Salvatore×Taekook ✓

-1.3-

"Jeongguk, istemiyorum dedim ya! Sevmiyorum!"

"Ama bebeğim, canın acımasa da iyileşmesi gerek."

"Aşkım, bu zamana kadar ihtiyacım olmadı, bundan sonra da olmaz."

Aşkım dememle çatılı kaşları gevşemiş, hafifçe gülümseyip tatlı bir öpücük bırakmıştı yanağıma.

İlişki sonrası bakım yapmaya çalışıyordu beyefendi.

"O zaman şöyle yapalım aşkım, eğer sadece bugün, krem sürmeme izin verirsen istediğin bir şeyi yapacağım."

"Sen benim her istediğimi zaten yapıyorsun ki."

Kucağına çıkıp çenesini öptüğümde mayışmıştım, bunu bilmek, dile getirmek hoşuma gitmişti.

"Ama bir şeyi hiç yapmadım. Neydi o?"

"Siktir, siktir, siktir! Tamam! Sür kremi!"

Kasıklarım uyluklarına gelecek şekilde uzanıp çenemi avuçlarım yasladım, bacaklarımı havada sallayıp duruyordum heyecandan. Bornozumu belime sıyırıp kalçama minik bir öpücük bıraktığında titrek bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım. Soğuk kreme tezat, sıcak parmaklarını deliğimde hissettiğimde alnımı ellerime yasladım bu kez ve etkilenmemek için derin nefesler alıp vermiş, sürprizime odaklanmıştım. Kısa zamanda işini bitirmişti, ıslak bir öpücük daha bırakıp bornozumu yerine sıyırmış, kalkmama yardımcı olup dudaklarıma sert bir öpücük bırakmıştı.

"Hadi hazırlan o zaman. Sürprizine gidelim."

°°°

Heyecandan ve neşeden aklımı kaçıracaktım.

Bana bir savaş uçağı almıştı. Ondan çokça kez istemiş, dikkatli kullanacağıma dair sözler vermiştim ama bir kere uçak kazası geçirdiğim için kesinkes bir şekilde hayır demişti.

Babası, kullandığım uçağın motorlarına zarar vermişti ve ben bu yüzden ölümden dönmüştüm. Her ne kadar başarılı bir şekilde iniş yapsam da Jeongguk aklını kaçırmıştı tabii.

"Bay Jeon, Bay Kim, hoş geldiniz."

Asker yeşili uçağın önüne gelip elimi sivri ucunda gezdirdim, ağzım açık kalmıştı, manyak bir şeydi bu.

"Her şeyi hazır efendim, kullanmak istediğiniz takdirde piste götürebiliriz."

"Vincenzo?"

"Evet, evet çıkarın."

Aptallaşmıştım sanki, helikopter ve uçak kullanmaya bayılırdım!

Çalışanlar uçağı hazırlamaya başladığında sevgimin yegâne sahibine döndüm, ellerini pantolonunun ceplerine koymuş, gözlerindeki bariz telaşla uçağı izliyordu.

Yanına gidip beline kollarımı doladım ve boynuna yüzümü gömdüm.

"Jeongguk, seni seviyorum, çok seviyorum, yemin ederim, anlatamıyorum bile."

"Dikkatli olacaksın, duydun mu beni? Beni sakın pişman etme."

"Çok dikkatli olacağım, söz veriyorum aşkım, çok dikkatli olacağım."

Ellerini yanaklarıma sarıp nemli dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Geri çekildiğinde birbirinden farklı olan gözlerine baktım.