[M] LUNA | BL

[13: Night At Choi Gang's Territory IV]

Miah's POV

Minsan ba naiisip niyo 'ring patayin na lang ang pinsan niyo para matahimik na ang buhay mo at wala ng problema pero hindi mo maggawa because mahal mo sila? Well, that's what am I feeling right now.

Nakakainis kasi 'tong si Steven kasi ba naman, nagwawala dito sa kwarto. We're supposed to talk about sa nangyari kanina pero nagwawala ang gago and even Jefferson himself walang magawa para patigilin ang boyfriend niya.

Pagkapasok naming dito sa private room na inihanda ni Axel para sa aming lahat, bigla na lang nagdabog 'tong si Steven and nagulat kami ng itinumba niya ang mga vases and stuffs na nananahimik.

And look at this room, it's all a mess because of him. Ang ingay na 'rin dito.

'Till now, he's causing chaos and promoting violence. Nagkakatinginan na lang kaming lahat sa isa't-isa dahil pagod na pagod na kaming subukang pigilan si Steven and plus, we know hindi 'yan titigil.

Unlike us, hindi sumusuko si Jefferson. He's still trying to calm Steven down and awang-awa na kami sa giant bunny na 'to and also, napabilib kami because of his very, very long patience.

Hindi ko rin naman masisisi 'tong si Steven. I mean, he's really possessive and plus, kung ang boyfriend mo ba lalaplapin mismo ng ibang tao sa harapan mo, hindi ka ba magkakaganito?

Sinusubukan ni Jefferson na paupuin 'tong si Steven pero ang gago naman, mas piniling magalit. "Tama na 'yan okay? Umupo ka muna dito at kumalma." hinawakan ni Jefferson ang kamay ni Steven pero tinanggihan 'to ng pinsan ko.

Humarap naman 'tong si Steven kay Jefferson. "Babe, don't expect me to calm down so easily. Hinalikan ka ng walang hiyang 'yun and wala man lang akong nagawa to shut him off!" napamasahe na lang ako sa ulo ko.

'Di ko na talaga alam gagawin ko dito sa pinsan ko.

And again, Steven continue destroying everything na makikita niya. Sinipa-sipa, tinapak-tapakan, pinagbabato niya kung saan ang mga bagay na makikita niya.

Mukhang wala ng magawa si Jefferson kaya tumayo na lang siya and leaving a really deep sigh while watching his boyfriend. He gave us a short look and pilit na ngumiti. I somehow feel really bad sa kanya.

"Mga when pa kaya siya titigil, sa tingin niyo?" narinig kong tanong ni Kevin sa amin. Nagkatinginan kaming lahat, not knowing what to answer. "Also, mukhang naiistress na 'tong bunny natin dahil sa kanya." I agree somehow to Vall.

Bakit ba kasi ang gulo netong si Steven? Like, as in. Mas magulo pa siya sa utak ko. And useless kapag aaksayahin ko pa laway ko sa kanya. He never listened sa lahat ng sinasabi ko. Everyone knows that.

James alone, sighed heavily. "Steven, tumigil ka na!" napasigaw na 'tong si James but still, hindi pa rin tumitigil ang walang hiyang 'to. It's already James na ang tumitigil sa kanya but still, wala pa rin.

And we heard a noise again that made us startle because sa hinagis na kung anong glass something ni Steven. Napansin naming napakamot ng ulo 'tong si Lady Keshia. Probably, inis na inis sa pinaggagawa ng pinsan ko. "When will this bitch will stop? He's so annoying— ARGH!" nagulat kami ng si Lady Keshia na mismo ang sumugod kay Steven.

Pinipilit naming pigilan ang tawa namin ng hinila ni Lady Keshia ang hoodie ng pinakamagaling kong pinsan at marahas na hinambalos. Heh, bagay lang 'yan sa kanya.

Mukhang mas uminit pa ang ulo ni Steven sa ginawa ni Lady Keshia. Hinarap siya 'neto sa kanya. They're both facing one another. "You're being so, so stupid Steven Kloen. Bitch, freaking fucking control your temper because we're all tired to deal with your redheated douche ass." napahinga ng malalim si Steven. Sa wakas, tumahimik at tumigil na ang gago.