[70: He Knows]

26 1 0
                                    

Steven's POV

Natahimik ang lahat sa sinabi ng baby ko. Everyone heard it. Still, my baby remains in blank and his mind still unconscious, obviously.

Agad naman akong napakalma because how his voice mentioned my name. He's looking for me. Nasa harap niya lang ako pero dahil sa kung ano 'mang rason, hindi niya ako makita. "Steven, 'wag mo akong iwan." unlike kanina, nanginginig na ang buong katawan niya.

This alarms the whole squad. Agad namang umaksyon ang iba naming mga kasama. As always, they are always shouting and shit.

"Dali tubig, tubig!"

"Ano pa ba ang kailangan? Kumot? Baka nilalamig siya."

"May electric fan ba dito? Pwede ba namin ilabas?"

"Bigyan kaya natin siya ng strawberry donut?"

"Gaga. What makes you think strawberry donuts can make him good?"

"Asiyana Sy baka nakakalimutan mo, favorite niya ang strawberry donuts."

"Ano pa ba ang kailangan?"

Then I see Jun na parang gustong lumapit kay Jefferson. Sinenyasan naman ni Jason ang fiancé niya na lumabas muna kasama ang dalawang bata.

Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan. "Baby, I'm here. I'm always here." pero nagulat ang lahat ng kinuha niya ang kamay niya sa pagkakahawak ko. "S-sino ang nandiyan?" then that breaks my heart.

He cannot see anything.

Not because he got blind. It is possibly that Yeulli Cho made him drink this substance called Palplysthein. It made the person felt sensitive and weak. Signs are the following; nanlalabo ang mata, nawawalan ng lakas and your body is automatically turned on for sex eventhough na ayaw mo.

Impossibleng hindi ko alam 'yan because me myself have already experienced it. Mas nakakabahala ang side effects ng gamot keysa sa mismong bisa 'neto. Its effect can include multiple births kaya hindi na nakakabigla kung maraming kambal dito sa Alpha Squad.

One of the side effects ay ang nararamdaman ngayon ng baby ko. You're totally awake yet there are just a few times na makikita mo ang totong nangyayari sa paligid. All you can see is some hallucinations na ginagawa ng utak mo.

At first, puro dilim lang ang makikita mo. No anything and mild pa lang ang effect. Pero kapag nasa kalagitnaan na and nasa peak ng effects, talagang mababaliw ka if ever na magtagal pa.

But for my past experience, maliit lang na amount ang na-manage na ipainom sa akin but it's already a nightmare. Kung gaano kadami ang nainom mo, the worst scenario will happen to you.

Seeing the love of my life suffering like this because of that stupid substance. It works faster than to what I had experienced and how I assume na marami ang ipinainom ng bwiset na Yeulli sa kanya.

Naiiyak na ako. My baby's suffering way too much. Why the hell he needs to suffer all of these? I cannot understand. All he did in this world is to smile, cheer people up and brighten up the world.

Hinila ko ang braso niya at iniharap sa akin. Hinawakan ko ang mukha niya. He's trembling a lot and probably because of fear dahil sa kung anu-ano ang nakikita at nararamdaman niya due to hallucination.

Tinutok ko ang mukha niya sa akin. "Baby, listen. It's me!" pero sa ibang direksyon pa rin siya nakatingin. "S-Steven ko?" bigla siyang tumigil at pilit na inaalis ang pagkakahawak ko sa kanya.

"Steven, asan ka?" this time, he's shouting. "A-ayos ka lang ba? Hindi k-kita makita." inilibot niya ang paningin niya sa paligid. I can't stop my tears anymore.

[M] LUNA | BLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon