘာလို႔သိသိလ်က္ "
အလိမ္အညာခံေနတာလဲလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္သၫ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြက တဆတ္ဆတ္ျဖင့္တုန္ရီေနခဲ့သည္။ အရြဲ႔တိုက္ျခင္းမွာေနသားက်ေပမဲ့ ျပန္ေျပာလာမယ့္စကားလံုးေတြကို ဘယ္လိုခံႏိုင္ရည္ႏွင့္နားေထာင္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးျပရမည္နည္း။ ဟန္ေနြႏြံအတြက္ သူမႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကစကားလံုးေတြႏွင့္မဟုတ္ဘဲ အျပဳအမူေအးစက္ရံုျဖင့္ေတာင္ေသေစႏိုင္ပါသည္။
" ၿငိမ္ေနရတာလဲ..... မခ်စ္ဘူးဆိုရင္ သတ္ပစ္လိုက္မွေပါ့ ! ဘာလို႔ လုပ္သမ်ွၿငိမ္ခံေနတာလဲ..... မေကာင္းဘူးဆိုတာသိသိခ်ည္းနဲ႔ "
" ..... "
" ေျပာေလ ! ဘာလို႔ၿငိမ္ေနတာလဲ..... "
လကၤာသံု၏ေအးစက္စက္အၿပံဳးကိုၾကၫ့္ရင္း ဟန္ေနြႏြံေျခလွမ္းေတြေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။ မ်က္ႏွာလႊဲကာၿပံဳးေနေသာအၿပံဳးေတြက အလြန္တရာေအးစက္စက္ႏိုင္လွေလသည္။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာခံစားမိေအာင္လုပ္ၿပီး အခုမွမသိသလိုေနႏိုင္ရက္တာက ဘာေၾကာင့္လဲဟန္နီရယ္လို႔ေမးလိုက္ခ်င္သည္။
" ဘာေၾကာင့္လဲဟန္နီ..... ခ်စ္တာကိုခံစားမိလ်က္ ဘာလို႔မသိသလိုေနလိုက္တာလဲ "
အမွန္တကယ္လည္း အျပင္မွာထုတ္ေမးမိေသာစကားတစ္ခြန္းအတြက္ တံု႔ျပန္ရရိွလိုက္ေသာအမူအရာက ေဝ့ဝဲလာတဲ့မ်က္ဝန္းအၾကၫ့္ေလးသာရိွသည္။ ဒုတိယေျမာက္အခ်စ္မွာ စိတ္ေတြဒူးေထာက္ေပ်ာ္ဝင္လာေတာ့မွ ထိုအမ်ိဳးသမီးဆီကေန ေအးစက္စက္ျငင္းဆိုျခင္းကိုသာရရိွလိုက္တာလားလို႔ ဟန္ေနြႏြံနာက်င္စြာေတြးမိသည္။
" ကိုယ္က ေလညာသုန္မဟုတ္ဘူး ႏြံ..... ႏူးညံ့သိမ္ေမြ့ေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္ဘူး လူသတ္ေခါင္းေဆာင္ ! "
" လူေတြအမ်ားႀကီးကိုသတ္ခဲ့တဲ့ လူသတ္ေခါင္းေဆာင္ ! လက္မွာေသြးေတြစြန္းထင္းေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ !..... အဲဒီလူဆီကေန မင္းဘာမ်ားေမ်ွာ္လင့္ေနတာလဲ "
" ေနြးေထြးမႈ "
အျဖဴေရာင္ၾကမ္းျပင္ဆီကိုအၾကၫ့္ငိုက္စိုက္ထားတဲ့ ဟန္ေနြႏြံစကားသံေလးက ခပ္တိုးတိုးရယ္သာ။
" ေမ်ွာ္လင့္လို႔ရတဲ့တစ္ခုတည္းေသာအရာက ရွင့္ဆီကေနြးေထြးမႈေလ..... ေနမေကာင္းတဲ့ညဆို အခန္းထဲေရာက္လာတတ္တဲ့ဂရုစိုက္မႈ ! ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ အေသးစိတ္ဂရုစိုက္မႈေပးတဲ့ ရွင့္အျပဳအမူေတြ ! "
တျဖည္းျဖည္းေမာ့ၾကၫ့္လာတဲ့ ဟန္ေနြႏြံမ်က္ဝန္းတစ္စံုက ထိုအမ်ိဳးသမီးေလးဆီကိုသာဦးတည္ေနသည္။ မ်က္ေတာင္ေတြစိုစြတ္ေနေပမဲ့ ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာေလးကို ေကာင္းစြာျမင္ရေသးသည္။
" ဒီသံေယာဇဉ္ေတြက ငါးႏွစ္ေတာင္ခ်ည္ခဲ့ၿပီးၿပီ ဘယ္လိုမ်ိဳး..... ဘယ္လိုမ်ိဳးမွရုန္းလို႔ရမွာလဲ မရုန္းဘူးထင္ခဲ့လား ! ရုန္းထြက္ခဲ့တယ္ ရုန္းထြက္ခဲ့တာပဲ ဘယ္လိုမွမရခဲ့ဘူး ဟန္နီ "
ထိုသို႔ေျပာခဲ့လိုက္ၿပီး ေလသာေဆာင္ကေနထြက္သြားေသာ ဟန္ေနြႏြံေျခလွမ္းေတြကအခန္းထဲရိွရာသို႔ျဖစ္သည္။ က်န္ေနရစ္ခဲ့ေသာလကၤာသံုကေတာ့ ဟန္ေနြႏြံစကားေတြကို ျပန္လည္တံု႔ျပန္ဖို႔ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ေလသည္။ တိတ္ဆိတ္စြာက်န္ေနရစ္တဲ့ လကၤာသံုမ်က္ဝန္းထဲမွာ ဟန္ေနြႏြံမ်က္ႏွာကိုသာျမင္ေနၿပီး စကားသံေတြကပဲ့တင္ေနသည္။
ကိုယ္လည္းအခ်ည္အေနွာင္မခံမိေအာင္ ရုန္းထြက္ခဲ့ပါတယ္.....
........................................................
ေဝဟင္ငွက္ငယ္အမည္ရပန္းခ်ီကားျပပြဲႏွင့္ အႏုပညာလက္ရာေလလံပြဲတို႔အား Alinka Gallery၌က်င္းပျပဳလုပ္ေလသည္။ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ေသာအႏုပညာျပခန္းထဲမွာ ေလလံပြဲတစ္ပြဲကစတင္လို႔ေနေခ်ၿပီျဖစ္သည္။ ထိတ္ထိတ္ႀကဲအသိုင္းအဝိုင္းကလူေတြကိုသာ သီးသန႔္ဖိတ္ေခၚက်င္းပသၫ့္ျပပြဲျဖစ္လို႔ ေလလံပြဲကလက္သြက္သြက္လႈပ္ရွားေနသည္။
ပန္းခ်ီကားေနာက္ေက်ာဘက္၏အတြင္းပိုင္းမွာ အရိပ္အႁမြက္ေပးထားေသာပစၥည္းေတြက ေဈးပိုေပးႏိုင္ေသာလူလက္ထဲကိုေရာက္ရိွၾကေပသည္။ မည္သၫ့္ပန္းခ်ီလက္ရာမွာ မည္သို႔ေသာပစၥည္းဝွက္ထားမည္ကို သဲလြန္စေတြရထားၾကသည္မဟုတ္လား။ ဘယ္လိုစီးပြားေရးသမားက လြယ္လင့္တကူအရႈံးေပးကာ တျခားသူလက္ထဲေရာက္မွာကိုၾကၫ့္ေနမည္နည္း။
" ဥကၠ႒..... အျပင္မွာ "
တပၫ့္ေတြကိုေသခ်ာစီမံေနတဲ့လကၤာသံုအနားကို လက်ာ္ရွင္ေရာက္ခ်လာသည္။ အေလာတႀကီးပံုစံႏွင့္ အနားတိုးၿပီးေျပာလာမယ့္ ေနာက္ဆက္တြဲစကားအား သိႏွင့္ေနသၫ့္အတိုင္းမို႔ၿပံဳးလိုက္သည္။
" အထဲကိုေပးဝင္လိုက္ "
" ေကာင္းပါၿပီ ဥကၠ႒ "
Alinka Gallery၏ကိုယ္စားျပဳအေရာင္ျဖစ္တဲ့ နက္ျပာေရာင္ရွပ္အက်ႌႏွင့္ အျဖဴေရာင္စတိုင္ေဘာင္းဘီကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီး လက္ထဲမွာဧၫ့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္းစာအုပ္အား လက်ာ္ရွင္ကိုင္ေဆာင္ထားသည္။ သူဦးၫြတ္အရိုအေသေပးလိုက္တဲ့ ဥကၠ႒ျဖစ္သူလကၤာသံုကေတာ့ ရိုးရွင္းေသာေကာ္လာေပ်ာက္အက်ႌေလးကို ဆင္စြယ္ေရာင္ေလးေရြးဝတ္ထားၿပီး အျဖဴေရာင္စတိုင္ေဘာင္းဘီျဖင့္ရွင္းသန႔္ေနသည္။
အလ်င္စလိုျပန္ထြက္သြားေသာ လက်ာ္ရွင္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကၫ့္ၿပီး တပၫ့္ေတြကိုေသခ်ာေစာင့္ၾကပ္ဖို႔မွာေနလိုက္သည္။ အထူးသီးသန႔္ပုဂၢိုလ္ေတြသာလာေရာက္တာျဖစ္လို႔ လြဲမွားတာေတြမရိွေစရန္ ေထာင့္ေစ့ေအာင္သတိေပးေနရသည္။ အထက္တန္းစားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တိုင္းက ရိုးရွင္းတဲ့နည္းလမ္းျဖင့္ခ်မ္းသာလာတာ မည္သူမွမရိွဘူးမဟုတ္လား။
" ဥကၠ႒..... မထူးဝင့္ဇာလြင္ေရာက္လာပါၿပီ "
အသံလာရာဘက္ကို လကၤာသံုမလွၫ့္ၾကၫ့္ခင္ အေပၚႏႈတ္ခမ္းေထာင့္အားလြန႔္ရံုၿပံဳးလိုက္သည္။ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္တဲ့အခိုက္မွာေတာ့ မိန္းကေလးမဆန္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့အလွကို အရင္ျမင္ေတြ့ရေလသည္။ အနက္ေရာင္လယ္သာကုတ္ႏွင့္ အနက္ေရာင္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားျဖင့္ၾကၫ့္မိသည္။
" အမႈစစ္ေလးက ဒီေနရာကိုအလည္လာတာ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္ "
" ကြၽန္မလာမွာကိုသိေနတာပဲ "
ထူးဝင့္ဇာလြင္ကိုေခၚလာသၫ့္ လက်ာ္ရွင္က ဥကၠ႒ျဖစ္သူလကၤာသံုေဘးမွာ ေနရာဝင္ယူကာသြားရပ္ေနသည္။ ျမင္ေလရာအျပင္အဆင္တိုင္းက နက္ျပာေရာင္ေတာက္ေတာက္ေတြသာ ေနရာယူခ်ယ္လွယ္ထားၿပီး ရိုးရွင္းကာမ်က္စိေအးေသာပံုစံကိုျပင္ဆင္ထားသည္။ အမႈစစ္ဆိုေသာထူးဝင့္ဇာလြင္အၾကၫ့္ေတြကေတာ့ ျပခန္းထဲကပန္းခ်ီကားေတြကို အကဲခတ္ကာၾကၫ့္ေနခဲ့သည္။
" ဧၫ့္ဝတ္ေက်ခ်င္ရံုပါ "
ထူးဝင့္ဇာလြင္၏ခပ္စူးစူးမ်က္ဝန္းေတြက လကၤာသံုထံစူးရဲစြာက်ေရာက္လာရာကေန ႏႈတ္ခမ္းကိုခပ္လြန႔္လြန႔္ၿပံဳးလိုက္သည္။ စီးပြားေရးေလာကမွာထက္ျမက္ေသာမိန္းမေတြက ေတာ္တန္ရံုအေနအထားႏွင့္သြားထိလို႔မရတဲ့သူေတြဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာလက္ခံရေတာ့မည္။ တစ္ေယာက္ကက်ားဆို တစ္ေယာက္ကနဂါးျဖစ္ေနၾကသူေတျြဖစ္လို႔ ေပါ့ေသးေသးမတြက္ဆလိုေပ။
" အထဲကိုႂကြပါ မထူးဝင့္ဇာလြင္ "
ခါးေနာက္ကတစံုတစ္ခုကိုလွမ္းအကဲခတ္ၿပီး မ်က္ႏွာထားတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ လကၤာသံုေျပာလိုက္သည္။ မီးႏွင့္ကစားရတာေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိမ့္မည္လို႔ စိတ္ထဲ၌ေတြးလိုက္ကာ လက်ာ္ရွင္ေနာက္သို႔လိုက္ပါသြားေသာ သီးသန႔္ဧၫ့္သည္ေတာ္အား ေသြးေအးေအးရပ္ၾကၫ့္က်န္ခဲ့သည္။ လက္ပတ္နာရီမဟုတ္ေသာ လက္ပတ္နာရီအားလွမ္းၾကၫ့္ၿပီး တစ္ေနရာဆီကိုေလ်ွာက္သြားေလသည္။
လကၤာသံုေျခလွမ္းဦးတည္ရာသည္ မလင္းမေမွာင္မီးေရာင္ေတျြပင္ဆင္ထားေသာ ေလလံဆြဲရာခန္းမတစ္ေနရာျဖစ္သည္။ ကမ႓ာေပၚကလူဦးေရေတြ၏တစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းမရိွေသာ သာမန္ေရထုအထက္ကဆီအလႊာလိုလူတန္းစားတစ္ရပ္အား တစုတေဝးတည္းေတြ့ရိွရမၫ့္ေနရာ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုရလ်ွင္ ေမွာင္ခိုေဈးကြက္တစ္ရပ္အား အႏုပညာျဖင့္အကာအကြယ္ယူကာ ေငျြဖဴေငြမည္းေျပာင္းလဲေပးသၫ့္ အလကၤာအႏုပညာျပခန္းေပတည္း။
" အခုျပသထားတဲ့ပန္းခ်ီကားကို ျပင္သစ္မွာေနထိုင္တဲ့ အမည္မေဖာ္လိုေသာျမန္မာႏိုင္ငံသား ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ကေရးဆြဲထားတာျဖစ္တယ္..... လူႀကီးမင္းတို႔ေရ႔ွကဒီပန္းခ်ီကားက နတ္ျပည္ကိုပုန္ကန္ျခင္းဆိုတဲ့ပန္းခ်ီကားပါ "
ျမားတန္းလန္းစိုက္ေနတဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္က လက္ထဲမွာဓားတစ္လက္နဲ႔ သမုဒၶရာထဲကိုက်ေရာက္ေတာ့မယ့္ဆဲဆဲကိုေရးဆြဲထားတဲ့ အလင္းအေမွာင္အသားေပးပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပင္။ ပန္းခ်ီကား၏ဘယ္ဘက္အေပၚေထာင့္မွာ နတ္သားတစ္ပါး၏ေတာင္ပံဆီကငွက္ေမြးတစ္ေခ်ာင္းက ျဖဴလြလြႏွင့္ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနသည္။
" ဂ်ိဳးဇက္ "
ေလလံခန္းမ၏ဝင္ေပါက္၌ရပ္ေနသၫ့္ လကၤာသံု၏မ်က္ဝန္းေတြက လူတိုင္းအၾကၫ့္ေရာက္ေနၾကတဲ့ပန္းခ်ီကားအား ခပ္ေစ့ေစ့စိုက္ၾကၫ့္လ်က္ရိွသည္။ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကိုခပ္ေပါ့ေပါ့ေလးလႈပ္ရွားကာ နာမည္တစ္ခုကိုေရရြတ္လိုက္ေတာ့ ဘယ္ဘက္အေပၚႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ဟာလြန႔္တက္သြားခဲ့သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုခပ္သာသာယွက္ပိုက္ၿပီး ေလလံပြဲစင္ထက္က တရားမဝင္အရာေတြအားဖံုးကြယ္ေပးသၫ့္ အႏုပညာလက္ရာေတြကိုၾကၫ့္ရင္းလွၫ့္ထြက္လာသည္။
ေလလံခန္းမေဆာင္ကေနျပန္ထြက္လာေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကလာေနတဲ့ထူးဝင့္ဇာလြင္ကို လက်ာ္ရွင္၏အေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနျမင္လိုက္ရသည္။ ေသြးေအးေအးၿပံဳးလိုက္ေသာမ်က္ဝန္းထဲမွာ လကၤာသံုဆိုတာပ်ိဳရြယ္တဲ့က်ားရိုင္းမွန္းသိသာေစသည္။ အစြယ္ထက္ထက္ေတြကိုေဖာ္ျပထားၿပီး မုဆိုးတစ္ေယာက္ကိုသားေကာင္အျဖစ္သို႔တြန္းပို႔ႏိုင္သည္။
" မလကၤာသံု ဒီေနရာကိုဟာကြက္မရိွေအာင္ ပိပိရိရိစီစဥ္ထားႏိုင္တာပဲ "
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္သည္ႏွင့္ တစ္ဖက္သူဆီကထြက္လာေသာစကားဟာ လကၤာသံုအားခ်ီးက်ူးျခင္းျဖစ္ေနလိမ့္မည္လို႔ မထင္ထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္ကာၿပံဳးလိုက္မိသည္။
" ေရႊခက္စိမ္းလုပ္ငန္းစုႀကီးက တရားဥပေဒကိုလိုက္နာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မထူးဝင့္ဇာလြင္ ဒီလိုခ်ီးက်ူးႏိုင္တာပါ "
" ဒီေလလံပြဲက်င္းပႏိုင္တာ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ "
" ဒါေပမဲ့ မေမ့လိုက္ပါနဲ႔ လူတိုင္းမွာဟာကြက္ေတြရိွပါတယ္..... အဲဒီေန့မေရာက္လာဖို႔သာ ဆုေတာင္းေနပါ "
လကၤာသံုႏႈတ္ခမ္းေလး ခပ္ေယာင္ေယာင္ေကြးၫြတ္သြားသည္။
" ေရႊခက္စိမ္းရဲ့ေအာင္ျမင္မႈက ထိုင္ဆုေတာင္းၿပီးရလာတာမဟုတ္လို႔ မထူးဝင့္ဇာလြင္ေစတနာကိုျငင္းပယ္ပါရေစ "
ကိုးကြယ္ရာသည္ မိမိကိုယ္ကလြဲလ်ွင္မရိွဟု လကၤာသံုယူဆသည္မို႔ ထူးဝင့္ဇာလြင္စကားဟာ အနည္းငယ္ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းသြားသည္။ ဆုေတာင္းျခင္းကအရာမေရာက္မွန္း လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္ကတည္းက လက္ေတြ့ျမင္သိထားရၿပီမဟုတ္လား။
" တလက္စတည္း ေရာက္လက္စနဲ႔ ေလလံပြဲကိုဝင္ၾကည့္ဖို႔ဖိတ္ခ်င္ပါတယ္..... လက်ာ္ အမႈစစ္ေလးကို ဗီအိုင္ပီဝိုင္းမွာေနရာခ်ေပးလိုက္ပါဦး "
အၿပံဳးတစ္ပြင့္ကေဒါသကိုဖံုးကြယ္ၿပီး လကၤာသံုေရ႔ွ၌ပီျပင္စြာပံုေဖာ္လာသည့္အခါ ေအးစက္ေသာေအာင္ႏိုင္သူတစ္ေယာက္၏အၿပံဳးက လကၤာသံုႏႈတ္ခမ္းေပၚ၌ေပၚလြင္လာသည္။
" နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ေတာ္ပါတယ္ မလကၤာသံု "
ေဘးနားကပ္ကာေျပာသြားေသာ အမႈစစ္စကားတစ္ခြန္းက သူမကိုခ်ီးက်ူးသြားသည္လို႔သေဘာထားကာ ေက်နပ္စြာၿပံဳးလိုက္ခဲ့ေလသည္။ လကၤာသံုဆိုတာ ထိုသို႔လြယ္လြယ္ရန္စလို႔မရတဲ့သူမွန္း ရဲစြမ္းသတၲိႂကြယ္ေနေသာအမႈစစ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိေစရမည္ပင္။
...........................................................
BẠN ĐANG ĐỌC
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Lãng mạnလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
