(Taehyung)
Babam, benim yerime kararlar almayı, vermeyi severdi.Oyunu her zaman onun istediği gibi oynadığım için sıkıntı yoktu ama şimdi ilk defa babama karşı bu kadar cesur ve itaatkârsızdım.Kısacası artık saklanmayı değil sesimi biraz da olsun yükselterek babama, benimde bu dünyada varolduğumu göstermenin zamanıydı..
Gözlerimin en içlerine sinir küplerine binmiş bir vaziyette bakarken kısa bir süreliğine Hee-Ran'a döndüm ve göz göze geldikten sonra ellerinden tutup, arkamdan hızlıca onu arabaya doğru götürüp, kapıyı açtıktan sonra da bindirdiğimde yavaşça kafamı eğip, gülümseyerek konuştum.
"Ben birazdan geleceğim bebeğim merak etme.."
Cümlemi bitirdikten sonra Hee-Ran'ın gülümseyişini gördüğüm an hemen evde bıraktığım babamın yanına gittim.
Evin kapısını sertçe kapattıktan sonra, babamın bana doğru yüzünü çevirmesiyle konuştum.
"Ben evleneceğim baba..Artık vazgeçsen sevinirim.."
"Sana gerçekten inanamıyorum Taehyung! Hayatını bir sürtük için mahvediyorsun."
Sinirlerime hakim olmalıydım öyle değil mi? Ama bu ithamlar çok fazlaydı..
"Bütün her şeyden çekiliyorum! Bana ne verdiysen sana geri fazlasıyla bırakıyorum..Şimdi nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaşayabilirsin baba."
Babamın konuşmasını beklemeden çekip gittim..Daha fazla tahammül edemezdim..Zamanında hayatıma karışmasına izin vermeseydim belki şuan böyle olmazdı ama sonuç olarak olan oldu ve şuan bu duruma düştük..
Arabanın kapısını açtıktan sonra her şeyi siktir edip sadece hayatımı paylaşacağım kadına gülümseyecektim.
Nitekim öyle de olmuştu..Ama o hemen anlamıştı bir şeyler olduğunu..
"Taehyung, iyi misin? Bir sorun yok değil mii?"
"(Gülümseyerek) Hayır bebeğim, bir sorun yok meraklanma..Sadece konuştuk ve bazı şeyleri bir sonuca ulaştırdık."
"Anlatmak istersen dinlerim biliyorsun değil mi? Çünkü içinde ya da aklında en ufak bir şeylerin kalmasını istemiyorum."
"Hayır, hayır..sadece günümüzün mahvolmasindan dolayı sinirlerim bozuldu o kadar.."
Sıcacık gülümsemesini sunarken konuşmuştu.
"Ahh~hayır sorun değil..Sonuç olarak bütün bu anları yaşarken birlikteydik öyle değil mi?"
"Öyle.."
.....
(Jungkook)
Karşımda oturan Eunbi'ye doğru konuştum.
"Ya Eunbi! Hee-Ran'a biraz önce mesaj attım da yolda olduklarını yazdı.."
"Yanii?"
"Taehyung'a artık söylemek istiyorum..sevgili olduğumuzu..sonuç olarak bunu daha fazla saklayamayız değil mi?"
"Tabiki de öyle ama..Ya farklı karşılarsa?"
Muzip bir gülümseme sunarak:
"Hee-Ran onu rahatlatır merak etme."
Gülerek "pisliksin!" dediğinde oturduğum yerden kalkıp yanına gittim.
