အခန္းထဲမွာေခတၲအနားယူၿပီးေတာ့ အဝတ္ေသတၲာအားေနရာခ်ကာ အေပၚထပ္ခန္းမွဧၫ့္ခန္းတစ္ခုမွာ ေရႊမင္းမာန္ရယ္ ေရႊဆူးႏွင္းႏွင့္အတူ လကၤာသံုတို႔ေဆြးေနြးေနၾကသည္။ မၾကာခင္ေရာက္လာမည္ဆိုေသာ မစ္စတာခန္းတို႔အားေစာင့္ဆိုင္းရင္း နယ္ေျမတခ်ိဳ႕ရဲ့လုပ္ကြက္ေတြေနရာအား အက်ိဳးအျမတ္သေဘာျဖင့္ သေဘာတူညီမႈထဲထၫ့္ရန္တိုင္ပင္ျဖစ္သည္။
ေရႊမင္းမာန္၏ခ်စ္ဇနီးေလးလာခ်ေပးေသာ ေကာ္ဖီႏွင့္သစ္သီးအခ်ိဳ႕တို႔ကို စားသည္ဆိုရံုစားေသာက္ၾကရင္း လကၤာသံုတို႔ေျမပံုအၾကမ္းဆြဲရန္စတင္ၾကသည္။ နယ္ေျမေတြ၏ေျမပံုအကြက္က်က်ဆြဲသူဟာ လကၤာသံု၏လက္ေထာက္ျဖစ္သူ လက်ာ္ရွင္ျဖစ္ကာ ကုန္သြယ္ေရးကိစၥေတြႏွင့္ပတ္သက္သၫ့္ သေဘာတူညီမႈတခ်ိဳ႕အားစာစီရသူဟာ ေရႊမင္းမာန္လက္ေထာက္ျဖစ္ေသာ ေနစင္းရံျဖစ္ေလသည္။
" အခ်စ္ ကိုယ္တို႔သားေလးအိပ္ၿပီလား..... "
အနားေရာက္လာေသာဇနီးျဖစ္သူအား ေရႊမင္းမာန္ဦးေမာ့ကာေမးလိုက္သည္။ သိမ္ေမြ့ေသာအျပဳအမူေလးႏွင့္ ေရႊမင္းမာန္၏ခ်စ္ဇနီးေလးကေတာ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူအနားမွာထိုင္ကာၿပံဳးျပလာသည္။
" ဆရာတို႔လည္း ေခ်ာ့သိပ္ခံခ်င္ေနၿပီ မမအခ်စ္ငယ္..... အလုပ္ကို အားနာပါးနာလုပ္ေပးေနတာ "
" ေဟ့ေကာင္ ! မင္းအလုပ္မင္းလုပ္ကြာ ေနစင္းရံ "
စာစီေနေသာတပၫ့္ကထိုသို႔ေျပာလာေတာ့ ေရႊမင္းမာန္လက္ရြယ္ကာစေနာက္ဟန္ျပဳသည္။ ေျမပံုကိုအာရံုစိုက္ဆြဲေနေသာလက်ာ္ရွင္တစ္ေယာက္ သူ႔ေခါင္းေဆာင္လကၤာသံုလိုပင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္းကေနေမာ့ၾကၫ့္မိသြားသည္။ ထူးျခားစြာမအံ့ၾသေတာ့ေသာေရႊဆူးႏွင္းကသာ မ်က္စိေနာက္လာဟန္ျဖင့္ လက္ေတာ့ပ္ကိုတစ္ဖက္သို႔ဆြဲလွၫ့္လိုက္ခဲ့သည္။
" မမငယ္ေရ ကိုကို႔ကိုေခၚရင္ေခၚသြားလိုက္ေလ "
ကုန္သြယ္လမ္းမွာပါဝင္မၫ့္လုပ္ငန္းစာရင္းေတြကို စာရင္းျပဳစုကာအလုပ္ရႈပ္ေနေသာေရႊဆူးႏွင္းတစ္ေယာက္ အစ္ကိုျဖစ္သူကိုေခၚသြားရန္ ေယာင္းမအားေျပာေနသည္။ ကိုယ္စီအလုပ္မ်ားေနၾကေသာသူေတြထဲမွာ ဒီလင္ဒီမယားလာရႈပ္ေနလို႔လည္း အလုပ္ပိုတြင္သြားမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ အႏုနည္းႏွင့္ႏွင္ေနျခင္းပင္။
ေကာင္ေခ်ာေလးတစ္ေယာက္လိုေခ်ာေမာသၫ့္ ေနစင္းရံသည္လည္း ေရႊဆူးႏွင္းအဆိုကိုေထာက္ခံဟန္ေခါင္းညိတ္ျပလာသည္။ နယ္နိမိတ္ကိစၥေမးေနေသာလက်ာ္ရွင္ကို ခပ္တိုးတိုးေလးၫြန္ၾကားေနသၫ့္လကၤာသံုေတာင္ ေနြးေထြးေသာစေနာက္ဟန္ေတြေၾကာင့္ၿပံဳးမိသြားခဲ့သည္။
" မင္းတို႔ေျပာလို႔သြားတာေနာ္ အကြယ္မွာအတင္းထိုင္ေျပာမေနနဲ႔..... ေဟ့ေကာင္ေလး ေသခ်ာစာစီထား "
" သြားမွာျဖင့္သြားပါဗ်ာ "
" စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားပါ ကိုကိုေရ "
ေနစင္းရံကိုႀကိမ္းေမာင္းဟန္ေျပာသြားၿပီး ခပ္တည္တည္ပင္ထရပ္လိုက္ေသာ ေရႊမင္းမာန္အား ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ႏွင္ေနၾကသည္။ စေနာက္လိုက္ေသာစကားေတြဟာ ရယ္ေမာေနၾကခ်ိန္မွာေတာ့မသိသာေပမဲ့ ငိုရမၫ့္အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့လ်ွင္ေတာ့ ေနာင္တေတျြဖစ္သြားတတ္ၾကသည္။
ထိုေနာင္တေတြဟာ အခ်ိန္အခါေကာင္းစြာေရာက္လာေတာ့မည္ကို အေလာသံုးဆယ္ေျပးတက္လာေသာေျခသံႏွင့္ ဆူညံစြာထြက္လာတဲ့ေသနတ္သံေတြက သက္ေသအျဖစ္လိုက္ေပးေနသည္။ အသက္ကိုအေမာတေကာရႈရိႈက္ကာ ေလွကားထစ္ေတြကိုေက်ာ္ကာေျပးတက္လာသၫ့္ အနက္ေရာင္ဝတ္လူတစ္ေယာက္ဟာ အခန္းတံခါးတစ္ခ်ပ္ကိုတြန္းဖြင့္ဝင္လာသည္။
" ေခါင္းေဆာင္ !! "
" ဘာျဖစ္တာလဲ ! ဘယ္ကေသနတ္သံေတြလဲ "
ဧၫ့္ခန္းထဲဝင္လာသၫ့္တပၫ့္ျဖစ္သူေခၚသံေနာက္မွာ ေရႊမင္းမာန္စကားသံဟာဦးစြာထြက္လာခဲ့သည္။ အနည္းငယ္လွမ္းေသာေနရာဆီကေနလာေနေသာ ေသနတ္သံေတြကိုသတိျပဳမိၾကသၫ့္ လကၤာသံုတို႔အားလံုးဟာ ေနရာကေနထရပ္မိလ်က္သားျဖစ္ေနသည္။
" ဟို ဟို ေႁမြေဟာက္တို႔ေရာက္လာတယ္ ေခါင္းေဆာင္ "
..........................................................
ဝုန္းကနဲေနရာကေနေျပးထြက္လာေသာသံုေျခလွမ္းေတြက အခန္းထဲမွာအနားယူေနမၫ့္ႏြံငယ္ထံကို အေလာတေကာေျပးသြားမိသည္။ ပိုမိုက်ယ္ေလာင္လာေသာေသနတ္သံေတြၾကား ေပါက္ကြဲသံေတြၾကားေနရသၫ့္အတြက္ ရန္သူဟာလြတ္ေျမာက္ေစဖို႔အခြင့္မေပးမွာကိုသိလိုက္သည္။ အားလံုးကိုရွင္းပစ္ဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းရိွတဲ့ တစ္ဖက္ရန္သူရဲ့ထိုးစစ္မွာ သံုတို႔ရႈံးနိမ့္ေတာ့မွာကိုေတြးမိရင္း ေျခလွမ္းေတြဟာျမန္ဆန္လာသည္။
" ဟန္ေနြႏြံ ! "
အခန္းေရ႔ွသို႔ေရာက္လာေသာသံုဟာ တံခါးမဖြင့္ခင္မွာပင္ သူ႔အမည္နာမကိုေၾကာက္ရြံ႔စြာေခၚလိုက္မိသည္။ အႏၲရာယ္ေတြၾကားထဲေရာက္ေနရခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုဆံုးရႈံးသြားမွာစိုးတဲ့ေၾကာက္ရြံ႔စိတ္ေတြက နားၾကပ္တပ္ကာဂိမ္းကစားေနတဲ့သူ႔ကိုျမင္မွ ေမာဟိုက္စြာသက္ျပင္းခ်ရသည္။
" ဟန္ေနြႏြံ လာ ! အဲဒီနားၾကပ္ကိုျဖဳတ္ထား "
" ဘာလဲ ! ဘာျဖစ္တာလဲ..... ဘာေတြေပါက္ကြဲေနတာလဲ ဟန္နီ "
ယခုမွပတ္ဝန္းက်င္အသံေတြကိုသတိထားမိတဲ့ ဟန္ေနြႏြံတစ္ေယာက္ ခရီးေဆာင္ေသတၲာငယ္ထဲမွေသနတ္ေတြအားထုတ္ယူေနသၫ့္ လကၤာသံုအားေၾကာင္ၾကၫ့္ေနသည္။ ေျပးဝင္လာတဲ့လကၤာသံုလက္ေထာက္ကလည္း မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းစြာရိွေနသည္ဆိုေတာ့ ဘာကိစၥေတျြဖစ္ကုန္သလဲေတြးေနတုန္း ဟန္ေနြႏြံလက္ကိုဖမ္းဆြဲခံလိုက္ရသည္။
" ေခါင္းေဆာင္ သူတို႔ေတြအထဲဝင္လာၾကၿပီ ! က်ားရဲေခါင္းေဆာင္တို႔ အခုခံတိုက္ေနရတယ္ "
" အဖြဲ႔သားေတြရသေလာက္စုလိုက္ လက်ာ္ "
" ဟန္ေနြႏြံ မင္းအနားမွာပဲေနေန ဘာျဖစ္ျဖစ္ ၾကားလား "
ေအးစက္ကာေဒါသသံလႊမ္းေသာစကားကို ဟန္ေနြႏြံေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပင္ ေခါင္းညိတ္မိလ်က္သားျဖစ္ေစသည္။ ဘယ္ဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ကိုတင္းေအာင္ဆြဲထားသၫ့္ လကၤာသံုေနာက္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ပါသြားသည္မွာ ျပန္ေပးဆြဲခံလိုက္ရသကဲ့သို႔ပင္။
ဘယ္ဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဖမ္းဆြဲထားရင္း လက္ေျပာင္းကာညာဘက္လက္ကိုဆြဲထားသၫ့္ လကၤာသံုေျခလွမ္းေတြဟာလ်င္ျမန္စြာပင္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။ အေပၚထပ္ကိုဆင္းတက္ရာေလွကားထစ္ဟာ က်ားရဲစံအိမ္၏အတြင္းခန္းမွာဖြဲ႔ထားသည္မို႔ ရန္သူေတြႏွင့္ေတာ့ရင္ဆိုင္ေတြ့ရန္မရိွေသးေပ။ ခပ္ျမန္ျမန္ဆင္းလာေသာလကၤာသံုေနာက္မွာ ဟန္ေနြႏြံတရြတ္တိုက္ပါလာရင္း ခုခံတိုက္ေနတဲ့လူအုပ္ေတြအားလွမ္းၾကၫ့္လိုက္သည္။
" ကိုမင္းမာန္ ! ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ "
ဇနီးႏွင့္သားအားအကြယ္မွာေနေစရင္း ေသနတ္အားက်ည္ျပန္ျဖၫ့္ရန္ က်ည္အိမ္လဲေနသၫ့္ေရႊမင္းမာန္အား လကၤာသံုေတြ့သည္ႏွင့္ေမးမိေလသည္။ က်ည္အိမ္အေဟာင္းကိုျဖဳတ္ပစ္ကာ အသစ္အားလဲလွယ္ထၫ့္ရင္း ေရႊမင္းမာန္မ်က္ႏွာပ်က္စြာေခါင္းခါျပသည္။
" ဆရာ သူတို႔ဘက္က လက္ေရြးစင္ခ်ည္းပါလာတယ္..... ၾကၫ့္ဦး "
အေရးႀကီးစာရင္းေတြယူၿပီးလ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းမွထြက္လာေသာ ေရႊဆူးႏွင္းတစ္ေယာက္ လက္မွာပစ္စတိုေသနတ္တစ္လက္ႏွင့္ အနက္ေရာင္ေက်ာပိုးအိတ္အားလြယ္ပိုးထားသည္။ ေရႊမင္းမာန္တပၫ့္ျဖစ္သူေနစင္းရံကလည္း အေရ႔ွထိခုခံထြက္ပစ္ရင္း ေရႊမင္းမာန္အားတစ္ေနရာသို႔ၫြန္ျပေနခဲ့သည္။
ေသနတ္သံေတြေပါက္ကြဲသံေတြၾကား ေနစင္းရံၫြန္ျပရာသို႔ၾကၫ့္လိုက္ၾကေတာ့ ျမင္လိုက္ရသၫ့္သူေတြဟာ အမွန္တကယ္လက္ေရြးစင္ျဖစ္ေနေလသည္။ ေႁမြေဟာက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္၏ ဆက္ခံသူသမီးအရင္းရယ္ ေမြးစားခံသမီးရယ္ကို မေရွးမေနွာင္းေတြ့လိုက္ၾကရသည္။
" ညီမေလး လကၤာ..... အစ္ကို႔ကို တစ္ခုကူညီေပးႏိုင္မလား ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ ညီမကိုအကူအညီေတာင္းရေတာ့မွာပဲ "
စံအိမ္ထဲဝင္လာေနေသာေႁမြေဟာက္ဘက္မွ အထူးလက္ေရြးစင္ထက္ပိုေသာသူႏွစ္ေယာက္အား ေရႊမင္းမာန္မမိွတ္မသုန္ၾကၫ့္ရင္း လကၤာသံုအားေလးနက္စြာစကားဆိုလာသည္။
" ကိုကို ဘာလုပ္မလို႔လဲ ! မဟုတ္တာေတြမေတြးနဲ႔ေနာ္..... "
ေရႊဆူးႏွင္းမွရိပ္စားမိသလိုေမးလာေတာ့ ေရႊမင္းမာန္ဟာၿပံဳးသာရံုၿပံဳးလ်က္ မ်က္ရည္ရစ္ဝဲေနေသာခ်စ္ဇနီးႏွင့္ ေၾကာက္လန႔္အားငယ္ေနရွာေသာသားေလးအားလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္။ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားကိစၥတစ္ခုကိုျပင္ရန္ခဲယဉ္းေသာ ေရႊမင္းမာန္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ေရႊဆူးႏွင္းလိုပင္ရိပ္စားမိသၫ့္ လကၤာသံုကေတာ့တားရန္ခက္ေလၿပီျဖစ္သည္။
" အားလံုးလြတ္ဖို႔ အေကာင္ႀကီးႀကီးတစ္ေယာက္ေတာ့ စေတးခံရမွာပဲ ညီမေလး..... အကူအညီေတာင္းတယ္ေနာ္ လကၤာ "
" အခ်စ္ ကံမကုန္ရင္ ကိုယ္တို႔ျပန္ဆံုရေအာင္..... သားေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ပါ ကိုယ္သန္မာတာသိတယ္မလား ကိုယ္ျပန္လာခဲ့မယ္ "
" အစ္ကို မသြားလို႔မရဘူးလား..... ခ်စ္တို႔အတူထြက္ေျပးရေအာင္ေလ "
ေရႊမင္းမာန္တစ္ေယာက္ တည္တင္းေနေသာမ်က္ႏွာမွာ အားေဖ်ာ့ေသာအၿပံဳးေရးေရးေလးသာထင္ႏိုင္သည္။ ေၾကာက္ေနရွာေသာသားေလးမ်က္ႏွာအား လက္ဖဝါးၾကမ္းျဖင့္ပြတ္သပ္ရင္း ဇနီးျဖစ္သူနဖူးေလးအားအသာနမ္းရိႈက္လိုက္သည္။ ေသနတ္သံေတြၾကားထဲမွာ လြမ္းေမာဖြယ္ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကေတာ့ ဇာတ္သိမ္းခန္းကိုႀကိဳျမင္ေယာင္ေနေလၿပီ။
ထိုျမင္ကြင္းအားၾကၫ့္ရင္း တင္းက်ပ္စြာဖမ္းဆုပ္မိေသာလကၤာသံုလက္အား ဟန္ေနြႏြံငံု႔ၾကၫ့္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ နာက်င္ကာေလးနက္တဲ့ခံစားခ်က္အားရလိုက္သည္။ မည္သူမည္ဝါမို႔လို႔ ယခုလိုအေျခအေနဆိုးကိုဖန္တီးခဲ့သလဲဆိုကာ ေသနတ္သံေတြမီးေတာက္မီးလ်ွံေတြၾကားဝင္ေရာက္လာေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ထံကိုအၾကၫ့္ပို႔မိသည္။ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာေရာက္ေနေသးေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္လံုးကို ဟန္ေနြႏြံစူးစိုက္စြာၾကၫ့္ေနမိဆဲ။
" ေဟ့ေကာင္ ေနစင္းရံ ! မင္းငါ့ေနာက္မလိုက္လာနဲ႔ သူတို႔ကိုေသခ်ာကာကြယ္ထားေပး "
တိုင္လံုးအကြယ္ကေနပစ္ခတ္ေနေသာ ေနစင္းရံအားအမိန႔္ေပးၿပီး တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့နည္းလာေသာသူ႔လူေတြအား ေရႊမင္းမာန္ မာန္တင္းကာစိုက္ၾကၫ့္လိုက္သည္။ သူသာအရိပ္အေယာင္ျပမ်ွားေခၚသြားလ်ွင္ ထိုလက္ေရြးစင္မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္လက္ကေန သူ႔မိသားစုေလးေဘးကင္းမွာကိုေတြးၿပီး ေနာင္တကင္းစြာေရႊမင္းမာန္ၿပံဳးေလသည္။
" မင္းတို႔ေတြ ! သူတို႔ေတြအားလံုးကို ေဘးကင္းတဲ့အထိကာကြယ္..... ေသရင္ေတာင္ ရန္သူေတြကိုသတ္ႏိုင္မွေသၾက "
" ကိုကို မလုပ္ပါနဲ႔..... ညီမေလး ! "
" ေနစင္းရံ မင္းလက္ထဲလႊဲလိုက္ၿပီး တာဝန္ေက်စမ္းငါ့ေကာင္ "
ဆြဲထားေသာသံေယာဇဉ္ေတြကိုလ်စ္လ်ူရႈ႔ကာ ေနစင္းရံကိုနားလည္ေစမယ့္အရိပ္အေယာင္စကားအား ေရႊမင္းမာန္ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေရႊဆူးႏွင္းကိုလွၫ့္မၾကၫ့္ဘဲ က်ည္ဆန္ေတြၾကားကေနေျပးထြက္သြားသည္။ လ်င္ျမန္ဖ်တ္လက္ေသာလူရြယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လင့္ကစား ေႁမြေဟာက္၏လူႏွစ္ေယာက္အျမင္အားေက်ာ္လြန္ရန္ခက္ေခ်သည္။
" မမေလးတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္လိုက္ခဲ့ပါ "
အေနာက္ကိုလွၫ့္ၾကၫ့္လွၫ့္ၾကၫ့္ႏွင့္ ေနစင္းရံခပ္ျမန္ျမန္သြက္သြက္ပင္ ေရ႔ွကေနဦးေဆာင္ရန္ သူမတို႔ၾကားကေနျဖတ္ဝင္လာသည္။ အားလံုးလြတ္ေျမာက္ရန္စေတးခံလိုက္ေသာ ေရႊမင္းမာန္ထြက္သြားရာကို လကၤာသံုတခဏလွၫ့္ၾကၫ့္ၿပီး ေသနတ္အားခါးၾကားထဲခဏထၫ့္ကာ ေရႊဆူးႏွင္းလက္အားဆြဲလိုက္သည္။
" ဆူးႏွင္း ကိုမင္းမာန္စြန႔္စားခဲ့တာကို အလကားမျဖစ္ပါေစနဲ႔ေတာ့ "
..........................................................
တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ ကားေျခာက္စီးအားလမ္းမွာတားပိတ္ခံရၿပီး လုပ္ႀကံတိုက္ခိုက္ခံေနရေလသည္။ အေဝးကလွမ္းျမင္ေနရေသာေတာင္ကုန္းဆီမွာေတာ့ ညအေမွာင္ထဲမွာပင္ေကာင္းစြာျမင္ရေစတဲ့ မီးေတာက္ေရာင္တဝင္းဝင္းဟာနီရဲလ်က္ရိွေပသည္။
ခိုျပာေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုႏွင့္လူတစ္ေယာက္ဟာ အနက္ႏုေရာင္ဝတ္စံုႏွင့္လူအားကာကြယ္လ်က္ ပစ္စတိုေသနတ္အားအနားမေပးဘဲပစ္ခတ္ေနသည္။ အနက္ႏုေရာင္ဝတ္စံုႏွင့္လူကလည္း အသြားသံုးလက္မသာရိွေသာဓားအားကိုင္ေဆာင္လ်က္ လက္ေခ်ာင္းၾကားလွၫ့္ကစားကာ လ်င္ျမန္ေသာထိုးခ်က္ေတြကို ရန္သူအေပၚအားက်ေရာက္ေစလိုက္သည္။
" ေအာက္တန္းစား ! သတၲိရိွရိွရင္မဆိုင္ရဲဘဲ ခ်ံဳခိုတိုက္ခိုက္တာပဲလုပ္တတ္တာလား "
ဆဲေရးသံမတိုးမက်ယ္ႏွင့္အတူ ထိုစကားတစ္ခြန္းကို ခိုျပာေရာင္ဝတ္စံုႏွင့္လူဟာေရရြတ္ေလသည္။ ဒႆတိုင္း သို႔မဟုတ္ အင္ပါယာလို႔လူသိေလေသာ ထိုလူဟာ ဒႆဂိုဏ္း၏ဦးစီးသူေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္သည္။ သူ႔ေဘးမွလူငယ္သည္ဟာ အမ်ားကမစ္စတာခန္းဟုေခၚၾကသၫ့္ တိုင္းရံခန္းပင္ျဖစ္ေခ်သည္။
" ယုတ္ညံ့လိုက္တဲ့စိတ္ကူးပဲ "
တည္ၿငိမ္ေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္အတူ စကားတစ္ခြန္းအားေအးေဆးစြာေျပာၿပီး အနားကပ္လာေသာရန္သူအား လက္ထဲကဓားေလးျဖင့္ တိုင္းရံခန္းထိုးသတ္ခ်လိုက္သည္။ ေသနတ္ကိုအားမကိုးတတ္ေသာသူမို႔ ေသနတ္ျဖင့္ကာကြယ္ေပးေနသၫ့္ ဒႆတိုင္းကအနားရိွႏွင့္ေနသည္မို႔ သူ႔အတြက္ဓားခ်က္လွလွပပသာကစားရန္လိုအပ္သည္။
တစ္ေယာက္ကအနားတိုးကပ္လာလ်ွင္ ဒႆတိုင္းလက္ထဲမွေသနတ္ကေန က်ည္တစ္ေတာင့္ကထြက္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ ေသနတ္မလိုအပ္ေသာတိုင္းရံခန္းဟာ ေသနတ္ကိုင္ထားေသာရန္သူအား လက္ေကာက္ဝတ္မွေနဖမ္းခ်ဳပ္ကာ လည္မ်ိဳအားဓားျဖင့္ဆင့္ထိုးလိုက္ခဲ့သည္။ ေသြးေတျြဖာထြက္ေနေသာရန္သူကိုယ္ကို အကာအကြယ္ျပဳကာ ေနာက္ထပ္ေသာရန္သူေတြေရ႔ွကို ဒႆတိုင္းအကာအကြယ္ျဖင့္ တိုင္းရံခန္းအရဲစြန႔္ေလသည္။
" အင္ပါယာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ဆုတ္မျွဖစ္မယ္ "
အနီးကပ္တပၫ့္မွသတိေပးလာသျဖင့္ ဒႆတိုင္းသိသည္ဆိုေသာသေဘာႏွင့္ၾကၫ့္ကာ တိုင္းရံခန္းဆီသို႔အၾကၫ့္မွာ သူခ်စ္ရေသာသူလက္ေမာင္းအား က်ည္တစ္ေတာင့္ကရွပ္ထိသြားသည္။
" ခန္း !! ညီ ဘာျဖစ္သြားလဲ "
ေသနတ္ထိသြားေသာတိုင္းရံခန္းထံမွ နာက်င္ဟန္ပင္မျပေသာ္လည္း ဒႆတိုင္းစိတ္ေတြဟာပူပန္သြားခဲ့ေလသည္။ ေတြ့သမ်ွမည္းမည္းျမင္ရာကိုလည္း ေဒါသစိတ္ေတျြဖင့္လွမ္းပစ္ရင္း တိုင္းရံခန္းပခံုးအားထိန္းဖက္ထားလိုက္သည္။
" ဟာ ေခြးသားေတြ ! အေသေစာခ်င္ေနၾကတာလား အယုတ္တမာဂိုဏ္းေကာင္ေတြ "
" ရတယ္အစ္ကို ကြၽန္ေတာ္သက္သာတယ္ "
ေခါင္းမာေသာသူအားခ်စ္သူေတာ္ထားရေသာ္လည္း ဒႆစိတ္ပူသည္ကစိတ္ပူသည္ပင္။ လူမစစ္တဲ့ရန္သူဂိုဏ္းသားေတြကိုလည္း မနားမေနပစ္ေနသည္မွာ က်ည္ဆန္ကုန္သြားသၫ့္အထိ ေဒါသကႀကီးစိုးေနသည္။ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးက သူ႔ကိုသေဘာတက်ရယ္လိုက္မွန္းသိေတာ့မွ က်ည္ကုန္သၫ့္အျဖစ္ကိုသတိမူမိသည္။
ကာကြယ္ေပးထားတဲ့တပၫ့္ေတြကေတာ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးလြတ္ရန္ ကားအနားထိကာကြယ္ေပးကာ ရန္သူေတြကိုျပန္လည္ပစ္ခတ္လ်က္ရိွသည္။ ေရွာင္တိမ္းရန္မလြယ္ေသာကြင္းျပင္မွာမို႔ ႏွစ္ဖက္အထိအခိုက္ဟာမ်ွေျခရိွေသာ္လည္း ထပ္တိုးရန္သူေတြေၾကာင့္ သူတို႔ဘက္မွာအင္အားနည္းေနၿပီျဖစ္သည္။
" ပြဲျဖစ္ေနတာပဲ "
ထိုစဉ္ အေမွာင္ထဲကေနဆိုင္ကယ္စက္သတ္သံႏွင့္အတူ ခံစားခ်က္ဗလာက်င္းေသာမိန္းကေလးသံထြက္ေပၚလာသည္။ တိုင္းရံခန္းရယ္ ဒႆတိုင္းႏွင့္သူ႔လူတို႔ဟာ ေမ်ွာ္လင့္မထားေသာအသံပိုင္ရွင္ေၾကာင့္ တဒဂၤေၾကာင္အေနၾကရာမွ မ်က္ႏွာအမူအရာေတြေျပာင္းလဲကုန္သည္။ မၾကာခင္ ဒီေနရာေျမျပင္မွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးပြဲတစ္ခုက အေသအခ်ာျဖစ္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
...........................................................
KAMU SEDANG MEMBACA
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Romansaလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
