Kendini karanlığa hapseden bir adam. Hayatını insanlara yardım etmeye adayan bir psikiyatrist. Peki bu adam babasının zoruyla gittiği psikiyatriste aşık olursa ve aşkının karşılıksız olmadığını fark ederse? Kadın adamı hayata döndürse ve aşkları içi...
Umut'la vakit geçirmek bana iyi gelmişti. En son kapanan gözlerine dayanamayan Umut benim kucağımda uyuyakaldı. Onu odasına yatırıp üstünü örttüm. Kokusunu içime çekip yanağına ufak bir öpücük kondurdum. Odadan çıkınca abimi gördüm. "Ne o abi kardeşine güvenmiyor musun?" "Saçmalama Açelya." Ben ise sırıtıyordum. Onunla uğraşmak hoşuma gidiyordu. "Benim seninle bir şey konuşmam lazım." Abim çok ciddi duruyordu. Onun bu hali beni endişelendirdi. "Sorun ne?" "Gel benimle." Abimle salona indik. Beste de oradaydı. Ben Beste'nin yanına geçip oturdum. Onlar sessizce otururken dayanamadım. "Biriniz bana ne olduğunu söyleyecek mi?" "Açelya Emir ne zamandır sana geliyor?" "Abi kıskanmanı anlıyorum ama hastalarımla ilgili bilgileri seninle paylaşmayacağım." deyip ayağa kalktım. "Otur Açelya. Hastan hakkında öğrenmen gereken bir şey var." Abimin ilk defa sert bir sesle konuştuğunu duydum. Söyleyeceği şeyi merak edip oturdum. "Emir Gürbüz, Gürbüz Şirket'inin varisi. Bu sana tuhaf gelmiyor mu?" "Hayır." "Sadece hastaymış gibi davranı-" Abimin sözünü sertçe kestim. "Bu kadar saçmalık yeter. Öyle bir şey yok. Eğer öyle olsaydı sürekli benimle konuşup, vakit geçirmek isterdi. Bana gelmemek için diretmezdi." Etrafta bir sessizlik oluştu. Sonra Beste konuşmaya başladı. "Canım biz sadece senin iyiliğini istiyoruz." "Biliyorum Beste ama benim kararımdan şüphe ediyorsunuz. Rol yapıp yapmadığını anlayabilirim. Kaç yıl okudum bunun için. İnsanları kendilerinden bile daha iyi tanıyorum." "Bu yüzden mi bu kadar kızdın?" dedi abim. Beni o kadar iyi tanıyor ki. "Hayır. Yani evet." "Açelya sen Emir'i seviyor musun?" Abimin aniden sorduğu soruyla şaşkınlıkla ona döndüm. "Duygularımın bir ismi olamaz abi. O benim hastam." Derin bir nefes aldım. Abim konuşmasına devam etti. "Sen ona şimdilik bu kadar güvenme. Sonradan üzülmeni istemiyorum kardeşim." "Ben onunla istesem de birlikte olamam. O benim hastam. Onu sevmem etik değil. Onunla bir ilişki yaşayamam. Lütfen artık bu konuyu kapatalım." Abim aklına gelen şeyle sinsice gülümsedi. "Açelya yarın bir davet var. Gürbüz ailesi de orada olacak. Sende gel. Bakalım ne diyecekler? Onlara çok güveniyorsun." deyip ayağa kalktı. Abim gittikten sonra Beste elimi tuttu. "Sıkma canını. Abin biraz fazla korumacı o kadar. Hem sen yarın ne giyeceğini düşün." "Beste strese sokma beni. Giyerim dolaptan bir şey." "Kızım bu davette bütün şirketler olacak. Kızlar erkekleri etkilemek için giyinecekler. Bu da rekabet olacak demek." "Saçmalıyorsun Beste." "Açelya bir kere bana güvenir misin canım? Yarın seninle birlikte alışverişe gidiyoruz. İtiraz istemiyorum." deyip yanağımdan öptü. "Ben yatıyorum sen de yat uyu. Yarın uzun bir gün olacak." "Tamam." Bende Beste ile beraber yukarı çıktım. Buraya geldiğim zaman kaldığım odaya girdim. Üstümü değiştirip yatağın içine girdim. Bugün bana uyku yok. Konuştuklarımızı düşündüm acaba abim haklı olabilir mi? Umarım haklı değildir. Düşüncesi beni korkutuyor. Bu kadar kısa sürede ona bağlanmış olmam saçmalık. Hakkında doğru düzgün hiçbir şey bilmiyorum. Ayrıca beni sevdiğinden de emin değilim. Peki yarın ne giyeceğim gerçekten? Of Beste aklıma saçma sapan şeyler soktun gece gece. Gece demişken köpeği ne yapıyor acaba? Neden düşündüğüm her şey ona çıkıyor. Belki de düşünmemeye çalışmak yerine onu düşünerek uyumalıyım.
***
Aynadan kendime bakıyordum. Gerçekten güzel olmuştum. Elbisem siyah ve ip askılıydı. Derin bir v yakası ve sırtı çapraz ipten oluşuyordu. Bacağında ise yırtmacı vardı. Siyah ipli bir ayakkabı, siyah küçük bir el çantası ile kombini tamamladım. Güzel bir ten makyajı yapıp, sadece maskara ve kırmızı mat ruj sürdüm. Siyah ve kırmızının uyumuna her zaman bayılmışımdır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
