(Taehyung)
Jungkook'un takındığı tavırlardan dolayı sinirlenip,hızlıca arabaya bindim.
Her ne kadar Hee-Ran'ı orada bırakmak içime pek sinmemiş olsa da Jungkook'un ona dokunmayacağını adım gibi bildiğimden içim rahat bir şekilde gidecektim eve.
Hee-Ran'ın Jungkook'a karşı bir set çekmesi gerekti yoksa bu çalışanlar arasında bir dedikodunun çıkması an meselesi olabilirdi ki olurdu da sonuçta Jungkook'u sevenler vardı ve Hee-Ran'ın onunla yakın temas halinde olması kendisi açısından hiç hoş olmazdı..
....
Eve girdikten kısa bir süre sonra kendimi koltuğa atmış kafamıda geriye doğru atıp olmaması gereken şeyleri kurguluyordum istemsizce..
En sonunda koltuktan kalkıp banyoya gittim.Biraz rahatlasam benim açımdan iyi olacaktı yoksa kendimi olur olmadık şeylerle doldurup yarın sabah Hee-Ran geldiğinde de ona çok farklı şekilde konuşup,kırılmasına sebep olacaktım.
Soğuk su vücuduma işlerken yavaşça kendimi yere bırakıp gözlerimi bir süreliğine kapattım.
....
Belki de benim için en zor kısımdı uyumak.Gözlerim kapandığı an her gece gördüğüm aynı kâbuslar yüzünden uykumdan kan ter içerisinde kalkıp öylece korkuya kapılıp istemsizce bağırıyordum..
Bir adam elindeki bıçakla benim yaşlarımda ufak bir kız çocuğunun boynunda derince bir yara izi açıp köşeye bıraktığında aynı şekilde benimde bileğimde yara izini açıyordu.Geçmişte yaşadığım olay,yıllardır etkisini göstermekteydi.
Işıklar kapandığı an sanki birisi beni boğmak için odamın bir köşesinde benim uyumamı bekliyor gibiydi.Onun için asla yanımda bulunan ışıkları kapatmazdım.Ve bunu kimsenin bilmiyor oluşuda bir yerde kalmaya gittiğimizde benim işimi inanılmaz zorlaştırıyordu.
....
(Jungkook)
Hee-Ran'ı arabaya yavaşça yerleştirdikten sonra fazla ses çıkmaması adına da kapıyı yavaş ve dikkatli bir şekilde kapattım.
Sürücü koltuğuna geçtikten sonra onun istemsizce yerinde kıpırdanmasına şahitlik ettim.Gözlerini hafifçe araladığında ağzından çıkan ilk cümlenin abimin adı oluşu beni gereksiz bir şekilde şaşkına çevirmişti.
"Ah~Bay Kim nerede acaba?"
"Sen abimi beklerken yorgun düşmüş olmalısın ki küçücük koltukta uyuyakalmıştın.Bende seni uyandırmayıp,arabaya kadar kucağımda taşıdım."
"Ohh~peki şuan Bay Kim nerede?"
"Yaa! Hee-Ran sence abim senin uyanmanı bekleyecek kadar düşünceli mi?"
"Pekâlâ, sinirlenmenize gerek yok Bay Jeon.Bende işimi yapıyorum onu merak etmek ya da nerede olduğunu sorgulamak benim işimin bir parçası."
"Daha fazla konuşmayacağım çünkü yorgunsun ve bunların hepsinide yorgunlukla söylediğini düşüneceğim.Onun içi-"
Sözümü bitirmeme izin vermeden:
"Yaa! Beni lütfen ciddiye alın olur mu? Hepsini bilinçli bir şekilde ve doğru olan neyse o şekilde söylüyorum.Bay Jeon lütfen dikkatli gidin evinize.Görüşmek üzere."
Söylediğim sözlere karşın onun durmasına engel olamadan arabadan sinirli bir şekilde inip gördüğü ilk taksiyi durdurup binip uzaklaşmıştı.
