(Hee-Ran)
Demek ki böyle şeyler hiç beklemediğin, hiç ummadığın anlarda oluyordu..Onun ağzından çıkan her kelimenin kalbimi titretmesi normal miydi? Bu demek oluyordu kii..Taehyung, her sabah kalktığında yanı başında beni görmek, yorulduğu anlarda benim yanıma gelerek nefes almak ve bütün hayatını bana adamak istiyordu..Yıllar sonra sonunda birbirimizi gerçekten tamamlayabilecektik.
Taehyung'la göz göze gelmek bile heyecanlanmama sebebiyet veriyordu.Aslında kalbimde, aklımda onay veriyordu ama heyecan duygum bütün bedenimi ele geçirmiş vaziyetteydi.Konuşurken saçmalamak istemediğim için kafamdaki tüm cümleleri toparladım ve derince nefes aldıktan sonra Taehyung'un bakışlarındaki o derinliğe vardığımda kuruyan dudaklarımı ıslatıp konuştum.
"Ay'ın sonsuza kadar güneşi terkedeceği güne dek evet Taehyung.."
Dudağımdan öptükten sonra yavaşça gözlerimin içerisine bakarken konuştu.
"Seni seviyorum Hee-Ran.."
Kafamla onaylarcasına başımı sallarken, elleriyle belimi sarıp, yanına çektiğinde şöminedeki yanan odunları izlerken konuşmuştu.
"Üzgünüm evlilik teklifinin bu kadar sönük olmasından dolayı ve çok anî geliştiğininde farkındayım ama yani her şey şu kapıdan seninle aynı eve girdiğimde aklıma düştü.."
Taehyung'a bakarken gülümseyerek konuştum.
"Önemli değil Taehyung..Ben mutluyum."
"Ve sen mutlu olduğun için de ben mutluyum bebeğim.."
Taehyung'a iyice sokulduktan sonra gülümseyerek gözlerimi kapatıp her şeyi o an için akışına bıraktım.
.....
(Jungkook)
Her ne kadar Taehyung'un bugün Hee-Ran ile vakit geçireceğini bilsem de Eunbi'yle olan ilişkimizi artık saklamak yerine söylememiz gerektiğini düşünüyordum.
Taehyung'un yanında iken aramıza mesafe koyarak Eunbi'yle bir şeyler konuşmak can sıkıcıydı..Ve birbirimizle buluştuğumuz an Taehyung'un buraya gelme olasılığını düşünüp rahat takılamıyorduk.Ben bu düşünceler içinde aklımı yiyip bitirirken kapının açılmasıyla gözlerimi kapıya diktim.
Eunbi'nin de dışarıdan geldiğini görmemle oturduğum yerden kalkıp yanına gittim.
Elindeki kahveleri alıp bir kenara koyduktan sonra Eunbi'yi kendime doğru çekip sarıldığımda konuşmaya başladım.
"Ya! Hayatım artık birlikteliğimizi Taehyung'a söylesek mi?"
Eunbi'nin sarılmamızı yarıda kesip, gözlerimin içerisine bakarken sormuştu.
"Nereden çıktı şimdi bu?"
Onun endişelendiğini düşünüp, bende kendimi hafifçe yerimde toparladıktan sonra konuştum.
"Bir yerden çıkmadı Eunbi~ahh..Ben sadece artık kaçmak yerine her şeyi söyleyip kurtulmak istiyorum çünkü seninle yaşamak istiyorum."
Gülümseyerek;
"Pekâla söyleyelim ama nasıl yapmamız gerekiyor bunu?"
Diğer sorusunu sorarken yüzünü asmıştı.
"Ya sana kızarsa o zaman?"
Benim için telaşlanması kalbimi yumuşattığında, onun ellerini tutarken konuştum.
