SOBE || Yarı Texting

5.6

Merhabaaa, kısacık bir duyuru yapacağım ardından direkt bölüme geçebiliriz.
Profilimde bulunan kitaplar 1.10 (Sobe'den tanıdığımız Ceren'in hikayesi), 
Not: Kahramanın, A. (Sobe'den bağımsız bir başka kurgu) ve
Sobe'de kitap tanıtımınızı yapabilirsiniz veya hoşunuza giden,beğendiğiniz kitapları paylaşabilirsiniz, hatta bunu benim panomda da yapabilirsiniz.
Benim için hiçbir sakıncası yok. 

Burada yazdıklarını yayınlayan herkes daha fazla kişiye ulaşmak ister,yazdıkları daha fazla kişinin hayatına dokunsun ister. Daha fazla insan okusun, belki kendini bulsun belki başına gelen bir olaya farklı bir açıdan bakabilsin ister.O yüzden istediğiniz gibi kitapları paylaşabilirsiniz. 

Sizi seviyorum, iyi okumalar. -,-

**.**.**.**

"Hayır," diyerek tekrar kafasını iki yana salladı Mert. İstediğim şeyin olmayacağını bana daha da pekiştirerek anlatmaya çalışıyordu. Kollarını da göğsünde çapraz yapmıştı. "Hiçbir şekilde bu işe dahil olmayacağız Elif." 

Feride ile tanışmamdan sonra içim bir türlü rahat değildi. Olayı olduğu gibi Mert'e anlattığımda kızı tanıdığını suratından şıp diye anlamıştım, zaten biraz sıkıştırınca da tahmin ettiğim gibi Feride'nin bahsettiği kişinin Kerem olduğunu söylemişti Mert. Dayanamayıp insanları bir araya getirme uzmanı olan ancak bu zamana bu yeteneklerini hep başkaları için harcayan Baran Ali ve Ceren'e mesaj atıp hemen gelmeleri gerektiğini oturmamız gereken konular olduğunu söylemiştim. 

Mert hepimize çay söylemişti çoktan. Baran Ali, olaya hiçbir şekilde dahil olmayıp menüyü inceliyordu, Ceren ise boş gözlerle beni. Ceren'e kaşımla gözümle ne var dediğimde "Neden buradayız?" dedi.

"Söyledim ya Ceren. Tiyatro gösterisi, lavabo, Feride?"

Ceren gözlerini devirip "Onu demiyorum. Neden Oğuz'un ablasının kafesindeyiz Elifkuşum. Başka yer mi kalmadı?" deyiverdi. 

O ana kadar, size yemin ederim buraya geldiğimizi, buranın kime ait olduğunu, daha önce gelip gelmediğimi falan asla düşünmemiştim. Bizim okulun taraflarındaydı ve hemen oturup konuşmak istiyordum bizimkilerle. İlk olarak dikkatimi burası geçtiğinden çok düşünmeden girmiştim. Kaldı ki, buraya gelişimiz benim için oldukça silikti. Neden ilk fark ettiğinde ses etmemişti ki Ceren?

Baran Ali, Oğuz adını duyduğunda saniyelik olarak gözlerini menüden kaldırdı yan bir bakışla Ceren'e baktı sonra aynı umursamazlıkla menüye geri döndü. Ceren ise sözlerinden sonra benim kocaman olmuş gözlerime bakıp pes dercesine ellerini havaya kaldırıp hızla geri indirdi. Arkasına yaslandı sağ kolu ile belini sararken sol eliyle masada parmaklarını ritim duygusundan yoksun şekilde kıpırdattı.

"Kerem mutlu, Ari ile mutlu. Bazen bazı hikayelerde herkes aynı anda mutlu olamaz Elifkuşum. Hayat böyle bir şey. Feride'ye üzüldüm ama Mert'e katılıyorum. Her hikayenin bir de kaybedeni oluyor işte." dedi. 

Bu ondan beklenmeyecek bir hareketti, kendimi ihanete uğramış gibi hissettim. Ama hala son bir kalem vardı, hevesle Baran Ali'ye döndüm. Ona baktığımı fark etmediğinde boğazımı temizler gibi yapıp dikkatini çektim.

"Sadece tatlı yiyeceğim sonra eve gidip deneme çözeceğim beni katmayın kazanmak istediğim bir sınav var." dedi ve menüde çözmesi gereken bir integral sorusu varmışçasına çatık kaşları ile incelemeyi sürdürdü.