12.03.2014
Taehyung'la ayrılmamız üzerinden tam tamına 1 sene geçmiş olmasına rağmen hâla onu çokça özlüyordum.
Taehyung'u düşünmediğim tek 1 saniye bile yoktu neredeyse.Acaba sevgilisi var mıydı? yada o da benim gibi düşünüyor muydu beni her saniye en çokta bunu merak ediyordum..
Koridorda yürürken kızların ve aynı zamanda erkeklerin birisinin etrafına üşüştüğünü gördüm.Herkesin kafası yerdeki çocuğa doğru eğikti.
Kalabalığın yanına yaklaştıkça okulumuza yeni bir çocuğun geldiğini ve ona bir tür şaka yaptıklarını fark ettim.Kalabalığı yarıp yerdeki çocuğun tam karşısında durmuştum.
Herkes şaşkınca bana bakarken elimi ona doğru uzatıp tutmasını bekledim.Gözlerini gözlerimle buluşturduktan sonra bizi izleyen bir kısım erkek omuzumdan tutup kitaplarımızı koyduğumuz dolaplara doğru ittiğinde:
"Yaa! Kendinize gelin."
"He-Ran karışma sen istersen hm?Sadece eğleniyoruz okulumuza yeni gelen arkadaşla."
Yerden bir hışımla kalkan çocuk beni iten kişiye doğru tekme savurup yere düşürdüğünde araya geçip kavgayı yatıştırdım.
Yüzüne baktığım çocuğun kolundan tutup okulun teras katına çıkardım.Biraz sakinleştikten sonra elimi ona doğru uzatıp:
"Benim adım He-Ran.Senin?"
"Park Jimin.Tanıştığımıza memnun oldum."
"Bizim okulda yeni gelen kişilere kendi çaplarında komik olmayan şakalar yaparlar."
"Fark ettim."
"Umarım başka şakalara maruz kalmazsın.Her neyse sadece seni oradan uzaklaştırmak için buraya getirdim.Görüşürüz."dediğimde arkamı dönüp gidiyor iken tekrardan onun sesini duydum.
"B-bir dakika acaba 11/A sınıfı hangi tarafta?"
"Beni takip et."
Evet aynı sınıftaydık.Ve Taehyung okuldan ayrıldığı günden beridir de yanıma kimseyi almıyordum ama onu başka yere yönlendirsem kavganın çıkması olası bir durumdu.
Çantamdan günlüğümü çıkarıp bugün Taehyung için dağın tepesine çıkıp bırakacağım mektubumun yazılarını yazıyordum.
"Taehyung~ah ne zaman gelirsin yanıma çünkü ben hâla geleceğin günü bekliyorum.Senin için bu dağa gelip Mor balonlar uçuruyorum.Belki olur da bir mektubum sana ulaşır diye.Eğer ulaşırsa lütfen yanıma gel ve bana sıkıca sarıl.Kim Taehyung son birşey daha Seni Seviyorum."yazısını yazdıktan sonra mor zarfın içerisine koydum.
"Mektup yazdığın her kimse senin için özel olmalı."diyen bir ses duyduğumda biraz olsun telaşlanıp kafamı yanımdaki tanıdık ses'e çevirmiştim.
"O-oh evet,benim için özel birisi."
"Sevgilin mi?"
"Kendime göre mi söyleyeyim yoksa onun beni gördüğü şekilde mi söyleyeyim?"
"(Gülümseyerek)Nasıl yani?"
"Uzun yıllardır hoşlandığım birisiydi ama sonra babasının işleri yüzünden ayrılmak zorunda kaldı bu şehirden."
"Sen ondan hoşlanırken o seni arkadaşı olarak görüyordu değil mi?"
"Evet"
"Peki,bu mektup ne için?"
"Geçen sene bugün birbirimize veda etmiştik."
"O-oh üzgünüm."
"Önemli değil."
Son dersten nihayet çıktık.Matematik dersini dinlemek zulüm gibiydi.Hem lisede yaşlı hocaların işi ne ki sesi arkaya gelene kadar ders bitmiş oluyordu.
Okulun çıkış kapısını gördüğümde adımlarımı biraz daha hızlı atmaya başladım.Kaldığım yurt'un kapıları okul çıkışlarından 2 saat sonra kapandığı için hızlı olmak zorundaydım.Gerçi benim o dağ'a gitmem 1 saatimi alıyordu nerden baksanız.
