Salvatore×Taekook ✓

Special Episode 2 💜

Bolca yorum ve oy atan aynı burada anlattığım aşık karakterler gibi bir aşka sahip oluyormuş, manifestliyorum hepiniz için, bol yorum ve oy ise karşılığı, hadi bakalım!

İyi okumalar Frezyalar!

By Amethyst ✨

...

"Jeongguk, gelsene yanıma."

Mutfaktan seslendiğimde önce koltuk yaylarının sesini duydum, ardından belimde kollarını hissettim. Ne durumda olursa olsun çağırır çağırmaz geliyordu.

"Bak, minik kurabiyeler yaptım."

Muhtemelen un içinde kalmış yüzüme bakıp kıkırdadığında boynuma kocaman bir öpücük bırakıp yaptığım kurabiyelere bakmıştı.

"Hm, çikolata parçacıklı demek. Benim Taehyung'uma da bakın bir ya. Kocasına kurabiye de yapıyormuş."

Hafifçe gülüp onu kalçamla ittim ama hiç etkilenmemiş gibi yeniden yapıştı bana. Tam kurabiyeleri fırına koyacaktım ki minik evimizin kapısı çalmıştı. Kimseyi beklemediğimizden silahlarımıza davrandık ve ben dikkatli bir şekilde pencereden kimin geldiğine baktım.

"Polis."

"Polis mi?"

Şaşkınlıkla bana döndüğünde kafamı sallayıp silahını elinden aldım.

"Ben bunları saklamaya gidiyorum, kapıyı aç ve sakin ol. Sorun yok."

Kafasını salladığında hemen yukarı çıktım ve döşemenin altına silahlarımızı koyduğumda aşağıdan gelen sesler de yükselmişti. Hızlıca aşağı indiğimde adamımı kelepçeliyorlardı ve Jeongguk da onlara karşı çıkıyordu.

"Hey hey hey hey, durun, neler oluyor?"

Önlerine geçtiğimde komiser olduğunu düşündüğüm adam bıkkın bir nefes verip beni süzmüştü.

"Bakın, hakkında yakalama kararı var."

"Avukatıyım, neden yakalama kararı olduğu hakkında bilgi almak istiyorum."

Komiser özgüvenli halime bakıp alayla kıkırdadı ve bakışlarını bana çevirip benim gibi mkollarını göğsünde birleştirdi. 

"İki ay önce kundaklanan bardaki cesetlerden birinde ruhsatlı silahına ait, özel yapım bir kurşun bulundu. Yeterli mi sizin için?"

"Hadi ama! Gerçekten mi?"

Jeongguk homurdandığında dudağımı dişleyip ona döndüm ve dikkatle birbirinden farklı gözlerinin içine baktım.

"Ağzını açmayacak, beni bekleyeceksin. Hemen hazırlanıp geliyorum, tamam mı?"

Kafasını salladığında götürülüşünü sıkkın bir nefes vererek izledim ve kapıyı kapayıp yukarı çıktım yeniden. Üzerime takım elbise geçirirken Hoseok'u da arıyordum aynı zamanda.

"Hoseok, iki ay önceki olayla ilgili delil bulmuşlar! Hangi orospu çocuğu düzgün temizlemedi ortalığı?!"

Telefonu açar açmaz boğazım yırtılırcasına bağırdığımda bir süre karşı taraftan ses gelmedi, ardından şaşkınlıkla neler olduğunu sordu. Her şeyi anlattığımda geleceğini söyleyip telefonu kapamıştı. Postacı çantamı da alıp evden çıktım ve arabaya binip navigasyonu takip ederek karakola sürdüm. Her şey saçmalıktan ibaretti gerçekten, işlerini düzgün yapmayan adamların bizimle işleri neydi?

Karakoldan içeri girdiğimde adını söyledim ve beni tuttukları sorgu odasına götürmüşlerdi. Jeongguk içerideydi ve arkasına yaslanmış şekilde gülerek karşısındaki polislere bakıyor, ondan istediğim gibi kesinlikle konuşmuyordu. İçeri girip benim için ayrılan sandalyeye oturdum ve iki polisin yüzüne bakmaya başladım. Önüme fırlatılan dosya ile saygısız hareketlerine karşılık dişlerimi gıcırdattım ve sakin olmaya çalışarak dosyayı aldım. İçinde adamın yanmış cesedi ve gerçekten de Jeongguk'un yaptırdığı özel kurşunları gördüm. Panik yapmama gerek yoktu, ben profesyonel bir yalancıydım.