Salvatore×Taekook ✓

-4.8-

"Hadi gidiyoruz."

Koltuğa yüz üstü gömülüp bacaklarımı havada sallarken Jeongguk'um üzerime uzanmıştı. Parmaklarımı siyah saçlarına atıp hafifçe okşadım ve derin bir nefes verdim.

"Nereye gidiyoruz?"

"Bir arkadaşımla konuştum. Köpek sahipleneceğiz, bizi barınağında bekliyor."

Hemen koltuktan kalkıp gözlerinin içine baktım, gerçeği söylüyordu. Kollarımı boynuna sarıp yanaklarından çokça öptüm ve giyinme odasına koştum.

"Sana evlenme teklifi ettiğimde bu kadar sevinmedin hayırsız insan!"

°°°

Arabaya bindiğimizden beri yerimde duramıyordum. O köpekler bizim çocuklarımız olacaktı, çok değerliydiler bizim için. Jeongguk arabayı kullanırken arada halime bakıp kıkırdıyordu.

" Sana en başında köpek almalıymışım. Bu kadar sevineceğini bilememiştim bebeğim."

"Zaten en başında istemiyordum. Ama, şimdi evliyiz, bilmiyorum, bir şeylere bakmak istiyorum."

"Sana bebek yapabileceğimi söylemiştim."

"Ben de seni öldürürdüm o zaman. Başka birinden çocuğunun olduğunu düşünmek bile bedenimi yakıp kavuruyor."

"Ben de seni çok seviyorum aşkım."

Elimi tutup dudaklarını bastırdığında emniyet kemerimin izin verdiği ölçüde yaklaşıp yanağına bastırdım dudaklarımı. Hafifçe sırıtıp yola bakmaya devam ediyordu. Yaklaşıp on beş dakikalık bir yolculuğun ardından barınağa gelmiştik.

" Johannes! Dostum, aramasan varlığını unutacaktım!"

İkisi birbirine sarıldığında benim bakışlarım bahçede koşup oynayan bin bir türdeki köpekleri buldu. Hepsi çok tatlıydı, aralarına girip koşmak istiyordum ben de.

"Uzun zaman oldu gerçekten de Dean, tanıştırayım, eşim Vincenzo."

"Sen hep en güzellerini kaptın zaten. Merhaba, Dean ben."

Kafamı hafifçe sallayıp patavatsızlığına karşılık göz devirdim.

En güzellerini kapmışmış. Ay, götüm.

"Rusça bilmiyor mu?"

"Dean, biliyor. Yalnızca sana cevap verme tenezzülünde bulunmadı."

"Oh! Fenaymış o zaman. Vincenzo'ydu, değil mi?"

"Evet, Vincenzo Kim."

" Noah Kim'in kardeşi?

"Aynen aynen ondan. Şimdi köpeklere bakmaya gidebilir miyiz? Gözüme kestirdiklerim var."

"Çok da açık sözlü."

"Hadi Dean, bebeğimi daha fazla sinir etme. Olan sana olur."

°°°

Dean bize köpeklere bakabilmemiz için zaman tanımış, yanımızdan ayrılmıştı. Bahçede gezindikten sonra yavru sayılan bir doberman çarptı gözüme. Hayvanların daha sert ve acımasız durması için yapılan ameliyatlara sonuna kadar karşıydım. Bu bebeğin kuyruğu kesilmemiş, kulakları dikleştirilmemişti ve bu hoşuma gitmişti.