ေလဟာျပင္အထပ္၌ လူႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စကားမေျပာဘဲ အေတြးကိုယ္စီႏွင့္ရပ္ေနၾကသည္။ ေကာင္းကင္ကမိုးေနွာင္းကာလမို႔ အံု႔မိႈင္းကာေမွာင္မည္းေနခဲ့ၿပီး ေလေလးကအနည္းငယ္အေအးဓာတ္ပါေနသည္။
" ဆူးႏွင္း "
လကၤာသံုထံမွေခၚသံေလးေၾကာင့္ ေခါင္းေလးငဲ့ေစာင္းၾကည့္မိေသာ ေရႊဆူးႏွင္းမ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့ခံစားခ်က္ေတျြမင္ေနရသည္။ အၿမဲတေစ လ်စ္လ်ူရႈ႔ၿမဲျဖစ္ေသာ လကၤာသံုကေတာ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အေဝးကိုေငးေနခဲ့သည္။
" ငါတားလို႔မရတာသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ "
" သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ငါနင့္ကိုတားခြင့္မရိွဘူးလား လကၤာ "
" မပင္ပန္းဘူးလား "
အေဝးကိုသာေငးၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေလးက ေရႊဆူးႏွင္းထံကို အၾကည့္ေလးတစ္ခ်က္ႏွင့္ေတာင္ မၾကည့္လာခဲ့ေပ။ မပင္ပန္းဘူးလားဆိုတဲ့စကားအတိုင္း မပင္ပန္းခဲ့တာမွမဟုတ္တာလကၤာရယ္လို႔ ရင္ထဲ၌သာဆိုမိေတာ့သည္။
" ငါနင့္ကိုစိတ္ပူတယ္လို႔ပဲေျဖႏိုင္မယ္ "
ေအးတိေအးစက္ရပ္ေနတဲ့ ေဘးတေစာင္းအေနအထားကိုပင္ ေငးၾကည့္ရတာကိုေက်နပ္ေနမိသည့္ ေရႊဆူးႏွင္းအျဖစ္က ရယ္စရာလည္းေကာင္းလြန္းခဲ့သည္။ ပိုင္ဆိုင္ရဖို႔ထက္ လကၤာသံုမနာက်င္ေစရဖို႔ကို ဦးစားေပးသည္မို႔ ထိုေကာင္မေလးႏွင့္မဆံုေစခ်င္ေတာ့ေပ။
" နင္က အဲဒီေကာင္မေလးမထိခိုက္ဖို႔အတြက္ ပုန္းကြယ္ၿပီးေနတယ္ "
" သူကေတာ့ေရာ..... နင္ထပ္ၿပီးထိခိုက္ရမလားမေတြးဘဲ တဇြတ္ထိုးေတြလုပ္တယ္ တန္လို႔လား "
" အင္း တန္တယ္ "
" လကၤာ..... "
ျပန္ရလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းက လကၤာသံုမ်က္ႏွာကိုသာ အံ့ၾသစြာၾကည့္ၿပီး ေရႊဆူးႏွင္းကိုေျပာစရာမဲ့ေစခဲ့သည္။
ထိုေကာင္မေလးကိုကြင္းဆက္အေနနဲ႔ ထပ္ၿပီးမထိခိုက္ေစဖို႔အတြက္ ေရႊဆူးႏွင္းရဲ့ကိုယ္ပိုင္စံအိမ္မွာပုန္းကြယ္ၿပီးေနလာေသာ တစ္ႏွစ္တာမွာ လကၤာသံုအတြက္ဆံုးရႈံးမႈေတျြဖစ္လာသည္။ နယ္ေျမေတြကိုလာထိပါးရဲလာတဲ့ၿပိဳင္ဘက္ေတြ လုပ္ငန္းစုအတြင္းကကုမၸဏီေတြရဲ့အလြဲသံုးစားမႈေတြက ထိုေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အတြက္ လဲလိုက္ရတာတန္ခဲ့ရဲ့လားေအာ္ေမးခ်င္သည္။
" လူတိုင္းက နင့္ပံုရိပ္ကိုမျမင္ေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနၾကတယ္..... လူတိုင္းက ဒီမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔နင့္ကိုေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္က နင့္ပံုရိပ္စစ္စစ္ကိုေၾကာက္ၾကတာ "
လကၤာသံုႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ သေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္ေသာ ေအးစက္စက္အၿပံဳးတစ္ပြင့္တင္သြားသည္။
" နင့္ကိုယ္နင္ကာကြယ္ဖို႔မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အဲဒီေကာင္မေလးအတြက္ နင္မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ခဲ့တာတဲ့ "
" ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္တည္ေဆာက္လာတဲ့ နင့္ရဲ့အရိွန္အဝါေတြက တစ္ႏွစ္တည္းနဲ႔ၿပိဳင္ဘက္ေတြကနင္းေျခႏိုင္ေတာ့မယ္ "
ေရႊဆူးႏွင္းေျပာလာတဲ့စကားအခြန္းတိုင္းမမွားယြင္းေပ။ ဖခင္မရိွေတာ့တဲ့ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္အရြယ္မွစလို႔ လက္ရိွသံုးဆယ့္သံုးႏွစ္အရြယ္အထိ ငယ္ရြယ္တဲ့လူငယ္ဘဝကိုလက္လႊတ္ၿပီး လုပ္ငန္းစုႏွင့္ဂိုဏ္းကိုဦးေဆာင္လာရသည္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ လူတိုင္းေၾကာက္ရြံ႔ရသည့္အရိွန္အဝါကို ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ခဲ့ရသည္။
ထိုအရာေတြအားလံုးကိုေမွးမိွန္ေစတဲ့အထိ ေနႏိုင္သည့္လကၤာသံုကို ေရႊဆူးႏွင္းစိတ္ဆိုးတာလည္းျဖစ္သင့္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ့ ေရႊဆူးႏွင္းမသိတာက လကၤာသံုက လကၤာသံုျဖစ္ေနေသးသည္ဆိုတာပင္။ မ်က္ႏွာဖံုးရိျွခင္းမရိျွခင္းက လကၤာသံုအရိွန္အဝါကိုေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မည္မဟုတ္။
" ဖရိုဖရဲအေျခအေန "
ပထမဆံုးထြက္လာေသာစကားသံက ေရႊဆူးႏွင္းထံေရာက္လာေသာအၾကည့္တို႔ႏွင့္ ခ်ိန္သားကိုက္ေနသည္။
" ယံုၾကည္ေလးစားမႈမရိွတဲ့အၾကည့္ေတြ ေနရာလႊဲေပးဖို႔ေတာင္းဆိုၾကတဲ့ ဂိုဏ္းအတြင္းၿပိဳကြဲမႈေတြကို ခန္းမထဲမွာေသသြားတဲ့ေဒသခြဲကေခါင္းေဆာင္ေတြအသိဆံုးပဲ "
ထိုအခ်ိန္က ဖခင္ျဖစ္သူေသဆံုးၿပီးေနာက္တစ္ရက္မွာ ပူေဆြးျခင္းအခမ္းအနားပင္မလုပ္ရဘဲ ဂိုဏ္းခန္းမေဆာင္ထဲကလူအုပ္ေတြရဲ့ ေနရာလႊဲေပးဖို႔ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ေသြးေခ်ာင္းစီးျခင္းျဖင့္ေျဖရွင္းခဲ့သည္။ ေသဆံုးသြားေသာသူေတြထဲမွာ ဖခင္ျဖစ္သူဘက္က လကၤာသံု၏ဦးေလးအရင္းပါသလို ထိုဦးေလး၏သားႏွင့္ဇနီးလည္းပါေလသည္။
စားပြဲေပၚကေဆြးေနြးျခင္းကို အခ်ိန္အခါမေစာင့္ဘဲဖိအားေပးခ်င္တဲ့ထိုလူေတြဟာ စားပြဲေပၚကေဆြးေနြးျခင္းႏွင့္မတန္ေပ။ ဂိုဏ္းခန္းမထဲကိုဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ ေမ်ွာ္လင့္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့လူအုပ္ႀကီးက ေဒသခြဲေခါင္းေဆာင္အရိွန္အဝါေတြေပ်ာက္ကာ လက္ေရြးစင္ေတြရဲ့ေသနတ္ေအာက္မွာ မလႈပ္ရဲတဲ့ယုန္ငယ္ေတျြဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်လည္မ်ိဳလွီးကာအဆံုးသတ္ေပးလိုက္တဲ့ ဦးေလးအရင္းမိသားစုရဲ့ေသြးေတြ အျဖဴေရာင္စားပြဲေပၚနီရဲကာစီးဆင္းသြားေတာ့မွ ဂိုဏ္းခန္းမေဆာင္ထဲကထြက္လာျဖစ္သည္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ေနရာလုပြဲေတြ ခြဲထြက္မယ့္ေခါင္းေဆာင္ငယ္ေတြဟာ လကၤာသံုေရ႔ွေမွာက္မွာအသီးသီးဒူးေထာက္လာၿပီး သစၥာခံလိုက္ၾကေတာ့သည္။
" သေဘာထားေျပာင္းခ်င္တဲ့သူေတြကို ေကာင္းေကာင္းသိခ်င္လို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနတဲ့သေဘာပဲ ဆူးႏွင္း "
" ကိုယ္ေသၿပီလို႔သိထားၾကတဲ့သူေတြေနရာမွာ ကိုယ့္ရဲ့လူေတြနဲ႔အစားထိုးဖို႔ အခ်ိန္တစ္ခုေစာင့္ေနတာ "
ကေလးဘဝတုန္းကသံုးခဲ့ဖူးေသာနာမ္စားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ၾကားလိုက္ရတဲ့တခဏ ေရႊဆူးႏွင္း မွင္သက္ေငးေမာစြာရိွသြားသည္။
" ေခါင္းေဆာင္မျဖစ္ခင္အခ်ိန္ကေန အခုအခ်ိန္အထိ ကိုယ္နဲ႔အတူတိုက္လာတဲ့သူေတြရိွတယ္ တခ်ိဳ႕ကဆံုးသြားၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ကကိုယ္ခႏၶာထိခိုက္သြားတယ္ "
ေျပာလက္စစကားကိုရပ္ကာ အျပစ္စကားေတြဆိုမိတဲ့ ေရႊဆူးႏွင္းမ်က္ႏွာကိုၾကည့္လာသည္။
" အဲဒီလူေတြအားလံုးက လူအိုေတြထက္သစၥာရိွၾကတယ္ "
လကၤာသံုေျပာရင္း ေခါင္းေဆာင္ငယ္ေတြေနရာမွာ လ်ာထားခဲ့တဲ့လက္ေရြးစင္ေတြထဲ မႏွစ္ကေသဆံုးသြားတဲ့ေသြးဇုန္ရယ္ ဝွီးခ်ဲလ္ေပၚမွာသာအခ်ိန္ကုန္ရေတာ့မယ့္သားမင္းရယ္ ေဆးရံုကုတင္ေပၚမွာလွဲေနရတဲ့ေနဏီသာတို႔ကိုျမင္ေယာင္မိေလသည္။
ထိုလက္ေရြးစင္ေတြကိုဆံုးရႈံးခဲ့ရတာက လကၤာသံုကိုေသၿပီလို႔ထင္ၾကတဲ့ ေဒသအခြဲကလူအိုေတြကိုသေဘာထားေျပာင္းခြင့္ေပးသလိုျဖစ္ေနသည္။ တစ္ဖက္တြင္ေကာင္းတဲ့အခ်က္က ထိုလူအိုေတြေနရာကိုဖယ္ရွားၿပီး သစၥာရိွၾကတဲ့လက္ေရြးစင္ေတြႏွင့္လူလဲလို႔ရသည့္အခ်က္ပင္။
" နင္ေျပာတဲ့စကားေတြလည္း မွန္ပါတယ္ ဟန္ေနြႏြံကိုကာကြယ္ဖို႔လုပ္ခဲ့တာ "
လကၤာသံု တစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာျပန္လႊဲသြားသည္။
" ဒါေပမဲ့ လက္ထဲမွာဆုပ္ကိုင္ထားတာကို လက္လႊတ္လိုက္ဖို႔အထိ မမိုက္မဲေသးဘူး ဆူးႏွင္း "
" ကိုယ့္မွာသာအရိွန္အဝါမရိွရင္ လူတိုင္းကသတ္ခ်င္တဲ့မိန္းမသားတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ေနမွာ "
လကၤာသံုစကားေတြကိုတိတ္ဆိတ္စြာနားေထာင္ရင္း ေရႊဆူးႏွင္းစိတ္ထဲဝင္လာတဲ့အေတြးက လကၤာသံုကိုေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေသးဘူးဆိုတာေပ။
ငါနင့္စိတ္ကိုနားလည္ခဲ့ၿပီထင္တာ.....
.........................................................
ေက်ာက္မ်က္ရတနာခန္းမေဆာင္ထဲကို ေက်ာက္မ်က္ကုန္သည္ႏွင့္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားစြာတက္ေရာက္လာၾကၿပီး ျပသထားတဲ့ေက်ာက္ရိုင္းတံုးေတြကိုၾကည့္ရႈၾကသည္။ ေက်ာက္ရိုင္းတံုးေတြကိုပိုင္းျဖတ္ကာျပသထားၿပီး တခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ေမွာ္တြင္းကအရိုင္းတံုးအေျခအေနအတိုင္း ခန္းမထဲမွာျပသထားသည္။
သူ႔ထက္ငါေလလံအၿပိဳင္ဆြဲၾကမည့္ သူေဌးအမ်ားစုဟာ ခံုနံပါတ္အသီးသီးမွာေနရာယူၾကၿပီး တင္ဒါဖြင့္ပြဲအခ်ိန္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနေလသည္။ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ကြက္ေတြရဲ့ ေမွာ္တြင္းေတြတိုင္းကေက်ာက္စိမ္းေတြအား ဤခန္းမ၌ေလလံတင္ထားေပသည္။ မၾကာခင္စတင္ေတာ့မည့္တင္ဒါအဖြင့္အတြက္ လူတိုင္းစိတ္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။
ေက်ာက္မ်က္ရတနာခန္းမ၏အေဆာက္အဦျပင္ပတြင္ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးက ကားရပ္ရမည့္ေနရာတြင္မဟုတ္ဘဲရပ္လို႔ထားၿပီး ေရႊေရာင္ႏုႏုခ်ိတ္အဆင္ပါတဲ့ ဆင္စြယ္ေရာင္ျမန္မာဝတ္စံုႏွင့္အမ်ိဳးသမီးငယ္ဆင္းသက္လာသည္။ မ်က္ႏွာေပၚကေရႊေရာင္တဝက္မ်က္ႏွာဖံုးဟာ ပန္းေရာင္စိုစိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို လွစ္ဟေဖာ္ျပေစကာ ျဖဴေသာအသားအေရာင္က ေနေရာင္ခလိုက္သည့္အခါ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေမွးမိွန္သြားေစခဲ့သည္။
" တင္ဒါအမွတ္တစ္အတြက္ ေက်ာက္စိမ္းအတြဲႏွစ္ရာစေရာင္းပါမယ္ "
ေက်ာက္မ်က္ရတနာခန္းမေဆာင္ထဲသို႔ လကၤာသံုေရာက္လာသည့္အခ်ိန္မွာ တင္ဒါဖြင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အိတ္ဖြင့္တင္ဒါပံုးေတြပင္ ေနရာခ်ထားၿပီျဖစ္တာမို႔ လုပ္ငန္းရွင္ကုန္သည္ေတြ မၾကာခင္ေလလံဆြဲၾကေတာ့မည္ပင္။
" ေသြးပန္းနီ "
" ေရာက္လာၿပီလား ဥကၠ႒ "
မိတ္ကပ္ႏွင့္ေသခ်ာဖံုးထားေသာေၾကာင့္ ပါးေပၚကအမာရြတ္ႏွင့္ လည္တိုင္ကတက္တူးမထင္ရွားေတာ့သည့္ ေသြးပန္းနီသည္လည္း လကၤာသံုလိုပင္ ေငြေရာင္ခ်ိတ္အဆင္ႏွင့္ အနက္ေရာင္ျမန္မာဝတ္စံုကိုဝတ္ဆင္ထားေလသည္။
" ေက်ာက္စိမ္းတြဲအမွတ္ခုနစ္ဆယ္ဆိုရင္ နကၡတ္ၾကယ္အလွည့္စပါမယ္ ဥကၠ႒ "
ေသြးပန္းနီအနားကပ္ကာခပ္တိုးတိုးေျပာသည္ကို သိေၾကာင္းျပသလိုက္ၿပီး တင္ဒါပံုးထဲေစ်းႏႈန္းတင္သြင္းေနၾကသည့္ကုန္သည္ေတြကိုၾကည့္လိုက္သည္။ နကၡတ္ၾကယ္ဆိုတဲ့အမည္က လကၤာသံု၏ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းအမည္ခြဲေတြပင္။
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းတင္ဒါပြဲတြင္ ေက်ာက္စိမ္းအတြဲေရမ်ားမ်ားေရာင္းခ်ႏိုင္ခဲ့ေသာ ေမွာ္တြင္းလုပ္ငန္းတစ္ခုဆိုလည္းဟုတ္သည္။ နကၡတ္ၾကယ္ႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းသံအမည္ေတြႏွင့္ ေမွာ္တြင္းမ်ားစြာလုပ္ကိုင္လ်က္ရိွၿပီး တစ္ႏွစ္တစ္ခါခန္းမတြင္တင္ဒါလာေရာင္းခ်တတ္သည္။
" ဥကၠ႒မေရာက္လာခင္က သမၼတလာၾကည့္ၿပီးျပန္သြားတယ္ "
" ထူးဝင့္ဇာလြင္ပါလား "
" မပါဘူး ဥကၠ႒ "
" ဦးေက်ာ္ေဇာသမီးေတာ့ပါတယ္ "
လကၤာသံုေခါင္းဆတ္ျပလိုက္ၿပီး တင္ဒါပံုးေရ႔ွမွာစုရံုးေနတဲ့လူေတြဆီအၾကည့္ပို႔လိုက္သည္။ ျပည္တြင္းသီးသန္႔က်င္းပတဲ့တင္ဒါပြဲျဖစ္လို႔ ျပည္ပမွကုန္သည္ေတြကိုမေတြ့ရတာျဖစ္သည္။ တင္ဒါအမွတ္တစ္ရဲ့ေလလံဆြဲခ်ိန္က ခုနစ္နာရီခြဲကေနစတင္ၿပီး ဆယ္နာရီအထိျဖစ္ကာ ေန့လယ္ပိုင္းတစ္နာရီတြင္ရပ္နားလိမ့္မည္။
ဘယ္ဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚမွာ စိန္ေတျြမႇဳပ္ထားတဲ့ေရႊနာရီတစ္လံုးကိုဝတ္ဆင္ထားလို႔ အခ်ိန္သိေစရန္ၾကည့္လိုက္ရာ တင္ဒါပြဲၿပီးရန္တစ္နာရီလိုေသးေလသည္။ နကၡတ္ၾကယ္၏ ေက်ာက္စိမ္းအတြဲေတြအလွည့္လည္းၿပီးေနၿပီမို႔ တင္ဒါပြဲကေနထြက္ဖို႔ လက္ေထာက္ကိုအၾကည့္ျဖင့္ျပလိုက္သည္။
........................................................
" မနက္ျဖန္တင္ဒါပြဲမွာ ေက်ာက္စိမ္းသံက အတြဲေရဘယ္ေလာက္ကစမလဲ "
" ညေနပိုင္း တင္ဒါအမွတ္သံုးရဲ့ အတြဲေရရွစ္ရာ့ငါးဆယ္ကေနစမွာပါ ဥကၠ႒ "
" မနက္ပိုင္းအလုပ္ကိစၥေတြဖ်က္ထားေပး "
ေက်ာက္မ်က္ရတနာခန္းမေဆာင္ကေနထြက္လာၾကၿပီး အေဆာက္အဦေရ႔ွမွာရပ္ထားေသာကားထဲကို လကၤာသံုဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေသြးပန္းနီအရိုအေသေပးဦးၫြတ္တာကို လက္ဟန္ျဖင့္အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ၿပီး ကားကိုအရိွန္ျဖင့္ေမာင္းထြက္သြားသည္။
ေသြးပန္းနီလည္း ကားရပ္နားေနရာကေနကားသြားထုတ္ၿပီး အဝတ္အစားျပန္လဲရေပဦးမည္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္မရိွေသာအဝတ္အစားေၾကာင့္ လမ္းေလ်ွာက္ရတာအနည္းငယ္စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ရသည္။ သိမ္ေမြ့တဲ့မိန္းမသားေတြလိုေနဖို႔ ေသြးပန္းနီတို႔လိုလူေတြရဲ့အလုပ္အစစ္ႏွင့္ ေရနဲ႔ဆီလိုေပါင္းစပ္မရေနေပ။
ကားရပ္နားေနရာကိုေရာက္လာၿပီး နက္ျပာရင့္ေရာင္ကားဆီေလ်ွာက္လာေသာေျခလွမ္းကို ႀကိဳတင္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာလူတစ္ေယာက္က အၿပံဳးျဖင့္ရပ္တန္႔သြားေစခဲ့သည္။ မိတ္ကပ္ႏွင့္ေသခ်ာဖံုးထားေသာ ညာဘက္လည္တိုင္ေပၚကတက္တူးကို ကားထဲကမိတ္ကပ္ဖ်က္ေဆးႏွင့္ဖ်က္ရမည္လို႔ေတြးေနခ်ိန္ ထိုဟန္႔တားလိုက္တဲ့လူေၾကာင့္ အေတြးေတျြပတ္သြားသည္။
" ဟိုင္း ပန္းနီ "
မႏွစ္သက္ေသာအေခၚအေဝၚအား ထပ္ကာမေခၚဖို႔ေျပာထားေပမဲ့ စိတ္မွတ္မရိွေသာထိုလူေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္သာတြန္႔ခ်ိဳးမိသည္။
" ဒီေန့ သိပ္လွတယ္ "
ထိုလူ ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးေျပာေျပာ ကိုယ္ေပၚကဝတ္စံုေၾကာင့္ စိတ္မလြတ္လပ္ေနတဲ့အတြက္ အရြဲ႔တိုက္သည္လို႔သာမွတ္ယူသည္။ ကားရီမုကိုလက္ကႏိွပ္ရင္း ထိုလူေဘးကေန ေသြးပန္းနီျဖတ္ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္စိတ္ရင္းနဲ႔ေျပာတာပါ "
" အင္း "
ကားတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ကားထဲဝင္သြားေသာ ေသြးပန္းနီ။ တြန္႔ခ်ိဳးထားေသာမ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကို ကားထဲေရာက္သည္အထိမေျဖေလ်ာ့ေသးဘဲ အိတ္ထဲမွာအသင့္ယူလာတဲ့အဝတ္အစားကို အရင္လဲဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာႏွင့္လည္ပင္းေပၚကမိတ္ကပ္ကို မိတ္ကပ္ဖ်က္ေဆးသံုးၿပီးစဖ်က္သည္။
တျဖည္းျဖည္းေပၚလာေသာ ကႏုတ္ပန္းတက္တူးက ညာဘက္ျခမ္းလည္တိုင္အျပည့္ျဖစ္လာသည္။ မ်က္ႏွာေပၚကအထပ္ထပ္ဖံုးဖိထားတဲ့မိတ္ကပ္ကိုလည္း မိတ္ကပ္ဖ်က္ေဆးသံုးၿပီး အမာရြတ္ထင္းလာတဲ့အထိဖ်က္လိုက္သည္။ ထိုေတာ့မွ စိတ္အလိုက်သြားသလို ေနာက္ၾကည့္မွန္ကိုၾကည့္ကာ ရင္ဘတ္နားကၾကယ္သီးကိုျပန္တပ္ျဖစ္သည္။
မ်က္ခံုးညိုညိုႏွင့္ မ်က္ဆံအညိုေရာင္တို႔က ေမးရိုးထင္းထင္းႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြရိွလွသည္။ ထံုးဖြဲ႔ထားတဲ့ဆံထံုးကိုျဖည္လိုက္တဲ့အခါ ပခံုးေက်ာ္ေက်ာ္ဆံပင္ေတြက နက္ျပာေရာင္ဘက္သို႔သန္းကာေပ်ာ့စင္းေနသည္။ အေရာင္ၿငိမ္ၿငိမ္ေတြကိုႏွစ္သက္သူအတြက္ ကားအျပင္ဘက္မွာရပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာခပ္အုပ္အုပ္လိမၼော္ေရာင္ေတာက္ေတာက္ဆံပင္ႏွင့္ထိုလူဟာ မ်က္စိထဲကန္႔လန္႔ျဖတ္ဝင္ေစသူပင္။
" မ်က္စိေနာက္တယ္ ေနစင္းရံ "
........................................................
ေက်ာက္မ်က္ရတနာခန္းမကေနထြက္လာၿပီးေတာ့ လကၤာသံုစံအိမ္ကိုမဝင္ဘဲ ကားအေရာင္းျပခန္းဆီတစ္ခါတည္းလာလိုက္သည္။ ကားလာဝယ္သူတစ္ေယာက္လိုပံုစံျဖင့္ ကားအေရာင္းျပခန္းထဲဝင္လာေတာ့ တဝက္အုပ္မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားတဲ့သူမကို ဝန္ထမ္းေတြကမမွတ္မိဘဲရိွေနသည္။
အမွန္တကယ္လည္း သူမလူၾကားထဲကိုမေရာက္လာတာ တစ္ႏွစ္ရိွခဲ့ၿပီျဖစ္လို႔ လူတိုင္းကသူမကိုသို႔ေလာသို႔ေလာႏွင့္ ေသဆံုးသြားၿပီလို႔ထင္ေနၾကတာပင္။ သိမ္ေမြ့တဲ့ေျခလွမ္းတိုင္းက ကားအေရာင္းျပခန္းရဲ့ေျပာင္လက္ေနေသာမွန္ၾကမ္းခင္းေပၚ လွလွပပနင္းေလ်ွာက္လာၿပီး အနက္ေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ porscheအမွတ္တံဆိပ္ 2021 taycanေရ႔ွမွာရပ္သြားသည္။
ေဒၚလာရွစ္ေသာင္းကေနစတင္ၿပီး ေစ်းကြက္ထဲေပါက္ေစ်းရိွေနတဲ့ ဒီႏွစ္ထြက္taycan modelအမ်ိဳးအစားထဲကေန mamba green metallicအေရာင္ရယ္ blue metallicအေရာင္က လကၤာသံု၏ကားဂိုေဒါင္ထဲတြင္ရိွသည္။ ထို႔အတူ ကားအေရာင္းျပခန္းမွာျပသထားတဲ့ အနက္ေရာင္ taycanကိုလည္းဝယ္ဖို႔စဥ္းစားထားသည္။ သို႔ေသာ္ သူမရဲ့ကားအေရာင္းျပခန္းကေနေတာ့ ဝယ္ဖို႔အစီအစဥ္မရိွေပ။
" ဘာမ်ားၾကည့္ခ်င္လို႔လဲ မမ "
အနားကိုအေျပးေလးလာေမးတဲ့ အေရာင္းဝန္ထမ္းမေလးအား လကၤာသံုလက္ကာျပလိုက္သည္။ ကားေတြရယ္ ဝန္ထမ္းေတြရဲ့လုပ္ကိုင္ပံုေတြရယ္ကို လ်ွပ္တျပက္ဝင္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ကားအေရာင္းျပခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္းသာလိုက္ၾကည့္ခ်င္သည္။
" ဟုတ္ကဲ့ မမ စိတ္ႀကိဳက္ေတြ့တာေလးရိွရင္ ညီမတို႔ကိုလွမ္းေခၚလို႔ရတယ္ေနာ္ သိခ်င္တာရိွရင္လည္း ေခၚလို႔ရပါတယ္ရွင့္ "
လကၤာသံု အေရာင္းဝန္ထမ္းမေလးကို ေခါင္းသာဆတ္ျပလိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္းမထြက္သြားေသးဘဲ တဝက္မ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္ ျမန္မာဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့သူမကို အံ့အားသင့္ျခင္းကိုဖံုးဖိကာရပ္ၾကည့္ေနေသးသည္။ လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္မွသာ ရိႈးတိုးရွန္႔တန္႔ၿပံဳးျပကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းထြက္သြားေတာ့သည္။
ေရႊေရာင္ႏုႏုမ်က္ႏွာဖံုးေအာက္မွာ စူးရွတဲ့အၾကည့္တစ္စံုပုန္းကြယ္ေနကာ ဆင္စြယ္ေရာင္ျမန္မာဝတ္စံုႏွင့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ့ေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြဟာ ကားအေရာင္းျပခန္းထဲကေန မၾကာခင္ထြက္လာေလသည္။ အသက္ရွင္လ်က္ရိွေနေသးတယ္ဆိုတဲ့အရိပ္အႁမြက္ကို လူအိုေတြနားထဲေရာက္ဖို႔ အခ်ိန္ေစာလြန္းေနေသးသည္မဟုတ္လား။
" မေတြ့ရတာၾကာၿပီ..... "
ကားအေရာင္းျပခန္းကေနအျပင္ကိုေျခလွမ္းခ်ကာရိွေသး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကေနလာေနတဲ့တစံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လကၤာသံု၏မ်က္ဝန္းအစံုက အရိပ္အေယာင္တခ်ိဳ႕တို႔ျဖင့္လႈပ္ရွားသြားသည္။
ဟန္ေနြႏြံ.....
.........................................................
ESTÁS LEYENDO
စွန့်ပစ်ခံအချစ် ( Anemone ) Z + U
Romanceလှပသိမ်မွေ့သောအမျိုးသမီးလုပ်ငန်းရှင် လင်္ကာသုံနှင့် အသက်ဆယ်နှစ်ကွာဟတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်လိုတဲ့ ဟန်နွေနွံ။ မရိုးရှင်းသောအမျိုးသမီးဖြစ်လင့်ကစား ရဲတင်းစွာပတ်သက်ဖို့ကြိုးစားသည့် နုနယ်ပျိုမျစ်တဲ့ဟန်နွေနွံနှလုံးသားထဲမှာ အချစ်ဆိုတာမရှိဘူး။ မထင်မှတ်...
