(Hee-Ran)
Son cümlesiyle artık yapabileceğim bir şeyin olmadığını anladıktan sonra kapının dışında dizlerimin üstünde oturarak ağlamaya başladım.
Sessizce mırıldanıyordum.
"Keşke her şeyi söyleseydim.İlişkiyi bu boyutlara kadar getiren bendim ve şimdi bütün dünyam başıma yıkılmıştı."
Yavaşça oturduğum yerden duvara tutunarak güç aldıktan sonra hiçbir şey söylemeden orayı terk edeceğim sırada Eunbi ve Jungkook'u görmemle bulunduğum yerde bir-iki adım sendeledikten sonra durdum.
"Hee-Ran ne oldu?"
"Bir şey olduğu yok Bay Jeon ama lütfen Taehyung'la kalır mısınız?"
Eunbi kolumdan tuttuktan sonra naif bir ses tonuyla konuşmaya başlamıştı.
"Hee-Ran iyi görünmüyorsun hem senide yalnız bırakamayız."
"Eunbi beni siktir edin tamam mı? Başımın çaresine bakabilirim onun için siz şimdilik Taehyung'un yanında kalın ve onunla ilgilenin."
Jungkook Eunbi'nin elinden tutup yanına çektikten sonra konuşmuştu.
"Pekâla, onu yalnız bıraksak iyi olur gibi Eunbi..ve ayrıca Hee-Ran benden haber bekle böyle bitiremezsiniz ilişkiyi en azından bu kadar kolay olmamalı.."
Bitkin bir şekilde gülümseyerek;
"Umarım bir yolunu bulursunuz.."
.....
(Jungkook)
Eunbi'nin elini tuttuğumu farkettikten kısa bir süre sonra yavaşça bırakmak zorunda kaldım.
Elini bırakırken kulağına doğru fısıldayarak;
"Telafi edeceğim bebeğim."
Cümleme karşılık gülümsemesiyle derince bir nefes bıraktıktan sonra kapıya vurmadan bahçeden içeriye geçiş yapacaktık.
Bahçede bizi gören Taehyung sürgülü kapıyı hızlıca açtıktan sonra yorgun bir sesle hesap sorarcasına konuştu.
"Sizin ne işiniz var burada?"
"Biz her şeyi öğrendik Hyung."
"Jungkook şimdi gidin tamam mı kafamı toplamam lazım."
Eunbi araya girip yumuşak ses tonuyla konuşmaya başlamıştı.
"Oppa ne oldu birdenbire her şey güzel giderken?"
"Eunbi, şuan değil daha sonra konuşuruz."
Taehyung'un bu cümlesine karşılık sesini yükselterek konuşmaya başlayan Eunbi'ye bakakalmıştım.
"Her zaman sıkıştığında erteliyorsun ya da şuan konuşmak istemediğini söylüyorsun..Oppa sana yardımcı olmak için gelen insanları tahminen ne zaman kendinden uzaklaştırmayı bırakırsın? Şimdi ne olduğunu dökül yoksa akşama kadar konuşarak başını şişiririm."
Eunbi'nin cümlelerinden sonra Taehyung'da bağırarak konuşmaya başlamıştı.
"Kandırıldım..Hee-Ran benim çocukluğumdaki o küçük kız..Pekâla şimdi işte duydun rahatladın mı?"
Eunbi ve ben şoklar içerisinde kaldığımızda Eunbi sesi titrek bir şekilde konuşmuştu.
"Oppa..ama babam onun öldüğünü söylemişti şimdi nasıl böyle bir şey mümkün olabilir? Benim aklım almıyor."
